IBPP2/443-847/12/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2012 r. (data wpływu 14 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2012 r. (data wpływu 13 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy dostawa towaru do kontrahenta czeskiego za pośrednictwem magazynu typu call - off stock zlokalizowanego na terytorium Czech spełnia przesłanki do uznania tej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz dokumentów uprawniających do stosowania stawki 0% - jest prawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy dostawa towaru do kontrahenta czeskiego za pośrednictwem magazynu typu call - off stock zlokalizowanego na terytorium Czech spełnia przesłanki do uznania tej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz dokumentów uprawniających do stosowania stawki 0%.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 listopada 2012 r. (data wpływu 13 listopada 2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 31 października 2012 r. znak: IBPP2/443-847/12/IK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca posiada siedzibę w Polsce i jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE (podatnik czynny). Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT w Czechach.

Wnioskodawca planuje zawarcie umowy dotyczącej prowadzenia magazynu typu call-off stock na terytorium Czech celem dostarczania i przechowywania towarów Wnioskodawcy. Dostawa do magazynu następować będzie przy wykorzystaniu przewoźników. Towary z magazynu będą następnie sprzedawane konkretnemu, określonemu z góry nabywcy (podmiotowi prowadzącemu magazyn), zarejestrowanemu jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium Czech. Po pobraniu towaru z magazynu nabywca w terminie 2 dni od daty pobrania będzie przekazywał Wnioskodawcy informację o pobranych towarach celem wystawienia faktury. Faktura wystawiona będzie do siedmiu dni od daty pobrania przez nabywcę towaru z magazynu.

Projekt umowy, która ma być zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem prowadzącym magazyn i będącym jednocześnie nabywcą towaru przewiduje, że towar stanie się własnością nabywcy w momencie pobrania go z magazynu. Przemieszczenie towaru do magazynu dokumentowane będzie dokumentem przewozowym i specyfikacją wysyłki. Prowadzący magazyn będzie wystawiał "Dokument dostawy" potwierdzający odbiór towaru i ich złożenie w magazynie. Zawarte w nim będą informacje dotyczące rodzaju, ilości i indywidualnego oznaczenia towarów oraz informacje niezbędne do rozliczenia podatku. Podmiot prowadzący skład konsygnacyjny (podatnik zarejestrowany na terytorium Czech) zamierza rozliczać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w dacie dostawy towaru do magazynu.

Wnioskodawca celem uzupełnienia wniosku, odnosząc się do wezwania z dnia 31 października 2012 r., znak IBPP2/443-847/12/IK i zagadnień tam podniesionych wyjaśnia:

1. Wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego. Zgodnie z wiedzą posiadaną przez wnioskodawcę nabywca towaru z Czech będzie wykazywać dokonane przemieszczenia towarów do magazynu jako nabycie wewnątrzwspólnotowe (kwestia ta została opisana w zdaniu ostatnim wniosku)

2. Wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego wobec tego obecnie Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji. Po ewentualnym założeniu magazynu typu call-off Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję zawierającą: dane towaru (numery, ilości sztuk) dane dotyczące przemieszczenia (data wysyłki, dokumenty przewozowe, specyfikacja wysyłki) oraz dane dotyczące złożenia w magazynie (potwierdzenie otrzymania towarów przez podmiot prowadzący magazyn) oraz dokumenty dotyczące pobrania towarów z magazynu zawierające m.in. datę pobrania z.

3. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT UE dla wewnątrzwspólnotowych dostaw.

