IBPP2/443-857/10/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 3 marca 2009 r. Sygn. akt I SA/Rz 742/08, uprawomocnionym w dniu 1 lipca 2010 r. oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 lipca 2010 r. Sygn. akt I FSK 906/09, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2008 r. (data wpływu 26 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 lipca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.) pismem z dnia 21 lipca 2008 r. (data wpływu 25 lipca 2008 r.) oraz pismem z dnia 13 sierpnia 2008 r. (data wpływu 19 sierpnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania premii pieniężnych - jest prawidłowe.

W dniu 26 maja 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania premii pieniężnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 lipca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 27 czerwca 2008 r. znak: IBPP2/443-478/08/LŻ, pismem z dnia 21 lipca 2008 r. (data wpływu 25 lipca 2008 r.) oraz pismem z dnia 13 sierpnia 2008 r. znak: IBPP2/443-478/08/LŻ będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 sierpnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie handlu w branży budowlanej. Chcąc zacieśnić wzajemne więzy współpracy Wnioskodawca zawarł z dostawcami jak też z odbiorcami towarów oferowanych przez Podatnika umowy, które regulują wzajemne działania i sposób ustalania wynagrodzenia. Premia pieniężna (bonus) ustalany procentowo od obrotów ma charakter motywacyjny do dalszej współpracy.

Umowy przewidują, iż otrzymany procentowy bonus jest od obrotu lub bonus za osiągnięcie określonego w umowie pułapu zakupów bez świadczenia jakichkolwiek innych usług ze strony Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu ww. wniosku w piśmie z dnia 3 lipca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.) Wnioskodawca wskazał, iż wypłacane premie odnoszą się do dostaw w określonym okresie i nie są związane z konkretnymi dostawami. Udzielenie premii zależy od obrotu i zapłacenia faktur, nie są wymagane inne warunki.

W dodatkowym uzupełnieniu z dnia 21 lipca 2008 r. Wnioskodawca wskazał, iż firma jako przedstawiciel na rejon dostaje rabat w zależności od osiągniętego obrotu np. obrót 100.000,00 zł - rabat 2%, obrót 200.000,00 zł - rabat 3%. Uzyskany rabat, który jest kompensowany z należnościami firmy przekładany jest na poszczególnych odbiorców w zależności od obrotów osiągniętych przez nich w stosunku do firmy. Nie można powiązać rabatu z konkretną dostawą. Rabat jest udzielany w stosunku do pewnego czasookresu i w stosunku do obrotów.

W piśmie z dnia 13 sierpnia 2008 r. Wnioskodawca sprecyzował, iż pojęcie rabatu nie jest tożsame z pojęciem bonusu, gdyż Wnioskodawca otrzymuje rabaty od producenta, które są uwzględniane bezpośrednio na fakturze. Niemniej jednak rabaty otrzymywane przez Wnioskodawcę nie są przedmiotem zapytania. W piśmie z dnia 21 lipca 2008 r. zaistniał jednak błąd, gdyż użyto pojęcia rabatu całkowicie mylnie tzn. w piśmie ww. należało użyć pojęcia bonusu, a nie rabatu. Przedmiotem zapytania we wniosku był bonus i takie też pojęcie winno być użyte w uzupełniającym piśmie.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż bonusy otrzymywane przez Wnioskodawcę są rozliczane półrocznie odpowiednio od stycznia do czerwca i od lipca do grudnia. Bonus otrzymuje firma, która uregulowała wszelkie należności z poprzedniego półrocza najpóźniej do 31 dnia kolejnego miesiąca:

* Dla I półrocza - spłata należności do 31 lipca,

* Dla II półrocza - spłata należności do 31 stycznia.

Minimalna wartość bonusa od której następuje jego rozliczenie wynosi 100 zł netto. Bonusy są rozliczane w formie kompensaty z bieżącymi należnościami.

