IBPP2/443-811/11/ABu

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 września 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-811/11/ABu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT z faktury dokumentującej zakup quada przeznaczonego do wynajmu oraz z tytułu nabycia paliwa do tego quada - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT z faktury dokumentującej zakup quada przeznaczonego do wynajmu oraz z tytułu nabycia paliwa do tego quada.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Od lutego 2011 r. rozpoczął dodatkową działalność gospodarczą w zakresie organizacji imprez integracyjnych dla firm oraz wypożyczania pojazdów typu quad. W tym celu dnia 28 stycznia 2011 r. dokonał odpowiedni wpis do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Następnie zakupił quada na podstawie faktury VAT, płacąc za niego przelewem oraz wprowadził go do ewidencji środków trwałych i dokonuje od niego odpisów amortyzacyjnych. Pojazd ten nie spełnia wymagań zawartych w art. 3 ust. 2 pkt 1-6. Mimo tego, że dotychczas nie osiągnięto przychodów z wynajmu quada, Wnioskodawca dokonuje wszelkich starań, aby zachęcić klientów do wypożyczania. Pojazd ten przeznaczony jest i będzie wyłącznie do wynajmu w okresie trwania swojej działalności, czyli na pewno przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Pojedyncze wypożyczenie trwa jednak kilka godzin albo dni, gdyż taka jest specyfika tej działalności. Wypożyczenie quada wiąże się oczywiście z pobraniem stosownych opłat zgodnie z ustalonym cennikiem za świadczone usługi, które dla podatnika stanowią przychód z działalności gospodarczej. W związku z wykorzystywaniem quada w swojej działalności Wnioskodawca wykazał podatek naliczony od zakupu środka trwałego w pełnej wysokości zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. W związku z przeznaczeniem quada do działalności gospodarczej zostało zakupione (póki co jednorazowo, w związku z brakiem dotychczasowego wynajmu quada) paliwo (od którego również odliczono podatek VAT), co pozwoli na wynajęcie ww. pojazdu potencjalnym klientom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT w pełnej wysokości z faktur dokumentujących zakup quada oraz nabytego paliwa dla tego pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na art. 2 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, podatnik miał prawo do pełnego odliczenia VAT z faktury zakupu quada oraz faktur dotyczących nabycia paliwa do niego. Pojazd ten nie spełnia warunków zawartych w art. 3 ust. 2 pkt 1-6, ale spełnia te wymienione w pkt 7b. Mowa w nim jest o oddaniu w odpłatne używanie pojazdu na podstawie umowy o podobnym charakterze do umowy najmu - czyli tak jak robi to podatnik, przez okres co najmniej 6 miesięcy - w przypadku podatnika pojedyncze wypożyczenie trwa kilka godzin albo dni, ale w ofercie świadczonych usług będzie przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. W art. 4 jest mowa o braku prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup paliwa do pojazdów samochodowych innych, czyli takich jak quad. Jednak podatnika to nie dotyczy, gdyż spełnia warunki z art. 5 ust. 2 pkt 7 lit. b), w związku z tym przysługiwało mu prawo, w takim samym zakresie jak z zakupu tego pojazdu, do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup paliwa do quada, które umożliwia wynajęcie pojazdu. Podatnik otrzymał już jedną indywidualną interpretację IBPP2/443-422/11/ABu. Stanowisko opisane w niej było negatywne dla podatnika.

Pytanie we wniosku do pierwszej interpretacji zadane zostało do błędnie przedstawionego stanu faktycznego. Dotyczyło odliczenia VAT od faktur zakupu quada oraz paliwa, w przypadku, gdy podatnik już je nabył, a dopiero zamierzał podjąć działalność w zakresie wynajmu. Sytuacja została wtedy błędnie opisana, gdyż w momencie odliczenia VAT od ww. faktur podatnik posiadał już wpis do ewidencji działalności gospodarczej w zakresie takiego świadczenia usług i zakup był wynikiem podjęcia decyzji o świadczeniu ww. usług.

