IBPP2/443-84/14/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 25 kwietnia 2014 r. (data wpływu 29 kwietnia 2014 r.), o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty i zwrotu podatku naliczonego odliczonego od faktur dokumentujących wydatki poniesione na prace przy wskazanych inwestycjach, w związku z likwidacją działalności - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty i zwrotu podatku naliczonego odliczonego od faktur dokumentujących wydatki poniesione na prace przy wskazanych inwestycjach, w związku z likwidacją działalności.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 kwietnia 2014 r. (data wpływu 29 kwietnia. 2014 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 14 kwietnia 2014 r. znak: IBPP2/443-84/14/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Działalność gospodarczą Wnioskodawca rozpoczął 1 kwietnia 2008 r. W roku 1987 Wnioskodawca zakupił nieruchomość w X przy ul. P. Decyzją Nr.. z dnia 25 kwietnia 2007 r., wydaną przez Starostę (...) udzielono pozwolenia na budowę budynku gospodarczego (K. - 111) oraz wykonanie robót budowlanych w istniejących zabudowanych budynkach gospodarczych - taras na istniejącym dachu oraz przejście na taras na parceli 1648/198. W roku 2010 decyzją nr... wydaną przez Starostę (...), postanowiono zmienić decyzję Starosty (...) Nr.. (sprawa Nr..) z dn. 25 kwietnia 2007 r. w części dotyczącej zmiany projektu budowlanego zgodnie z dokumentacją stanowiącą załącznik do niniejszej decyzji - projekt budowlany zamienny ze zmianą sposobu użytkowania budynku gospodarczego na budynek mieszkalno-usługowy. Ze względu na przystosowanie budynku gospodarczego do nowej funkcji, należało istniejący budynek rozbudować o dodatkową powierzchnię. Przez okres od marca 2008 r. do października 2013 r. Wnioskodawca ponosił wydatki z planowaną inwestycją - adaptacją budynków na kompleks hotelowo-restauracyjny.

W lipcu - 2.07. 2013 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję Nr..wydaną przez Starostę (...), zatwierdzającą projekt budowlany i udzielono pozwolenia na przebudowę i rozbudowę budynku gospodarczo-garażowego wraz ze zmianą sposobu użytkowania w Y.

26 lipca 2013 r. w dzienniku budowy widnieje pierwszy wpis - zawiadomienie o rozpoczęciu robót. Od tego dnia do dnia zakończenia działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosił wydatki związane z powyższą inwestycją.

Artykuł 86 ustawy o VAT umożliwił Wnioskodawcy odliczanie wydatków inwestycyjnych. Od sierpnia 2011 r. zostały zorganizowane pierwsze wesela w nowej Sali w X. Stało się za przyczyną opinii sanitarnej z dnia 20 maja 2011 r., z której wynika, że lokal w X wykonany jest zgodnie z projektem i nie zgłasza sprzeciwu do użytkowania.

Do dnia dzisiejszego Wnioskodawca nie zawiadomił organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, gdyż nie zakończono jeszcze inwestycji.

Od dłuższego czasu Wnioskodawca przebywa na zasiłku chorobowym. Z uwagi na zły stan zdrowia, który wykluczył Wnioskodawcę z intensywnej pracy zawodowej, Wnioskodawca postanowił 31 października 2013 r. zlikwidować działalność gospodarczą.

Wnioskodawca jest bardzo chory, od listopada 2011 r. przebywał z krótkimi przerwami na zasiłku chorobowym. Zasiłek chorobowy - 7.11.2011 - 6.05.2012, 20.08.2012 - 26.08.2012, 29.08.2012 - 19.02.2013, 12.06.2013 - 31.10.2013.

W początkowej fazie choroby Wnioskodawca miał nadzieję, że uda mu się kontynuować działalność gospodarczą w zamierzonej formie. Jednak postępy w chorobie nie pozwoliły Wnioskodawcy na dalszą pracę.

Przyczyna likwidacji działalności gospodarczej była niezależna od Wnioskodawcy, gdyż nie miał wpływu na pogorszenie swojego stanu zdrowia.

Natomiast w piśmie z 25 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał:

1. Odnośnie nieruchomości w X:

a. W momencie zakupu tej nieruchomości, było to puste pole, bez zabudowań.

b. Od zakupu tej nieruchomości nie był odliczany podatek VAT, gdyż w tym czasie Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej.

c. Wydatki poniesione na opisaną we wniosku inwestycję były związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT

d. W związku z inwestycją podatek naliczony był odliczany w całości.

e. Inwestycja w X nie została zakończona i nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych

f. Wartość wydatków na inwestycję przekroczyła kwotę 15.000 zł.