Bonus Extra jest wyliczany na podstawie porównania sprzedaży w każdym z półroczy danego roku do sprzedaży w odpowiednim półroczu roku poprzedzającego. Bonus jest wyliczany na podstawie obrotu netto całego asortymentu odpowiednio w wysokości:

* 0,5% w przypadku sprzedaży w danym półroczu na poziomie od 80% do 100% obrotu z odpowiedniego półrocza roku poprzedniego,

* 1,0% w przypadku sprzedaży w danym półroczu na poziomie od 100% do 120% obrotu z odpowiedniego półrocza roku poprzedniego,

* 1,5% w przypadku sprzedaży w danym półroczu powyżej 120% obrotu z odpowiedniego półrocza roku poprzedniego.

Dodatkowo otrzymuje bonus - solidny partner, który jest naliczany od wartości sprzedaży poszczególnych produktów w zależności od obrotu netto. Warunki uzyskania tego bonusu Wnioskodawca przedstawił w załączonym do pisma załączniku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest działanie polegające na dokumentowaniu tzw. bonusów (czyli premii pieniężnych) w formie noty księgowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie osiągniętych przez nabywcę towarów. Premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi oraz należy uznać ją za obojętną z punktu widzenia przepisów podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do sposobu dokumentowania wypłacanych premii pieniężnych, należy wskazać, że zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę.

Powyższa regulacja nakłada na podatników obowiązek wystawienia faktury VAT w przypadku dokonywania sprzedaży opodatkowanej. Jeżeli podatnik dokonuje czynności nie podlegające pod zakres przedmiotowy ustawy, winien je udokumentować innymi dokumentami księgowymi w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Zdaniem Wnioskodawcy czynność polegająca na otrzymaniu premii pieniężnej nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, fakt otrzymania premii pieniężnych bez świadczenia jakichkolwiek innych usług, może być udokumentowany wyłącznie notami księgowymi.

Pogląd taki prezentowany jest również w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lutego 2007 r. sygn. akt I FSK 94/06. Sąd ten rozpatrywał zagadnienie związane z otrzymywaniem przez nabywców towarów premii pieniężnych, za zrealizowanie na rzecz kontrahentów pewnego pułapu obrotów oraz rzetelność w przestrzeganiu zawartych umów. W wyroku zaakcentowano, iż na określony pułap obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży - dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi. Nie można zatem uznać za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, obrotów w wysokości określonej umownie, osiągniętych przez nabywcę towaru. W związku z tym wypłacona przez sprzedawcę premia nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi. W przywołanym orzeczeniu Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się również do art. 6 VI Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC), w myśl którego świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Konsekwencją tego - zdaniem Sądu - jest twierdzenie, iż we wspólnotowym systemie podatku od wartości dodanej określona ilość dostaw towarów nie może stanowić usługi. Równocześnie opodatkowanie - jako usługi świadczonej przez nabywcę towaru - nabycia określonej ilości towaru, będzie prowadziło do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, raz, jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi jako zakupu (świadczenia usługi) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji, co - w ocenie Sądu - należy uznać za niedopuszczalne. Podstawowym celem wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej, w konsekwencji także podatku od towarów i usług jest bowiem wyeliminowanie podwójnego opodatkowania tych samych transakcji. Poza transakcją kupna-sprzedaży, pomiędzy sprzedającym i kupującym nie doszło do rzeczywistego i odrębnego od tej transakcji świadczenia nabywcy na rzecz sprzedającego towary. Nie można zatem twierdzić, iż wypłacana nabywcy towarów przez sprzedawcę premia stanowi wynagrodzenia za dokonaną jednocześnie przez tego nabywcę usługę. Tym samym czynność ta nie podlega regulacjom ustawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał w dniu 22 sierpnia 2008 r. interpretację znak: IBPP2/443-478/08/LŻ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 22 sierpnia 2008 r. znak: IBPP2/443-478/08/LŻ złożył skargę z dnia 22 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.), w której wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji.

