IBPP2/443-643/13/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2013 r. (data wpływu 12 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2013 r. (data wpływu 3 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez cedenta z tytułu przeniesienia na rzecz Spółki praw i obowiązków wynikających z Umów Subdealerskich na podstawie Umowy Przeniesienia Praw - jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 30 września 2013 r. (data wpływu 3 października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez cedenta z tytułu przeniesienia na rzecz Spółki praw i obowiązków wynikających z Umów Subdealerskich na podstawie Umowy Przeniesienia Praw.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest spółką komandytowo-akcyjną prawa polskiego z siedzibą w Polsce ("Spółka"). Działalność operacyjna spółki zorganizowana jest w siedzibie Spółki na terytorium Polski oraz w biurach zlokalizowanych na terytorium Polski, w których zatrudniony jest personel Spółki.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w następujących obszarach:

* Świadczenie usług agencyjnych na rzecz operatora telefonii komórkowej;

* Hurtowa i detaliczna sprzedaż sprzętu telekomunikacyjnego;

* Sprzedaż usług agencyjnych na rzecz P.... S.A.

W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w powyższym zakresie Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym w Polsce dla potrzeb tego podatku. Sprzedaż Spółki jest opodatkowana stawką podstawową podatku od towarów i usług (aktualnie 23%).

Opis umowy przeniesienia praw.

Realizując swoją strategię gospodarczą Spółka zawarła z firmą. Sp. z o.o. (zwaną dalej "Cedentem") umowę cywilnoprawną (zwaną dalej "Umową Przeniesienia Praw"), na podstawie której Cedent zobowiązał się do przeniesienia na Spółkę praw i obowiązków wynikających z umów wskazanych w Załączniku nr 3 do Umowy Przeniesienia Praw, a Spółka zobowiązała się do przyjęcia praw i obowiązków wynikających z przedmiotowych umów.

Wykonanie powyższego zobowiązania stron nastąpiło poprzez zawarcie szczegółowych umów cesji (w oparciu o artykuł 509 Kodeksu cywilnego oraz artykuł 519 tego Kodeksu).

Opis umów subdealerskich.

Umowy wskazane w Załączniku nr 3 do Umowy Przeniesienia Praw, z których prawa i obowiązki podlegają przeniesieniu to umowy subdealerskie (zwane dalej łącznie "Umowami Subdealerskimi").

Najistotniejsze obowiązki Dealerów i Subdealerów, które były zawarte w Umowach Subdealerskich i które zostały przeniesione cesjami zostały opisane poniżej.

Obowiązki subdealerów.

Tzw. subdealerzy będący przedsiębiorcami i podatnikami podatku od towarów i usług (zwani dalej "Subdealerami") mają zasadniczo następujące prawa i obowiązki:

1. Dealer niniejszym powierza Subdealerowi a Subdealer niniejszym przyjmuje prowadzenie sprzedaży produktów lub usług na zasadach i warunkach określonych w niniejszej umowie.

2. Lista produktów i usług, które podlegają sprzedaży w ramach niniejszej umowy określona jest w Załączniku nr 4 do Umowy.

3. Strony ustalają, iż:

a. sprzedaż sprzętu telekomunikacyjnego i akcesoriów będzie realizowana przez Subdealera we własnym imieniu i na własne ryzyko;

b. Subdealer będzie sprzedawał klientom, we własnym imieniu i na własne ryzyko, karty zdrapki umożliwiające korzystanie z usługi pr. świadczonej przez operatora telekomunikacyjnego oraz zestawy startowe;

c. Subdealer będzie sprzedawał w imieniu operatora telekomunikacyjnego produkty multimedialne zgodnie z procedurą sprzedaży produktów multimedialnych zawartą w zestawie procedur;

d. Subdealer będzie sprzedawał w imieniu operatora telekomunikacyjnego produkty specjalne zgodnie z procedurą sprzedaży produktów specjalnych zawartej w zestawie procedur;

e. Subdealer będzie sprzedawał w imieniu operatora telekomunikacyjnego usługi p. oraz usługi m. W celu realizacji niniejszego zobowiązania Subdealer będzie podpisywał w imieniu operatora telekomunikacyjnego, zgodnie z art. 3 ust. 2 poniżej oraz procedurą zawierania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartą w zestawie procedur.

f. Subdealer będzie obsługiwał proces migracji zgodnie z procedurą realizacji procesu migracji zawartą w zestawie procedur.

