IBPP2/443-894/14/KO - Obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy ulepszeniu budynków w związku z czynnością wycofania tych budynków z działalności gospodarczej do majątku prywatnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 11 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z 5 stycznia 2015 r. (data wpływu 8 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy ulepszeniu budynków w związku z czynnością wycofania tych budynków z działalności gospodarczej do majątku prywatnego planowaną po 1 stycznia 2017 r. - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy ulepszeniu budynków w związku z czynnością wycofania tych budynków z działalności gospodarczej do majątku prywatnego planowaną po 1 stycznia 2017 r.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 stycznia 2015 r. (data wpływu 8 stycznia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 28 listopada 2014 r. znak: IBPP2/443-894/14/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X, prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Piekarnia X, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca korzysta z budynków odnośnie których:

W latach poprzednich X dokonał odliczeń podatku od towarów i usług w związku z przebudową, rozbudową i modernizacją budynków wykorzystywanych do celów wyłącznie związanych z działalnością opodatkowaną. Ostatnie odliczenie podatku naliczonego, pozostające w związku z opisaną modernizacją i rozbudową, nastąpiło w rozliczeniu za październik 2005 r. Podatnikowi przysługiwało bowiem prawo do odliczenia w całości VAT od nabycia części składowych budynków. Budynki te stanowią środki trwałe i podlegają amortyzacji.

Przyjąć należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę były wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Przedmiotowe budynki w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do prowadzenia działalności gospodarczej (wykonywania czynności opodatkowanych) od 2005.

Obecnie - od września 2014 r. - przedmiotowe budynki, na podstawie umowy cywilnoprawnej, są wynajmowane innemu podmiotowi. Budynki zostały wynajęte pod działalność gospodarczą. X jako podatnik przez cały okres wykonywania najmu będzie wystawiał najemcy faktury VAT za czynsz. Tym samym naliczać będzie podatek ze stawką obowiązującą dla tej usługi oraz będzie rozliczać podatek w deklaracjach VAT-7 za kolejne okresy.

W związku z planowanym za kilka lat (lecz nie wcześniej niż po 1 stycznia 2017 r.) zaprzestaniem wykonywania czynności opodatkowanych Wnioskodawca ma zamiar wycofać wskazane budynki z działalności gospodarczej.

Pismem z 5 stycznia 2015 r. zostało uzupełnione zdarzenie przyszłe w sposób następujący:

1. Nieruchomość, którą X zamierza wycofać z działalności gospodarczej składa się z dwóch ewidencyjnych działek gruntów o numerach 1251/149 oraz 1250/150. Działki te są zabudowane. Na działce ewidencyjnej nr 1251/149 znajduje się budynek piekarni oraz budynek mieszkalny. Na działce ewidencyjnej nr 1250/150 znajduje się budynek gospodarczy zaadaptowany na magazyn surowców oraz budynek mieszkalny.

2. Do dnia wycofania poszczególnych budynków z działalności gospodarczej do majątku prywatnego podatnik nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie (modernizację) tych budynków.

3. Do dnia wycofania poszczególnych budynków z działalności gospodarczej do majątku prywatnego podatnik nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie (modernizację) tych budynków.

4. Przedmiotem wycofania nie będą grunty niezabudowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynność wycofania nieruchomości (budynków) z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Mocodawcy, korzystająca ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, będzie skutkowała obowiązkiem dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy ulepszeniu tych budynków.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie wnoszącego o interpretację, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W analizowanym zdarzeniu przyszłym wyprowadzenia wskazanych budynków z działalności nie będzie pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT -, co pozwala na zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego wyżej przepisu. Dostawa ta nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak jest powszechnie przyjmowane aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania; ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Wynika z tego, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a za taką uznać należy między także najem oraz dzierżawę. Warunkiem jest aby te czynności objęte były zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, co ma miejsce także wówczas gdy korzystają one ze zwolnienia od podatku VAT.

Przedmiotowe budynki były ulepszane do października 2005 r., a następnie używane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. We wrześniu 2014 r. budynki te zostały oddane do użytkowania innemu podmiotowi gospodarczemu zgodnie z umową najmu. Do dnia przekazania nieruchomości na cele prywatne (co nastąpi nie wcześniej niż po 1 stycznia 2017 r.) budynki będą stale służyły sprzedaży opodatkowanej.

W przedstawionej sytuacji czynność przekazania jako zwolniona z VAT wymusiłaby dokonanie korekty kwoty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ww. ustawy - ale tylko i wyłącznie w przypadku dokonania jej w okresie korekty. Jeżeli jednak przekazanie budynków na cele prywatne nastąpi po 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonania korekty ponieważ minie 10-letni okres jej sporządzania, określony przepisami ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91).

Warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru (usługi) do realizacji czynności opodatkowanej np. towar został częściowo wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT - powoduje konieczność weryfikacji odliczenia podatku naliczonego. Z drugiej zaś strony stwarza również możliwość odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów i usług, które początkowo przeznaczone do wykonywania czynności nieuprawniających do odliczenia ostatecznie zostają wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W takim przypadku zastosowanie znajdują zasady określone w przepisach art. 91 ustawy VAT, dotyczące korekty kwot podatku naliczonego.

Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy o VAT po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W świetle art. 91 ust. 2 ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Artykuł 91 ust. 7 ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy o VAT).

Z przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, że nieruchomość którą Wnioskodawca zamierza wycofać z działalności gospodarczej składa się z dwóch ewidencyjnych działek gruntów o numerach 1251/149 oraz 1250/150. Działki te są zabudowane. Na działce ewidencyjnej nr 1251/149 znajduje się budynek piekarni oraz budynek mieszkalny. Na działce ewidencyjnej nr 1250/150 znajduje się budynek gospodarczy zaadaptowany na magazyn surowców oraz budynek mieszkalny.

Wnioskodawca korzysta z budynków odnośnie których:

* nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ich nabycia,

* budynki, które w przyszłości zostaną wycofane z działalności gospodarczej były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, wykonywanej osobiście przez X,

* obecnie budynki (od września br.) są udostępnione innemu podmiotowi na podstawie umowy najmu,

* nieruchomość była ulepszana po jej nabyciu.

W latach poprzednich Wnioskodawca dokonał odliczeń podatku od towarów i usług w związku z przebudową, rozbudową i modernizacją budynków wykorzystywanych do celów wyłącznie związanych z działalnością opodatkowaną. Ostatnie odliczenie podatku naliczonego, pozostające w związku z opisaną modernizacją i rozbudową, nastąpiło w rozliczeniu za październik 2005 r. Podatnikowi przysługiwało bowiem prawo do odliczenia w całości VAT od nabycia części składowych budynków. Budynki te stanowią środki trwałe i podlegają amortyzacji. Przyjąć należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę były wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Przedmiotowe budynki w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do prowadzenia działalności gospodarczej (wykonywania czynności opodatkowanych) od 2005.

Obecnie - od września 2014 r. - przedmiotowe budynki, na podstawie umowy cywilnoprawnej, są wynajmowane innemu podmiotowi. Budynki zostały wynajęte pod działalność gospodarczą. X jako podatnik przez cały okres wykonywania najmu będzie wystawiał najemcy faktury VAT za czynsz. Tym samym naliczać będzie podatek ze stawką obowiązującą dla tej usługi oraz będzie rozliczać podatek w deklaracjach VAT-7 za kolejne okresy.

W związku z planowanym za kilka lat (lecz nie wcześniej niż po 1 stycznia 2017 r.) zaprzestaniem wykonywania czynności opodatkowanych Wnioskodawca ma zamiar wycofać wskazane budynki z działalności gospodarczej.

Do dnia wycofania poszczególnych budynków z działalności gospodarczej do majątku prywatnego podatnik nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie (modernizację) tych budynków.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego przy ulepszeniu budynków w związku z czynnością wycofania tych budynków z działalności gospodarczej do majątku prywatnego planowaną po 1 stycznia 2017 r.

Aby zatem rozstrzygnąć zasadniczą kwestię dotycząca korekty podatku naliczonego należy uprzednio rozstrzygnąć czy wycofanie nieruchomości zabudowanej będzie podlegało opodatkowaniu i kiedy upłynie okres korekty.

I tak, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którymi wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, tj. jeżeli:

* dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

* przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

* przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem (w tym części składowych).

Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towaru - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT - jako czynności wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Wnioskodawca wskazał, że dokonał odliczeń podatku od towarów i usług w związku z przebudową, rozbudową i modernizacją budynków wykorzystywanych do celów wyłącznie związanych z działalnością opodatkowaną. Ostatnie odliczenie podatku naliczonego, pozostające w związku z opisaną modernizacją i rozbudową, nastąpiło w rozliczeniu za październik 2005 r. Podatnikowi przysługiwało bowiem prawo do odliczenia w całości VAT od nabycia części składowych budynków. Ponadto do dnia wycofania nieruchomości do majątku prywatnego, Wnioskodawca nie przewiduje dokonania ulepszeń.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że przekazanie budynków na cele osobiste Wnioskodawcy stanowić będzie odpłatną dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z dokonanymi ulepszeniami budynków, stanowiącymi części składowe, od których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

W przypadku, gdy budynek, budowla lub ich części nie podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

W związku z powyższym należy stwierdzić, że dostawa budynków będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem, do którego doszło w momencie wynajmu budynków we wrześniu 2014 r., a dostawą tych budynków, które nie będą już ulepszane, po 1 stycznia 2017 r. upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Wnioskodawca nie będzie miał zatem obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, ponieważ od oddania budynków do użytkowania po ulepszeniu w październiku 2005 r. minie 10-letni okres jej sporządzania, określony przepisami art. 91 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.