WSA w Rzeszowie wyrokiem z dnia 3 marca 2009 r. Sygn. akt I SA/Rz 742/08 (data wpływu do tut. organu odpisu prawomocnego orzeczenia 14 września 2010 r.) uchylił ww. interpretację indywidualną znak IBPP2/443-478/08/LŻ.

W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, iż nabywanie towarów w określonym czasie i za określoną cenę (obrót) i terminowa zapłata nie jest czymś innym od nabycia (realizacji dostawy) i brak jest podstaw do doszukiwania się w tych czynnościach świadczenia ze strony nabywcy usługi tylko dlatego, że dostawca motywuje nabywcę do takich zakupów przez przyznanie mu określonej premii pieniężnej niepowiązanej z należnościami za konkretną dostawę. Nabywca - odbiorca towarów w określonym czasie realizuje obrót określonej wielkości na który składa się realizacja wielu poszczególnych dostaw. Okoliczność, że dla otrzymania premii pieniężnej, wartość tych dostaw podlega zsumowaniu, nie oznacza, iż w ten sposób osiągnięcie tego poziomu obrotów stało się usługą (stanowiło usługę); ponadto w istocie kontrahent otrzymujący premię nie wykonuje żadnych innych działań, których beneficjentem byłby dostawca (sprzedawca) oprócz tych, które są elementem dostawy tj. odbioru towarów i zapłaty ceny. Sam fakt zwiększenia częstotliwości realizowania dostaw w określonym czasie lub też zwiększenie ich wartości i dokonanie zapłaty nie może powodować "tworzenia" między tymi samymi stronami tej samej czynności, innego stosunku prawnego wywołującego oddzielny stan prawnopodatkowy.

Sąd podkreślił, że zgodnie z art. 106 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 22 i art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), to podatnicy tego podatku mają obowiązek wystawiania faktur zawierających określoną treść a przede wszystkim rodzaj dokonanej sprzedaży (tekst jedn.: odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług - faktury te wystawia odpowiednio dostawca lub usługodawca). Szczegółowe zasady wystawiana takich faktur określało obowiązujące wówczas rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur... (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.). Natomiast w przypadku, gdy dana czynność (transakcja) nie podlega przepisom cyt. wyżej ustawy, jej dokonanie może być udokumentowane "ogólnym" dokumentem księgowym tj. notą księgową będącą uniwersalnym dokumentem księgowym dla udokumentowania takich operacji, dla których nie jest wymagane stosowanie określonych formularzy w postaci faktur. W nawiązaniu do powyższych okoliczności, zdaniem Sądu, decydujące znaczenie ma określenie w przedmiotowej ustawie czynności podlegających jej przepisom tj. opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 cyt. ustawy opodatkowaniu podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług (inne czynności pominięto jako nieistotne w niniejszej sprawie). Dostawę towarów zdefiniowano w art. 7 cyt. ustawy i generalnie jest to przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Sąd zauważył, że w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy odpłatne świadczenie usług, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Sąd podkreślił ponadto, że powołany przepis art. 8 ust. 1 cyt. ustawy wyraźnie definiuje, że odpłatnym świadczeniem usług jest ta czynność, która nie jest dostawą towarów. Jeśli tak, to brak jest podstaw do dopatrzenia się po stronie nabywcy towarów działania będącego czymś innym niż "współrealizacja" dostawy towarów dokonywanej przez dostawcę, przy czym ta " inność" miałaby polegać na otrzymaniu dostaw o określonej wartości i zapłaty za nie. Sam fakt, że za dostawę towarów płaci dostawcy nabywca tychże towarów a premię pieniężną wypłaca (w uzgodniony sposób) dostawca nabywcy, nie oznacza automatycznie, że między tymi podmiotami istnieje jeszcze inny - oprócz dostawy - stosunek prawny, gdyż brak jest cech taki stosunek odróżniających. W istocie bowiem dostawca towarów dokonując dostawy tj. przenosząc własność towarów na nabywcę, realizuje swoje zobowiązanie i za to otrzymuje od nabywcy należność (zapłatę) a w związku z tym, że dostawa ta osiągnęła określoną wartość w ustalonym czasie i cena została zapłacona, udziela nabywcy bonusu tj. w rzeczywistości pewnego obniżenia należności. Następuje to jednak w sytuacji, gdy należności za poszczególne konkretne dostawy zostały już zapłacone a więc bonus ten nie jest przypisywany do którejkolwiek z tych dostaw. Odpłatne świadczenie usług oznacza wzajemność świadczeń (usługodawca świadczy usługę a usługobiorca płaci za to stosowną należność - wynagrodzenie) ale w ocenie Sądu bezpodstawne jest przyjęcie, że nabywanie towarów stanowi odrębną czynność od dostawy tj. z jednej strony podlegałaby opodatkowaniu dostawa a z drugiej strony nabycie tych właśnie towarów od tego właśnie dostawcy.

