IBPP2/443-9/13/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 maja 2012 r. sygn. akt I FSK 1371/11 oddalającym skargę kasacyjną Ministra Finansów oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Kr 283/11 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 26 października 2012 r.) uchylającym interpretację indywidualną z dnia 20 października 2010 r. znak: IBPP3/443-528/10/BWo dotyczącą podatku od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2010 r. (data wpływu 20 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 października 2010 r. (data wpływu 25 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy działek zabudowanych budowlami - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2010 r. (data wpływu 25 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy działek zabudowanych budowlami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 29 sierpnia 2008 r. Wnioskodawca (zwany w dalszej części Spółką) zakupił nieruchomość gruntową - działki oznaczone numerami 575/3 i 575/4, dla których Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą. Sprzedającym nieruchomość była osoba fizyczna, która przedmiotowych działek nie wykorzystywała do prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT. Zakup nieruchomości został dokonany warunkową umową sprzedaży zawartą w dniu 6 sierpnia 2008 r., akt not. Rep A Nr.. oraz umową przenoszącą własność zawartą w dniu 29 sierpnia 2008 r., akt not. Rep A Nr..

Zgodnie ze stanem faktycznym jak też oświadczeniem złożonym przez sprzedającego w akcie notarialnym na działkach tych znajduje się ogrodzenie stanowiące budowlę. Ogrodzenie nie jest związane z żadną inną budowlą jak też z żadnymi budynkami na terenie działki. Ogrodzenie jest trwale związane z gruntem, wykonane jest z kamienia, ma wysokości około 2 metrów i grubości około 0,45 m. Mur (ogrodzenie) jest położony na terenie działek 575/3 i 575/4 od strony drogi publicznej. Mur ten jest wyłącznie od strony drogi publicznej czyli odgranicza działki w części około 1/4 długości działek po obrysie. W pozostałej części 3/4 długości po obrysie, działki te są ogrodzone drewnianym płotem jak też siatką metalową nietrwale związaną z gruntem.

W akcie notarialnym dokumentującym zakup działek wyodrębniono część ceny w kwocie 50.000,00 zł jako zapłatę za budowlę-ogrodzenie działki.

Zgodnie ze stanem faktycznym a nieujawnionym w akcie notarialnym zakupu, na działce 575/3 istnieje sieć wodno-kanalizacyjna.

Przedwstępna warunkowa umowa sprzedaży dotycząca przedmiotowych działek została podpisana w dniu 18 lipca 2008 r. za Rep. A Nr.. Od tego dnia Spółka była w posiadaniu przedmiotowych działek. W dniu 23 września 2008 jak też w dniu 14 listopada 2008 Spółka podpisała z P w (...) protokół odbioru przyłącza wodociągowego jak też protokół odbioru podłączenia kanalizacyjnego. Spółka nie poniosła żadnych nakładów na budowę przyłącza wodociągowego jak też kanalizacyjnego gdyż przyłącza te jak też sieć wodno-kanalizacyjna istniała na działce 575/3.

Zgodnie z umową dzierżawy zawartą w dniu 25 lipca 2008 r. Spółka przedmiotowe działki w całości wydzierżawiła innemu podmiotowi. Podmiot ten w dniu 14 listopada 2008 r. podpisał umowę z P w (...) o zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków.

Na zlecenie Spółki na działce 575/3 wykonano w grudniu 2008 r. następujące prace; osadzono słup na którym umieszczono zestaw pomiarowy i rozdzielnię budowlaną linii energetycznej, dokonano połączenia napowietrznego ze słupa linii niskiego napięcia do zestawu pomiarowego, posadowiono fundamenty pod słupy oświetleniowe, wykonano 4 słupy oświetleniowe, zamontowano lampy. Prócz prac opisanych w zdaniu uprzednim we wrześniu 2008 Spółka wykonała na działce 575/3 drogę wewnętrzną, dokonała przeróbek bramy wjazdowej. Drogę wewnętrzną wykonano poprzez utwardzenie podłoża - wysypanie tłucznia. W roku 2008 wykonano też prace dotyczące konserwacji i remontu sieci wodno-kanalizacyjnej. Wszystkie prace dotyczące przyłącza energetycznego, wykonania oświetlenia terenu, wykonania drogi wewnętrznej wraz z pracami remontowymi instalacji wod-kan zaliczono w Spółce jako środki trwałe w budowie i nie odniesiono je w koszty działalności. Spółka dokonała pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z poniesionych nakładów.

Zgodnie z wyrokiem WSA w Krakowie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (który obejmował przedmiotowe działki) został unieważniony w całości. Na podstawie studium uwarunkowań działki te znajdują się na terenie przeznaczonym pod zabudowę.

