IBPP2/443-877/09/PH - Określenie stawki podatku VAT dla produkcji lub montażu barier, poręczy i balustrad w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2009 r. (data wpływu 27 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2009 r. (data wpływu 10 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstaw do zastosowania 7% stawki podatku VAT na:

W dniu 27 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstaw do zastosowania 7% stawki podatku VAT na:

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 grudnia 2009 r. (data wpływu 10 grudnia 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 1 grudnia 2009 r. znak: IBPP2/443-877/09/PH.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca produkuje barierki, poręcze, balustrady nierdzewne dla osób prywatnych i instytucji. Sprzedaje je czasami z montażem, a czasami klienci montują je sobie sami. Wnioskodawca montuje też barierki i poręcze niebędące jego produktami. Na wszystkie ww. usługi i produkty Wnioskodawca wystawia fakturę z VAT 22%. Niektóre firmy z podobnej branży wystawiają faktury z 7% VAT-em, więc Wnioskodawca często traci zamówienia, bo nie jest konkurencyjny.

Natomiast w piśmie z dnia 7 grudnia 2009 r. Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o wydanie interpretacji określającej prawidłową stawkę VAT dla produkowanych przez niego wyrobów i świadczonych usług, którym odpowiadają następujące symbole PKWiU obowiązującej do celów podatkowych:

Określone wyżej barierki, poręcze i balustrady będą montowane w obiektach budownictwa sklasyfikowanych w PKOB 11 - budynki mieszkalne (na przeważającej części), ale wystąpi również druga sytuacja: montaż barierek, poręczy i balustrad w budynkach sklasyfikowanych w PKOB 12 - budynki niemieszkalne.

Wnioskodawca wyjaśnił, że w przypadku montażu barierek, balustrad i poręczy niebędacych jego wyrobami, umowy będą przewidywać odrębne fakturowanie dostaw wyrobu i usługi montażu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować:

Wnioskodawca wniósł o rozróżnienie dwóch sytuacji:

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na zadane przez niego pytania jest następująca:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w piśmie z dnia 7 grudnia 2009 r. (data wpływu 10 grudnia 2009 r.) Wnioskodawca dokonał istotnych zmian zarówno w opisie stanu faktycznego, zadanego pytania, jak też we własnym stanowisku, w porównaniu do treści zawartych we wniosku o interpretację indywidualną z dnia 22 października 2009 r. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy z dnia 7 grudnia 2009 r. było konsekwencją wezwania tut. organu z dnia 1 grudnia 2009 r. znak: IBPP2/443-877/09/PH o poszerzenie opisu stanu faktycznego, a także o przedstawienie własnych stanowisk w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych przyporządkowanych do zadanych pytań oraz o przedstawienie pytań przyporządkowanych do przedstawionych stanowisk, przyjęto, że pytanie oraz własne stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w tym właśnie piśmie są ostateczne i w tej wersji zostały one przywołane powyżej. Podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie odnosi się do tej właśnie wersji pytania i stanowiska własnego Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i sług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl ust. 12a cyt. wyżej art. 41, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy, nie zalicza się:

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, zgodnie z § 37, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

-w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie...są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r., kwestie regulowane wskazanym wyżej przepisem § 37 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., rozstrzygał analogicznie brzmiący (za wyjątkiem wskazania horyzontu czasowego obowiązywania przepisu) § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż 7% stawka podatku od towarów i usług, znajduje zastosowanie w odniesieniu do budowy a także robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego lub ich części, natomiast nie dotyczy materiałów budowlanych. Zatem zastosowanie prawidłowej stawki podatku wymaga ustalenia czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy też świadczy usługi.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca produkuje wyroby i świadczy usługi, którym odpowiadają następujące symbole PKWiU:

Ww. barierki, poręcze i balustrady będą montowane w obiektach budownictwa sklasyfikowanych w PKOB 11 - budynki mieszkalne (na przeważającej części), ale wystąpi również druga sytuacja: montaż barierek, poręczy i balustrad w budynkach sklasyfikowanych w PKOB 12 - budynki niemieszkalne. W przypadku montażu barierek, balustrad i poręczy niebędących wyrobami Wnioskodawcy, umowy będą przewidywać odrębne fakturowanie dostaw wyrobu i usługi montażu.

Uwzględniając powyższe tut. Organ wyjaśnia, iż kluczowym zagadnieniem jest w takiej sytuacji prawidłowe przyporządkowanie symboli PKWiU dla ww. czynności oraz symboli PKOB dla budynków, których przedmiotowe czynności będą dotyczyć.

W myśl przepisu § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, z późn. zm.).

Natomiast rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, przedłużono stosowanie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej ww. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

Należy zauważyć, iż symbole statystyczne, mieszczące się w Dziale 28 PKWiU "Wyroby metalowe gotowe, z wyłączeniem maszyn i urządzeń", zawierające również grupowania 28.11.23-62 "Konstrukcje budowlane stalowe i żeliwne, pozostałe oraz 28.11.90-00.00 "Instalowanie konstrukcji metalowych, wykonywanych przez firmę instalującą na miejscu przeznaczenia", według obowiązującej dla celów podatkowych PKWiU z 1997 r., obejmują materiały (wyroby), czyli towary w rozumieniu ustawy o VAT, a nie usługi.

Natomiast usługi polegające na montażu barierek, poręczy i balustrad ze stali nierdzewnej - PKWiU 45.34.10-00.00 "Roboty związane ze stawianiem płotów i ogrodzeń", mieszczące się w grupowaniu 45.34 - "Roboty instalacyjne budowlane pozostałe" według PKWiU z 1997 r. stanowią element Działu 45 PKWiU "Roboty budowlane" i tym samym są identyfikowane jako roboty budowlane.

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, przy czym budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2).

Co do zasady, zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Jednakże zgodnie z generalnym trójpodziałem działalności gospodarczej, działalność dzieli się na trzy główne grupy: produkcja, handel i usługi.

Znajduje to swoje odzwierciedlenie w grupowaniach statystycznych. Zgodnie z pkt 5.3.4 statystycznych zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obowiązującej dla celów podatkowych, roboty instalacyjne i montażowe wykonywane na miejscu przeznaczenia są klasyfikowane w odpowiednich grupowaniach podkategorii wyodrębnionych w tym celu w ramach klas obejmujących instalowane (montowane) wyroby (sprzęt, maszyny, urządzenia), z następującymi zastrzeżeniami:

A zatem jeżeli producent montuje lub instaluje wyprodukowany przez siebie wyrób budowlany, jego czynność klasyfikowana jest w grupowaniu obejmującym dany wyrób. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje to tym, iż powyższa czynność stanowi dostawę towarów, a nie usługę. W konsekwencji prawidłową stawką podatku jest w takim przypadku stawka podatku przypisana do dostawy towaru.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż produkcję barierek, poręczy i balustrad ze stali nierdzewnej wyprodukowanych przez producenta jak również produkcję połączoną z montażem barierek, poręczy i balustrad ze stali nierdzewnej wyprodukowanych przez producenta i przez niego montowanych należy traktować jako dostawę towarów i tym samym opodatkować stawką właściwą dla dostawy danego towaru, czyli stawką 22%. Z zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wynika bowiem, iż czynności tych nie można uznać za świadczenie usług. Tym samym bez znaczenia pozostaje okoliczność, czy budynki, w których Wnioskodawca zamierza montować produkowane przez siebie wyroby, będą sklasyfikowane jako budynki mieszkalne, bądź nie.

A zatem w zakresie pytania dotyczącego dostawy wytwarzanych przez Wnioskodawcę barierek, poręczy i balustrad ze stali nierdzewnej bez ich montażu, stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż winna tu zostać zastosowana stawka podatku w wysokości 22%, należy uznać za prawidłowe.

Natomiast w zakresie pytania odnoszącego się do dostawy z montażem barierek, poręczy i balustrad ze stali nierdzewnej wyprodukowanych przez Wnioskodawcę i przez niego montowanych, stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż winna tu zostać zastosowana stawka podatku w wysokości 7%, należy uznać za nieprawidłowe.

Zaś odnosząc się do kwestii świadczenia przez Wnioskodawcę usług montażu, wykonywanego na miejscu przeznaczenia, barierek, poręczy i balustrad ze stali nierdzewnej niewyprodukowanych przez Wnioskodawcę, należy stwierdzić, iż o ile powyższe usługi zostały właściwie sklasyfikowane do PKWiU 45.34.10-00.00 i będą wykonywane w budynkach mieszkalnych stałego zamieszkania zaliczonych według PKOB do działu 11 (za wyjątkiem lokali użytkowych), a także w lokalach mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych klasyfikowanych w dziale 12 PKOB, to usługi te będą podlegały opodatkowaniu przy zastosowaniu preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7%. Natomiast w sytuacji, kiedy przedmiotowe usługi montażowe byłyby świadczone w lokalach użytkowych lub budynkach niemieszkalnych, prawidłowe będzie zastosowanie 22% stawki podatki VAT. A zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Należy jednocześnie zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania produkowanych przez niego towarów oraz świadczonych przez niego usług według PKWiU oraz budynków według PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji produkowanych przez Wnioskodawcę towarów oraz świadczonych przez Wnioskodawcę usług według PKWiU oraz budynków według PKOB, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług lub Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania budynków, sprzedawanych towarów oraz wykonywanych usług, a w razie wątpliwości Wnioskodawca może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.