Od powyższego wyroku Minister Finansów reprezentowany przez pełnomocnika złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z dnia 1 lipca 2010 r. sygn. akt I FSK 906/09 skarga kasacyjna została oddalona.

W uzasadnieniu wyroku NSA stwierdził, iż osiągnięcie przez kupującego określonej wielkości obrotu z tytułu realizowanych zakupów u jego kontrahenta, nie stanowi usługi na rzecz sprzedawcy.

W ocenie NSA, przepis art. 8 ustawy o VAT jednoznacznie stanowi, iż usługą jest świadczenie niebędące dostawą towaru. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Przepis ten wyklucza takie rozwiązanie. Tymczasem dokonywanie przez spółkę zakupów u kontrahenta mieści się w zakresie czynności opodatkowanej VAT w postaci dostawy towarów. Na określoną wielkość obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży - dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi. Nie można bowiem zaakceptować tezy, że w ramach transakcji już opodatkowanych mieszczą się czynności, które winny podlegać odrębnemu opodatkowaniu. Oznaczałoby to, że każda czynność zakupu towarów od sprzedawcy (dostawa) stanowiłaby jednocześnie usługę nabywcy świadczoną na rzecz tegoż sprzedawcy, co powodowałoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności. Pierwszy raz - jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi - jako zakupu (świadczenia usługi) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji. Tymczasem podwójne opodatkowanie stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w art. 217 Konstytucji RP, jak również niedopuszczalne jest na gruncie podatku od wartości dodanej, co wynika z art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 3 oraz art. 14 ust. 2 VI Dyrektywy VAT.

W przypadku, gdy premia pieniężna wypłacana przez sprzedawcę jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 u.p.t.u., ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości dostawy. Natomiast, gdy premie pieniężne - jak w tej sprawie - wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej ilości towarów, to skoro premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą stanowić mają - według składającego skargę kasacyjną - wynagrodzenie za określone zachowanie nabywcy wobec dostawcy.

W ten sposób ocena wypłacanej przez sprzedawcę kwoty pieniężnej dokonywana jest jedynie w zależności od przyjętej techniki rozliczeń pomiędzy dostawcą i nabywcą.

Jeżeli bowiem ustalone zostanie, że nabywca od określonego dostawcy dokonał w trakcie roku 10 zakupów za 1 mln zł, co przez tego ostatniego uznane będzie za osiągnięcie zasługujące na dodatkowe wynagrodzenie w formie 5% premii pieniężnej, to w sytuacji gdy przekaże z tego tytułu nabywcy kwotę 50.000 zł określając, że kwota ta stanowi 5% upustu w stosunku do każdej z 10 transakcji nabycia towarów - będziemy mieli do czynienia z rabatem, o którym mowa w art. 29 ust. 4 u.p.t.u, obniżającym u dostawcy obrót, a tym samym podatek należny (obniżenie należności Skarbu Państwa, które powinno zostać udokumentowane fakturami korygującymi).