Należy wspomnieć, że na mapie sytuacyjno-wysokościowej do celów projektowych, potwierdzonej przez Starostwo Powiatowe w dniu 10 października 2008 r., na terenie działki 575/3 zaznaczono drogę wewnętrzną jak też sieć wodno-kanalizacyjną.

Na przedmiotowych działkach planowana była inwestycja Spółki. Zamiar Spółki uległ zmianie i przedmiotowe działki zostaną sprzedane. Spółka rozważa sprzedaż działek w dwóch wariantach:

* sprzedaż działek w stanie w jakim one są w chwili obecnej,

* sprzedaż działek po uprzedniej likwidacji drogi wewnętrznej jak też oświetlenia terenu.

Wnioskodawca nie ponosił nakładów na modernizację drogi wewnętrznej oraz oświetlenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. Nieruchomość była dzierżawiona nieprzerwanie od lipca 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Jaka stawka podatku od towarów i usług wystąpi w przypadku sprzedaży działek w stanie w jakim są one w chwili obecnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży działek w ich obecnym stanie, sprzedaż działki 575/3 i 575/4 podlega opodatkowaniu stawką 22%, o ile sprzedaż ta zostanie dokonana przed październikiem 2010 r. Sprzedaż działek wraz z budowlami w październiku 2010 r. jak też w okresie późniejszym korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT sprzedaż terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę korzysta ze zwolnienia od podatku. Art. 29 ust. 5 ustawy VAT określa, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepis ten formułuje zasadę, że do dostawy gruntu stosuje się stawkę podatku taką jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Zatem aby stwierdzić, czy dostawa nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu czy też będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, konieczne jest ustalenie, czy dana nieruchomość jest zabudowana a w przypadku gdy nie jest to czy jest przeznaczona pod zabudowę czy też nie.

Ustawa VAT nie definiuje pojęcia "terenów niezabudowanych". Mając jednak na uwadze zapis art. 29 ust. 5 ustawy VAT należy wyciągnąć wniosek, że skoro nie wyodrębnia się wartości gruntu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, to należy uznać, iż zwolnieniu podlega dostawa jedynie takiej nieruchomości gruntowej (nie przeznaczonej pod zabudowę), na której nie znajdują się żadne budynki lub budowle czy też ich części. W konsekwencji na gruncie ustawy VAT za teren niezabudowany należy uznać teren, na którym nie znajdują się budynki lub budowle lub ich części.

Obiekty posadowione na działce 575/3 i 575/4 nie są budynkami w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane (tekst jed. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane budowlą jest obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty (...). Dodatkowo prawo budowlane w art. 3 pkt 9 wprowadza definicję urządzenia budowlanego, przez które należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne (...), ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W przedstawionym stanie faktycznym należy stwierdzić, że na działce 575/3 wybudowana jest droga. Drogę tę należy uznać za budowlę w rozumieniu przepisu prawo budowlane. Nieistotne jest przy tym, że spełnia ona wyłącznie rolę drogi wewnętrznej gdyż przepis prawa budowlanego nie odnosi się do rodzaju dróg. Fakt, że droga ta w urządzeniach księgowych Spółki widnieje jako środki trwałe w budowie nie stanowi, że zgodnie z prawem budowlanym nie jest to budowla gdyż funkcjonalnie pełni ona swoją rolę, dla której została ona wybudowana.

W odniesieniu do muru, który pełni rolę ogrodzenia należy stwierdzić, że nie można go zakwalifikować do urządzenia budowlanego gdyż urządzenie budowlane jest urządzeniem technicznym związanym z obiektem budowlanym. Na działce 575/3 i 575/4 poza wskazaną drogą nie ma innych obiektów budowlanych. Ogrodzenie to stanowi jednolity mur, który pełni rolę ekranu odgradzającego działki od ujemnych wpływów działania drogi publicznej. Dodatkowo należy stwierdzić że samodzielny charakter ogrodzenia znajduje swoje odzwierciedlenie w sposobie jego wykonania - mur jest wykonany z kamienia i tworzy zwartą jednolitą całość.

Spółka nie jest w posiadaniu informacji pewnych, kiedy mur-ogrodzenie został wybudowany i przez kogo. Uwzględniając tą okoliczność należy przyjąć, że nabycie dokonane w sierpniu 2008 r. zostało dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy VAT. Spółka nie poniosła nakładów na modernizację ogrodzenia-muru stąd też możliwym jest zastosowanie zwolnienia od podatku, o ile spełniony będzie warunek art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy VAT, czyli od pierwszego zasiedlenia (29 sierpnia 2008 r.) upłynie 2 lata.

