IBPP2/443-888/09/UH - Dopłata gminy do kosztów utrzymania placówki gastronomicznej o charakterze otwartym a opodatkowanie VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) oraz pismem z dnia 28 stycznia 2010 r. (data wpływu 1 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

W dniu 2 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia:

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 grudnia 2009 r. znak: IBPP2/443-888/09/UH oraz pismem z dnia 28 stycznia 2010 r. (data wpływu 1 lutego 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Jadłodajnia Gminna rozpoczyna działalność jako zakład budżetowy. Działa w granicach administracyjnych gminy, podlega bezpośrednio wójtowi gminy, działa w oparciu o ustawę o samorządzie gminnym, ustawę o pomocy społecznej, ustawę o finansach publicznych i własny statut. Celem działalności jadłodajni jest zapewnienie wsparcia społecznego osobom i rodzinom w zakresie umożliwienia całodziennego wyżywienia w placówce gastronomicznej o charakterze otwartym. Do zadań Jadłodajni należy w szczególności:

W celu realizacji zadań statutowych Jadłodajnia współpracować będzie na zasadzie partnerstwa z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, kościołem katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi. W najbliższym czasie odbiorcą usług świadczonych przez Jadłodajnię (zakład budżetowy gminy) będzie Ośrodek Pomocy Społecznej (jednostka budżetowa gminy) - zakup posiłków dla swoich podopiecznych.

Planowana jest także w roku przyszłym dopłata ze strony gminy do 1 posiłku zakupionego przez Ośrodek Pomocy Społecznej w wysokości kilku procent stawki kalkulacyjnej za posiłek np. 1 złoty do każdego posiłku. Planuje się także sprzedaż posiłków do szkół i przedszkoli (jednostek budżetowych gminy) oraz dla osób prywatnych.

Sprzedaż usług została zakwalifikowana przez Urząd Statystyczny do PKD 5629Z jako pozostała usługowa działalność gastronomiczna.

W uzupełnieniu wniosku Jadłodajnia stwierdziła, iż usługi sprzedaży posiłków dla OPS, szkół i przedszkoli będą świadczone na podstawie porozumienia między jednostkami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż posiłków dla Ośrodka Pomocy Społecznej, szkół i przedszkoli będzie zwolnione z VAT w myśl zwolnienia z VAT obrotów między jednostkami budżetowymi, zakładami budżetowymi gminy (§ 13 ust. 1 pkt 12 wyżej wymienionego rozporządzenia).

Dopłata do posiłku przez gminę będzie podlegała opodatkowaniu VAT ale w związku z tym, że nie zostanie przekroczony w roku limit 50.000 zł, również Wnioskodawca będzie korzystać ze zwolnienia z VAT, podobnie jak przy sprzedaży osobom prywatnym. Wnioskodawca przewiduje, że kwota dotacji z gminy i sprzedaż osobom prywatnym nie przekroczy w roku kwoty 40.000 zł.

W uzupełnieniu wniosku Jadłodajnia stwierdziła, że sprzedaż osobom prywatnym będzie podlegała opodatkowaniu VAT, ale w związku z tym, że nie zostanie przekroczony limit zwolnienia z VAT (w roku 2009 - 50.000 zł) będzie korzystać do momentu przekroczenia limitu ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ww. ustawy o VAT. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Na podstawie § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do § 13 ust. 1 pkt 12 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Natomiast w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., kwestie regulowane wskazanym wyżej przepisem § 13 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., rozstrzyga analogicznie brzmiący § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

Pod poz. 138 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wymienione zostały usługi w zakresie rozprowadzania wody - PKWiU 41.00.2, natomiast pod poz. 153 ww. załącznika nr 3 usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne - PKWiU 90.00.

A zatem z powyższego przepisu wynika, iż:

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał, iż rozpoczyna działalność jako zakład budżetowy. Działa w granicach administracyjnych gminy, podlega bezpośrednio wójtowi gminy, działa w oparciu o ustawę o samorządzie gminnym, ustawę o pomocy społecznej, ustawę o finansach publicznych i własny statut. Celem działalności Jadłodajni jest zapewnienie wsparcia społecznego osobom i rodzinom w zakresie umożliwienia całodziennego wyżywienia w placówce gastronomicznej o charakterze otwartym.

Do zadań Jadłodajni należy w szczególności:

W celu realizacji zadań statutowych Jadłodajnia współpracować będzie na zasadzie partnerstwa z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, kościołem katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi. W najbliższym czasie odbiorcą usług świadczonych przez Jadłodajnię (zakład budżetowy gminy) będzie Ośrodek Pomocy Społecznej (jednostka budżetowa gminy) - zakup posiłków dla swoich podopiecznych.

Planuje się także sprzedaż posiłków do szkół i przedszkoli (jednostek budżetowych gminy).

