IBPP2/443-750/11/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych należności - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w m.in. zakresie korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych należności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W miesiącu lutym 2011 r. zarząd spółki podjął decyzję o skorygowaniu podatku należnego VAT z tytułu dostawy towarów w okresie III-IV/2009 r. na rzecz swojego wierzyciela. Ponieważ wierzytelności te nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od upływu terminu płatności określonego na fakturze, ich nieściągalność spółka uznała za uprawdopodobnioną. Zgodnie z art. 89a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, jednym z warunków umożliwiających skorzystanie z ulgi na złe długi jest fakt, aby wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty byli podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. W związku z powyższym dnia 18 lutego 2011 r. spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o wydanie zaświadczenia potwierdzającego, że dłużnik posiada status podatnika VAT czynnego. Do wniosku załączono kserokopię wniesionej opłaty skarbowej w wysokości 21,00 zł. Do dnia 25 maja 2011 r. spółka nie otrzymała od organu podatkowego zaświadczenia stwierdzającego "status podatnika VAT czynnego" dłużnika, jak również nie otrzymała pisemnej odmowy wydania takiego zaświadczenia. Ponieważ powyższe zaświadczenie bądź też jego odmowa nie zostały wydane w ustawowym terminie, Spółka uznała iż, wierzyciel ten na dzień 25 maja 2011 r. tj. na moment złożenia deklaracji VAT-7 za m-c kwiecień 2011 r. jest zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT jako podatnik VAT czynny. Biorąc pod uwagę zaistniałe fakty, jak również spełnienie pozostałych warunków wynikających z art. 89a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka dokonała korekty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc kwiecień 2011 r. O tej czynności został powiadomiony dłużnik oraz właściwy dla niego urząd skarbowy w ciągu 7 dni od dnia dokonania powyższej korekty.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 1:

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółce przysługiwało prawo do skorzystania z ulgi na "złe długi" zgodnie z brzmieniem art. 89a ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy: art. 89a powyższej ustawy pozwala podatnikowi skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Wierzytelność przysługująca Wnioskodawcy od drugiej spółki nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego na fakturze. W związku z powyższym podjęto decyzję o skorzystaniu z ulgi na "złe długi". Spółka podjęła stosowne kroki, celem skompletowania wszystkich dokumentów wynikających z art. 89a ust. 2 przywołanej ustawy. Jednym z nich było zwrócenie się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o wydanie zaświadczenia potwierdzającego, iż dłużnik na dzień dokonania korekty jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Do dnia złożenia deklaracji VAT-7 za miesiąc kwiecień 2011 r. tj. do 25 maja 2011 r. Spółka nie otrzymała zaświadczenia stwierdzającego, że wierzyciel jest podatnikiem VAT czynnym, jak również nie otrzymała pisemnej odmowy wydania takiego zaświadczenia.

W związku z powyższym Spółka uznała, iż dłużnik na dzień dokonania korekty podatku należnego w deklaracji VAT-7 za m-c kwiecień 2011 r. jest zarejestrowany dla potrzeb podatku VAT jako podatnik VAT czynny. Spółka stoi na stanowisku, że brak negatywnej odpowiedzi ze strony organu podatkowego nie może nas pozbawić dochodzenia należnej nam ulgi na "złe długi".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT.

Przepisem art. 1 pkt 44 i 45 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) zostały wprowadzone, z mocą obowiązującą od dnia 1 grudnia 2008 r., zmiany brzmienia ww. art. 89a i 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a).

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W myśl ust. 4 ww. artykułu, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Stosownie do ust. 5 ww. artykułu, podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT jest możliwe, o ile zainteresowany spełni uprzednio wszystkie warunki wymienione w art. 89 ust. 1a i ust. 2 do 7.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca podjął decyzję o skorygowaniu podatku należnego VAT z tytułu dostawy towarów w okresie od marca do kwietnia 2009 r.

Wierzytelności te nie zostały uregulowane w ciągu 180 dni od upływu terminu płatności określonego w fakturze, ich nieściągalność spółka uznała za uprawdopodobnioną.

W celu uzyskania informacji czy dłużnik jest zarejestrowany jako VAT czynny, Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o wydanie zaświadczenia czy dłużnik posiada status podatnika VAT czynnego. Do dnia złożenia przedmiotowego wniosku Wnioskodawca nie posiada informacji jaki jest status dłużnika.

Wnioskodawca dokonał korekty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc kwiecień 2011 r. O tej czynności powiadomił dłużnika oraz właściwy urząd skarbowy.

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, iż zostały spełnione pozostałe warunki określone w art. 89a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy podkreślić, iż stosownie do powołanego wyżej przepisu, na dzień dokonania korekty podatku należnego z tytułu świadczenia usługi dłużnik jak również wierzyciel muszą być podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni (art. 89a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT). Jest to warunek konieczny i bezwzględny by Wnioskodawca mógł skorzystać z prawa do dokonania korekty podatku należnego z tytułu dostawy towarów w okresie III-IV 2009 r. w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca nie posiada informacji czy dłużnik na dzień dokonania korekty jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie posiada wiedzy czy dłużnik jest czynnym podatnikiem VAT, to nie ma on prawa do skorygowania podatku należnego z tytułu dokonania ww. dostawy towarów na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, nawet wówczas gdy rzeczywiście spełnia on wszystkie pozostałe wymienione w art. 89a ustawy o VAT warunki co do wszystkich wierzytelności wskazanych we wniosku tj. za marzec i kwiecień 2009 r.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, iż w temacie wydania zaświadczenia poruszonym w pytaniu nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.