IBPP2/443-800/10/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-800/10/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko, Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu 1 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 grudnia 2010 r. (data wpływu 22 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat dokonywanych przez mieszkańców gminy na poczet realizacji budowy sieci kanalizacyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2010 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 21 grudnia 2010 r. (data wpływu 22 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wpłat dokonywanych przez mieszkańców gminy na poczet realizacji budowy sieci kanalizacyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina w ramach zadań własnych budują sieć kanalizacyjną. Inwestycja ta wykonywana jest przy udziale finansowym mieszkańców gminy. Gmina zawiera umowy z mieszkańcami na współfinansowanie budowy sieci kanalizacji sanitarnej (nie ma podjętej uchwały Rady Gminy). Zgodnie z § 2 umowy "w wyniku realizacji inwestycji zostaną stworzone dla nieruchomości Współfinansującego warunki do wykonania przyłącza kanalizacyjnego domowego i przyłączenia nieruchomości do gminnej sieci kanalizacyjnej zakończonej sięgaczem zgodnie z projektem technicznym". Umowa jest zawierana z każdym mieszkańcem oddzielnie. Mieszkańcy na podstawie tej umowy wnoszą dobrowolną opłatę w wysokości 1600,00 zł Środki wpłacane przez mieszkańców są wprowadzane do budżetu jako dochody i przeznaczane na pokrycie kosztów realizacji inwestycji. Dokonywane przez mieszkańców dobrowolne wpłaty związane z realizacją ww. inwestycji mają charakter zwrotu części kosztów realizowanej inwestycji publicznej służącej zaspokojeniu zbiorowych potrzeb. W związku z powyższym nie są to czynności o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wykonanie sieci nie może być uznane za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, gdyż w związku z wpłatą mieszkaniec gminy nie nabywa ich własności. Nie jest też odpłatnością za świadczone usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, gdyż mieszkańcy gminy nie korzystają po wybudowaniu z żadnych ulg. Dokonywane wpłaty nie mają wpływu na późniejszą cenę jednostkową. Gmina nie zobowiązuje się do żadnych dostaw towarów, czy świadczenia usług. Mieszkańcy gminy występują wyłącznie jako strona współfinansująca budowaną przez gminę sieć. Przedmiotowa sieć kanalizacyjna nie będzie stanowiła własności mieszkańców, w związku z powyższym przekazywane gminie przez mieszkańców dobrowolne wpłaty pieniężne, stanowiące współfinansowanie budowy sieci kanalizacyjnej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina jako podmiot prawa publicznego, zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, realizuje zadania użyteczności publicznej, którymi w rozumieniu ustawy, są zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokojenie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Z tytułu wykonywania tych zadań Gmina jest zwolniona z podatku VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy zadania własne obejmują przedmiotową inwestycję tj. kanalizację.

W piśmie uzupełniającym z dnia 21 grudnia 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny i wskazał, ze wybudowane mienie w wyniku realizacji inwestycji - budowa sieci kanalizacyjnej będzie własnością Gminy. Zostanie ona przekazana w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi Usług Komunalnych w Ł., będącej samorządowym zakładem budżetowym Gminy. Umowy cywilnoprawne na odprowadzenie ścieków będą zawierane pomiędzy mieszkańcami a Zakładem Usług Komunalnych w Ł., którego zadaniem statutowym jest prowadzenie gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy. Zakład ten będzie pobierał opłaty za odprowadzanie ścieków i nie będzie z tego tytułu osiągał zysku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wpłaty dokonywane przez mieszkańców Gminy na poczet realizacji budowy sieci kanalizacyjnej, która należy do zadań własnych Gminy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wpłaty wnoszone przez mieszkańców na poczet realizacji budowy sieci kanalizacyjnej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wpłaty dokonywane na rzecz Gminy przez mieszkańców mają na celu pomóc Gminie w sfinansowaniu kosztów inwestycji, mają charakter dobrowolnej wpłaty rozumianej jako bezpłatne przysporzenie finansowe na rzecz innej jednostki. Wpłaty dobrowolne wnoszone przez mieszkańców na rzecz gminy nie stanowią należności wobec gminy w związku z wykonywaniem na rzecz jej mieszkańców czynności podlegających opodatkowaniu w świetle art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, lecz są współfinansowaniem inwestycji publicznej realizowanej przez gminę.

Aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone obligatoryjne wynagrodzenie. Musi Istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazywanym za nią wynagrodzeniem. Z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Wpłaty wnoszone w ramach współuczestniczenia w kosztach inwestycji gminnych służących zaspokajaniu zbiorowych potrzeb nie można zaliczyć do "odpłatnych", czyli nie mogą one podlegać podatkowi VAT. Podobne stanowisko zawarte jest w Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP1-443-2126/08-2/PR z dnia 12 lutego 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

Artykuł 8 ust. 1 stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem przez pojęcie świadczenia, zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Świadczenie, o którym mowa powyżej zakłada istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą, konsumentem). Zatem w pojęciu świadczenia na rzecz, mieszczą się świadczenia na rzecz podmiotów i osób trzecich. Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku w sprawie C. - R. J. T. orzekł, iż świadczenie usług realizowane jest za wynagrodzeniem w rozumieniu artykułu 2 (1) Szóstej Dyrektywy i stąd podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że zaistnienie czynności opodatkowanej ma miejsce wyłącznie wówczas, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymywanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie strony umowy określiły wynagrodzenie należne z tytułu danego świadczenia.

Natomiast, zgodnie z brzmieniem § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina jako podmiot prawa publicznego w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Przedmiotowa inwestycja (budowa sieci kanalizacyjnej) mieści się więc w ramach zadań własnych gminy określonych w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, które na mocy cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług w zakresie czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Gmina w ramach zadań własnych budują sieć kanalizacyjną. Inwestycja ta wykonywana jest przy udziale finansowym mieszkańców gminy. Gmina zawiera umowy z mieszkańcami na współfinansowanie budowy sieci kanalizacji sanitarnej. Umowa jest zawierana z każdym mieszkańcem oddzielnie. Mieszkańcy na podstawie tej umowy wnoszą dobrowolną opłatę w wysokości 1600,00 zł Środki wpłacane przez mieszkańców są wprowadzane do budżetu jako dochody i przeznaczane na pokrycie kosztów realizacji inwestycji. Dokonywane przez mieszkańców dobrowolne wpłaty związane z realizacją ww. inwestycji mają charakter zwrotu części kosztów realizowanej inwestycji publicznej służącej zaspokojeniu zbiorowych potrzeb. W związku z powyższym nie są to czynności o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wykonanie sieci nie może być uznane za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, gdyż w związku z wpłatą mieszkaniec gminy nie nabywa ich własności. Nie jest też odpłatnością za świadczone usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, gdyż mieszkańcy gminy nie korzystają po wybudowaniu z żadnych ulg. Dokonywane wpłaty nie mają wpływu na późniejszą cenę jednostkową. Gmina nie zobowiązuje się do żadnych dostaw towarów, czy świadczenia usług. Mieszkańcy gminy występują wyłącznie jako strona współfinansująca budowaną przez gminę sieć. Przedmiotowa sieć kanalizacyjna nie będzie stanowiła własności mieszkańców, w związku z powyższym przekazywane gminie przez mieszkańców dobrowolne wpłaty pieniężne, stanowiące współfinansowanie budowy sieci kanalizacyjnej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wybudowane mienie w wyniku realizacji inwestycji - budowa sieci kanalizacyjnej będzie własnością Gminy. Zostanie ona przekazana w nieodpłatne użytkowanie Zakładowi Usług Komunalnych w Ł., będącej samorządowym zakładem budżetowym Gminy. Umowy cywilnoprawne na odprowadzenie ścieków będą zawierane pomiędzy mieszkańcami a Zakładem Usług Komunalnych w Ł, którego zadaniem statutowym jest prowadzenie gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy. Zakład ten będzie pobierał opłaty za odprowadzanie ścieków.

Mając na uwadze cytowane przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które przyczyniają się bezpośrednio do uzyskania korzyści przez wypłacającego.

Z powyższego wynika, iż pomiędzy podmiotem prawa publicznego (gminą) a mieszkańcami gminy, nie wystąpi świadczenie wzajemne, gdyż gmina nie jest podmiotem bezpośrednio zobowiązanym do świadczenia usługi polegającej na odprowadzaniu ścieków.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie występuje usługodawca (Gmina Ł.), który wykonuje usługi na rzecz innego podmiotu (mieszkańców gminy).

Przekazywane na rzecz Gminy wpłaty pieniężne przez mieszkańców, nie stanowią zapłaty za świadczenie usług, lecz stanowią partycypację mieszkańców gminy w kosztach dotyczących budowy sieci kanalizacyjnej.

Wobec powyższego dokonywane wpłaty pieniężne na rzecz gminy z tytułu budowy sieci kanalizacyjnej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl