IBPP2/443-631/13/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2013 r. (data wpływu do tut. organu 23 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 sierpnia 2013 r. znak:. (data wpływu 21 sierpnia 2013 r.) oraz pismem z dnia 26 sierpnia 2013 r. (data wpływu 28 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy działek niezabudowanych i określenia podstawy opodatkowania,

* nieprawidłowe w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy zabudowanych działek i określenia podstawy opodatkowania.

W dniu 23 maja 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy działek zabudowanych i niezabudowanych oraz ustalenia podstawy opodatkowania dla tej transakcji.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 sierpnia 2013 r. znak:. (data wpływu 21 sierpnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 sierpnia 2013 r. znak: IBPP2/443-631/13/IK.

Ponadto wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 26 sierpnia 2013 r. znak:. (data wpływu 28 sierpnia 2013 r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Na podstawie Decyzji o Ustaleniu Lokalizacji Linii Kolejowej wydanej przez Wojewodę z dnia 26 lipca 2012 r., która stała się ostateczna w dniu 9 kwietnia 2013 r. działki o numerach:

* nr 183/26 pow. 0,4303 ha (powstała z podziału działki nr 183/14);

* nr 193/2 o pow. 0,0036 ha (powstała z podziału działki nr 193);

* nr 213/20 o pow. 0,0383 ha (powstała z podziału działki 213/7);

* nr 322/6 o pow. 0,0653 ha (powstała z podziału działki 322/6);

* nr 322/8 o pow. 0,0080 ha (powstała z podziału działki 322/8);

* nr 333/2 o pow. 0,0223 ha (powstała z podziału działki 333)

położone w obrębie 1 B., będące własnością Gminy B. zostały przejęte na własność Skarbu Państwa pod lokalizację linii kolejowej dla inwestycji pn.: "...", w zakresie układu torowego i odwodnienia torów, obiektów inżynieryjnych, obiektów drogowych i przejazdów, urządzeń sterowania ruchem, sieci trakcyjnej, sieci elektroenergetycznej, sieci telekomunikacyjnych, sieci sanitarnej i odwodnienia terenu, peronów, małej architektury, obiektów kubaturowych, ekranów akustycznych, nasadzeń, w ramach zamierzenia: "..."...".

W przedmiotowej decyzji jest zapis, że nadaje się jej rygor natychmiastowej wykonalności ze względu na ważny interes społeczny. Decyzja, której został nadany rygor natychmiastowej wykonalności, zgodnie z art. 9w ust. 1 ustawy o transporcie kolejowym:

* uprawnia P. do dysponowania nieruchomością na cele budowlane,

* zobowiązuje do niezwłocznego wydania nieruchomości, opróżnienia lokali i innych pomieszczeń,

* uprawnia do faktycznego objęcia nieruchomości w posiadanie przez P.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej stanowi podstawę do dokonania wpisów w księdze wieczystej i w katastrze nieruchomości.

W dniu 8 maja 2013 r. został sporządzony "Protokół uzgodnienia wysokości odszkodowania za przejęcie praw do nieruchomości decyzją o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej" i podpisany przez Pełnomocnika Gminy B. oraz członków zespołu negocjacyjnego P.

Odszkodowanie za poszczególne działki zostało ustalone w następującej wysokości:

* działka nr 183/26 pow. 0,4303 ha - 415.451,00 zł (wartość rynkowa działki niezabudowanej wynosi 367.818,00 zł, wartość składników roślinnych - 47.633,00 zł);

* działka nr 193/2 o pow. 0,0036 ha - 3.226,00 zł; (działka niezabudowana, porośnięta samosiejkami);

* działka nr 213/20 o pow. 0,0383 ha - 70.926,00 (wartość rynkowa działki niezabudowanej wynosi 38.409,00 zł, wartość składników budowlanych - teren ogrodzony, utwardzony - 28.294,00 zł, wartość składników roślinnych - 4.223,00 zł);

* działka nr 322/6 o pow. 0,0653 ha - 64.257,00 zł (wartość rynkowa działki niezabudowanej wynosi 60.657,00 zł, wartość składników budowlanych - droga gruntowa utwardzona - 3.600,00 zł);

* działka nr 322/8 o pow. 0,0080 ha - 7.582,00 zł (wartość rynkowa działki niezabudowanej wynosi 7.135,00 zł, wartość składników budowlanych - droga gruntowa utwardzona - 447,00 zł);

* działka nr 333/2 o pow. 0,0223 ha - 22.722,00 zł (wartość rynkowa działki niezabudowanej wynosi 21.480,00 zł, wartość składników roślinnych - 1.242,00 zł).

Łączna wysokość odszkodowania wynosi 584.164,00 zł. Została ona powiększona o 5% wartości, tj. o 29.208,20 zł. W punkcie 10 Protokołu uzgodnienia jest zapis, że ustalona kwota odszkodowania jest powiększona o podatek VAT w wysokości 23%.

W punkcie 11 Protokołu uzgodnienia zapisano, że łączna kwota odszkodowania do wypłaty wynosi 754.447,81 zł, w tym wysokość odszkodowania netto wynosi 613.372,20 zł + podatek VAT 23% w kwocie 141.075,61 zł.

Gmina B. jest czynnym podatnikiem VAT.

Przedmiotowe działki nie są objęte ważnym planem zagospodarowania przestrzennego.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Dotyczy działek nr 213/20, 322/6 i 322/8.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) drogi są zaliczane do budowli, podobnie ogrodzenia, które są obiektami liniowymi wymienionymi w tym przepisie.

Dostawa ww. działek jak również pozostałych niezabudowanych działek, wymienionych we wniosku, już nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia (w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy o VAT) - w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, co nastąpiło w dniu 9 kwietnia 2013 r., kiedy decyzja Wojewody z dnia 26 lipca 2012 r. o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej dla inwestycji p.n. "..." stała się ostateczna.

Gmina B. nabyła grunt, obejmujący obecną działkę nr 213/20, na której istniała już nawierzchnia asfaltowa i ogrodzenie niewymagające napraw. "Wyboje" w nawierzchniach żwirowych na działkach 322/6 i 322/8 były naprawiane (uzupełniane) w ramach utrzymania bieżącego. Gmina nie posiada dokumentów świadczących o dokonywaniu przez Gminę B. ulepszeń na działkach nr 213/20, 322/6 i 322/8.

Działki te, i znajdujące się na nich budowle, nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani innych podobnych umów.

Historia nabywania własności przez Gminę B.:

* Działka nr 183/26 została nabyta przez Gminę B. umową notarialną z dnia 29 października 1992 r.

* Działka nr 193/2 została nabyta przez Gminę B. nieodpłatnie z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r., co zostało stwierdzone w decyzji Urzędu Wojewódzkiego w T. z dnia 31 grudnia 1991 r.

* Działka nr 213/20 została nabyta przez Gminę B. umową notarialną z dnia 12 kwietnia 2000 r.

* Działki nr 322/6 i 322/8 zostały nabyta przez Gminę B. umową notarialną z dnia 7 listopada 2001 r.

* Działka nr 333/2 została nabyta przez Gminę B. umową notarialną z dnia 27 stycznia 1998 r.

W stosunku do przedmiotowych budowli Gminie B. nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabywaniu, ponieważ taki podatek nie miał zastosowania przy zawieraniu ww. transakcji.

2. Dotyczy niezabudowanych działek nr 183/26, 193/2, 333/2.

Tereny, na których znajdują się pozostałe działki, to jest działki nr: 183/26, 193/2, 333/2 wymienione we wniosku z dnia 20 maja 2013 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, nie są objęte ważnym planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie zostały dla nich wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. Jednakże wszystkie te działki są objęte wspomnianą decyzją Wojewody M. z dnia 26 lipca 2012 r. i tym samym należy je traktować jako tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT).

Protokolarne wydanie działek opisanych we wniosku z dnia 20 maja 2013 r. nastąpiło w dniu 6 maja 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy właściwe jest zastosowanie stawki 23% i czy Gmina postąpi prawidłowo wystawiając fakturę, w której wartość brutto stanowi kwotę odszkodowania, która wpłynie na rachunek Gminy od P....

Stanowisko Wnioskodawcy:

W przypadku przejęcia gruntów będących własnością Gminy B. przez Skarb Państwa ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, a więc czynność tę należy opodatkować podatkiem VAT.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają i nie korzystają ze zwolnienia te dostawy gruntów niezabudowanych, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Z tego wynika, że otrzymane odszkodowanie z tytułu przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej, prawa własności gruntu pod budowę inwestycji publicznej, należy opodatkować stawką 23%.

Kwota odszkodowania, jaka wpłynie na rachunek Gminy B. z tytułu dostawy nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi kwotę należną zawierającą podatek VAT. Gmina powinna wystawić fakturę na kwotę brutto wysokości otrzymanego odszkodowania. Zgodnie z protokołem uzgodnień kwota ta zawiera 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, w kwestii objętej pytaniem oznaczonym we wniosku nr 2, uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy działek niezabudowanych i określenia podstawy opodatkowania,

* nieprawidłowe w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy zabudowanych działek i określenia podstawy opodatkowania.

Na wstępie należy zauważyć, że jak wskazano w interpretacji z dnia 14 sierpnia 2013 r., znak: IBPP2/443-462/13/IK w przedmiotowej sprawie spełnione zostały przesłanki warunkujące uznanie opisanych transakcji za dostawę towarów dokonywaną przez podmiot, który w odniesieniu do niej działa w charakterze podatnika VAT. Oznacza to, że dostawa taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dochodzi bowiem do przeniesienia na inny podmiot - nabywcę prawa do dysponowania towarami jak właściciel. Ponadto w przedmiotowej sprawie ma miejsce odpłatna dostawa towarów, przy czym odszkodowanie stanowi wynagrodzenie za przeniesienie własności tych towarów.

W związku z powyższym należy przeanalizować, czy dostawa opisanych we wniosku gruntów zabudowanych i niezabudowanych będzie podlegała opodatkowaniu pozytywną stawką podatku VAT, czy też będzie korzystała ze zwolnienia.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ww. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie ich dostawy są one już zasiedlone, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Jeżeli dostawa obiektów nie może korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10, należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż aby sprzedaż nieruchomości mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki wskazane w tym artykule tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli, oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowiony został budynek rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, stosownie do którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też opodatkowana jest 23% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki budowle lub ich części.

Z przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w zamian za odszkodowanie przekazał na rzecz... trzy zabudowane budowlami w postaci ogrodzenia i dróg działki gruntu (213/20, 322/6, 322/8) oraz trzy działki niezabudowane (183/26, 193/2, 333/2). Protokolarne wydanie działek opisanych we wniosku nastąpiło w dniu 6 maja 2013 r. Gmina nabyła grunt, obejmujący obecną działkę nr 213/20, na której istniała już nawierzchnia asfaltowa i ogrodzenie niewymagające napraw. "Wyboje" w nawierzchniach żwirowych na działkach 322/6 i 322/8 były naprawiane (uzupełniane) w ramach utrzymania bieżącego. Gmina nie posiada dokumentów świadczących o dokonywaniu przez Gminę B. ulepszeń na działkach nr 213/20, 322/6 i 322/8.

Budowle nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy ani innych podobnych umów.

Mając na uwadze powyżej zaprezentowane przepisy oraz opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w pierwszej kolejności należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy budowli na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zatem kluczowym elementem jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie przedmiotowych budowli.

Nabycie budowli posadowionych na działkach 213/20, 322/6, 322/8 jak wskazał Wnioskodawca, nastąpiło w wyniku czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a zatem w momencie nabycia nie doszło do pierwszego zasiedlenia. Budowle te również nie były przedmiotem umów najmu, dzierżawy itp., czyli nie nastąpiło oddanie do użytkowania budynku, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym dostawa budowli nie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Skoro dostawa budowli posadowionych na działkach 213/20, 322/6, 322/8 nie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania dla tej dostawy zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Gmina nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego pryz nabyciu budowli. Ponadto Gmina nie dokonywała ulepszeń budowli.

Zatem dostawa budowli posadowionych na działkach 213/20, 322/6, 322/8 korzystała ze zwolnienia przewidzianego art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Natomiast dostawa gruntu, na którym posadowione są budowle opodatkowana będzie analogiczną stawką podatku jak dostawa przedmiotowych budowli.

Zatem dostawa gruntu, na którym posadowione są budowle (tekst jedn.: działki 213/20, 322/6, 322/8) korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Natomiast odnosząc się do dostawy działek niezabudowanych (183/26, 193/2, 333/2) wskazać należy, co następuje:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Tereny budowlane, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego albo decyzja o warunkach zabudowy.