Usługi sprzedaży posiłków dla Ośrodka Pomocy Społecznej oraz szkół i przedszkoli będą świadczone na podstawie porozumienia między jednostkami.

Odnosząc przedstawiony stan prawny do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż usługi sprzedaży posiłków, świadczone na podstawie zawartych porozumień pomiędzy Jadłodajnią będącą Zakładem budżetowym a Ośrodkiem Pomocy Społecznej oraz szkołami i przedszkolami będącymi Jednostkami budżetowymi gminy, były zwolnione od podatku od towarów i usług na mocy cyt. § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r. Natomiast od dnia 1 stycznia 2010 r. objęte są zwolnieniem na podstawie powołanego wyżej § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.

Wobec powyższego w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii czy dopłata gminy do jednego posiłku zakupionego przez Ośrodek Pomocy Społecznej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy stwierdzić, iż:

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując - podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż odbiorcą usług świadczonych przez Jadłodajnię (Zakład budżetowy gminy) będzie m.in. Ośrodek Pomocy Społecznej (Jednostka budżetowa gminy). Gmina będzie dopłacała do jednego posiłku zakupionego przez Ośrodek Pomocy Społecznej w wysokości kilku procent stawki kalkulacyjnej za posiłek (np. 1 złoty do każdego posiłku).

W związku z powyższym mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy uznać, iż o ile faktycznie przedmiotowa dopłata do jednego posiłku zakupionego przez Ośrodek Pomocy Społecznej dla swoich podopiecznych, ma bezpośredni związek z konkretną usługą i ma bezpośredni wpływ na cenę wydanego posiłku, wówczas wchodzi ona do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jednakże jak wcześniej wskazano, usługi sprzedaży posiłków, świadczone na podstawie zawartych porozumień pomiędzy Jadłodajnią będącą Zakładem budżetowym a Ośrodkiem Pomocy Społecznej będącym Jednostką budżetową gminy, były zwolnione od podatku od towarów i usług na mocy cyt. § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (od dnia 1 stycznia 2010 r. są zwolnione od podatku na mocy § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.). Zatem dopłata do posiłków sprzedawanych dla Ośrodka Pomocy Społecznej jest dopłatą do usług zwolnionych z VAT.

W świetle powyższego dokonana przez Gminę dopłata do sprzedawanego przez Wnioskodawcę posiłku dla Ośrodka Pomocy Społecznej będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż dopłata do posiłku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii, czy w przypadku obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług dopłaty ze strony gminy, można stosować limit zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług obrotów do 50.000 zł oraz czy limit ten liczony jest także do sprzedaży osobom prywatnym należy stwierdzić, iż:

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2009 r.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666) kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT - dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 2 ww. ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ww. ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. (...).

myśl art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Zwolnienie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, ma charakter podmiotowy, a więc są nim objęci bezpośrednio podatnicy VAT, a dopiero pośrednio (w następstwie zwolnienia przysługującego podatnikom) wykonywane przez nich czynności. Jest to sytuacja odmienna niż w przypadku podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku. W przypadku tych ostatnich bowiem zwolnienie obejmuje konkretne czynności podatników, zaś niekoniecznie ich samych. Zauważyć jednak należy, że w ustawie o VAT regułą jest, że podmiot wykonujący czynności zwolnione od podatku w przypadku wykonania czynności innej niż zwolniona przedmiotowo od podatku, co do zasady, objęty będzie zwolnieniem podmiotowym.

Oznacza to także, że przy ustaleniu prawa do zwolnienia decydujące znaczenia ma wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym. Jest to szczególnie istotne na gruncie ustawy o VAT, gdyż do wartości sprzedaży decydującej o prawie do zwolnienia podmiotowego nie wlicza się wartości sprzedaży zwolnionej (przedmiotowo) z podatku. W związku z tym pierwsza czynność inna niż zwolniona będzie otwarciem limitu sprzedaży, uprawniającego do zwolnienia podmiotowego.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż do świadczonych przez Wnioskodawcę usług wydawania posiłków zwolnionych przedmiotowo z podatku VAT, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. (od dnia 1 stycznia 2010 r. na mocy § 12 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.), nie będzie miał zastosowania limit obrotów określony w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Limit ten natomiast będzie miał zastosowanie do sprzedaży posiłków osobom prywatnym

Obrót opodatkowany uzyskiwany z tytułu świadczenia usługi odpłatnego wydawania posiłków dla osób prywatnych będzie korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT do momentu przekroczenia progu uprawniającego do tego zwolnienia, określonego w ust. 1 art. 113 ustawy o VAT.

Skoro jak wskazał Wnioskodawca, nie zostanie przekroczony w roku ubiegłym limit 50.000 zł, to sprzedaż posiłków osobom prywatnym będzie korzystała ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

W związku z powyższym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, uznać należało je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.