4. Wnioskodawca nie posiada na terytorium Czech stałego miejsca prowadzenia działalności.

5. Z magazynu typu call-off stock pobierane będą towary tylko przez jednego nabywcę - podmiot prowadzący skład.

6. Wnioskodawca będzie posiadał: specyfikację wysyłki (zawierające ilość towaru i jego oznaczenie), dokument przewozowy, dokument potwierdzający złożenie towaru na składzie oraz dokument potwierdzający pobranie towaru ze składu (wraz z jego ilością, oznaczeniem i datą pobrania).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (doprecyzowane w piśmie z dnia 9 listopada 2012 r.):

1. Czy opisana dostawa towaru za pośrednictwem magazynu call of stock jest wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

2. Kiedy u Wnioskodawcy zarejestrowanego jako czynny podatnik podatku VAT UE na terytorium Polski i nie zarejestrowanego jako podatnik VAT na terytorium Czech powstanie obowiązek podatkowy w opisanym stanie faktycznym - czy w dacie dostawy do towaru do magazynu typu call of stock czy w dacie pobrania towaru z tego magazynu przez ustalonego z góry nabywcę zarejestrowanego jako podatnik VAT na terytorium Czech.

3. Jakie dokumenty należy wystawić celem potwierdzenia sprzedaży z magazynu, tak by rozliczyć opisaną dostawę za pośrednictwem magazynu call off stock zgodnie z przepisami.

Wszystkie pytania zawarte we wniosku dotyczą przepisów art. 13 ust. 1 oraz art. 20 i art. 20a a także art. 42 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), pod pojęciem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (zwana dalej WDT), wyjąwszy przypadki szczególne, rozumie się wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego na rzecz nabywcy zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT (tekst jedn.: w wykonaniu dostawy towarów) bądź też przemieszczenie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego UE, które to towary zostały przez tego podatnika nabyte, wytworzone lub wydobyte na terytorium kraju, jeśli towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego (art. 13 ust. 3 ustawy o VAT). W świetle powyższego należy więc przyjąć, iż w sytuacji, gdy wywóz towarów następuje w celu dokonania transakcji z ustalonym nabywcą (przeniesienia na konkretny podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel), zachodzi wówczas WDT w sprzedaży (art. 13 ust. 1 ustawy o VAT), której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie, czyli "nabycie uprawnienia do rozporządzania jako właściciel ruchomymi rzeczami wysyłanymi lub transportowanymi do osoby nabywającej towary przez lub na rachunek sprzedawcy bądź osoby nabywającej towary w Państwie Członkowskim innym niż to, z którego towary są wysyłane lub transportowane. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika WDT w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w opisanym stanie przyszłym będziemy mieć do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy, jednak dopiero z chwilą, kiedy nabywca towarów uzyska prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Na mocy zawartej z odbiorcą umowy, towary pozostają własnością Wnioskodawcy do momentu wydania towarów z magazynu zlokalizowanego na terenie Czech czeskiemu Nabywcy. Samo przemieszczenie towarów z terytorium Polski do magazynu mieszczącego się w Czechach przez Wnioskodawcę, który nie zamierza się rejestrować w Czechach dla potrzeb podatku od wartości dodanej, w sytuacji, gdy dostawa towarów jest dokonywana w chwili wydania towarów odbiorcy z tego magazynu, nie stanowi, bowiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Dopiero spełnienie dwóch warunków łącznie tj. przemieszczenie towarów na terytorium Czech oraz przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel stanowić będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Tym samym, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium Czech dla przedmiotowych transakcji i nie zamierza takiej rejestracji dokonywać, nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie art. 13 ust. 3 ustawy. Reasumując opisana w opisie stanu przyszłego dostawa do magazynu call off stock stanowi WDT a wniosek taki wynika również z interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach pod sygnaturą IBPP2/443-29/08/ASz.

Ad.2

Powstanie obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów reguluje art. 20 ustawy o VAT, zgodnie, z którym obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, a jeżeli przed upływem tego terminu podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. W związku z faktem, iż w przedstawionym stanie faktycznym dostawa zostaje wykonana dopiero z chwilą wydania z magazynu towaru Nabywcy i będzie dokumentowana fakturami, wystawianymi nie później niż siódmego dnia od daty wydania towaru z magazynu, należy przyjąć, że obowiązek podatkowy z tytułu ww. dostaw powstanie z chwilą wystawienia przedmiotowych faktur.

