IBPP2/443-838/12/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu 7 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie ustalenia czy do limitu zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług należy wliczać usługi wykonane na nieruchomości położonej poza granicami kraju tj. we Francji

* nieprawidłowe - w zakresie dokumentowania świadczonych usług.

W dniu 10 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów usług w zakresie ustalenia czy do limitu zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług należy wliczać usługi wykonane na nieruchomości położonej poza granicami kraju tj. we Francji i dokumentowania świadczonych usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu 7 listopada 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 25 października 2012 r. znak IBPP2/443-838/12/KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Działalność została zarejestrowana we wrześniu 2011 r. Opodatkowana jest na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako płatnik podatku VAT, korzysta ze zwolnienia podmiotowego VAT. Prowadzona działalność polega na świadczeniu usług remontowo budowlanych. Część prac wykonywana jest w kraju, dla krajowych odbiorców, świadczone są również usługi budowlane dla odbiorcy francuskiego, na nieruchomości położonej we Francji. Odbiorca francuski jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej we Francji. Usługa świadczona we Francji dokumentowana jest fakturą VAT ze stawką podatku "nie podlega".

Pismem z dnia 5 listopada 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił zaistniały stan faktyczny następująco:

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie jest również zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej we Francji.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy, nie wlicza się do limitu 150 tys. zł przychodu z tytułu usług świadczonych na nieruchomości położonej we Francji, na rzecz francuskiego podatnika, gdyż zgodnie z art. 28e jest to usługa nie podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a zgodnie z art. 113 ust. 2 do ww. limitu nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz świadczenie usług zwolnionych od podatku.

Zgodnie z art. 28e usługa świadczona na nieruchomości położonej w państwie członkowskim nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Natomiast zgodnie z § 26 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, ww. usługa dokumentowana powinna być fakturą VAT bez uwzględniania stawki i kwoty podatku VAT. Stąd zastosowano oznaczenie "nie podlega".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w części dotyczącej ustalenia czy do limitu zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług należy wliczać usługi wykonane na nieruchomości położonej poza granicami kraju tj. we Francji

* nieprawidłowe - w części dotyczącej dokumentowania świadczonych usług.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2 ustawy o VAT).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Wnioskodawca świadczy usługi budowlane na nieruchomości położonej we Francji i korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Ma jednak wątpliwość, czy przychody uzyskiwane z tytułu świadczenia ww. usług należy wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy świadczenie ww. usług budowlanych podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, czy usługi te podlegają opodatkowaniu we Francji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do dyspozycji art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W przypadku usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W art. 28a ustawy o VAT wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

W odniesieniu do pewnych kategorii usług przepisy ustawy o VAT wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami, w tym usługi świadczone przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego. Na podstawie art. 28e cyt. ustawy o VAT, miejscem świadczenia ww. usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Z powyższego przepisu wynika, że o miejscu świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi związanej z nieruchomością decyduje wyłącznie miejsce położenia nieruchomości, z którą dana usługa jest ściśle związana, niezależnie od tego dla jakiego podmiotu jest wykonywana oraz gdzie znajduje się siedziba usługodawcy. Zasada ta ma zastosowanie wówczas, gdy usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, która jest możliwa do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia.

Przepis ten - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium, odniesienie się nie do podmiotu lecz do przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Jednocześnie usługi te mogą mieć charakter nieograniczony, na co wskazuje katalog zamieszczony w tym przepisie, który ma charakter otwarty. Do zakresu tych usług ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych w nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu, używaniu i użytkowaniu nieruchomości.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że prowadzi on działalność gospodarczą w zakresie usług remontowo budowlanych prowadzonych na nieruchomościach w kraju i poza granicami kraju. Wnioskodawca świadczy m.in. usługi budowlane dla odbiorcy francuskiego na nieruchomości położonej we Francji.

Mając na uwadze art. 28e ustawy o VAT oraz fakt, że usługi budowlane świadczone są przez Wnioskodawcę na nieruchomości położonej we Francji, usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju.

Jak wynika zaś z treści cytowanego wyżej art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Oznacza to, że do limitu obrotu wlicza się jedynie wartość sprzedaży w rozumieniu cyt. wyżej art. 2 pkt 22 ustawy o VAT tj. wartość usług świadczonych na terytorium kraju. W związku z powyższym obrotów osiągniętych przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług na nieruchomościach poza terytorium kraju tj. na nieruchomości położonej we Francji nie należy wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy o VAT).

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Za fakturę natomiast w myśl § 17 ust. 4 rozporządzenia, uznaje się również rachunki, o których mowa w art. 87 i 88 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 4, 5, 7-14, 16-20 i 23.

Zatem w przypadku, gdy podatnik korzysta ze zwolnienia od podatku (zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe) w celu udokumentowania świadczonych usług, o których mowa w art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług jest zobowiązany wystawić wyłącznie rachunek.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego, a zatem nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym, jeżeli przepisy obowiązujące na terytorium Francji, na którym znajduje się miejsce świadczenia usług na nieruchomości, nie obligują Wnioskodawcy do zidentyfikowania dla potrzeb podatku od wartości dodanej, Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawienia rachunku dokumentującego wykonane usługi.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy o udokumentowaniu usługi na nieruchomości położonej we Francji fakturą należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy uznano za:

* prawidłowe - w części dotyczącej ustalenia czy do limitu zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług należy wliczać usługi wykonane na nieruchomości położonej poza granicami kraju tj. we Francji

* nieprawidłowe - w części dotyczącej dokumentowania świadczonych usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślenia wymaga fakt, iż niniejsza interpretacja traci swą aktualność w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu stanu faktycznego oraz prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.