Jednocześnie należy podkreślić, że brak aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jak również brak decyzji o warunkach zabudowy nie pozwala na uznanie danego terenu za teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Skoro bowiem teren jest definiowany poprzez spełnienie przesłanek weryfikowanych na podstawie danych w danym akcie prawnym lub decyzji, brak tego aktu prawnego (lub decyzji) automatycznie oznacza, że przesłanki nie mogą być spełnione. Tym samym, istnienie aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego lub, ewentualnie, decyzji o warunkach zabudowy, jest warunkiem koniecznym dla dalszej weryfikacji przeznaczenia danego terenu.

Skoro jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe niezabudowane działki nie są objęte ważnym planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie zostały dla nich wydane decyzje o warunkach zabudowy, natomiast dla przedmiotowych działek (183/26, 193/2, 333/2) została wydana decyzja o ustaleniu Lokalizacji Linii Kolejowej wydanej przez Wojewodę Małopolskiego, to dostawa tych działek nie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT lecz podlegała opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1

Natomiast w kwestii ustalenia podstawy opodatkowania wskazać należy:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na mocy art. 29 ust. 3 ustawy jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Ponadto, zgodnie z art. 29 ust. 9 ustawy w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Jak wynika z okoliczności sprawy, w niniejszej sprawie w protokole uzgodnień zapisano, że łączna kwota odszkodowania do wypłaty wynosi 754.447,81 zł, w tym wysokość odszkodowania netto wynosi 613.372,20 zł + podatek VAT 23% w kwocie 141.075,61 zł.

Zatem skoro w chwili dokonania dostawy będzie znana jej cena to podstawę opodatkowania należy ustalić w oparciu o art. 29 ust. 1 ustawy. Brak jest w tym przypadku podstaw do stosowania art. 29 ust. 9 ustawy.

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

W przedmiotowej sytuacji, opodatkowaniu podlega przeniesienie własności nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa w zamian za odszkodowanie (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy). Odszkodowanie to pełni funkcję wynagrodzenia z tytułu dostawy towaru, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Należy stwierdzić, że przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii, czy wynagrodzenie (odszkodowanie) wypłacone w zamian za przeniesienie z mocy prawa własności towarów uwzględnia podatek od towarów i usług i stanowi kwotę brutto, czy nie uwzględnia podatku od towarów i usług i stanowi kwotę netto. Strony powinny ewentualnie sięgnąć do odpowiednich przepisów innych gałęzi prawa (np. w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym do przepisów regulujących przygotowanie i realizację inwestycji w zakresie dróg gminnych).

Jeśli zatem zgodnie z odpowiednimi przepisami innych gałęzi prawa lub ustaleniami pomiędzy stronami, dotyczącymi przyznania i wypłaty odszkodowania oraz jego wysokości, Wnioskodawca za wywłaszczoną nieruchomość otrzyma wyłącznie kwotę odszkodowania, która będzie jedyną kwotą należną Wnioskodawcy za oddane z mocy prawa grunty, to należy uznać, że jest to kwota należna z tytułu sprzedaży, czyli kwota obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy, którą dla wyliczenia obrotu (podstawy opodatkowania) należy traktować jako kwotę brutto zawierającą podatek VAT, dla którego wyliczenia należy zastosować metodę "w stu". Metoda "w stu" pozwala na obliczanie podatku należnego, w której podstawą opodatkowania, wbrew zasadzie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, nie jest kwota netto, lecz kwota brutto, czyli cena w rozumieniu ww. art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach.

W przedmiotowej sprawie w przypadku dostawy działek zabudowanych podatek od towarów i usług nie wystąpił, zatem podstawą opodatkowania - w myśl art. 29 ust. 1 ustawy - jest kwota netto. Natomiast w przypadku dostawy działek niezabudowanych podatek od towarów i usług wyniósł 23%, zatem podstawą opodatkowania jest kwota należna czyli kwota brutto pomniejszona o kwotę podatku należnego.

Zaznaczyć należy, że co do zasady (poza wyjątkami określonymi w ustawie np. w art. 32 ustawy o VAT) przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wysokości wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług. Tylko sprzedawca jest w stanie określić, co dokładnie jest wkalkulowane w kwotę należną od nabywcy. Podstawa opodatkowania wynikać powinna wyłącznie z umowy zawartej pomiędzy kontrahentami. Dodatkowo należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy działek niezabudowanych i określenia podstawy opodatkowania,

* nieprawidłowe w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy zabudowanych działek i określenia podstawy opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zmiana któregokolwiek elementu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności, gdyby Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości) lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.