Jeżeli jednak takiego określenia tytułu tejże premii nie będzie, a więc nie nastąpi przyporządkowanie kwoty 5% premii do każdej dostawy, oznacza to według wydającego interpretację, że przekazanie nabywcy kwoty premii ma miejsce z tego tytułu, że nabywca świadczy na rzecz dostawcy opodatkowaną usługę, wynagradzaną premią, od której należy ustalić podatek należny.

W tej sytuacji należy stwierdzić, że nie ma żadnych podstaw, aby tylko z uwagi na fakt niepowiązania przez dostawcę z poszczególnymi transakcjami przekazywanej nabywcy nagrody jedynie za osiągniętą wartość zakupów, dopatrywać się u tegoż ostatniego świadczenia usługi na rzecz dostawcy. Z samego tylko określenia przez sprzedawcę tytułu płatności wynagrodzenia (premii) oraz sposobu jego udokumentowania nie można wywodzić, że podmiot je otrzymujący świadczy usługę na rzecz płacącego. Opodatkowaniu jako usługa podlega bowiem określone w art. 8 ust. 1 u.p.t.u., zachowanie niebędące jednocześnie dostawą którym nie jest samo osiągnięcie przez nabywcę określonej wartości dostaw towarów od danego sprzedawcy.

W tej sytuacji Sąd powtórzył tezę wyrażoną w wyroku NSA z dnia 23 września 2008 r., sygn. akt I FSK 998/08, że wypłacana nabywcy przez dostawcę premia pieniężna jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów, nieodnosząca się do konkretnych transakcji, stanowi nagrodę za osiągnięcie tego rezultatu, a nie odpłatność (wynagrodzenie) za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.t.u. Czynności nabycia (dostawy) towarów przez nabywcę tylko poprzez fakt ich zsumowania nie stają się jednocześnie jego usługą na rzecz dostawcy.

Zdaniem Sądu, chybione jest zatem stanowisko składającego skargę kasacyjną jakoby w stanie faktycznym tej sprawy występowały dwie transakcje: dostawa towarów oraz świadczenie usług, odrębnie wynagradzane przez obie strony (z tytułu dostawy towarów wynagrodzenie płacone było przez nabywcę, natomiast w przypadku premii - przez dostawcę towarów).

W stanie faktycznym tej sprawy mamy bowiem do czynienia jedynie z transakcjami dostawy, które zostały opodatkowane i z wynagrodzeniem dostawcy wypłacanym nabywcy z tytułu osiągniętego pułapu sprzedaży (wartości dostaw).

Samo osiągnięcie przez nabywcę określonej wartości nabytych od dostawcy towarów nie stanowi per se świadczenia przez niego usługi na rzecz dostawcy. Zdaniem Sądu, nie ma zatem żadnej podstawy do twierdzenia, że w takim przypadku występują świadczenia wzajemne w rozumieniu art. 487 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej jako K.c), zgodnie z którym umowa jest wzajemna, gdy obie strony zobowiązują się w taki sposób, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej. Premia pieniężna (bonus) sprzedawcy jest bowiem dodatkowym (premiowym) wynagrodzeniem za osiągniętą wielkość zakupów przez nabywcę, a nie za jakieś jego dodatkowe świadczenie usługowe na rzecz sprzedawcy. W przypadku wypłaty premii (nagrody) nie występują więc wzajemne świadczenia o charakterze ekwiwalentnym.

Zatem, w ocenie Sądu, skoro wobec powyższych rozważań wypłata premii jest obojętna z punktu widzenia podatku od towarów i usług uznać należy zgodnie ze stanowiskiem Sądu pierwszej instancji, że wystarczające jest jej dokumentowanie ogólnie stosowanym dokumentem księgowym jakim jest nota księgowa. Stanowisko to nie narusza więc art. 106 § 1 ustawy o VAT.

