IBPP2/443-947/11/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskanego z tytułu wykonywania umowy menadżerskiej - jest prawidłowe.

W dniu 22 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskanego z tytułu wykonywania umowy menadżerskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzący wcześniej oraz obecnie działalność gospodarczą jako czynny podatnik VAT, zawarł umowę menadżerską ze spółką akcyjną. Zgodnie z zawartą umową ma pełnić obowiązki prezesa spółki zgodnie z Kodeksem Spółek Handlowych. Do jego zadań jako menadżera należy w szczególności zarządzanie, prowadzenie spraw i reprezentowanie Spółki oraz pełnienie funkcji zarządzających i nadzorujących w spółkach zależnych, podejmowanie współpracy z innymi pracownikami, Menadżerami, członkami Zarządu oraz organami spółki, promowanie interesów Spółki i dbanie o jej pozytywny wizerunek oraz podejmowanie wszelkich innych czynności, których może wymagać należyte wykonanie powierzonych mu zadań oraz interes Spółki.

Wnioskodawca jako menadżer ma wykonywać powierzone mu zadania zgodnie z postanowieniami umowy, przepisami prawa, regulaminem organizacyjnym spółki oraz uchwałami organów Spółki.

Spółka będzie pokrywać koszty podróży w związku z wykonywanymi przez niego obowiązkami, w szczególności koszty podróży i noclegów. Wnioskodawca ma otrzymać do użytkowania, w celu wykonywania obowiązków służbowych, komputer osobisty oraz telefon komórkowy oraz będzie miał zapewniony samochód służbowy. Spółka również będzie pokrywać koszty jego opieki lekarskiej w ramach zakupionego pakietu medycznego. Spółka pokrywa również koszty jego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, którą Wnioskodawca poniesie jako Menadżer w związku z wykonywaniem swojej funkcji.

Umowa menadżerska określa wysokość jego miesięcznego wynagrodzenia. Umowa nie zawiera żadnych zapisów wskazujących na odpowiedzialność Wnioskodawcy w stosunku do osób trzecich za działania określone w umowie menadżerskiej. Jednakże z uwagi na fakt, że zgodnie z zawartą umową działa jako prezes zarządu spółki, zgodnie z odpowiednimi przepisami Kodeksu Spółek Handlowych odpowiedzialność za jego działania określone w umowie menadżerskiej wobec osób trzecich ponosi zlecający.

W piśmie uzupełniającym z dnia 18 listopada 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż wynagrodzenie uzyskane z tytułu umowy menadżerskiej należy zakwalifikować do przychodów określonych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej znak: sprawy: IBPB II/1/415-225/11/BD.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 18 listopada 2011 r.):

Czy Wnioskodawca może z uwagi na art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT uznać, że usługi te nie podlegają VAT. Czy zatem Wnioskodawca jako Menadżer nie musi wystawiać faktur VAT z tytułu sprawowania zarządu zgodnie z umową menadżerską.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że jako prezes zarządu jest uprawniony do reprezentowania spółki i nie ponosi odpowiedzialności za wykonanie czynności zarządu wobec osób trzecich, czynności zarządu mogą zostać zakwalifikowane jako działalność osobista zgodnie z 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji można uznać, z uwagi na art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, że usługi te nie podlegają VAT. W związku z powyższym wystawianie faktur VAT za sprawowanie zarządu jest niezasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., a od dnia 26 sierpnia 2011 r. tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 tej ustawy.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

Przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT stanowi bowiem, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Artykuł 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) stanowi katalog przychodów, które ustawodawca uznaje za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. W pkt 7 tego artykułu zostały wymienione przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż o tym czy dana działalność ma lub też nie ma charakteru samodzielnej działalności, decydują kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast należy, że sformułowanie wyżej cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy, w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług można zatem mówić w przypadku, gdy zleceniobiorcę będą łączyć ze zleceniodawcą więzi analogiczne jak w przypadku stosunku pracy, jako że nie będzie on ponosił ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywaniem czynności, będących przedmiotem wskazanych umów, a odpowiedzialność za te czynności w stosunku do osób trzecich będzie bezwzględnie ponosił zlecający. Oznacza to, iż z treści zawartych umów wynikać winno zobowiązanie, które w swej istocie kładzie na zlecającego odpowiedzialność, zamiast na zleceniobiorcę, podobnie jak ma to miejsce w przypadku stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzący wcześniej oraz obecnie działalność gospodarczą jako czynny podatnik VAT, zawarł umowę menadżerską ze spółką akcyjną. Zgodnie z zawartą umową ma pełnić obowiązki prezesa spółki zgodnie z Kodeksem Spółek Handlowych. Do jego zadań jako menadżera należy w szczególności zarządzanie, prowadzenie spraw i reprezentowanie Spółki oraz pełnienie funkcji zarządzających i nadzorujących w spółkach zależnych, podejmowanie współpracy z innymi pracownikami, Menadżerami, członkami Zarządu oraz organami spółki, promowanie interesów Spółki i dbanie o jej pozytywny wizerunek oraz podejmowanie wszelkich innych czynności, których może wymagać należyte wykonanie powierzonych mu zadań oraz interes Spółki.

Wnioskodawca jako menadżer ma wykonywać powierzone mu zadania zgodnie z postanowieniami umowy, przepisami prawa, regulaminem organizacyjnym spółki oraz uchwałami organów Spółki.

Spółka będzie pokrywać koszty podróży w związku z wykonywanymi przez niego obowiązkami, w szczególności koszty podróży i noclegów. Wnioskodawca ma otrzymać do użytkowania, w celu wykonywania obowiązków służbowych, komputer osobisty oraz telefon komórkowy oraz będzie miał zapewniony samochód służbowy. Spółka również będzie pokrywać koszty jego opieki lekarskiej w ramach zakupionego pakietu medycznego. Spółka pokrywa również koszty jego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, którą Wnioskodawca poniesie jako Menadżer w związku z wykonywaniem swojej funkcji.

Umowa menadżerska określa wysokość jego miesięcznego wynagrodzenia. Umowa nie zawiera żadnych zapisów wskazujących na odpowiedzialność Wnioskodawcy w stosunku do osób trzecich za działania określone w umowie menadżerskiej. Jednakże z uwagi na fakt, że zgodnie z zawartą umową działa jako prezes zarządu spółki, zgodnie z odpowiednimi przepisami Kodeksu Spółek Handlowych odpowiedzialność za jego działania określone w umowie menadżerskiej wobec osób trzecich ponosi zlecający. Wynagrodzenie uzyskane z tytułu umowy menadżerskiej należy zakwalifikować do przychodów określonych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa oraz okoliczności sprawy przedstawione przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że czynności wykonywanych na podstawie umowy menadżerskiej zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, nie można uznać za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1 tego artykułu, bowiem wynagrodzenie uzyskane z tytułu umowy menadżerskiej - jak wskazał Wnioskodawca - należy zakwalifikować do przychodów określonych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ponadto zawarta umowa reguluje kwestię wynagrodzenia i warunków wykonywania czynności na podstawie tej umowy, jak też odpowiedzialność za skutki tych czynności wobec osób trzecich, wskazując zleceniodawcę (spółkę) przedmiotowych czynności jako ponoszącego odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Wobec powyższego z tytułu wykonywania tych czynności Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, tym samym wynagrodzenie uzyskane przez niego za wykonanie tych czynności nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii konieczności wystawienia faktur VAT z tytułu sprawowania zarządu zgodnie z umową menadżerską należy zauważyć co następuje:

Zgodnie z art. 106. 1 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Wobec wcześniejszego uznania, iż w sytuacji przedstawionej w przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca z tytułu wykonywania tych czynności nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług a jego wynagrodzenie za wykonanie tych czynności nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem, nie jest on również zobowiązany do wystawienia faktur VAT dla udokumentowania wykonania tych czynności.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy również w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.