Ad. 3

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

W związku z faktem, że towary będące przedmiotem dostawy do magazynu call off stock wywożone będą za pośrednictwem przewoźników, Wnioskodawca posiadać będzie dokumenty przewozowe potwierdzające dostawę towarów do podmiotu prowadzącego magazyn call off stock. Jednocześnie Wnioskodawca dysponował będzie "Dowodem dostawy" - dokumentem wystawionym przez prowadzącego skład na terytorium Czech, zawierający rodzaj, ilość i indywidualne numery towaru dostarczonego do magazynu. Tak, więc posiadanie przez Spółkę w swojej dokumentacji dowodu, o którym mowa powyżej oraz pozostałych dowodów (kopia faktury dostawy oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, potwierdzi wystarczająco w świetle art. 42 ust. 3 i ust. 11 fakt wywiezienia towaru z terytorium Polski i dostarczenia do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, co uprawni Wnioskodawcę do stosowania stawki 0% w odniesieniu do przedmiotowych transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 13 ust. 3 ustawy.

Zatem ww. przepis rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności nie mające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć wykonywanym tam przez podatnika czynnościom opodatkowanym.

Przy czym należy zaznaczyć, iż przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy.

Na mocy art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b.

W przypadku, gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie zaś z art. 20a ww. ustawy przypadku przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem, że podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

Przepis ten stosuje się, jeżeli:

W przypadku powrotnego przemieszczenia towarów przez podatnika, który pierwotnie dokonał ich przemieszczenia, lub na jego rzecz, które nie były przedmiotem dostawy zgodnie z ust. 1, nie powstaje obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów i wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w odniesieniu do tych towarów.

W ustawie o podatku od towarów i usług definicja magazynu konsygnacyjnego została zawarta w art. 2 pkt 27c, zgodnie, z którą przez magazyn konsygnacyjny rozumie się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Z cyt. art. 2 pkt 27c ustawy wynika, że magazyn konsygnacyjny jest wyodrębnionym miejscem przechowywania towarów u podatnika VAT UE.

Z magazynu podatnik, zarejestrowany jako podatnik VAT UE, który przechowuje te towary, pobiera je, przy czym przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania. W tej sytuacji zatem mamy do czynienia z dokonywaną "na raty" (z przerwą w magazynie) dostawą wewnątrzwspólnotową dla dostawcy i nabyciem wewnątrzwspólnotowym dla nabywcy (prowadzącego magazyn).

W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, iż dostawca wewnątrzwspólnotowy jak i nabywca wewnątrzwspólnotowy nie mogą w drodze umów cywilnoprawnych ustalać momentu przeniesienia prawa do rozporządzania towarami, skoro cyt. wyżej przepis dokładnie określa ten moment.

Powyższa definicja magazynu konsygnacyjnego w istocie odpowiada zatem magazynowi typu call-of-stock, który to magazyn prowadzi podmiot będący nabywcą towarów i tylko on towary z owego magazynu pobiera. Tym samym stwierdzić należy, iż wykładnia literalna przepisu art. 20a wskazuje, że uproszczenia mają zastosowanie tylko w przypadku dostaw towarów za pośrednictwem magazynu typu call-of-stock. To jest, bowiem miejsce odpowiadające magazynowi konsygnacyjnemu. Tym samym w przypadku określonym w art. 20a ustawy również przeniesienie prawa do dysponowania towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania przez nabywcę.

Analizując powyższe przepisy zauważa się również, iż art. 20a ww. ustawy nie dotyczy tylko zasad powstania obowiązku podatkowego od dostaw wewnątrzwspólnotowych realizowanych za pośrednictwem magazynu konsygnacyjnego położonego w innym państwie członkowskim. W istocie bowiem określa on również warunki zastosowania uproszczeń związanych z wykorzystaniem zagranicznych magazynów konsygnacyjnych przy dokonywaniu dostaw wewnątrzwspólnotowych. Powyższy przepis ma zatem zastosowanie, jeśli towary są przemieszczane do zagranicznego magazynu konsygnacyjnego w celu dokonania ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej. Podatnik ten (na rzecz, którego dostawa jest dokonywana) powinien być obowiązany do wykazania dokonanego przemieszczenia towarów oraz ich późniejszej dostawy na jego rzecz jako jednej czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Warunkami uznania dostawy do magazynu konsygnacyjnego położonego w innym państwie członkowskim za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i w konsekwencji, warunkami powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów są:

Obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonywanej poprzez magazyn konsygnacyjny powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę zagranicznemu nabywcy. Przez "chwilę dostawy" rozumieć należy moment pobrania towarów z zagranicznego magazynu przez ich nabywcę. Tak, więc rozpoznanie dostawy do magazynu konsygnacyjnego położonego w innym państwie członkowskim jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest warunkowane istnieniem w państwie zagranicznego nabywcy tych towarów przepisów albo praktyki, uznającej nabycie towarów poprzez magazyn konsygnacyjny - w postaci magazynu typu call-of-stock - za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Brak istnienia takich przepisów albo odpowiedniej praktyki w tym zakresie skutkuje rozpoznaniem dostawy poprzez magazyn konsygnacyjny na zasadach ogólnych - a więc jako wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie własnych towarów, a następnie jako dostawę dokonaną w państwie, w którym znajduje się magazyn konsygnacyjny.

Przepisy zawarte w art. 20a ww. ustawy, dotyczą zatem dostawy do miejsca położonego w innym państwie członkowskim, które odpowiada magazynowi konsygnacyjnemu. Jak już wskazywano, definicja magazynu konsygnacyjnego w polskiej ustawie w istocie odpowiada magazynowi typu "call-off", który to magazyn prowadzi podmiot będący nabywcą towarów i tylko on towary z owego magazynu pobiera. Miejsce odpowiadające magazynowi konsygnacyjnemu jest to zatem wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego w innym państwie członkowskim dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych miejsce przechowywania na terytorium innego państwa członkowskiego towarów należących do polskiego podatnika przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium Polski do tego miejsca, z którego ów zagraniczny podatnik, przechowujący towary, pobiera je, zaś przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Istotą dokonywania dostaw poprzez zagraniczny magazyn konsygnacyjny jest to, że mają zastosowania uproszczenia, na mocy, których obowiązek podatkowy od dokonywanej dostawy powstaje z chwilą pobrania towarów z magazynu przez zagranicznego nabywcę (którym jest podatnik podatku od wartości dodanej), nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę. Wprowadzenie towarów do zagranicznego magazynu jest zaś obojętne podatkowo. Innymi słowy przemieszczenie własnych towarów do zagranicznego magazynu typu call-off nie będzie traktowane jako wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie towarów. Natomiast z dniem pobrania tych towarów z zagranicznego magazynu przez nabywcę ziści się wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zastosowanie uproszczeń, o których mowa, uzależnione jest od tego, czy w tym innym państwie członkowskim funkcjonują przepisy odnoszące się do magazynów konsygnacyjnych (postaci magazynów typu "call-of), względnie czy wykształciła się tam odpowiednia praktyka traktowania takich dostaw. Jeśli takich przepisów (względnie takiej praktyki) nie będzie, to wówczas zagraniczny nabywca nie będzie mógł potraktować przemieszczenia towarów do magazynu położonego w swoim państwie i ich późniejszej dostawy z tego magazynu jako wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT UE dla wewnątrzwspólnotowych dostaw, nieposiadający na terytorium Czech stałego miejsca prowadzenia działalności, będzie realizował dostawy z wykorzystaniem magazynu położonego w Czechach. Dostawa do magazynu następować będzie przy wykorzystaniu przewoźników. Towary z magazynu będą sprzedawane konkretnemu, określonemu z góry nabywcy, zarejestrowanemu jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium Czech. Z magazynu pobierane będą towary tylko przez jednego nabywcę - podmiot prowadzący skład. Projekt umowy, która ma być zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem prowadzącym magazyn i będącym jednocześnie nabywcą towaru przewiduje, że towar stanie się własnością nabywcy w momencie pobrania go z magazynu. Nabywca towarów, będzie wykazywać dokonane przemieszczenie towarów do magazynu jako nabycie wewnątrzwspólnotowe. Po pobraniu towaru z magazynu nabywca w terminie 2 dni od daty pobrania będzie przekazywał Wnioskodawcy informację o pobranych towarach celem wystawienia faktury. Faktura wystawiona będzie do siedmiu dni od daty pobrania przez nabywcę towaru z magazynu. Wnioskodawca będzie prowadzić ewidencję, zawierającą: dane towaru (numery, ilości sztuk) dane dotyczące przemieszczenia (data wysyłki, dokumenty przewozowe, specyfikacja wysyłki) oraz dane dotyczące złożenia w magazynie (potwierdzenie otrzymania towarów przez podmiot prowadzący magazyn) oraz dokumenty dotyczące pobrania towarów z magazynu zawierające m.in. datę pobrania. Podmiot prowadzący skład zamierza rozliczać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w dacie dostawy towaru do magazynu.

