IBPP2/443-739/13/BW

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2013 r. (data wpływu 12 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada 2013 r. znak:. (data wpływu 12 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korygowania podatku należnego w przypadku spłaty części lub całości zadłużenia - jest prawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korygowania podatku należnego w przypadku spłaty części lub całości zadłużenia

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 listopada 2013 r. znak:. (data wpływu 12 listopada 2013 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 28 października 2013 r. znak: IBPP2/443-739/13/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest firmą - osobą fizyczną - podatnikiem podatku VAT.

Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wystawiane są na rzecz jej kontrahentów za zakupiony u niej towar faktury VAT.

W trakcie 2012 r. zostało wystawionych kilkanaście takich faktur dla jednego z jej odbiorców, z zapłatą za które kontrahent ciągle zwleka.

W związku z tym zgodnie z art. 89a Ustawy o podatku od towarów i usług w bieżącym 2013 r. w deklaracjach za miesiące 01-04/2013 Wnioskodawczyni skorzystała z korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności (wszystkie warunki umożliwiające ww. odliczenie zostały spełnione).

Ponadto Wnioskodawczyni wystąpiła do Sądu z pozwem przeciwko ww. dłużnikowi w celu uzyskania nakazu zapłaty przysługujących jej należności w kwocie brutto.

Dłużnik kwestionuje jednak zasadność roszczenia Wnioskodawczyni, uznając że przysługuje jej jedynie kwota netto - VAT został przez Wnioskodawczynię rozliczony (ww. art. 89a) - co według niego obniża kwotę zadłużenia.

W myśl ww. interpretacji dłużnika Wnioskodawczyni powinna zmniejszyć w rozliczeniach księgowych kwotę jego należności o ww. VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 6 listopada 2013 r. znak:..):

Czy w przypadku spłaty częściowej lub całości zadłużenia przez dłużnika dokonujemy w bieżącej deklaracji VAT naliczenia skorygowanego wcześniej podatku proporcjonalnie do spłaty.

Stanowisko Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 6 listopada 2013 r. znak:..):

Zgodnie z art. 89a Ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni skorzystała z korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności co pozostaje poza kwestią rozliczeń pomiędzy kontrahentami.

Pomimo skorygowania VAT zgodnie z ww. art. 89a ustawy kwota zobowiązania dłużnika wobec Wnioskodawczyni pozostaje dalej w całości.

Zastosowanie ww. korekty jest jedynie stanem przejściowym nie mającym wpływu na wysokość zobowiązania dłużnika wobec Wnioskodawczyni, albowiem zgodnie z art. 89a pkt 4:

"W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części."

Stanowisko Wnioskodawczyni w oparciu o ww. artykuł jest takie, iż w momencie spłaty całości lub części należności przez dłużnika zwiększamy kwotę podatku należnego proporcjonalnie do jej wysokości w deklaracji VAT na bieżąco.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w ww. piśmie z dnia 6 listopada 2013 r. znak:. Wnioskodawczyni przeredagowała pytanie i własne stanowisko w sprawie.

Ponieważ ww. pismo Wnioskodawczyni z dnia 6 listopada 2013 r. znak:. zostało przesłane jako uzupełnienie przedmiotowego wniosku z 6 sierpnia 2013 r. przyjęto, że pytanie i własne stanowisko przedstawione w tym właśnie piśmie są ostateczne i w przedmiotowej interpretacji wzięto pod uwagę, pytanie oraz własne stanowisko przedstawione właśnie w tym piśmie z dnia 6 listopada 2013 r.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 89a ust. 4 ww. ustawy o VAT, w przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Jak wynika z ww. przepisu w sytuacji, gdy podatnik otrzyma należność, która wcześniej została odpisana jako nieściągalna i względem której została dokonana korekta podatku w ramach "ulgi na złe długi", to ma obowiązek odpowiednio zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres którym to uregulowanie nastąpiło. A zatem korekta podatku w ramach "ulgi na złe długi" nie jest ostateczna. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Jednocześnie należy wyjaśnić, iż przepis art. 89a ust. 1 ustawy wskazuje na możliwość korekty podatku należnego przypadającej od niezapłaconej wierzytelności, a nie korekty kwoty stanowiącej równowartość kwoty niezapłaconego podatku. Zatem brak zapłaty przez kontrahenta każdej części należności z tytułu wyświadczonej usługi lub dostawy towaru dotyczy również braku zapłaty podatku zawartego w cenie. Podatnik zaś nie może uznać, iż niezapłacona należność dotyczy wyłącznie kwoty netto. Brak bowiem zapłaty należy odnosić do całej kwoty należnej z tytułu sprzedaży.

W konsekwencji powyższego, w przypadku zaistnienia sytuacji, o której mowa w art. 89a ust. 4 ustawy tj. otrzymania przez podatnika określonej części należności, podatnik nie może uznać, że dotyczy ona wyłącznie wartości netto i nie dotyczy kwoty podatku.

Ponadto należy nadmienić, iż rozliczenie przez dłużnika podatku w trybie art. 89b ustawy nie stanowi sposobu ewentualnego zaspokojenia wierzyciela.

Z przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku VAT. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wystawiane są na rzecz jej kontrahentów za zakupiony u niej towar faktury VAT. W trakcie 2012 r. zostało wystawionych kilkanaście takich faktur dla jednego z jej odbiorców, z zapłatą za które kontrahent ciągle zwleka. W związku z tym zgodnie z art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług w bieżącym 2013 r. w deklaracjach za miesiące styczeń - kwiecień/2013 Wnioskodawczyni skorzystała z korekty podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności (wszystkie warunki umożliwiające ww. odliczenie zostały spełnione).

Ponadto Wnioskodawczyni wystąpiła do Sądu z pozwem przeciwko ww. dłużnikowi w celu uzyskania nakazu zapłaty przysługujących jej należności w kwocie brutto. Dłużnik kwestionuje jednak zasadność roszczenia Wnioskodawczyni, uznając że przysługuje jej jedynie kwota netto - VAT został przez Wnioskodawczynię rozliczony (ww. art. 89a) - co według niego obniża kwotę zadłużenia.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz wskazany wyżej przepis należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawczyni skorzystała z "ulgi na złe długi" dokonując korekty podatku należnego, a następnie otrzyma od dłużnika część lub całość zaległych wierzytelności, wówczas stosownie do art. 89a ust. 4 ustawy o VAT Wnioskodawczyni będzie miała obowiązek "zwrotu" skorygowanego podatku w odpowiedniej części. Bez wpływu na powyższy obowiązek pozostaje okoliczność, że otrzymana przez Wnioskodawczynię część należności może stanowić równowartość wartości netto wierzytelności. W przeciwnym razie, rozumienie art. 89a ust. 4 ustawy byłoby nie do pogodzenia z wykładnią celowościową wprowadzonego w art. 89a rozwiązania, które co do zasady ma służyć podatnikom posiadającym nieściągalne wierzytelności.

Mając na względzie powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni uznające, że w momencie spłaty całości lub części należności przez dłużnika należy zwiększyć kwotę podatku należnego proporcjonalnie do jej wysokości (tekst jedn.: kwoty spłaty), należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy w sytuacji przedstawionej we wniosku były wypełnione warunki do skorzystania przez Wnioskodawczynię z ulgi na złe długi. Kwestia ta nie była bowiem przedmiotem zapytania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.