g. Subdealer będzie realizował obsługę posprzedażną klienta dla usług p., pr. i m. zgodnie z procedurami obsługi klienta zawartymi w zestawie procedur.

h. Subdealer będzie sprzedawał w imieniu operatora telekomunikacyjnego usługi dodane, zgodnie z procedurą sprzedaży usług dodanych zawartej w zestawie procedur;

i. Subdealer będzie zapewniał utrzymanie klientów. W celu realizacji niniejszego zobowiązania Subdealer będzie podpisywał w imieniu operatora telekomunikacyjnego umowy utrzymaniowe, zgodnie z art. 3 ust. 2 poniżej oraz z procedurą utrzymaniową zawartą w zestawie procedur;

j. Subdealer będzie sprzedawał doładowania elektroniczne, zgodnie z ogólnymi warunkami przesyłanymi Subdealerowi przez Dealera w formie komunikatu.

Dalej, zgodnie z Umowami Subdealerskimi do obowiązków Subdealera w zakresie sprzedaży produktów i usług oraz realizowania obsługi posprzedażnej należy, w szczególności:

Umowa zawiera też pozostałe obowiązki Subdealera, a mianowicie Subdealer zobowiązuje się do dołożenia najwyższej staranności uwzględniającej profesjonalny charakter prowadzonej przez niego działalności przy zawieraniu umów w imieniu operatora telekomunikacyjnego co oznacza w szczególności obowiązek zawarcia umów U. (umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych wraz z aneksami do tej umowy) i U...M (U. zawierana na czas określony, w ramach której operator telekomunikacyjny świadczy na rzecz klienta usługi p. lub usługi M.) na podstawie czytelnych, aktualnych i nie budzących wątpliwości co do autentyczności dokumentów, a także obowiązek;

I. Powyższe nie dotyczy skreśleń na dokumentach sporządzonych w oparciu o formularz, jeśli wynika to z instrukcji zawartych w takim formularzu.

Dalej zgodnie z umową Subdealer ma następujące obowiązki:

1. Subdealer jest zobowiązany do przestrzegania standardów wizualizacji i standardów obsługi klienta określonych w umowie, dotyczących odpowiedniego wystroju i wyposażenia P. oraz wytycznych dotyczących obsługi klienta.

2. Subdealera zobowiązuje się do dostarczania do wszystkich P. partnera materiałów marketingowych otrzymanych od Dealera lub partnera Dealera w ciągu 2 dni roboczych od otrzymania ich od Dealera lub partnera Dealera zgodnie z wytycznymi uzyskanymi z Dealera.

3. W przypadku Deautoryzacji P. Subdealer jest obowiązany zaprzestać prowadzenia sprzedaży produktów lub usług oraz realizacji obsługi posprzedażnej w P. prowadzonym przez Subdealera. Deautoryzacja P. może być spowodowana:

a. Zrealizowaniem poniżej 75% miesięcznego planu sprzedaży usług lub planu utrzymania przez dany P. trzykrotnie w okresie 6 miesięcy,

b. Działaniem na szkodę Dealera lub partnera Dealera lub operatora telekomunikacyjnego lub operatora innych usług powierzonych Subdealerowi na mocy niniejszej umowy i Klientów przez Subdealera lub pracownika Subdealera;

c. Względami biznesowymi Dealera na podstawie odrębnego pisemnego porozumienia obu Stron.

d. Utrzymaniem Kategorii P. D przez dwa kolejne kwartały

4. W przypadku Deautoryzacji Pracownika Subdealera, Subdealer zobowiązany jest do odsunięcia Pracownika Subdealera lub Doradcy Biznesowego od zawierania U. w imieniu operatora telekomunikacyjnego oraz sprzedaży produktów lub usług. Deautoryzacja Pracownika może być spowodowana:

a. Działaniem na szkodę Dealera lub Pracownika Dealera lub operatora telekomunikacyjnego lub operatora innych usług powierzonych Subdealerowi na mocy niniejszej umowy i klientów przez Subdealera lub Pracownika Subdealera;

b. Względami biznesowymi Dealer na podstawie odrębnego pisemnego porozumienia obu Stron.

c. Niestosowaniem się Pracownika Subdealera lub Doradcy Biznesowego do obowiązujących procedur i standardów obsługi klienta

d. Na wniosek Subdealera w wyniku rozwiązania umowy o pracę lub innej umowy cywilno prawnej z Pracownikiem Subdealera, Doradcy Biznesowego

5. W wyniku Deautoryzacji Pracownika Subdealera, Doradcy Biznesowego, Subdealer zobowiązany jest do zwrotu karty S. umożliwiającej dostęp do systemów informatycznych operatora telekomunikacyjnego w ciągu 7 Dni Roboczych od dnia Deautoryzacji Pracownika

6. Subdealer zobowiązany jest przygotować określoną w umowie liczbę punktów P. w pełnej gotowości do sprzedaży na dzień wskazany przez Dealera.