Zatem przemieszczenie towarów z terytorium Polski do magazynu mieszczącego się na terytorium Unii Europejskiej (Czechy) przez Wnioskodawcę na rzecz z góry ustalonego nabywcy, którym jest prowadzący magazyn oraz uzyskanie przez kontrahenta czeskiego prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel w momencie pobrania towaru z magazynu będzie stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Spełnione są łącznie dwa warunki zawarte w tym przepisie, pozwalające na uznanie danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów tj. przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego UE (Czechy) na rzecz podatnika od wartości dodanej oraz przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii obowiązku podatkowego stwierdzić należy, iż w przypadku przemieszczania towarów do magazynu konsygnacyjnego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem jednak, że podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

Reasumując, w przypadku przemieszczenia towaru do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w sytuacji, gdy podatnik podatku od wartości dodanej będzie zobowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w momencie, w którym towary zostaną dostarczone do magazynu konsygnacyjnego, jednak przed dokonaniem ich dostawy przez Wnioskodawcę (w rozumieniu "pobrania towarów z magazynu"), moment powstania obowiązku podatkowego winien być ustalany na zasadach ogólnych, o których mowa w art. 20 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii dokumentów umożliwiających zastosowanie do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki 0% wskazać należy, że:

Zgodnie z art. 42 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

Warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się za spełnione również wówczas, gdy nie są spełnione wymagania w zakresie:

Stosownie do art. 42 ust. 3 ww. ustawy o VAT, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski.

Zgodnie z art. 42 ust. 14 ustawy, przepisy ust. 1-4, 11 i 12 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie powinno gwarantować podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia, których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go nabywcy w ramach dostawy w państwie przeznaczenia.

W związku z powyższym, ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest "łączne" posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Z opisu sprawy wynika, że przemieszczenie towaru do magazynu dokumentowane będzie dokumentem przewozowym i specyfikacją wysyłki. Prowadzący magazyn będzie wystawiał "Dokument dostawy" potwierdzający odbiór towaru i ich złożenie w magazynie. Zawarte w nim będą informacje dotyczące rodzaju, ilości i indywidualnego oznaczenia towarów oraz informacje niezbędne do rozliczenia podatku. Wnioskodawca będzie posiadał: specyfikację wysyłki (zawierające ilość towaru i jego oznaczenie), dokument przewozowy, dokument potwierdzający złożenie towaru na składzie oraz dokument potwierdzający pobranie towaru ze składu (wraz z jego ilością, oznaczeniem i datą pobrania).

Zatem, posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty, a mianowicie specyfikacja wysyłki (zawierające ilość towaru i jego oznaczenie), dokument przewozowy, dokument potwierdzający złożenie towaru na składzie oraz dokument potwierdzający pobranie towaru ze składu (wraz z jego ilością, oznaczeniem i datą pobrania) potwierdzają fakt, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, w konsekwencji Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% z tytułu przedmiotowej transakcji.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.