W przypadku budowli - drogi może być zastosowane zwolnienie, gdyż droga po modernizacji istniejącej drogi (wrzesień 2008) została wydana pierwszemu użytkownikowi (dzierżawcy) w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Uwzględniając taki stan sprzedaż jej w październiku 2010 r. korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Słupy oświetleniowe, przyłącze energetyczne, sieć wodno kanalizacyjna nie stanowią budowli. Sprzedaż słupów oświetleniowych, przyłącza energetycznego jak też sieci wodno-kanalizacyjnych należy traktować jako sprzedaż urządzeń budowlanych opodatkowanych stawką podstawową 22%. Sprzedaż ta nie wpłynie na wysokość podatku VAT od dostawy gruntu.

Reasumując sprzedaż działki 575/4 wraz z ogrodzeniem murem korzysta w terminie od września 2010 r. ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT. Sprzedaż działki 575/3 z ogrodzeniem - murem i drogą korzysta w całości ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 od października 2010 r.

Poza rozważaniami pozostają kwestie korekty podatku naliczonego dotyczącego budowy-modernizacji drogi w związku ze sprzedażą jej w stawce zwolnionej.

W przypadku gdy Spółka dokona likwidacji fizycznej wybudowanej drogi jak też zlikwiduje oświetlenie terenu sprzedaż przedmiotowych działek 575/3 i 575/4 wraz z ogrodzeniem - murem korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT od września 2010 r.

W dniu 20 października 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał dla Spółki interpretację przepisów prawa podatkowego znak: IBPP3/443-528/10/BWo dotyczącą podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy działek zabudowanych budowlami, uznając stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 2 listopada 2010 r. (data wpływu 4 listopada 2010 r.) złożonym na podstawie art. 52 § 3 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, B S.A. wezwała tut. organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 20 października 2010 r. znak: IBPP3/443-528/10/BWo.

W odpowiedzi na wezwanie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach pismem z dnia 29 listopada 2010 r. znak: IBPP3/443W-63/10/BWo podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia 20 października 2010 r. znak: IBPP3/443-528/10/BWo.

Spółka na pisemną interpretację indywidualną z dnia 20 października 2010 r. znak: IBPP3/443-528/10/BWo złożyła skargę z dnia 27 grudnia 2010 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.), w której wniosła o uchylenie przedmiotowej interpretacji w całości oraz o zasądzenie od organu podatkowego na rzecz Skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wedle norm prawem przepisanych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 25 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 283/11 uchylił zaskarżoną interpretację.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wskazał, iż pod pojęciem towarów art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez rzeczy ustawa ta rozumie zatem zarówno "rzeczy ruchome", jak i "nieruchomości", w ramach których wyróżnia się "grunty", "budynki", "części budynków". Z uwagi na istniejące na gruncie podatku VAT przesunięcie akcentów z prawnych na ekonomiczne aspekty transakcji, należy uznać, że towarem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług powinien być każdy przedmiot materialny, mogący być przedmiotem obrotu. W przypadku gruntu przedmiotem obrotu może być tylko wydzielona działka lub udział w niej. Nie może być natomiast tylko wyodrębniona fizycznie część działki gruntu, gdyż nie może być ona przedmiotem obrotu. W związku z powyższym za nieuzasadniony należy uznać pogląd, że jako "grunt" w rozumieniu art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, należy uznawać część działki gruntu tj. grunt po obrysie budynku.

Od powyższego wyroku Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wniósł skargę kasacyjną. Wyrokiem z dnia 30 maja 2012 r. sygn. akt I FSK 1371/11 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż wykładnia pojęcia "grunt" musi uwzględniać aspekt opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Z tej perspektywy, towarem w rozumieniu ustawy o VAT może być jedynie działka gruntu. W rezultacie tego za nieuzasadnione należy uznać stanowisko kasatora, że jako "grunt" w rozumieniu art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, należy uznawać tylko część działki gruntu tj. grunt po obrysie budowli czy też budynku.