7. Subdealer zobowiązuje się do zakupu na własny koszt od dostawcy wskazanego przez Dealera elementów Wyposażenia P. zgodnie z projektem wizualizacji P. o którym mowa w umowie

8. Subdealer zobowiązuje się do pokrywania kosztów usług telekomunikacyjnych wynikających z użytkowania przez Subdealera Telefonów, o których mowa w art. 10 ust. 11, na podstawie wystawionych przez Dealera faktur VAT płatnych w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury.

Umowy Subdealerskie zawierają też zobowiązania Subdealerów w związku z ustanowieniem doradcy biznesowego:

1. Subdealer jest upoważniony do ustanowienia, na podstawie odrębnej umowy, Doradców Biznesowych, w celu oferowania oraz prowadzenia sprzedaży Produktów lub Usług Klientom Biznesowym na zasadach i warunkach wskazanych w procedurze: Obsługa Klienta i Sprzedaż przez Doradcę Biznesowego, pod warunkiem, że Doradca Biznesowy uzyska uprzednio Autoryzację dealera. Subdealer jest zobowiązany do niezwłocznego poinformowania Dealera na piśmie o rozwiązaniu lub zmianie którejkolwiek z umów łączących Subdealera z Doradcami Biznesowymi. W takim przypadku postanowienia art. 16 ust. 2 Umowy stosuje się odpowiednio.

2. Subdelaer niniejszym gwarantuje, iż ustanowieni przez niego Pracownicy Subdealera i Doradcy Biznesowi zostaną zapoznani z zakresem obowiązków i zobowiązań wynikających z umowy, oraz że będą wykonywali obowiązki i spełniali wymagania określone treścią niniejszej umowy.

3. Subdelaer zobowiązuje się zapewnić, aby umowy zawierane przez niego z każdym Doradcą Biznesowym zawierały możliwość niezwłocznego wypowiedzenia takiej umowy przez Subdelaera w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia niniejszej umowy.

4. Partner zobowiązuje się do przekazywania Dealerowi kopii pełnomocnictw udzielonych przez Subdelaera Pracownikom i Doradcom Biznesowym. Subdelaer dostarczy powyższe dokumenty do Dealera niezwłocznie, ale nie później niż w terminie siedmiu (7) dni od daty udzielenia pełnomocnictwa. Strony dopuszczają taką możliwość, że pełnomocnictwo będzie zawarte w dokumencie umowy odpowiednio z Doradcą Biznesowym - w tym ostatnim przypadku Subdelaer zobowiązany będzie doręczyć Dealerowi kopię takiej umowy.

Umowy Subdealerskie zawierają też zobowiązania Subdealerów w związku ze zobowiązaniami Subdealera w zakresie przetwarzania informacji:

1. Subdealer zobowiązuje się do zachowania najwyższej staranności przy przetwarzaniu powierzonych mu przez Dealera Informacji Chronionych w sposób i na zasadach określonych w niniejszej umowie oraz zapewnia, że wszystkie podmioty za których działania i zaniechania ponosi odpowiedzialność zostały przed rozpoczęciem przetwarzania Informacji Chronionych należycie przez niego zapoznane z treścią umowy i skutecznie zobowiązane do bezwzględnego stosowania jego postanowień

2. Odpowiedzialność Subdealera z tytułu naruszenia zasad przetwarzania Informacji Chronionych:

Umowy Subdealerskie zawierają w końcu też inne zobowiązania Subdealerów związane z wykonaniem Umowy, które przejął Wnioskodawca (Spółka), a mianowicie:

1. Subdealer zobowiązuje się wykonywać nałożone na niego zobowiązania na podstawie niniejszej Umowy terminowo i z najwyższą starannością uwzględniającą profesjonalny charakter prowadzonej przez niego działalności, na poziomie gwarantującym najwyższą jakość świadczonych przez niego usług, w sposób zgodny z obowiązującym prawem, niniejszą Umową, obowiązującymi Załącznikami do niniejszej Umowy, procedurami zawartymi w Zestawie Procedur lub Komunikatach oraz z aktualnymi standardami Dealera lub/i partnera Dealera.

2. Subdealer zobowiązuje się do podejmowania wszelkich niezbędnych czynności mających na celu ochronę praw i zabezpieczenie interesów Dealera, partnera Dealera lub Operatora Telekomunikacyjnego.

3. Subdealer zobowiązany jest dbać o wysoki poziom obsługi Klienta prezentowany przez wszystkich Pracowników Subdealera jak również szkolić Pracowników Subdealera i Doradców Biznesowych odpowiedzialnych za obsługę Klienta w ramach szkoleń wskazanych przez Dealera. Subdealer zobowiązany jest pokrywać koszty szkoleń dla Pracowników Subdealera zgodnie z zasadami określonymi w Umowie.

4. Subdealer zobowiązuje się do starannego prowadzenia i udostępniania na każde żądanie Dealera pełnej dokumentacji dotyczącej wszelkich działań związanych z realizacją niniejszej Umowy, w szczególności realizowania zaleceń i instrukcji Dealera przekazanych przez osoby upoważnione przez Dealera w tym do aktualizowania danych w przekazanym Subdealerowi programie magazynowo-logistycznym Dealera.

5. Partner zobowiązuje się przekazywać Dealerowi poniżej wymienione dokumenty, nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy, a także każdorazowo po dokonaniu zmian danych ujawnionych w poniższych dokumentach oraz na każde żądanie Dealera - nie później niż w terminie czternastu (14) dni od chwili otrzymania od Dealera stosownego żądania:

Powyżej określone dokumenty powinny być wydane przez właściwy organ administracji publicznej lub sądowej nie później niż na trzydzieści (30) dni przed datą ich przekazania do Dealera.

Nadto, niezwłocznie po zawarciu niniejszej Umowy, a także na każde żądanie Dealera, nie później niż w terminie siedmiu (7) dni od chwili otrzymania od Dealera stosownego żądania, Subdealer zobowiązuje się przekazać Dealerowi zaświadczenie wydane przez Wydział Gospodarczy do Spraw Upadłościowo-Układowych i Naprawczych Sądu Rejonowego właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej przez Subdealera, które potwierdzi, że w stosunku do Subdealera nie zostało wszczęte postępowanie upadłościowe.

6. Subdealer zobowiązuje się do przekazywania Dealerowi wszelkich informacji mogących mieć wpływ na wzajemne relacje handlowe i prawne pomiędzy Subdealerem a Dealerem, w szczególności informacje o wszelkich planowanych zdarzeniach prawnych powodujących zmiany własnościowe dotyczące Subdealera, w szczególności polegające na zbyciu udziałów, przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa Subdealera oraz podwyższeniu lub obniżeniu kapitału zakładowego Subdealera. Informacje, o których mowa w tym punkcie winny być przekazywane Dealerowi, z co najmniej 5-dniowym wyprzedzeniem. Powyższe zobowiązanie nie dotyczy Subdealera, który prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki publicznej w rozumieniu art. 4 pkt 20 Ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z dnia 23 września 2005 r.)

7. W sytuacji, gdy Subdealer zamierza zbyć swoje przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnioną część w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przez co należy rozumieć w szczególności P. niezależnie od jego kategorii, Dealerowi przysługuje prawo pierwszeństwa zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego wyodrębnionej części po cenie ustalonej w umowie zawartej przez Subdealera w odpowiedniej formie z osobą trzecią, a w razie braku takiej umowy po cenie odpowiadającej wartości rynkowej przedsiębiorstwa lub jego wyodrębnionej części. W przypadku braku zgody co do ceny sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego wyodrębnionej części, cena sprzedaży zostanie określona przez biegłego rzeczoznawcę wskazanego przez Dealera. Koszty wyceny ponoszą Dealer i Subdealer po połowie. Cena ustalona przez biegłego rzeczoznawcę wiąże Subdealera i Dealera jako strony umowy sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego wyodrębnionej części.

