IBPP2/443-815/08/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X, przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2008 r. (data wpływu 5 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy darowizna przedsiębiorstwa męża na rzecz Wnioskodawczyni podlega VAT - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy darowizna przedsiębiorstwa męża na rzecz Wnioskodawczyni podlega VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 listopada 2008 r. znak: IBPB2/436-167/08/MCZ, IBPP2/443-815/08/UH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni rozpoczęła działalność gospodarczą 18 lipca 2008 r., dokonała rejestracji firmy w Urzędzie Skarbowym, zgłoszenia do VAT. W dniu 30 lipca 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem umowę darowizny przedsiębiorstwa w wyniku której objęła środki trwałe, wyposażenie, materiały do wykonywania usługi, kaucje gwarancyjne na wykonane usługi potrącone przez firmy, dla których firma męża wykonywała usługi oraz udzielone przez męża gwarancje na wykonane usługi (2-3 letnie), dokumentację, należności z tytułu ww. kaucji.

W dniu 31 lipca 2008 r. mąż wyrejestrował swoją firmę. Otrzymane środki trwałe Wnioskodawczyni wprowadziła do ewidencji środków trwałych, wyposażenie do ewidencji wyposażenia, materiały do podatkowej księgi przychodów z adnotacją, że pochodzą z darowizny.

Mąż Wnioskodawczyni w swojej ewidencji środków trwałych i wyposażenia zrobił adnotację o umowie darowizny, w podatkowej księdze zrobił adnotację o umowie darowizny, w podatkowej księdze materiały przekazane wykazał na (-).

Remanent likwidacyjny do celów podatku dochodowego i VAT wykazał zerowy.

Wnioskodawczyni informuje, że ma wspólność majątkową.

Gdy w dniu 28 sierpnia 2008 r. Wnioskodawczyni chciała zgłosić otrzymanie darowizny pracownica Urzędu Skarbowego nie przyjęła jej zawiadomienia twierdząc, że nie jest możliwa darowizna majątku będącego wspólną własnością.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni wysłała zgłoszenie pocztą. W Urzędzie Skarbowym poinformowano, że jeżeli chodzi o podatek dochodowy to jest w porządku i że umowę tę można okazać przy kontroli.

Jeżeli chodzi o VAT to też chyba jest prawidłowo, jeżeli jest to darowizna całego przedsiębiorstwa.

Wobec powyższych wątpliwości Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o interwencję (głównie umowy darowizny). Czy jest zgodna z prawem.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni dodała, iż przejęła też księgi i dokumenty związane z prowadzoną działalnością (Wnioskodawczyni podała określenie dokumentacja).

Zauważa się, iż Wnioskodawczyni w uzupełnieniu z dnia 18 listopada 2008 r. do wniosku, dokonała modyfikacji pytań i przedstawiła stanowisko odnośnie podatku od towarów i usług. W niniejszej interpretacji została przyjęta wersja pytania i stanowiska dotycząca podatku VAT, wynikająca z uzupełnienia.

W zakresie podatku VAT zadano zatem następujące pytanie:

Czy darowizna przedsiębiorstwa męża na rzecz Wnioskodawczyni podlega VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług darowizna przedsiębiorstwa nie podlega VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług reguluje art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa wyżej, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednakże na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 tejże ustawy, dostawą towaru jest również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, między innymi przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie natomiast z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez działalność gospodarczą, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu). Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55#185; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

* własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

* prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

* wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

* koncesje, licencje i zezwolenia;

* patenty i inne prawa własności przemysłowej;

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

* tajemnice przedsiębiorstwa;

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy w tym miejscu wskazać również art. 55#178; Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. O tym, że doszło do zbycia przedsiębiorstwa decyduje zakres przekazanego majątku i praw. Zbycie musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości, a nie tylko niektórych jego składników, nawet o znacznej wartości. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, darowizny, zamiany. Zbyciem jest więc każda czynność prowadząca do przeniesienia własności.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, iż mąż Wnioskodawczyni przekazał jej w formie darowizny swoje przedsiębiorstwo. Wobec powyższego jeżeli mąż Wnioskodawczyni dokonał darowizny przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55#185; Kodeksu cywilnego, to należy uznać, że w sytuacji tej znajdzie zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Czynność zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu cytowanego wyżej art. 55#185; Kodeksu cywilnego, poprzez jego darowiznę, nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na mocy art. 6 ust. 1, zatem nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że na gruncie ustawy o VAT, Wnioskodawczyni jest traktowana jako odrębny podmiot, spełniający definicję podatnika. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilno-prawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Towar przekazany przez podatnika podatku od towarów i usług małżonkowi w świetle kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi (przy istnieniu wspólności majątkowej) niewątpliwie majątek wspólny małżonków, jednakże w świetle ustawy o podatku VAT jest to towar, który podatnik (małżonek) kupił w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle ustawy o podatku VAT, nabywcą tego towaru był małżonek, który dokonał jego zakupu, a z chwilą przekazania nabywcą stał się drugi z małżonków.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.