IBPP2/443-939/09/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2009 r. (data wpływu 18 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu 15 lutego 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania i stawki podatku dla czynności przekazania budynku na cele osobiste Wnioskodawcy oraz ujęcia jej w deklaracji podatkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania i stawki podatku dla czynności przekazania budynku na cele osobiste Wnioskodawcy oraz ujęcia jej w deklaracji podatkowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w 1998 r. rozpoczął inwestycję - budowę budynku z przeznaczeniem na hurtownię chemiczno-drogeryjną, którą wówczas prowadził wynajmując inny budynek. W 1998 r. zakupił część materiałów budowlanych, 30 sierpnia 1999 r. otrzymał pozwolenie na budowę, rozpoczął budowę, pozwolenie na użytkowanie otrzymał dnia 21 grudnia 2004 r., po tej dacie dokonał jeszcze ulepszenia budynku - m.in. położył glazurę na podłogach piętra budynku. W trakcie trwania budowy Wnioskodawca zaniechał prowadzenia działalności w zakresie handlu hurtowego art. chemiczno-drogeryjnymi, tym samym zniknął powód dla którego budynek miał powstać. Jednak udało się początkowo tylko parter, a od 2008 r. również piętro wynająć najemcom.

Od wydatków przeznaczonych na budowę budynku - pawilonu handlowego Wnioskodawca odliczał VAT naliczony. Obecnie, skoro handel hurtowy art. chemiczno-drogeryjnymi, dla której rozpoczął i zakończył inwestycję, nie jest już przedmiotem jego działalności z przyczyn ekonomicznych, podatnik chce przekazać ww. budynek na cele osobiste, dokonując nieodpłatnej dostawy według art. 7 ust. 2.

W piśmie z dnia 15 lutego 2010 r. Wnioskodawca dodał, iż nadal prowadzi działalność gospodarczą tylko inną niż w momencie rozpoczęcia jego inwestycji przeznaczonej na hurtownię chemiczną. Ponadto Wnioskodawca oświadczył, że koszty ulepszenia budynku od daty wynajęcia, to jest od 10 października 2005 r. były mniejsze niż 30% wartości budynku od dnia jego wynajęcia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy określenie podstawy opodatkowania i stawki podatku przez podatnika będzie prawidłowe przy dokonaniu transakcji - przekazania budynku na cele osobiste.

Zdaniem Wnioskodawcy, chcąc dokonać ww. dostawy, Wnioskodawca ustalił wartość opodatkowania na podstawie kosztu wytworzenia ww. budynku, czyli sumy wszystkich wydatków jakie poniósł na inwestycję, w tym również z faktur, od których odliczał VAT naliczony, począwszy od zakupów dokonanych w 1998 r. Od tej podstawy Wnioskodawca wyliczył podatek VAT należny według stawki 22% i ujmie go w ewidencji i deklaracji VAT-7 w miesiącu dokonania nieodpłatnej dostawy przekazania na cele osobiste.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Generalnie zatem, w świetle ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w 1998 r. rozpoczął inwestycję - budowę budynku z przeznaczeniem na hurtownię chemiczno-drogeryjną, którą wówczas prowadził wynajmując inny budynek. W 1998 r. zakupił część materiałów budowlanych, 30 sierpnia 1999 r. otrzymał pozwolenie na budowę, rozpoczął budowę, pozwolenie na użytkowanie otrzymał dnia 21 grudnia 2004 r., po tej dacie dokonał jeszcze ulepszenia budynku - m.in. położył glazurę na podłogach piętra budynku. W trakcie trwania budowy Wnioskodawca zaniechał prowadzenia działalności w zakresie handlu hurtowego art. chemiczno-drogeryjnymi, tym samym zniknął powód dla którego budynek miał powstać. Jednak udało się, początkowo tylko parter, a od 2008 r. również piętro, wynająć najemcom. Od wydatków przeznaczonych na budowę budynku - pawilonu handlowego Wnioskodawca odliczał VAT naliczony. Obecnie, skoro handel hurtowy art. chemiczno-drogeryjnymi, dla której rozpoczął i zakończył inwestycję, nie jest już przedmiotem jego działalność z przyczyn ekonomicznych, Wnioskodawca chce przekazać ww. budynek na cele osobiste, dokonując nieodpłatnej dostawy według art. 7 ust. 2.

