IBPP2/443-734/10/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2010 r. (data wpływu 16 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 listopada 2010 r. (data wpływu 22 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy kwota udzielonego pracownikowi upustu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy kwota udzielonego pracownikowi upustu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 listopada 2010 r. (data wpływu 22 listopada 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 listopada 2010 r. znak: IBPP2/443-734/10/UH.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca przewiduje dokonanie sprzedaży na zasadach preferencyjnych na rzecz pracowników, używanych samochodów będących własnością Spółki.

Cena sprzedaży pojazdu będzie ustalona na podstawie wartości rynkowej określonej przez rzeczoznawcę i pomniejszona o udzielony upust. Upust ma stanowić 20% wartości rynkowej danego pojazdu podlegającego sprzedaży. Wartość upustu wynika ze spodziewanych korzyści związanych z większą dbałością w użytkowaniu w związku z możliwością jego pierwokupu przez pracownika, co w efekcie zwiększy jego wartość rynkową w momencie wyceny i sprzedaży oraz brakiem kosztów związanych ze sprzedażą pojazdów w związku z trudnościami w zbyciu po cenach rynkowych wynikających z dotychczasowych doświadczeń w KSG. Udzielony upust dla pracownika z tytułu sprzedaży preferencyjnej stanowić będzie dodatkowy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota udzielonego pracownikowi upustu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w piśmie z dnia 16 listopada 2010 r.), sprzedaż na zasadach preferencyjnych samochodu spółki na rzecz pracownika winna być udokumentowana fakturą VAT uwzględniającą udzielony upust.

Natomiast wartość upustu nie powoduje wystawienia faktury wewnętrznej VAT z wykazanym podatkiem należnym od przekazania na rzecz pracownika.

Kwota udzielonego pracownikowi upustu nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

Do czynności traktowanych na równi z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W świetle art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Zgodnie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać oraz sposób i okres ich przechowywania zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą. Jedynie w sytuacji, gdy pomiędzy podmiotami (kontrahentami) lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej, ale tylko w sytuacji, gdy związki te miały wpływ na ustalenie ceny - art. 32 ust. 1 i 2 ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca w przyszłości będzie dokonywał sprzedaży używanych samochodów będących jego własnością po obniżonych cenach.

Cena sprzedaży pojazdu będzie ustalona na podstawie wartości rynkowej określonej przez rzeczoznawcę i pomniejszona o udzielony upust. Upust ma stanowić 20% wartości rynkowej danego pojazdu podlegającego sprzedaży. Wartość upustu będzie wynikała ze spodziewanych korzyści związanych z większą dbałością w użytkowaniu w związku z możliwością jego pierwokupu przez pracownika, co w efekcie zwiększy jego wartość rynkową w momencie wyceny i sprzedaży oraz brakiem kosztów związanych ze sprzedażą pojazdów w związku z trudnościami w zbyciu po cenach rynkowych wynikających z dotychczasowych doświadczeń Wnioskodawcy.

Zatem z wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży towarów (samochodów) na rzecz swoich pracowników po obniżonych cenach z zastosowaniem upustu a więc zamierza dokonać odpłatnej dostawy towarów. Natomiast Wnioskodawca zwrócił się o interpretację przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, który odnosi się do przypadków nieodpłatnego przekazania towarów (przekazania towarów bez wynagrodzenia). Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 oraz 106 ust. 7 ustawy o VAT.

Nie jest więc zasadne rozważanie przez Wnioskodawcę czy upust udzielony przy sprzedaży samochodów stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu.

Do dostawy ww. samochodów będzie miał natomiast zastosowanie przepis art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT oraz stosowne przepisy dotyczące wystawiania faktur.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż samochodu spółki na rzecz pracownika winna być udokumentowana fakturą VAT uwzględniającą udzielony upust oraz że wartość upustu nie powoduje wystawienia faktury wewnętrznej VAT z wykazanym podatkiem należnym od przekazania na rzecz pracownika należało uznać za prawidłowe.

Natomiast fakt udzielenia pracownikowi upustu nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie może znaleźć zastosowanie art. 32 ustawy o VAT.

Należy także nadmienić, iż kwestia, czy udzielony upust stanowić będzie dodatkowy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie jest przedmiotem tej interpretacji. Powyższą informację przyjęto jedynie jako element przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.