IBPP2/443-880/08/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. X, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2008 r. (data wpływu 23 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w przypadku sprzedaży stacji paliw oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 23 września 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w przypadku sprzedaży stacji paliw oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca na podstawia aktu notarialnego nabył w 1996 r. prawo wieczystego użytkowania działek o łącznej powierzchni 13274 m ^2. wraz zabudowaniami. Na działkach tych po wyburzeniu starej garażowej stacji paliw zbudował nową stację paliw płynnych i gazowych. Od całej tej inwestycji odliczył podatek naliczony VAT. Do sierpnia 2008 r. Spółka prowadziła na tej stacji sprzedaż paliw. W 2007 r. z całego użytkowanego areału Wnioskodawca wydzielił działkę o powierzchni 3536 m ² nr 758/4, na której wybudował i użytkował przedmiotową stację paliw. Jednocześnie podjęto poszukiwania nabywcy tej stacji. Dnia 10 września 2008 r. doszło do podpisania aktu wraz z umową sprzedaży prawa wieczystego użytkowania wydzielonej działki nr 758/4 oraz składników majątkowych składających się na sprzedaną stację paliw (budynki, infrastruktura, wyposażenie). Zgodnie z postanowieniami aktu notarialnego: umowa sprzedaży par. 2 ust. 3 Spółka wystawiła fakturę VAT nr FV/467/08 z dnia 10 września 2008 r. dokumentującą sprzedaż nieruchomości - stacji paliw).Dla całej transakcji zastosowano stawkę podatku należnego w wysokości 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy faktura FV/467/08 z dnia 10 września 2008 r. jest wystawiona prawidłowo.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży budynków, urządzeń i wyposażenia stacji paliw związanych z działalnością gospodarczą sprzedawcy, co do których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich zakupie zastosowano postanowienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 1 marca 2004 r. i przyjęto stawkę podatku należnego 22%.W przypadku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki pomimo, że przy jej zakupie nie występował podatek VAT, Wnioskodawca uznał, że wydzielenie działki nastąpiło pod rządami Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 1 marca 2004 r. i stanowi podział nabytego prawa. Stąd Wnioskodawca przyjął do ustalenia podatku należnego postanowienia art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 1 marca 2004 r. i do przeniesienia praw do wartości materialnych i prawnych jaką jest prawo do wieczystego użytkowania, przyjęto stawkę podatku należnego 22%.W świetle powyższego Wnioskodawca uważa, że wystawiona faktura VAT FV/467/08 dokumentująca całą sprzedaż stacji paliw z powołaniem się w jej treści na odpowiedni akt notarialny jest prawidłowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z cyt. wyżej przepisu wynika, że istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności" lecz jako własność ekonomiczną.

Oddanie gruntu w wieczyste użytkowanie stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 pkt 9 przywołanego wyżej art. 43 ustawodawca zwolnił od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż grunt będący w użytkowaniu wieczystym, który jest przedmiotem sprzedaży jest gruntem zabudowanym (działka nr 758/4).

Jak już wcześniej wskazano, w myśl unormowania zawartego w art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Budynki przeznaczone na cele inne niż mieszkaniowe mogą korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zgodnie, z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Jednak art. 43 ust. 6 ustawy o VAT, wprowadza wyłączenie z cyt. wyżej zwolnienia z opodatkowania. Mianowicie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Natomiast kwestię ustalenia obrotu przy dostawie gruntu, na którym położone są budynki, rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ww. ustawy stanowiący, iż w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Zgodnie z § 5 ust. 7 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) obniżoną do wysokości 7% stawkę podatku stosuje się również do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są opodatkowane stawką 7%.Natomiast w myśl § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nabył w 1996 r. prawo wieczystego użytkowania działek o łącznej powierzchni 13274 m ² wraz zabudowaniami. Na działkach tych po wyburzeniu starej garażowej stacji paliw zbudował nową stację paliw płynnych i gazowych. Od całej tej inwestycji odliczył podatek naliczony VAT. Do sierpnia 2008 r. Spółka prowadziła na tej stacji sprzedaż paliw. W 2007 r. z całego użytkowanego areału Wnioskodawca wydzielił działkę o powierzchni 3536 m ² nr 758/4, na której wybudował i użytkował przedmiotową stację paliw. Jednocześnie podjęto poszukiwania nabywcy tej stacji. Dnia 10 września 2008 r. doszło do podpisania aktu wraz z umową sprzedaży prawa wieczystego użytkowania wydzielonej działki nr 758/4 oraz składników majątkowych składających się na sprzedaną stację paliw (budynki, infrastruktura, wyposażenie). Zgodnie z postanowieniami aktu notarialnego: umowa sprzedaży § 2 ust. 3 Spółka wystawiła fakturę VAT nr FV/467/08 z dnia 10 września 2008 r. dokumentującą sprzedaż nieruchomości - stacji paliw).Dla całej transakcji zastosowano stawkę podatku należnego w wysokości 22%.Konkludując, należy stwierdzić, iż w opisanym we wniosku stanie faktycznym zastosowania nie znajdą przepisy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług pozwalające przy przedmiotowej dostawie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oraz ww. przepisy rozporządzenia Ministra Finansów. Zatem transakcja sprzedaży stacji paliw, na którą składają się budynki, infrastruktura, wyposażenie oraz prawo wieczystego użytkowania działki, podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy co do przyjętej stawki VAT należało uznać za prawidłowe, jednakże przy zastosowaniu innego uzasadnienia prawnego niż przywołane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku Spółka dołączyła kserokopie dokumentów obrazujących przedstawiony we wniosku stan faktyczny. Należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny tych materiałów: jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.