8. Po wyczerpaniu procedury zbycia przewidzianej wewnętrznymi aktami regulującymi status prawny Subdealera, Subdealer zawiadomi Dealera o zamiarze zbycia przedsiębiorstwa lub jego wyodrębnionej części w terminie 3 (słownie: trzech) dni roboczych od momentu wyczerpania tej procedury wewnętrznej. Brak oświadczenia Dealera o wykonaniu prawa pierwszeństwa w terminie 90 dni roboczych od daty zawiadomienia o zamiarze zbycia przedsiębiorstwa lub jego wyodrębnionej części oznacza rezygnację Dealera z tego prawa. Jeżeli Dealer złoży w tym terminie oświadczenie o skorzystaniu z prawa pierwszeństwa, w terminie kolejnych 30 dni roboczych Dealer oraz Subdealer zawrą odpowiednią umowę sprzedaży w przepisanej prawem formie z zastrzeżeniem, że termin na zawarcie umowy sprzedaży ulega przedłużeniu o czas potrzebny na ustalenie ceny sprzedaży stosownie do postanowień ust. 1 niniejszego paragrafu.

Obowiązki dealerów

Z kolei Dealerzy zobowiązują się w Umowach Subdealerskich do:

11. Dealer zobowiązuje się przekazać 1 (jeden) sztukę terminal wraz z kartą SIM dla każdego P. w celu umożliwienia Subdealerowi prezentacji produktów i usług operatora telekomunikacyjnego.

Opis produktów

Produkty, o których mowa powyżej to:

* produkty i usługi multimedialne oferowane na stronach... oraz... operatora telekomunikacyjnego, w szczególności wiadomości, muzyka, gry i inne serwisy informacyjno rozrywkowe;

* inne towary i/lub usługi operatora telekomunikacyjnego, które są sprzedawane przez Subdealerów w szczególności: "..."... M.; zdefiniowane jako numery specjalne w systemie informatycznym operatora telekomunikacyjnego;

* Sprzęt telekomunikacyjny i/lub akcesoria i/lub karty zdrapki i/lub zestawy startowe dostarczane przez Dealera lub partnera logistycznego, o ile Dealer wskaże takiego partnera logistycznego;

* Urządzenia elektryczne i elektroniczne w szczególności aparaty telefoniczne, akcesoria do aparatów telefonicznych, dekodery i inne produkty umożliwiające odbiór telewizji cyfrowej a także inne produkty wskazane i dostarczane Subdealerowi przez Dealera lub Partnera Logistycznego (o ile S. ustanowi takiego Partnera Logistycznego) które Partner będzie uprawniony oferować i sprzedawać na mocy niniejszej Umowy oraz na zasadach określonych przez S. w formie Komunikatu.

Opis usług

Usługi, o których mowa powyżej to:

* Usługa M.: świadczona przez operatora telekomunikacyjnego usługa telekomunikacyjna, w rozumieniu przepisów ustawy prawo telekomunikacyjne, łączącą w swojej zasadzie działania usługę abonamentową i przedpłaconą;

* Usługa P.: świadczona przez Operatora Telekomunikacyjnego usługa telekomunikacyjna, w rozumieniu przepisów ustawy prawo telekomunikacyjne, abonamentowa;

* Usługa Pr.: świadczona przez Operatora Telekomunikacyjnego usługa telekomunikacyjna, w rozumieniu przepisów ustawy prawo telekomunikacyjne, przedpłaconą.

Co istotne Spółka, oprócz nabycia opisanych praw i obowiązków umownych nie nabyła (nie przejęła) pracowników Dealera, Subdealerów oraz Cedenta. Spółka nie przejęła też praw do lokali użytkowanych przez Dealera, Subdealerów oraz Cedenta, nie wstąpiła w tym zakresie w prawa i obowiązki wynajmujących lub najemców.

Spółka nie nabyła też, ani nie przejęła wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych Cedenta związanych z przedmiotowymi Umowami Subdealerskimi.

Opisane Umowy Subdealerskie, wskazane prawa i obowiązki nie mają swojego miejsca w strukturze organizacyjnej Cedenta jako dział, wydział, oddział, itp., które byłoby wprowadzone na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Są to jedynie jedne z wielu umów handlowych, które zawarł Cedent. Cedent nabył te prawa i obowiązki z Umów Subdealerskich na podstawie umowy nabycia zawartej z Dealerem, który był ich stroną razem z Subdealerami.

