IBPP2/443-924/08/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana B. przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2008 r. (data wpływu 1 października 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu 5 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi spawalnicze wykonywane na terenie Finlandii - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 października 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi spawalnicze wykonywane na terenie Finlandii. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu 5 grudnia 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 listopada 2008 r. znak: IBPP2/443-924/08/EJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na spawaniu boksów aluminiowych o różnych wielkościach (2 m, 1 m, 1,3 cm). Boksy te następnie montowane są w wagonach kolejowych (znajdują się w nich przewody, przekaźniki). Usługi te Wnioskodawca wykonuje w Finlandii, dla firmy finlandzkiej lecz za pośrednictwem firmy polskiej, z którą ma podpisaną umowę i dla której wystawia faktury.

Z pisma z dnia 1 grudnia 2008 r. wynika ponadto, że firma polska, na rzecz której Wnioskodawca świadczy usługi w Finlandii nie jest zarejestrowana na rzecz podatku od wartości dodanej a także Wnioskodawca nie jest zarejestrowany w Finlandii dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Przedmiotem zawartej umowy są usługi spawania boksów, tytuł wystawienia faktury brzmi: usługa spawalnicza. Wnioskodawca podpisał umowę z firmą polską i dla tej firmy wykonuje usługi spawania boksów. Firma polska ma umowę z firmą finlandzką na zakup tych boksów. Firma finlandzka zajmuje się sprzedażą ww. boksów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy wystawieniu faktury prawidłowe jest zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 22%, ponieważ nabywcą faktur Wnioskodawcy będzie firma polska.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinna to być stawka 22%, ponieważ faktury sprzedaży wystawiane są na firmę polską.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008 r., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Ogólną normę dotyczącą ustalenia miejsca świadczenia usług wyraża art. 27 ust. 1 ww. ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej reguły ogólnej określenia miejsca opodatkowania świadczenia usług, ustanowiono szereg wyjątków, określających inne - niż wynikające z zasady ogólnej-miejsca opodatkowania usług, z uwagi na ich charakter.

Odstępstwa od ww. zasady ogólnej określającej miejsce świadczenia usług uregulowane zostały w przepisach art. 27 ust. 2-6 oraz art. 28 ww. ustawy, które jako regulacje szczegółowe wyłączają zastosowanie zasad wskazanych w art. 27 ust. 1 ustawy. Natomiast, ilekroć nie będzie możliwe ustalenie miejsca świadczenia usług na podstawie tychże szczególnych regulacji, to wówczas należy odwołać się do ogólnie sformułowanej zasady wynikającej z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Ustawa nie definiuje pojęcia "usługi na ruchomym majątku rzeczowym". W związku z tym należy termin ten interpretować w oparciu o wykładnię językową jako wszelkie usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

W myśl art. 28 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Zgodnie z art. 28 ust. 8 ww. ustawy, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

Z opisu stanu faktycznego sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy, na podstawie zawartej z inną firmą polską umowy, usługi spawalnicze. Usługi te wykonywane są na terytorium Finlandii. Jednakże ani Wnioskodawca ani firma polska, na rzecz której Wnioskodawca świadczy usługi, nie są zarejestrowani dla potrzeb transakcji wewnatrzwspólnotowych. Wnioskodawca jest podwykonawcą usług świadczonych przez inną firmę polską na rzecz firmy finlandzkiej. Wykonuje usługi spawania boksów, które następnie są montowane w wagonach kolejowych na terenie Finlandii.

Analizując przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w odniesieniu do usług będących przedmiotem zapytania miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania będzie terytorium kraju, gdzie usługi te są faktycznie wykonywane.

Skoro zatem świadczenie przedmiotowych usług ma miejsce poza terytorium kraju i nie zastosowano zmiany miejsca opodatkowania, o której mowa w art. 28 ust. 7 ustawy o VAT (nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie - w szczególności towar ten nie jest wywożony z kraju świadczenia usługi tj. z Finlandii), usługi te, winny być dokumentowane jako niepodlegające opodatkowaniu na terytorium Polski.

Zgodnie z przepisami § 27 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) przepisy § 9, 11 - 23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 9 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, zastrzeżeniem ust. 4.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Z uwagi na fakt, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego interpretacja została udzielona w oparciu o przepisy obowiązujące do dnia 30 listopada 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.