IBPP2/443-823/14/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 19 sierpnia 2014 r.), uzupełniony pismami z 18 listopada 2014 r. (data wpływu 20 listopada 2014 r.) oraz z dnia 26 listopada 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji dostawy samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji dostawy samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 18 listopada 2014 r. (data wpływu 20 listopada 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 listopada 2014 r. znak: IBPP2/443-823/14/IK. Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z 26 listopada 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 21 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca zakupił samochód osobowy fiat Grande Punto na umowę kupna-sprzedaży samochodu. W dniu 22 kwietnia 2011 r. poprzez "Oświadczenie" Wnioskodawca przekazał prywatny samochód na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i następnie go amortyzował (został wprowadzony do ewidencji środków trwałych).

Wnioskodawca użytkował samochód do 29 czerwca 2014 r. a następnie w dniu 30 czerwca 2014 r. wycofał tenże samochód z działalności gospodarczej, gdyż zakupił inny samochód osobowy na działalność gospodarczą.

Obecnie Wnioskodawca chciałby sprzedać samochód fiat Grande Punto, który został wycofany z działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest czynnym płatnikiem VAT. Nie odliczał podatku naliczonego VAT z zakupionego paliwa a jedynie od bieżących napraw (wymiana, zakup opon, filtrów) odliczał podatek naliczony VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Samochód osobowy stanowi towar używany gdyż od momentu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych a jego wycofaniem minęły 3 lata oraz zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 samochód ten nadaje się do dalszego użytkowania w aktualnym stanie. Przed zakupem był użytkowany przez 5 lat.

2. Samochód kupiono od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej, niebędącej płatnikiem, o którym mowa w art. 15 i niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;

3. Przy nabyciu samochodu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, gdyż była to umowa kupna-sprzedaży samochodu od osoby fizycznej nie będącej płatnikiem ani podatnikiem podatku od wartości dodanej.

4. Przy nabyciu części składowych był odliczany podatek VAT.

5. Zakup części składowych następował i w drodze dostawy towarów i w ramach świadczenia usług, zgodnie z poniższym zestawieniem.

6. Daty kupna i zamontowania części składowych:

* 29 kwietnia 2011 - zakup części składowych i usługi (klocki hamulcowe, elementy zawieszenia, świece, filtry);

* 29 lipca 2011 - zakup części składowych i usługi (odgrzybianie klimatyzacji, filtry);

* 15 września 2011 - zakup części składowych (opony);

* 20 czerwca 2012 - zakup części składowych i usługi (klocki hamulcowe, rozrząd, świece);

* 19 stycznia 2013 - zakup części składowych (filtr kabinowy);

* 9 marca 2013 - zakup części składowych (olej silnikowy);

* 7 maja 2013 - zakup części składowych (olej silnikowy);

* 9 maja 2013 - usługa naprawy (silniczek krokowy);

* 12 czerwca 2013 - usługa naprawy (diagnostyka komputerowa, autoadaptacja sterownika);

* 14 czerwca 2013 - zakup części składowych i usługi (końcówka drążka kierowniczego, łącznik stabilizatora);

* 28 listopada 2013 - zakup części składowych (akumulator);

* 31 grudnia 2013 - akcesoria do montażu radia;

* 5 kwietnia 2014 - zakup części składowych (olej silnikowy);

* 2 maja 2014 - zakup części składowych i usług (filtry, oleje, ścieżka diagnostyczna).

Przedmiotowy samochód, wycofany z działalności jest wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Nigdy wcześniej Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży samochodów przekazanych nieodpłatnie z działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie posiada innych samochodów przekazanych nieodpłatnie z działalności gospodarczej przeznaczonych do sprzedaży. Wnioskodawca do tej pory nie podjął żadnych działań zmierzających do sprzedaży tego samochodu. Środki uzyskane ze sprzedaży samochodu Wnioskodawca przeznaczy na wakacje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może sprzedać wycofany samochód z działalności gospodarczej osobie fizycznej na umowę kupna-sprzedaży, czy musi go sprzedać wystawiając fakturę VAT ze stawką 23% czy ze stawką zwolnioną (jeśli tak to na jaki artykuł ustawy się powołać).

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca może sprzedać samochód fiat Grande Punto na umowę kupna-sprzedaży gdyż:

* sprzedaje go osobie fizycznej,

* przy jego zakupie nie miał możliwości skorzystać z odliczenia podatku naliczonego VAT,

* samochód nie istnieje w ewidencji środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż samochodu stanowi dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a więc co do zasady czynność podlegająca opodatkowaniu.

Zauważyć należy, że samo stwierdzenie, iż podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług.

Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. samochód) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży samochodu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu samochodami. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy danego towaru istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży samochodu podjął aktywne działania w zakresie obrotu ruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedać samochód, który wcześniej wycofał z działalności gospodarczej i przeznaczył na własne cele prywatne. Przedmiotowy samochód, wycofany z działalności jest wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży samochodów przekazanych nieodpłatnie z działalności gospodarczej oraz nie posiada innych samochodów przekazanych nieodpłatnie z działalności gospodarczej przeznaczonych do sprzedaży. Wnioskodawca do tej pory nie podjął żadnych działań zmierzających do sprzedaży tego samochodu. Środki uzyskane ze sprzedaży samochodu Wnioskodawca przeznaczy na wakacje.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę samochodu stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, zbywając samochód stanowiący jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego transakcja zbycia samochodu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę samochodu nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca, w związku z planowaną dostawą samochodu, będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca dokonując sprzedaży samochodu z majątku osobistego będzie mógł dokonać tej sprzedaży w oparciu o umowę kupna - sprzedaży.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, jednakże prawidłowość stanowiska wynika z innej podstawy prawnej, aniżeli wskazał Wnioskodawca. Zamierzona transakcja będzie dokonywana z majątku prywatnego, a Wnioskodawca nie będzie występował w ramach transakcji jako podatnik. W konsekwencji brak prawa do odliczenia przy nabyciu samochodu pozostaje bez wpływu na sposób opodatkowania samochodu, zaś wskazany w przepisach mających być przedmiotem interpretacji art. 120 ustawy nie będzie miał zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytania, a zatem nie rozstrzyga w kwestii opodatkowania czynności wycofania samochodu z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania oraz nie przedstawił stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.