IBPP2/443-759/09/IC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2009 r. (data wpływu 18 września 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 23 listopada 2009 r. (data wpływu 25 listopada 2009 r. oraz 1 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonywanych czynności w ramach programu lojalnościowgo:

W dniu 18 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonywanych czynności w ramach programu lojalnościowgo: udzielanie rabatów transakcyjnych oraz nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę towarów w zamian za posiadane przez jego klienta "X".

W dniach 25 listopada 2009 r. oraz 1 grudnia 2009 r. wpłynęło do tut. organu, jako uzupełnienie do ww. wniosku, pismo Wnioskodawcy z dnia 23 listopada 2009 r. będące odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 listopada 2009 r. znak: IBPP2/443-759/09/ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się wysyłkową sprzedażą książek i audiobooków (książek elektronicznych) poprzez portal internetowy. Cały proces sprzedaży odbywa się w sposób zautomatyzowany, każdy kupujący jest identyfikowany w systemie dzięki czemu dokonując zakupów kilkakrotnie ma możliwość skorzystania z programu lojalnościowego. Prowadzony przez Wnioskodawcę program lojalnościowy tzw. X (dalej zwany programem) skierowany jest wyłącznie do osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest formą sprzedaży premiowej. Uczestnik programu za każdy zakup otrzymuje tzw. X. Za każdą złotówkę wydaną na publikację zakupioną za pośrednictwem Wnioskodawcy, przyznaje on 10 X. Za zebrane punkty można dokonywać kolejnych zakupów z rabatem. Uzyskanie 100 X odpowiada 1 zł. Wnioskodawca nadmienił, że z kupującymi nie łączą go żadne relacje określone w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług oraz że program lojalnościowy jest "otwarty", skierowany do wszystkich osób spełniających jego kryteria.

Regulamin programu dopuszcza sytuację, w której klient:

* dokonując kolejnych zakupów zamienia posiadane punkty na rabat transakcyjny, w wyniku czego dochodzi do obniżenia ceny,

* zamienia posiadane punkty na towary oferowane przez Wnioskodawcę w sklepie nieodpłatnie (rabat 100%).

Aktualnie Spółka rozlicza ww. transakcje w sposób dla siebie niekorzystny, opodatkowując podatkiem VAT wartość wykorzystanych przez klientów punktów.

W piśmie uzupełniającym z dnia 23 listopada 2009 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż przekazywane towary to głównie książki, audioCD, audiobooki oraz ebooki o wartości maksymalnej 107,00 brutto za szt. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. towarów. Ponadto Wnioskodawca nie prowadzi specjalnej ewidencji umożliwiającej identyfikację tożsamości osób, którym zostały przekazane nieodpłatnie towary, jednak jest w stanie identyfikować je po adresach email lub złożonych zamówieniach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy proponowany przez Wnioskodawcę sposób rozliczenia podatku od towarów i usług jest zgodny z obowiązującym przepisami.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W pierwszym przypadku na paragonie fiskalnym lub fakturze należy wykazać kwotę pomniejszoną już o udzielony rabat, który wynika z osiągnięcia przez kupującego określonego poziomu obrotu - co skutkuje odpowiednią liczbą punktów. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy wypłacony rabat (zgodnie z umową handlową) związany jest z konkretną dostawą, to powinien być traktowany jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia kwoty należnej z tytułu sprzedaży, czyli obrotu (rabat pieniężny zatem udzielany z tytułu zrealizowania konkretnej dostawy ma bezpośredni wpływ na wartość tej transakcji i w konsekwencji prowadzi do obniżenia ceny i tym samym obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług). Potwierdzeniem tego jest między innymi interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 2 czerwca 2008 r., nr ITPP1/443-310/08/MM, zamieszczona na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

W drugim przypadku natomiast nie mamy do czynienia ze sprzedażą lecz z wydaniem rzeczy w wyniku sprzedaży premiowej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług czynność taka jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji gdy dochodzi do wydania towarów przez podatnika na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Potwierdzeniem tego stanowiska są między innymi wyroki: WSA w Warszawie z 30 października 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 599/07, WSA w Rzeszowie z 14 lutego 2008 r., sygn. akt I SA/Rz 875/07, WSA w Łodzi z 20 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 1432/07, NSA z dnia 23 marca 2009 r., sygn. akt I FPS 6/08, który zapadł w rozszerzonym składzie i w którym Sąd jednoznacznie orzekł, iż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz ostatnio ogłoszony wyrok WSA w Warszawie z 27 maja 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 3377/08.