Każda jednak sprawa wymaga odrębnej oceny. Gdyby bowiem w stanie faktycznym tej sprawy zostało ustalone, że pomiędzy dostawcą i nabywcą istnieje stosunek prawny, w oparciu o który nabywca dokonując zakupów u dostawcy uzyskuje premię nie tylko za satysfakcjonującą dostawcę wartość dokonanych zakupów, lecz także za realizację przez nabywcę innych czynności na rzecz dostawcy, np. podjęcie działań w kierunku rozwijania bazy sprzedaży jego towarów, zobowiązanie się do stosowania szczególnych, np. określonych przez dostawcę zasad eksponowania jego towarów klientom, przyjęcie określonych zobowiązań lojalnościowych wobec dostawcy itp., wówczas mielibyśmy do czynienia ze świadczeniem usługi przez nabywcę na rzecz dostawcy, wynagradzanej przez niego stosowną premią, która powinna zostać opodatkowana.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Mając na uwadze powyższe, jak również obowiązujący stan prawny stanowisko Wnioskodawcy, w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4, ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 grudnia 2008 r., obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie, których wypłacane są tzw. premie pieniężne. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych uzależnione są od wielu czynników.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798), obowiązującego do dnia 1 grudnia 2008 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca chcąc zacieśnić wzajemne więzy współpracy Wnioskodawca zawarł z dostawcami jak też z odbiorcami towarów oferowanych przez Podatnika umowy, które regulują wzajemne działania i sposób ustalania wynagrodzenia. Premia pieniężna (bonus) ustalany procentowo od obrotów ma charakter motywacyjny do dalszej współpracy.

Umowy przewidują, iż otrzymany procentowy bonus jest od obrotu lub bonus za osiągnięcie określonego w umowie pułapu zakupów bez świadczenia jakichkolwiek innych usług ze strony Wnioskodawcy.

Ponadto z treści pism uzupełniających wniosek wynika, że:

* wypłacane premie odnoszą się do dostaw w określonym okresie i nie są związane z konkretnymi dostawami. Udzielenie premii zależy od obrotu i zapłacenia faktur, nie są wymagane inne warunki.

* firma jako przedstawiciel na rejon dostaje rabat w zależności od osiągniętego obrotu np. obrót 100.000,00 zł - rabat 2%, obrót 200.000,00 zł - rabat 3%. Uzyskany rabat, który jest kompensowany z należnościami firmy przekładany jest na poszczególnych odbiorców w zależności od obrotów osiągniętych przez nich w stosunku do firmy. Nie można powiązać rabatu z konkretną dostawą. Rabat jest udzielany w stosunku do pewnego czasookresu i w stosunku do obrotów.

* pojęcie rabatu nie jest tożsame z pojęciem bonusu, gdyż Wnioskodawca otrzymuje rabaty od producenta, które są uwzględniane bezpośrednio na fakturze. Niemniej jednak rabaty otrzymywane przez Wnioskodawcę nie są przedmiotem zapytania. W piśmie z dnia 21 lipca 2008 r. zaistniał jednak błąd, gdyż użyto pojęcia rabatu całkowicie mylnie tzn. w piśmie ww. należało użyć pojęcia bonusu, a nie rabatu. Przedmiotem zapytania we wniosku był bonus i takie też pojęcie winno być użyte w uzupełniającym piśmie.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż bonusy otrzymywane przez Wnioskodawcę są rozliczane półrocznie odpowiednio od stycznia do czerwca i od lipca do grudnia. Bonus otrzymuje firma, która uregulowała wszelkie należności z poprzedniego półrocza najpóźniej do 31 dnia kolejnego miesiąca:

* Dla I półrocza - spłata należności do 31 lipca,

* Dla II półrocza - spłata należności do 31 stycznia.

Minimalna wartość bonusa od której następuje jego rozliczenie wynosi 100 zł netto. Bonusy są rozliczane w formie kompensaty z bieżącymi należnościami.

Bonus Extra jest wyliczany na podstawie porównania sprzedaży w każdym z półroczy danego roku do sprzedaży w odpowiednim półroczu roku poprzedzającego. Bonus jest wyliczany na podstawie obrotu netto całego asortymentu odpowiednio w wysokości:

* 0,5% w przypadku sprzedaży w danym półroczu na poziomie od 80% do 100% obrotu z odpowiedniego półrocza roku poprzedniego,

* 1,0% w przypadku sprzedaży w danym półroczu na poziomie od 100% do 120% obrotu z odpowiedniego półrocza roku poprzedniego,

* 1,5% w przypadku sprzedaży w danym półroczu powyżej 120% obrotu z odpowiedniego półrocza roku poprzedniego.

