IBPP2/443-822/14/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 sierpnia 2014 r. (data wpływu 19 sierpnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z 17 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.) i pismem z 26 listopada 2014 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu pojazdu samochodowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu pojazdu samochodowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.) i z 26 listopada 2014 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 5 listopada 2014 r. znak: IBPP2/443-822/14/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma produkcyjna zamierza kupić samochód osobowy (art. 2 pkt 34 ustawy o VAT) dla celów transportu niewielkich partii wyprodukowanego towaru do odbiorców.

Pismem z 17 listopada 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił opis zdarzenia przyszłego następująco:

Ad. 1 Tak, na dzień nabycia samochodu osobowego Wnioskodawca będzie czynnym podatnikiem VAT.

Ad. 2 Przedmiotem prowadzonej działalności jest produkcja wyposażenia elektrycznego i elektronicznego dla pojazdów silnikowych.

Ad. 3 Działalność gospodarcza prowadzona jest w miejscu odrębnym od miejsca zamieszkania.

Ad. 4 Nabyty samochód będzie konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu mniej niż 10 osób.

Ad. 5 Dla pojazdu nie będzie prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów.

Ad. 6 Nabyty pojazd będzie służył wyłącznie działalności gospodarczej.

Ad. 7 Nie ma możliwości potwierdzenia wykorzystywania pojazdu wyłącznie do celów służbowych.

Ad. 8 Wnioskodawca będzie wyłącznie sam prowadził samochód dla potrzeb działalności gospodarczej nie ma, więc potrzeby ustalania zasad wykluczających używanie dla celów prywatnych.

Ad. 9 Nadzorowania pojazdu Wnioskodawca dokonywać będzie osobiście.

Ad. 10 W firmie pojazd wykorzystywany będzie do przewozu materiałów do produkcji.

Ad. 11 Pojazd będzie garażowany w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej.

Ad. 12 W zakładzie zatrudniani są pracownicy, ale żaden z nich nie będzie kierować pojazdem.

Ad. 13 W pojeździe Wnioskodawca nie zamierza instalować elektronicznej rejestracji przebiegu pojazdu.

Ad. 14 Nie ma możliwości wykorzystania pojazdu przez pracowników do celów prywatnych ponieważ żaden z pracowników nie będzie tym pojazdem kierował.

Ad. 15 W firmie do działalności gospodarczej aktualnie wykorzystywane są dwa samochody, które Wnioskodawca zamierza sprzedać po zakupie nowego pojazdu - są to pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej.

Ad. 16 Wnioskodawca nie składał informacji VAT-26.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 17 listopada 2014 r.):

Czy w okolicznościach wskazanych we wniosku, przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupu pojazdu.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 26 listopada 2014 r.):

Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu 100% odliczenia podatku VAT od zakupionego samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Natomiast na podstawie art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W rozumieniu art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych.

Artykuł 86a ust. 3 pkt 1 ustawy stanowi, że przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy o VAT, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Stosownie do art. 86a ust. 6 ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności. Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

Zgodnie ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że zamierza kupić samochód osobowy (art. 2 pkt 34 ustawy o VAT) dla celów transportu niewielkich partii wyprodukowanego towaru do odbiorców. Wnioskodawca na dzień nabycia samochodu osobowego będzie czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem prowadzonej działalności jest produkcja wyposażenia elektrycznego i elektronicznego dla pojazdów silnikowych. Działalność gospodarcza prowadzona jest w miejscu odrębnym od miejsca zamieszkania. Nabyty samochód będzie konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu mniej niż 10 osób. Dla pojazdu nie będzie prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów. Nabyty pojazd będzie służył wyłącznie działalności gospodarczej. Nie ma możliwości potwierdzenia wykorzystywania pojazdu wyłącznie do celów służbowych. Wnioskodawca będzie wyłącznie sam prowadził samochód dla potrzeb działalności gospodarczej nie ma, więc potrzeby ustalania zasad wykluczających używanie dla celów prywatnych. Nadzorowania pojazdu Wnioskodawca dokonywać będzie osobiście. Pojazd będzie garażowany w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej. W zakładzie zatrudniani są pracownicy, ale żaden z nich nie będzie kierować pojazdem. W pojeździe Wnioskodawca nie zamierza instalować elektronicznej rejestracji przebiegu pojazdu. Nie ma możliwości wykorzystania pojazdu przez pracowników do celów prywatnych ponieważ żaden z pracowników nie będzie tym pojazdem kierował. W firmie do działalności gospodarczej aktualnie wykorzystywane są dwa samochody, które Wnioskodawca zamierza sprzedać po zakupie nowego pojazdu - są to pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie składał informacji VAT-26.

W odniesieniu do kwestii pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu osobowego należy zauważyć, że wskazany przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT przewiduje wyłączenie ogólnej zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 tej ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi pojazdów samochodowych, w sytuacji gdy dany pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednocześnie ustawodawca w ust. 4 ww. art. 86a ustawy wyjaśnił, kiedy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej.

Ten ostatni przepis w sposób jednoznaczny wskazuje, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Przykładowo może tego dokonać za pomocą wprowadzonych regulaminów, umów, zarządzeń wraz z podjęciem dodatkowych działań zabezpieczających ich wykonanie. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Jednocześnie w przywołanym wcześniej art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT ustawodawca zrezygnował z wymogu prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odsprzedaży, sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że Wnioskodawcy, będzie przysługiwać prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego, wynikającego z otrzymanej faktury dokumentującej nabycie samochodu osobowego. Mimo, iż Wnioskodawca wskazał, że nabyty pojazd samochodowy będzie służył wyłącznie działalności gospodarczej, to dla tego pojazdu Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdów. Ponadto Wnioskodawca wskazał także, że nie ma możliwości potwierdzenia wykorzystywania pojazdu wyłącznie do celów służbowych, a po jego nabyciu zamierza sprzedać dwa samochody aktualnie wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Oznacza to, że w firmie do wykorzystania do działalności gospodarczej pozostanie tylko nabyty samochód osobowy, co może spowodować jego wykorzystanie w sposób mieszany, tj. do celów działalności gospodarczej oraz do innych celów, w tym również do celów prywatnych Wnioskodawcy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, że przysługuje mu 100% odliczenia podatku VAT od zakupionego samochodu jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek elementu przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja indywidualna traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.