Sąd stwierdził, że nie ma tu znaczenia zapis art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. Nie ma też-zdaniem Sądu - sprzeczności pomiędzy ust. 2 i ust. 3 tego przepisu, ponieważ w praktyce mogą występować sytuacje, w których wskazane w ust. 3 towary przekazywane są na cele niezwiązane z działalnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w kwestii udzielania rabatów transakcyjnych jest prawidłowe, natomiast w kwestii nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę towarów w zamian za posiadane przez jego klienta "X" jest nieprawidłowe.

I.

W odniesieniu do kwestii udzielania rabatów transakcyjnych należy wyjaśnić, iż zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Kwestia dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów nie została uregulowana przepisami prawa podatkowego, a więc również przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego (Słownik Języka Polskiego PWN pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1992): rabat - to zniżka, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie; skonto - to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową albo ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką; opust - to zniżka ceny kupna, przyznawana nabywcy przez sprzedawcę (zwykle przy zakupach hurtowych); bonifikata - to zniżka od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę.

W sytuacji, gdy zastosowany upust, rabat jest związany z konkretną dostawą, nawet jeżeli jest wypłacony po dokonaniu zapłaty, powinien być traktowany jak rabat, o którym mowa w cyt. art. 29 ust. 4 ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia jej wartości (ceny).

Rabat, jak wskazano wyżej, rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zgodnie z którym w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się wysyłkową sprzedażą książek i audiobooków (książek elektronicznych) poprzez portal internetowy. Cały proces sprzedaży odbywa się w sposób zautomatyzowany, każdy kupujący jest identyfikowany w systemie dzięki czemu dokonując zakupów kilkakrotnie ma możliwość skorzystania z programu lojalnościowego. Prowadzony przez Wnioskodawcę program lojalnościowy tzw. X (dalej zwany programem) skierowany jest wyłącznie do osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest formą sprzedaży premiowej. Uczestnik programu za każdy zakup otrzymuje tzw. X. Za każdą złotówkę wydaną na publikację zakupioną za pośrednictwem Wnioskodawcy, przyznaje on 10 X. Za zebrane punkty można dokonywać kolejnych zakupów z rabatem. Uzyskanie 100 X odpowiada 1 zł. Wnioskodawca nadmienił, że z kupującymi nie łączą go żadne relacje określone w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług oraz że program lojalnościowy jest "otwarty", skierowany do wszystkich osób spełniających jego kryteria. Regulamin programu dopuszcza sytuację, w której klient dokonując kolejnych zakupów zamienia posiadane punkty na rabat transakcyjny, w wyniku czego dochodzi do obniżenia ceny.

Mając zatem na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż jeżeli faktycznie, jak wskazano we wniosku, klientowi dokonującemu zakupów u Wnioskodawcy i jednocześnie zamieniającemu na rabat posiadane przez niego X, uzyskane w ramach programu lojalnosciowego, Wnioskodawca obniża w chwili sprzedaży cenę towaru, to udziela mu de facto rabatu transakcyjnego. Zarówno fakt jego udzielenia, a także skutki jego zastosowania, winny zostać uwidocznione na dokumencie sprzedaży (paragonie z kasy fiskalnej czy też fakturze VAT).

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższej kwestii należało uznać za prawidłowe.

II.

Natomiast w odniesieniu do kwestii nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę towarów w zamian za posiadane przez jego klienta "X" należy mieć na uwadze następujące przepisy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ponadto przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 powołanej ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest także to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów - za wyjątkiem druków reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W celu dokonania prawidłowej analizy treści normy prawnej wynikającej z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zasadnym jest dokonanie wykładni systemowej wewnętrznej, z uwzględnieniem brzmienia ust. 3 tego artykułu, będącego przepisem szczególnym w stosunku do uregulowania art. 7 ust. 2 tej ustawy. Przede wszystkim zauważyć należy, że określone w ust. 3 wyłączenia od zakresu zastosowania przepisu ust. 2, dotyczą towarów, których zbycie, co do zasady, jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jeśli zatem na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług przekazanie towarów określonych w tym przepisie, których wydanie niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji należy wnioskować, że art. 7 ust. 2 ustawy stanowi podstawę do opodatkowania również nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Gdyby przyjąć bowiem, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Dodatkowo zauważyć należy także, iż unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług nawiązuje do treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), będącej odpowiednikiem art. 5 (6) VI Dyrektywy Rady, z którego wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki. Analiza powołanych przepisów pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