Dodatkowo otrzymuje bonus - solidny partner, który jest naliczany od wartości sprzedaży poszczególnych produktów w zależności od obrotu netto. Warunki uzyskania tego bonusu Wnioskodawca przedstawił w załączonym do pisma załączniku.

Stan faktyczny, którego dotyczy wniosek odnosi się m.in. do sytuacji, w której premie pieniężne (bonusy) otrzymywane przez Wnioskodawcę uzależnione są od wielkości obrotów (nabyć określonej ilości towarów). Przyznawane premie są rezultatem wyników osiągniętych przez Wnioskodawcę w określonym czasie. Umowy nie przywidują żadnych dodatkowych świadczeń ze strony Wnioskodawcy za niezrealizowanie warunków umowy. Zatem Wnioskodawca nie świadczy usług w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT. Brak jest bowiem takich działań Wnioskodawcy, które byłyby czynnościami dodatkowymi do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania premii. Zatem w niniejszym przypadku nie występuje wzajemne świadczenia o charakterze ekwiwalentnym.

Nie ma zatem podstaw, aby uznać, że - w tak przedstawionych okolicznościach - premie wypłacone za uzyskanie pewnego pułapu obrotów, stanowią wynagrodzenie za realizowane usługi. Samo przekroczenie określonej wartości zakupów towarów handlowych nie jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i wypłacona w takim przypadku premia pieniężna (bonus) jest czynnością niepodlegającą u Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie otrzymania premii Wnioskodawca nie powinien dokumentować fakturami VAT, bowiem - jak wynika z powołanego wyżej przepisu art. 106 ust. 1 ustawy o VAT - faktury są dowodem dokumentującym sprzedaż. W związku z powyższym gdy stwierdzono, iż w przedmiotowym przypadku nie doszło do świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz dostawcy, brak jest podstaw do wystawienia faktur VAT przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż otrzymanie przez Wnioskodawcę premii nie będzie u niego rodziło obowiązku podatkowego na gruncie podatku VAT, jak też nie będzie skutkowało u Wnioskodawcy obowiązkiem dokumentowania tej czynności dla celów tego podatku fakturą VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że czynność polegająca na otrzymaniu premii pieniężnej nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie zaś stanowiska Wnioskodawcy, iż fakt otrzymania premii pieniężnych może być dokumentowany wyłącznie notami księgowymi należy stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT, dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej należy zauważyć, iż nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

Zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawcę premii pieniężnych w sytuacji przedstawionej we wniosku, tj. gdy premie te ustalane są na podstawie obrotu za dany okres. Interpretacja ta nie dotyczy natomiast skutków podatkowych wypłacania opisanych premii pieniężnych przez dostawcę Wnioskodawcy i nie wywołuje żadnych skutków prawnych dla dostawcy (kontrahenta) wypłacającego te premie pieniężne.

Natomiast w sytuacji, gdy to Wnioskodawca wypłaca swoim kontrahentom premie pieniężne (bonusy) za uzyskanie odpowiedniego pułapu obrotów, analogicznie czynność ta stanowić będzie nagrodę za osiągniecie tego rezultatu, a nie odpłatność (wynagrodzenie) za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Premie pieniężne (bonusy) nie mogą być również traktowane jako rabat, skoro jak stwierdził Wnioskodawca nie można powiązać rabatu (premii) z konkretną dostawą. Rabat (premia) jest udzielany w stosunku do pewnego czasookresu i w stosunku do obrotów, co oznacza, że Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zmniejszenia podstawy opodatkowania o kwotę premii (bonusu) udzielonej przez niego.

Mając na względzie powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.