Mając na uwadze rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 283/11 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w kwestiach objętych pytaniem nr 1 uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na gruncie ustawy o VAT za teren zabudowany należy uznać taki teren, na którym znajdują się budynki, budowle lub ich części. Przy czym należy zauważyć, iż muszą to być budynki i budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Ponadto zauważyć należy, że w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane, przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 wyżej cyt. ustawy przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z wniosku wynika, że Spółka zamierza dokonać sprzedaży dwóch działek gruntowych oznaczonych numerami 575/3 oraz 575/4 oświetlonych i zabudowanych: ogrodzeniem trwale związanym z gruntem oraz drogą wewnętrzną. Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość wraz z ogrodzeniem trwale z gruntem związanym nabył zgodnie z umową przedwstępną warunkową w dniu 18 lipca 2008 r. od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na modernizację ogrodzenia trwale z gruntem związanego jak i drogi wewnętrznej i oświetlenia. W dniu 25 lipca 2008 r. Wnioskodawca przedmiotowe działki w całości wydzierżawił innemu podmiotowi.

Na zlecenie Wnioskodawcy na działce nr 575/3 w grudniu 2008 r. osadzono słup, na którym umieszczono zestaw pomiarowy i rozdzielnię budowlaną linii energetycznej, dokonano połączenia napowietrznego ze słupa linii niskiego napięcia do zestawu pomiarowego, posadowiono fundamenty pod słupy oświetleniowe, wykonano 4 słupy oświetleniowe, zamontowano lampy. Na działce nr 573/3 Wnioskodawca we wrześniu 2008 r. wykonał drogę wewnętrzną. Zatem przedmiotem sprzedaży będzie grunt (działki nr 575/3 i 575/4), który na podstawie studium uwarunkowań stanowi teren przeznaczony pod zabudowę. Grunt ten w części jest zabudowany ogrodzeniem trwale związanym z gruntem, które znajduje się w części na działce o nr 575/3 oraz działce nr 575/4. Ponadto działka o nr 575/3 jest oświetlona i zabudowana drogą wewnętrzną.

W odniesieniu do powyżej przedstawionego zdarzenia należy najpierw stwierdzić, że znajdujące się na gruncie ogrodzenie trwale związane z gruntem oraz droga wewnętrzna stanowią budowle.

W związku z powyższym należy dokonać analizy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT dla dostawy opisanego ogrodzenia trwale związanego z gruntem oraz drogi wewnętrznej.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje budowlę lub ją zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jej wartości początkowej, a następnie budowla zostanie oddana do użytkowania na cele własnej działalności, nie oznacza to, że została ona zasiedlona. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowana lub zmodernizowana budowla zostanie sprzedana lub np. oddana w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Z wniosku wynika, że w dniu 25 lipca 2008 r. Wnioskodawca przedmiotowe działki w całości wydzierżawił innemu podmiotowi. We wrześniu 2008 r. wykonała na działce o nr 575/3 drogę wewnętrzną. Na ww. budowle Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów na modernizację w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony wyżej stan prawny stwierdzić należy, iż do pierwszego zasiedlenia budowli, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, doszło w momencie oddania przez Wnioskodawcę całej nieruchomości w dzierżawę innemu podmiotowi. Dzierżawa nieruchomości trwa nieprzerwanie od lipca 2008 r.

Tak więc, w odniesieniu do powyższego należy zauważyć, iż dostawa ogrodzenia trwale związanego z gruntem oraz drogi wewnętrznej nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia jak również w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. Zarówno w przypadku ogrodzenia jak i drogi wewnętrznej od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym dostawa ogrodzenia trwale związanego z gruntem oraz drogi wewnętrznej będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W sytuacji jednak dostawy nieruchomości przed październikiem 2010 r. będzie ona podlegać stawce podatku VAT w wysokości 22%, ze względu na brak spełnienia warunku umożliwiającego zastosowanie zwolnienia przewidzianego art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ponadto w odniesieniu do wykonanego na działce o nr 575/3 oświetlenia, na które składa się osadzony słup, na którym umieszczono zestaw pomiarowy i rozdzielnię budowlaną linii energetycznej, dokonano połączenia napowietrznego ze słupa linii niskiego napięcia do zestawu pomiarowego, posadowiono fundamenty pod słupy oświetleniowe, wykonano 4 słupy oświetleniowe, zamontowano lampy należy wskazać, że powyższe nie stanowi urządzenia budowlanego, bowiem w świetle prawa budowlanego urządzeniami budowlanymi są urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Tymczasem na działce o nr 575/3 nie znajduje się żaden obiekt budowlany, którym przedmiotowe oświetlenie jest związane. Tym samym słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż ta nie wpłynie na wysokość podatku VAT od dostawy gruntu.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki i budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

Tak więc, mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę całości działek nr 575/3 oraz nr 575/4 zabudowanych ww. budowlami w rozumieniu prawa budowlanego, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji uchylonej przez WSA w Krakowie, tj. w dniu 20 października 2010 r.

Jednocześnie tut. organ informuje, iż kwestie których dotyczy pytanie nr 2 będą przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.