W dniu 3 października 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek poprzez złożenie uwierzytelnionego odpisu pełnomocnictwa Spółki wraz z potwierdzeniem uiszczenia stosowanej opłaty skarbowej, oraz potwierdził, że wniosek w całości odnosi się do zaistniałego stanu faktycznego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy artykuł 88 ustęp 3a punkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) i użyte w nim sformułowanie "transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku" powinien być interpretowany w ten sposób, że nie obejmuje on swoim zakresem znaczeniowym transakcji takiej jak przedstawiona w niniejszym wniosku o interpretację indywidualną czyli polegającej na przeniesieniu przez Cedenta na rzecz Spółki praw i obowiązków wynikających z Umów Subdealerskich na podstawie Umowy Przeniesienia Praw i tym samym Spółka ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Cedenta z tego tytułu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

ZAKRES OPODATKOWANIA PODATKIEM VAT

Zdaniem Spółki przede wszystkim należy rozważyć tutaj, czy ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity, Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, zwana dalej "ustawą o VAT") obejmuje swoim zakresem takie zdarzenie gospodarcze jak przedstawione w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Istotne jest tutaj stwierdzenie, czy stosuje się w tym przypadku przepisy ustawy o VAT. I tak zgodnie z artykułem 6 punkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zdaniem Spółki sformułowanie "transakcja zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa" powinna być interpretowana w świetle definicji przewidzianej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, który stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, artykuł 88 ustęp 3a punkt 2 w kontekście artykułu 6 punkt 1 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, że nie obejmują swoim zakresem znaczeniowym takiego zdarzenia jak to przedstawione w niniejszym wniosku o interpretację indywidualną, w szczególności ze względu na to, że przedstawione prawa i obowiązki z Umów Subdealerskich, przejmowane na podstawie Umowy Przejęcia Praw, nie stanowią "zespołu składników materialnych i niematerialnych," a ponadto nie są organizacyjnie wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Cedenta.

PRZEDMIOT OPODATKOWANIA

Dalej, zdaniem Spółki w celu oceny i odpowiedzi na pytanie czy artykuł 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT i użyte w nim sformułowanie "transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku" powinien być interpretowany w ten sposób, że nie obejmuje on transakcji takiej jak przedstawiona w niniejszym wniosku o interpretację indywidualną należy dokonać wykładni pozostałych przepisów ustawy o VAT dotyczących zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W tym miejscu wskazać należy na treść art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L z 2006 r. Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), gdzie wskazano, iż świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi.

Usługa, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Podkreślenia wymaga fakt, że związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (Spółka) jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT i tym samym będącym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizując strategię gospodarczą, Spółka zawarła opisaną Umowę Sprzedaży Praw oraz w jej wykonaniu szereg umów cesji, mocą których przejęła prawa i obowiązki wynikające z opisanych Umów Subdealerskich zostały przeniesione na Spółkę. Strony ustaliły, że z tytułu przeniesienia na Spółkę praw i obowiązków wynikających z Umów Subdealerskich, Spółka zapłaciła na rzecz Cedenta wynagrodzenie w zł w wysokości określonej w załączniku do Umowy Sprzedaży Praw, powiększone o podatek od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż transakcja taka jak wskazana we wniosku, czyli przeniesienie praw i obowiązków wynikające z Umowy Przeniesienia Praw przez Cedenta na rzecz Spółki jest świadczeniem, za które Cedent otrzymuje ustalone przez Strony wynagrodzenie (świadczenie pieniężne). Pomiędzy stronami istnieje zatem więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Cedent podejmuje bowiem określone działania (tekst jedn.: przeniesienie praw i obowiązków z Umów Subdealerskich), za które otrzyma wynagrodzenie; z kolei Spółka jest beneficjentem tych działań jako bezpośredni odbiorca świadczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe unormowania oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że odpłatna cesja praw i obowiązków z Umów Subdealerskich w wykonaniu Umowy Sprzedaży Praw na rzecz Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Stawka podatku, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Nie ma tutaj zdaniem Spółki zastosowania zwolnienie z VAT. W konsekwencji artykuł 88 ustęp 3a punkt 2 ustawy o VAT i użyte w nim sformułowanie "transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku" powinien być interpretowany w ten sposób, że nie obejmuje on transakcji takiej jak przedstawiona w niniejszym wniosku o interpretację indywidualną, czyli obejmującej przeniesienie za wynagrodzeniem przez Cedenta na rzecz Spółki praw i obowiązków wynikających z Umów Subdealerskich na podstawie Umowy Przeniesienia Praw. Tym samym Spółka ma prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Cedenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Stosownie bowiem do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa, jak również zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży.