Zatem wystąpi tu czynność, która, co do zasady, nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, lecz mocą, przywołanego wcześniej art. 7 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, została z dostawą towarów zrównana, jako czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, iż w konsekwencji tej czynności Wnioskodawca, mimo iż jest podatnikiem podatku VAT a przekazywany budynek wybudował dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, stanie się jego ostatecznym konsumentem i będzie ponosił ciężar podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług w odniesieniu do tego budynku.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z kolei z przepisu art. 29 ust. 10 ustawy wynika, iż w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż w przypadku czynności przekazania budynku na potrzeby własne Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia tego budynku, bądź koszt wytworzenia, określone w momencie jego dostawy, tj. w momencie przekazania na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest cena nabycia budynku (koszt wytworzenia), skorygowana na dzień, w którym dochodzi do jego przekazania.

Reasumując, w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego i dokonanej analizy przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że w chwili zaistnienia zdarzenia, tj. w dniu dokonania przez Wnioskodawcę zamierzonego przekazania na własne cele osobiste budynku, pierwotnie przeznaczonego na działalność gospodarczą, podstawę opodatkowania stanowić będzie cena jego nabycia (w tym konkretnym przypadku - wybudowania), skorygowana na dzień przekazania, bowiem w myśl dyspozycji art. 29 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, jest to cena nabycia (wytworzenia) określona w dniu dostawy.

Zatem w kwestii ustalenia podstawy opodatkowania dla dostawy przedmiotowego budynku, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku lub opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 tej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Stosownie jednak do art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zatem, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Wówczas, jak wynika z przepisów ustawy, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości, jeśli jest ona już zasiedlona bądź zamieszkana.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca jedną część, wybudowanego w celu prowadzenia działalności gospodarczej budynku, oddał w najem od dnia 10 października 2005 r., natomiast drugą część tego budynku wynajął w 2008 r., a zatem w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Od wydatków przeznaczonych na budowę tego budynku Wnioskodawca odliczał podatek naliczony. A ponadto Wnioskodawca ponosił koszty ulepszenia budynku (piętra) od daty wynajęcia tj. od dnia 10 października 2005 r., jednakże były one mniejsze niż 30% wartości budynku od dnia jego wynajęcia.

Mając zatem na uwadze przywołane powyżej przepisy należy stwierdzić, iż w odniesieniu do tej części budynku, która była przedmiotem najmu w okresie od dnia 10 października 2005 r., czynność jej przekazania przez Wnioskodawcę na jego potrzeby osobiste korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jako że wyłączenia wskazane w tym przepisie nie będą tu miały zastosowania.

W odniesieniu natomiast do tej części budynku, która została wynajęta w 2008 r., jeżeli Wnioskodawca dokona czynności jej przekazania na swoje potrzeby osobiste przed upływem dwóch lat od daty wynajęcia tej części budynku, wówczas czynność ta nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wobec zaistnienia w takiej sytuacji, wyłączenia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o VAT. Jeżeli jednak Wnioskodawca dokona przekazania tej części budynku po upływie dwóch lat licząc od daty jej wynajęcia, wówczas do tej czynności zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii stawki podatku przy przekazaniu budynku na cele osobiste Podatnika, również należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii ujęcia w deklaracji podatkowej ww. czynności przekazania przez Wnioskodawcę na jego potrzeby osobiste przedmiotowego budynku, należy zauważyć, iż zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

W celu wykonania tego obowiązku, stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z przepisów powyższych wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, w celu wykonania ciążącego na nim obowiązku rozliczenia podatku za dany okres rozliczeniowy, winien złożyć deklarację podatkową, w której winien ująć wszystkie czynności, co do których obowiązek podatkowy powstał w okresie, którego dotyczy ta deklaracja.

Kwestie dotyczące określenia momentu powstania obowiązku podatkowego zostały uregulowane przepisem art. 19 ustawy o VAT.

Co do zasady, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług, w myśl art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, to zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Przy czym, w myśl art. 19 ust. 10 ww. ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są lokale i budynki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wydania, z zastrzeżeniem ust. 13 pkt 10 i 11.

Jednakże, zgodnie z przepisem art. 19 ust. 16 tej ustawy, w przypadku czynności, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z ust. 1-5.

Mając zatem na uwadze przywołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż rozliczenie podatku z tytułu dokonania czynności przekazania przedmiotowego budynku na swoje potrzeby osobiste, Wnioskodawca winien wykazać w ewidencji i deklaracji podatkowej za okres w którym powstanie obowiązek podatkowy z tytułu dokonania tej czynności, który to obowiązek powstanie z chwilą wystawienia faktury dokumentującej to przekazanie, nie później jednak niż w 7. dniu od dnia przekazania.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii ujęcia w deklaracji podatku z tytułu dokonania czynności przekazania na cele osobiste przedmiotowego budynku, także należało uznać za nieprawidłowe.

W konsekwencji, oceniając kompleksowo stanowisko Wnioskodawcy, należało je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.