IBPP2/443-826/10/RSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2010 r. (data wpływu 11 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży "przyprawy do piernika" - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży "przyprawy do piernika".

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wiodącym producentem przypraw w Polsce. Wnioskodawca ma obowiązek stosowania dla każdego ze swoich produktów prawidłowej wysokości stawki podatku VAT. Wnioskodawca w swojej ofercie sprzedaży posiada m.in. przyprawę do piernika o składzie: mąka pszenna, cynamon, goździki, kakao, kolendra, gałka muszkatołowa, ziele angielskie.

Podstawą ustalenia prawidłowej wysokości stawki podatku VAT dla produkowanych towarów jest ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), która określa wysokość stawki podatku dla wskazanych towarów i usług. W obecnej chwili Wnioskodawca stosuje stawkę podstawową, tj. 22% i ta stawka funkcjonuje w obrocie. W związku z potrzebą jednoznacznego określenia właściwego symbolu - numeru PKWiU przyprawy do piernika Wnioskodawca zwrócił się do Urzędu Statystycznego w Łodzi z wnioskiem o podanie właściwego oznaczenia PKWiU dla tego produktu. Pismem z dnia 18 marca 2010 r. Wnioskodawca otrzymał odpowiedź (znak:), w której stwierdzono, że zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), do celów podatkowych (w tym podatku VAT) dla wymienionego w tym piśmie towaru (przyprawa do piernika), stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. i wskazano, że ww. towar mieści się w grupowaniu PKWiU 15.87.12-70 "Sosy i przetwory z sosów zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne, gdzie indziej niewymienione".

Odpowiedź otrzymana z Urzędu Statystycznego, który to organ jest uprawniony i powołany do wiążącego określania oznaczeń - numerów PKWiU dla towarów i usług prowadzi do jednoznacznego wniosku, że de facto właściwą stawką podatku VAT dla towaru - przyprawa do piernika powinna być stawka podatku VAT w wysokości 7%.

W niniejszej sprawie dla określenia właściwej stawki podatku VAT dla ww. towarów zasadnicze znaczenie ma załącznik nr 3 do ustawy o VAT, który zawiera wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku VAT w wysokości 7%. Podane przez Urząd Statystyczny w Łodzi symbole PKWiU dla celów podatkowych - przyprawa do piernika to PKWiU 15.87.12-70.

Załącznik nr 3 do ustawy o VAT, jako podstawa stosowania stawki 7% podatku VAT dla danych towarów i usług, wskazuje całą grupę 15.87.12, dla których ta stawka jest właściwa co powoduje, że mieszcząca się w tej grupie "przyprawa do piernika" jako mieszanka przypraw również powinna być opodatkowana stawką VAT 7%.

Wyciąg z załącznika nr 3 poniżej:

15.87.12 "Sosy, mieszanki przyprawowe, mąka i grysik z gorczycy oraz gotowa musztarda - z wyłączeniem musztardy gotowej" (PKWiU 15.87.12-55).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT - 22% czy 7% powinien stosować Wnioskodawca w stosunku do sprzedawanej "przyprawy do piernika" mając na względzie przyporządkowany temu towarowi dla celów podatkowych konkretny numer klasyfikacji PKWiU, którego dokonał Urząd Statystyczny w Łodzi pismem z dnia 18 marca 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, do przyprawy do piernika należy stosować stawkę podatku VAT w wysokości 7%, zgodnie z przyporządkowanym numerem PKWiU nadanym przez Urząd Statystyczny w Łodzi z dnia 18 marca 2010 r., ponieważ nadany numer PKWIU jest objęty załącznikiem nr 3 do ustawy o VAT, który nakazuje stosowanie 7% stawki podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

W ww. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, obowiązującej dla celów podatku VAT, w klasie 15.87 zostały wymienione "Przyprawy", przy czym w grupowaniu PKWiU 15.87.12-70 ujęto "Sosy i przetwory z sosów zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne, gdzie indziej nie wymienione".

Stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, tj. 7%, 3% i 0%, a także możliwość zastosowania zwolnienia.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku tym, stanowiącym "Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%", w pozycji 30 wymieniono sosy, mieszanki przyprawowe, mąkę i grysik z gorczycy oraz gotową musztardę - z wyłączeniem musztardy gotowej (PKWiU 15.87.12-55), mieszczące się w podkategorii PKWiU 15.87.12.

Jak wynika, z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca jest wiodącym producentem przypraw w Polsce. Wnioskodawca w swojej ofercie sprzedaży posiada m.in. "przyprawę do piernika", którą w wyniku jego wystąpienia Urząd Statystyczny w Łodzi zaklasyfikował pod symbolem PKWiU 15.87.12-70.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż o ile "przyprawę do piernika", o której mowa we wniosku, faktycznie należy klasyfikować według PKWiU do grupowania PKWiU 15.87.12-70, wówczas jej dostawa w kraju jest opodatkowana obniżoną do wysokości 7% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z poz. 30 załącznika Nr 3 do tej ustawy.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy jednakże zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotowej przyprawy według PKWiU. Tut. organ nie jest bowiem uprawniony do weryfikacji poprawności przedstawionej przez Wnioskodawcę klasyfikacji, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Należy też wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności błędnej klasyfikacji statystycznej dokonanej przez Wnioskodawcę) lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.