Jednakże o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to dostawa realizowana do innego podmiotu (np. spółki prawa handlowego lub cywilnego), nie będzie podlegała przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 55² k.c., którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Według art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przedsiębiorstwo, czy też zorganizowana część przedsiębiorstwa jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Zatem zbywany majątek można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa tylko wówczas, gdy stanowi on zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zawarł z Cedentem umowę cywilnoprawną - "Umowę Przeniesienia Praw", na podstawie której Cedent zobowiązał się do przeniesienia na Spółkę praw i obowiązków wynikających z umów wskazanych w Załączniku nr 3 do Umowy Przeniesienia Praw, a Spółka zobowiązała się do przyjęcia praw i obowiązków wynikających z przedmiotowych umów.

Wykonanie powyższego zobowiązania stron nastąpiło poprzez zawarcie szczegółowych umów cesji (w oparciu o artykuł 509 Kodeksu cywilnego oraz artykuł 519 tego Kodeksu).

Opisane we wniosku Umowy Subdealerskie, wskazane prawa i obowiązki nie mają swojego miejsca w strukturze organizacyjnej Cedenta jako dział, wydział, oddział, itp., które byłoby wprowadzone na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Są to jedynie jedne z wielu umów handlowych, które zawarł Cedent. Cedent nabył te prawa i obowiązki z Umów Subdealerskich na podstawie umowy nabycia zawartej z Dealerem, który był ich stroną razem z Subdealerami.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia czy artykuł 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT i użyte w nim sformułowanie "transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku" powinien być interpretowany w ten sposób, że nie obejmuje on swoim zakresem znaczeniowym transakcji takiej jak przedstawiona we wniosku czyli polegającej na przeniesieniu przez Cedenta na rzecz Spółki praw i obowiązków wynikających z Umów Subdealerskich na podstawie Umowy Przeniesienia Praw i tym samym Spółka ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Cedenta z tego tytułu.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, w ust. 3a tego artykułu określono, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy:

Zatem w celu stwierdzenia czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanej faktury niezbędne jest nie tylko ustalenie do wykonywania jakich czynności będą wykorzystywane towary i usługi udokumentowane tą fakturą, ale również stwierdzenie, czy nie występują przesłanki negatywne wskazane m.in. w art. 88 ust. 3a ustawy.

Ponadto, jak wynika z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Ponadto, prawo do zastosowania odliczenia podatku uwarunkowane zostało także niewystąpieniem przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Należy podkreślić, iż jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Z przywołanych przepisów wynika również, iż ustawodawca wyraźnie określił na podstawie jakich dokumentów podatnicy mogą dokonać odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, odliczenie jest możliwe w sytuacjach, gdy wydatki są udokumentowane fakturami VAT.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Wymóg posiadania faktury VAT w celu skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jest zgodny z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą. Stosownie do przepisu art. 178 lit. a Dyrektywy w celu dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 168 lit. a, w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług, podatnik musi posiadać fakturę sporządzoną zgodnie z art. 220-236 i art. 238, 239 i 240. Tym samym wymóg posiadania faktury określony w przepisie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi prawidłową implementację przepisów Dyrektywy i zgodny jest z prawem wspólnotowym.

Z powołanych wyżej regulacji wynika zatem, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, przy czym kwota podatku naliczonego, która może zostać odliczona, musi wynikać z otrzymanych od sprzedawcy faktur dokumentujących nabycie towarów lub usług.

Z treści wniosku wynika, iż w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w powyższym zakresie Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym w Polsce dla potrzeb tego podatku, a sprzedaż Spółki jest opodatkowana stawką podstawową podatku od towarów i usług (aktualnie 23%).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż przyjmując założenie Wnioskodawcy, że będące przedmiotem nabycia prawa i obowiązku z Umów Subdealerskich, przejmowane na podstawie Umowy Przejęcia Praw, nie stanowią "zespołu składników materialnych i niematerialnych", jak również nie są organizacyjnie wyodrębnione w strukturze organizacyjnej Cedenta jako dział, wydział, oddział itp., to w świetle wskazanego wyżej przepisu art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej przeniesienie praw i obowiązków wynikających z Umów Subdealerskich, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - nabycie, o którym mowa we wniosku będzie miało związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Powyższe prawo przysługiwać będzie jeżeli nie wystąpią inne przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy przedmiotem nabycia nie będzie przedsiębiorstwo bądź zorganizowana część przedsiębiorstwa. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy i nie było przedmiotem oceny.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.