IBPP2/443-926/12/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2012 r. (data wpływu 7 września 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2012 r. (data wpływu 11 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności zrzeczenia się z odszkodowania - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania czynności zrzeczenia się z odszkodowania.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 grudnia 2012 r. (data wpływu 11 grudnia 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 21 listopada 2012 r. znak IBPP2/443-926/12/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Nieruchomości gruntowe położone na terenie Miasta J, będące własnością gminy miasta J, zostały objęte decyzją wojewody o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, na mocy której stały się one własnością województwa. Postępowanie odszkodowawcze prowadzone przez wojewodę zakończy się wydaniem decyzji odszkodowawczych, które zobowiążą prezydenta miasta J, jako zarządcę drogi wojewódzkiej w mieście na prawach powiatu, do wypłaty kwoty ustalonego odszkodowania na rzecz gminy miasta J. J jest miastem na prawach powiatu i w przedmiotowym przypadku występuje sytuacja tożsamości podmiotu uprawnionego do otrzymania i zobowiązanego do wypłaty odszkodowania. Gmina zatem zobowiązana jest do wypłaty odszkodowania "samej sobie". W celu uniknięcia transferu środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi, gmina zrzeknie się w całości należnego odszkodowania. Wnioskodawcy przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zrzeczenia się odszkodowania, kiedy faktyczny przepływ pieniężny nie następuje, gmina jest zobowiązana do odprowadzenia podatku VAT od kwoty przyznanego w decyzji odszkodowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powstanie obowiązek odprowadzenia podatku VAT od kwoty przyznanego odszkodowania, bowiem w związku ze zrzeczeniem odszkodowania zapłata za nieruchomości nie nastąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W oparciu o przywołane przepisy prawa wskazać należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości gruntowej w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania. W sytuacji zatem, przeniesienia własności nieruchomości gruntowej na rzecz Gminy w zamian za odszkodowanie, ma miejsce dostawa towaru jakim jest grunt w zamian za odszkodowanie. W tym przypadku odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną i ze względu na przedmiot, czynność taka jest objęta podatkiem od towarów i usług. W sytuacji opisanej we wniosku Gmina zamierza zrzec się odszkodowania.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 7 ust. 2 ww. ustawy, wszelkie nieodpłatne przekazania przez podatnika podatku od towarów i usług, towarów należących do jego przedsiębiorstwa bez wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych towarów w całości lub w części.

Zatem dla uznania nieodpłatnej dostawy za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki:

* podatnik przekazuje lub zużywa nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz

* podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż nieruchomości gruntowe położone na terenie Miasta J, będące własnością gminy miasta J, zostały objęte decyzją wojewody o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, na mocy której stały się one własnością województwa. Postępowanie odszkodowawcze prowadzone przez wojewodę zakończy się wydaniem decyzji odszkodowawczych, które zobowiążą prezydenta Miasta J, jako zarządcę drogi wojewódzkiej w mieście na prawach powiatu, do wypłaty kwoty ustalonego odszkodowania na rzecz gminy miasta J. J jest miastem na prawach powiatu i w przedmiotowym przypadku występuje sytuacja tożsamości podmiotu uprawnionego do otrzymania i zobowiązanego do wypłaty odszkodowania. Gmina zatem zobowiązana jest do wypłaty odszkodowania "samej sobie". W celu uniknięcia transferu środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi, gmina zrzeknie się w całości należnego odszkodowania. Wnioskodawcy przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tak więc mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż nieruchomości objęte decyzją wojewody o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, na mocy której stały się one własnością województwa, w przypadku gdy odstąpiono od wypłaty odszkodowania, stanowi w myśl art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o ile przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie nieruchomości.

Jednak w niniejszej sprawie - jak wskazał Wnioskodawca - nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości, w związku z czym nie został spełniony jeden z dwóch podstawowych warunków określonych w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług powodujących uznanie za dostawę przekazanie za towarów bez wynagrodzenia. Z tych też względów, w przedstawionym zdarzeniu, nieodpłatne przekazanie nieruchomości, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku odprowadzenia podatku VAT od kwoty przyznanego odszkodowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.