Z powyższych przepisów wynika również, że przekazywane nieodpłatnie niewielkie ilości towarów mogą zostać zaliczone do prezentów o małej wartości, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, tj. że wartość przekazywanych nieodpłatnie towarów dla jednej osoby nie przekroczy w roku podatkowym 100 zł - jeżeli podatnik prowadził stosowną ewidencję albo towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 10 zł (brak obowiązku prowadzenia ewidencji). Wówczas przekazanie takie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast wszelkie inne przekazanie towarów (o wartościach przekraczających ww. kwoty) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się wysyłkową sprzedażą książek i audiobooków (książek elektronicznych) poprzez portal internetowy. Cały proces sprzedaży odbywa się w sposób zautomatyzowany, każdy kupujący jest identyfikowany w systemie dzięki czemu dokonując zakupów kilkakrotnie ma możliwość skorzystania z programu lojalnościowego. Prowadzony przez Wnioskodawcę program lojalnościowy tzw. X (dalej zwany programem) skierowany jest wyłącznie do osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest formą sprzedaży premiowej. Uczestnik programu za każdy zakup otrzymuje tzw. X. Za każdą złotówkę wydaną na publikację zakupioną za pośrednictwem Wnioskodawcy, przyznaje on 10 X. Za zebrane punkty można dokonywać kolejnych zakupów z rabatem. Uzyskanie 100 X odpowiada 1 zł. Wnioskodawca nadmienił, że z kupującymi nie łączą go żadne relacje określone w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług oraz że program lojalnościowy jest "otwarty", skierowany do wszystkich osób spełniających jego kryteria. Regulamin programu dopuszcza sytuację, w której klient zamienia posiadane punkty na towary oferowane przez Wnioskodawcę w sklepie nieodpłatnie (rabat 100%).

W piśmie uzupełniającym z dnia 23 listopada 2009 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż przekazywane towary to głównie książki, audioCD, audiobooki oraz ebooki o wartości maksymalnej 107,00 brutto za szt. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. towarów. Ponadto Wnioskodawca nie prowadzi specjalnej ewidencji umożliwiającej identyfikację tożsamości osób, którym zostały przekazane nieodpłatnie towary, jednak jest w stanie identyfikować je po adresach email lub złożonych zamówieniach.

Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów (w postaci np. książki, audioCD, audiobooka czy też ebooka) uzależnione jest, co do zasady, od tego, czy towary te wyczerpują ustawowe przesłanki, pozwalające uznać je za prezenty o małej wartości.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż jeśli:

* łączna wartość przekazanych jednemu klientowi towarów nie przekroczy kwoty 10 zł - nie wystąpi dostawa towarów w rozumieniu ustawy o VAT,

* łączna wartość przekazanych jednemu klientowi towarów przekroczy kwotę 10 zł, lecz nie przekroczy kwoty 100 zł, przy czym Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tej osoby - również nie wystąpi dostawa w rozumieniu ustawy o VAT,

* łączna wartość przekazanych jednemu klientowi towarów przekroczy kwotę 10 zł, lecz nie przekroczy kwoty 100 zł, przy czym Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji, o której mowa powyżej - wystąpi dostawa towarów, w rozumieniu ustawy o VAT, która winna być opodatkowana i udokumentowana fakturą,

* natomiast w przypadku, gdy łączna wartość przekazanych jednemu klientowi w roku podatkowym towarów przekroczy kwotę 100 zł, będzie miała miejsce dostawa towarów, w rozumieniu ustawy o VAT, a Wnioskodawca będzie obowiązany do opodatkowania tej czynności.

Jeśli zatem Wnioskodawca miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów przeznaczonych na nagrody w programie lojalnościowym, które nie spełniają przesłanek wynikających z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, to ich nieodpłatnie przekazanie klientom podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako dostawa towarów zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Jednocześnie należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych nagród, gdyż nie było to przedmiotem zapytania. Dlatego też dla celów niniejszej interpretacji przyjęto, jako element przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów, które będą następnie przekazane nieodpłatnie w formie nagród dla klientów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż zgodnie z art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług czynność nieodpłatnego wydania rzeczy jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji gdy dochodzi do wydania towarów przez podatnika na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy podkreślić także, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powoływane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych, bowiem są one rozstrzygnięciami w konkretnej sprawie, osadzonymi w określonym stanie faktycznym.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując takiego orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Zatem trudno jest określić w jakim stopniu sprawy będąca przedmiotem autonomicznych rozstrzygnięć sądów, które powołała Spółka, mogą odzwierciedlać sytuację przedstawioną przez niego we wniosku o wydanie, co należy podkreślić, indywidualnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.