IBPP2/443-772/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2010 r. (data wpływu 24 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionej usługi rekreacyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 września. 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionej usługi rekreacyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się działalnością w zakresie oprogramowania, przetwarzanie danych, działalność związana z bazami danych. Zatrudnia 29 pracowników, są to informatycy, praca przy komputerze przez 8 godzin. Ze swoich środków obrotowych Wnioskodawca zakupuje usługę rekreacyjną dla pracowników. Korzystanie z tych usług ma na celu zwiększenie ich wydajności. Usługa ta polega na korzystaniu przez pracowników z rekreacji takich jak gimnastyka, sauna, siłownia, gra w squash. Przy czym uczestnictwo w tych zajęciach jest dobrowolne i nie wszyscy pracownicy z nich korzystają.

Na koniec miesiąca Wnioskodawca otrzymuje fakturę za tę usługę. Jej wartość jest uzależniona od ilości osób uczestniczących w zajęciach. Wnioskodawca nie posiada wykazu imiennego.

Zakupiona usługa jest związana z działalnością opodatkowaną.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionej usługi rekreacyjnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakupiona usługa jest związana z działalnością opodatkowaną VAT, dlatego Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od zakupionej usługi rekreacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z postanowieniami art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść tego przepisu wskazuje, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy ponadto zauważyć, iż w art. 88 ustawy o VAT, zostały wskazane sytuacje, w których podatnikowi podatku od towarów i usług nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

W prawie zarówno europejskim, jak i krajowym, zasada potrąceń podatku naliczonego stanowi wprost o związku podatku naliczonego ze sprzedażą opodatkowaną. Zgodnie z nią, w stopniu w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu, podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług od podatku należnego. Innymi słowy, jeżeli nabywane towary lub usługi są przeznaczone do transakcji podlegających opodatkowaniu, podatnik będzie mieć prawo do odliczeń z podatku należnego do zapłaty.

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezspornego związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winny pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się działalnością w zakresie oprogramowania, przetwarzania danych i działalnością związaną z bazami danych. Zatrudnia 29 pracowników, są to informatycy, praca przy komputerze przez 8 godzin. Ze swoich środków obrotowych Wnioskodawca zakupuje usługę rekreacyjną dla pracowników. Korzystanie z tych usług ma na celu zwiększenie ich wydajności. Usługa ta polega na korzystaniu przez pracowników z rekreacji takich jak gimnastyka, sauna, siłownia, gra w squash. Przy czym uczestnictwo w tych zajęciach jest dobrowolne i nie wszyscy pracownicy z nich korzystają. Na koniec miesiąca Wnioskodawca otrzymuje fakturę za tę usługę. Jej wartość jest uzależniona od ilości osób uczestniczących w zajęciach. Wnioskodawca nie posiada wykazu imiennego.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca dokonuje zakupu usługi rekreacyjnej dla pracowników. Usługa ta polega na korzystaniu przez pracowników z rekreacji takiej jak gimnastyka, sauna, siłownia, gra w squash. Udział w zajęciach jest dobrowolny i nie wszyscy pracownicy z nich korzystają. Wnioskodawca poza wskazaniem, iż korzystanie z usług ma na celu zwiększenie wydajności pracowników, nie wykazał, jaki zachodzi związek między usługą rekreacyjną a działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Opisana przez Wnioskodawcę usługa nie dotyczy więc np. organizacji imprezy integracyjnej z zakładem pracy, która mogłaby mieć na celu motywowanie i integrowanie uczestniczących w niej osób. Ma ona na celu zaspokojenie indywidualnych potrzeb pracowników związanych z poprawą kondycji fizycznej. Zatem zakupiona przez Wnioskodawcę usługa, w ocenie tut. organu, służy wyłącznie zaspokajaniu potrzeb osobistych pracowników i nie ma żadnego związku z działalnością opodatkowaną samego Wnioskodawcy. Między zakupioną usługą opisaną przez Wnioskodawcę a jego działalnością opodatkowaną nie zachodzi zarówno związek bezpośredni jak i pośredni.

Do zakupu ww. usług nie zobowiązuje pracodawcy żaden przepis prawa. Ponadto, jak już wskazano wyżej, dominujący jest związek ww. podatku z osobistymi potrzebami pracowników.

Mając na uwadze wskazany we wniosku stan faktyczny, oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie usługi rekreacyjnej dla pracowników.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.