2. Odnośnie inwestycji w Y:

a. Budynek gospodarczo-garażowy był zakupiony 8 lutego 2007 r. za kwotę 12.000 zł. Przy nabyciu nie był odliczany podatek naliczony, gdyż Wnioskodawca nie prowadził jeszcze działalności gospodarczej

b. Przed rozbudową ww. budynek nie był wykorzystywany do działalność gospodarczej

c. Wydatki poniesione na opisaną inwestycję były związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT

d. Budowa w Y nie została zakończona i nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych

e. Wartość wydatków przekroczyła kwotę 15.000 zł

3. Na dzień likwidacji działalności gospodarczej Wnioskodawca sporządził spis z natury.

Spis został dołączony do deklaracji VAT-7 za miesiąc październik 2013 r., jednak w spisie nie ujęto poniesionych wydatków inwestycyjnych, gdyż Wnioskodawca uważa, że podatek VAT z tego tytułu jest nie należny.

We wniosku Wnioskodawca motywował to długotrwałą chorobą, która uniemożliwiła mu kontynuowanie działalności.

W chwili powzięcia zamysłu rozbudowy i remontu Wnioskodawca miał szerokie plany związane z rozwojem działalności gospodarczej, jednak choroba sprawiła, że został zmuszony zamknąć działalność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy likwidacja działalności gospodarczej w momencie składania deklaracji VAT-7 za m-c październik 2013 r. nałoży na Wnioskodawcę obowiązek korekty i zwrotu podatku naliczonego odliczonego od faktur dokumentujących poniesione wydatki na prace inwestycyjne wykonywane na adresach: X, Y.

Zdaniem Wnioskodawcy, likwidacja działalności gospodarczej nie powoduje konieczności korekty i zwrotu podatku naliczonego odliczonego od faktur dokumentujących poniesione wydatki na prace przygotowawcze i prace inwestycyjne, gdyż nie przewiduje tego art. 14 ustawy o VAT.

Natomiast art. 86 daje prawo odliczenia podatku naliczonego, gdy poniesione wydatki są związane z działalnością opodatkowaną, obecną lub przyszłą, co niewątpliwie miało miejsce, bez względu na późniejsze okoliczności (orzecznictwo ETS)

Wnioskodawca uważa, że w jego sprawie nie może mieć miejsca zastosowanie art. 91 ustawy o VAT, skoro wydatki inwestycyjne nigdy nie mogłyby być związane z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast, w myśl z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży (opodatkowanej lub zwolnionej) realizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego co oznacza, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług winien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo - prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że w trakcie realizacji inwestycji odliczanie podatku naliczonego ma jednak charakter prognozowany i planowany. Ponieważ przywołane regulacje nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia podatku w oparciu o faktyczne przeznaczenie towaru czy usługi, w cenie których podatek był zawarty, stąd też każdorazowa zmiana planów finalnego wykorzystania inwestycji, determinuje prawo do jego odliczenia.

Zatem w sytuacji, gdy już po złożeniu rozliczenia zmieniły się okoliczności mające wpływ na odliczenie całości lub części podatku naliczonego, powstaje konieczność dokonania jego korekty.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ww. ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Artykuł 91 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Z kolei zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Z kolei, w myśl ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie nabytych towarów i usług np. ze związanych z czynnościami nie dającymi prawa do doliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi czy odwrotnie.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że działalność gospodarczą Wnioskodawca rozpoczął 1 kwietnia 2008 r. W roku 1987 Wnioskodawca zakupił nieruchomość w X. W momencie zakupu tej nieruchomości, było to puste pole, bez zabudowań.

Od zakupu tej nieruchomości nie był odliczany podatek VAT, gdyż w tym czasie Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej.

Decyzją z dnia 25 kwietnia 2007 r., wydaną przez Starostę (...) udzielono pozwolenia na budowę budynku gospodarczego (K. - 111) oraz wykonanie robót budowlanych w istniejących zabudowanych budynkach gospodarczych - taras na istniejącym dachu oraz przejście na taras na parceli 1648/198. W roku 2010 decyzją wydaną przez Starostę (...), postanowiono zmienić decyzję Starosty (...) w części dotyczącej zmiany projektu budowlanego ze zmianą sposobu użytkowania budynku gospodarczego na budynek mieszkalno-usługowy. Ze względu na przystosowanie budynku gospodarczego do nowej funkcji, należało istniejący budynek rozbudować o dodatkową powierzchnię.

Przez okres od marca 2008 r. do października 2013 r. Wnioskodawca ponosił wydatki z planowaną inwestycją - adaptacją budynków na kompleks hotelowo-restauracyjny. Wydatki poniesione na opisaną we wniosku inwestycję były związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. W związku z inwestycją podatek naliczony był odliczany w całości.

Inwestycja w X nie została zakończona i nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Wartość wydatków na inwestycję przekroczyła kwotę 15.000 zł.

Ponadto, 2 lipca 2013 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję wydaną przez Starostę (...), zatwierdzającą projekt budowlany i udzielono pozwolenia na przebudowę i rozbudowę budynku gospodarczo-garażowego wraz ze zmianą sposobu użytkowania w Y.

Budynek gospodarczo-garażowy był zakupiony 8 lutego 2007 r. za kwotę 12.000 zł. Przy nabyciu nie był odliczany podatek naliczony, gdyż Wnioskodawca nie prowadził jeszcze działalności gospodarczej.

26 lipca 2013 r. w dzienniku budowy widnieje pierwszy wpis - zawiadomienie o rozpoczęciu robót. Od tego dnia do dnia zakończenia działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosił wydatki związane z powyższą inwestycją.

Przed rozbudową ww. budynek nie był wykorzystywany do działalność gospodarczej.

Wydatki poniesione na opisaną inwestycję były związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Wartość wydatków przekroczyła kwotę 15.000 zł.

Budowa w Y nie została zakończona i nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Od dłuższego czasu Wnioskodawca przebywa na zasiłku chorobowym. Z uwagi na zły stan zdrowia, który wykluczył Wnioskodawcę z intensywnej pracy zawodowej, Wnioskodawca postanowił 31 października 2013 r. zlikwidować działalność gospodarczą.

Na dzień likwidacji działalności gospodarczej Wnioskodawca sporządził spis z natury.

Spis został dołączony do deklaracji VAT-7 za miesiąc październik 2013 r., jednak w spisie nie ujęto poniesionych wydatków inwestycyjnych.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w związku z likwidacją działalności ma obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących poniesione wydatki na prace dotyczące opisanych wyżej inwestycji.

Odnosząc się do powyższej kwestii, należy na wstępie wskazać, że zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Zatem w art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, ustawodawca wyróżnia wśród towarów dwie kategorie: towary własnej produkcji (wytworzone przez podatnika) oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy (nabyte przez podatnika). W obydwu tych grupach mogą mieścić się zarówno towary, które stanowią środki obrotowe jak również towary, które zostały zaliczone przez podatnika do jego środków trwałych, czy też wyposażenia.

Przepis ten odnosi się więc do towarów, będących na stanie w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 14 ust. 4 ustawy o VAT, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że ponieważ Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu nieruchomości (gruntu) w X. oraz budynku gospodarczo-garażowego w Y.,to Wnioskodawca nie był zobowiązany do wykazania przedmiotowych nieruchomości w spisie z natury, a tym samym do opodatkowania ich podatkiem VAT.

Należy jednak zauważyć, że jak wynika wniosku Wnioskodawca ponosił wydatki na te nieruchomości i jako że wydatki te dotyczyły planowanej sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawca obniżał podatek należny o kwotę podatku naliczonego związanego z tymi wydatkami.

Zauważa się, że z chwilą likwidacji działalności gospodarczej Wnioskodawca nie będzie jednak już wykonywać planowanej działalności opodatkowanej. Zatem nastąpi zmiana przeznaczenia tych wydatków ze związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych na związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

Powyższe rodzi obowiązek dokonania przez Wnioskodawcę korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego.

Należy jednakże zauważyć, że jak wynika z opisu sprawy, pomimo, że inwestycja w X. nie została zakończona i nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, to inwestycja ta była wykorzystywana do działalności opodatkowanej.

Mając na uwadze powyższe okoliczności i przedstawiony stan prawny należy więc stwierdzić, że odnośnie wydatków dotyczących inwestycji w X podstawę dokonania korekty stanowi art. 91 ust. 7b, z zastrzeżeniem ust. 7c tego artykułu.

Natomiast w odniesieniu do inwestycji w Y podstawę dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego od wydatków poniesionych na tę inwestycję stanowi art. 91 ust. 7d ww. ustawy o VAT. Przepis ten bowiem odnosi się do korekty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności opodatkowanych i niewykorzystanych do tych czynności do dnia zmiany ich przeznaczenia. Jak wynika z opisu sprawy w przypadku tej inwestycji wydatki ponoszone były z zamiarem wykorzystywania tej inwestycji do działalności opodatkowanej, jednakże z okoliczności wskazanych we wniosku nie wynika aby do dnia likwidacji działalności Wnioskodawcy przedmiotowa inwestycja była wykorzystana do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Mając na względzie powyższe przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.