W powyższej interpretacji zaznaczono, iż należy wykazać związek pomiędzy zakupami paliwa oraz quada a działalnością. W związku z tym, nie powinno być teraz przeciwwskazań do braku możliwości odliczenia VAT od faktur zakupowych, jeśli były one niezbędne do świadczenia usług przez podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy zauważyć, iż w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów oraz paliwa wykorzystywanego do ich napędu zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2. ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Analiza przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ww. ustawy odnoszące się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów na podstawie umowy m.in. najmu a ponadto samochody (pojazdy) te przeznaczone są przez niego wyłącznie do wykorzystywania na cele wskazane w tym przepisie na okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Natomiast, zgodnie z treścią przepisu art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, iż przewidziany przepisem ww. art. 4 ustawy nowelizującej, zakaz odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, dotyczy tylko tych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, które wykorzystywane są do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 (tj. pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony). Nie dotyczy on zatem pojazdów samochodowych, wymienionych enumeratywnie w ust. 2 art. 3 powyższej ustawy, które mocą tego ustępu zostały wyłączone z regulacji ust. 1 tego artykułu.

A zatem w sytuacji gdy czynny podatnik podatku od towarów i usług użytkuje dla celów opodatkowanej działalności gospodarczej, w tym również na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, które są wymienione w ww. art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, wówczas zachowuje on prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących nabycie ww. paliw do tych pojazdów samochodowych.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć: samochód osobowy, czy pojazd samochodowy.

Zgodnie z art. 2 pkt 31, pkt 33 i pkt 40 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), pojazd to środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszyna lub urządzenie do tego przystosowane. Pojazdem samochodowym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, natomiast samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W oparciu o załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdów do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968 z późn. zm.) stwierdza się, że pojazd typu quad kwalifikowany jest jako "pojazd samochodowy inny", podrodzaj "czterokołowiec".

Zakwalifikowanie quada do pojazdów samochodowych, wynika także z Konwencji o ruchu drogowym, podpisanej w Genewie w dniu 19 września 1949 r., która została przez nasze Państwo ratyfikowana i opublikowana w 1959 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 321 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 4 konwencji, pojazd samochodowy oznacza każdy pojazd poruszający się po drogach o własnym napędzie przy pomocy urządzenia mechanicznego, przeznaczony zazwyczaj do transportu osób lub towarów, a nie będący pojazdem poruszającym się po szynach lub połączonym z przewodami elektrycznymi.

Mając powyższe na uwadze należy uznać quady za pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Od lutego 2011 r. rozpoczął dodatkową działalność gospodarczą w zakresie organizacji imprez integracyjnych dla firm oraz wypożyczania pojazdów typu quad. W tym celu w dniu 28 stycznia 2011 r. dokonał odpowiedniego wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Następnie zakupił quada na podstawie faktury VAT, płacąc za niego przelewem oraz wprowadził go do ewidencji środków trwałych i dokonuje od niego odpisów amortyzacyjnych. Pojazd ten nie spełnia wymagań zawartych w art. 3 ust. 2 pkt 1-6. Mimo tego, że dotychczas nie osiągnięto przychodów z wynajmu quada, Wnioskodawca dokonuje wszelkich starań, aby zachęcić klientów do wypożyczania. Pojazd ten przeznaczony jest i będzie wyłącznie do wynajmu w okresie trwania działalności Wnioskodawcy, czyli na pewno przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Wypożyczenie quada wiąże się oczywiście z pobraniem stosownych opłat zgodnie z ustalonym cennikiem za świadczone usługi, które dla podatnika stanowią przychód z działalności gospodarczej. W związku z przeznaczeniem quada do działalności gospodarczej, zostało zakupione paliwo, co pozwoli Wnioskodawcy na wynajęcie ww. pojazdu potencjalnym klientom.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz uwzględniając opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że jeśli przedmiotowy quad faktycznie został przeznaczony wyłącznie do wynajmu przez okres co najmniej 6 miesięcy, wówczas zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze VAT dokumentującej zakup przedmiotowego quada, jak również Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem paliwa wykorzystywanego do napędu tego pojazdu, oczywiście przy założeniu, iż nie wystąpią okoliczności wyłączające to prawo, przewidziane przepisem art. 88 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl