IBPP2/443-616/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2010 r. (data wpływu 29 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 października 2010 r. (data wpływu 26 października 2010 r.) oraz pismem z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu 9 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla budowy pochylni dla osób niepełnosprawnych oraz budowy drogi pożarowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 lipca 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla budowy pochylni dla osób niepełnosprawnych oraz budowy drogi pożarowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 października 2010 r. (data wpływu 26 października 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 października 2010 r. znak: IBPP2/443-616/10/ASz oraz pismem z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu 9 listopada 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Zakład Opiekuńczo-Leczniczy prowadzący całodobową opiekę nad osobami obłożnie chorymi prowadzi roboty budowlane polegające na budowie pochylni dla osób niepełnosprawnych oraz budowie drogi pożarowej.

Informacja o ZOL:

* według statutu, celem zakładu jest objęcie całodobową opieką i leczeniem osób nie wymagających już dalszej hospitalizacji; do zadań Zakładu należy udzielanie świadczeń zdrowotnych w zakresie opieki lekarskiej, pielęgniarskiej, rehabilitacji leczniczej.

NFZ kwalifikuje działalność Zakładu w grupie świadczeń OPIEKA DŁUGOTERMINOWA. Większość pacjentów Zakładu trafia pod jego opiekę - ze względu na stan zdrowia dożywotnio. Proceduralnie ich pobyt jest przedłużany co miesiąc, jednak w praktyce jednostka chorobowa nie pozwala na taką poprawę stanu zdrowia, która prowadziłaby do wypisu z Zakładu. Działalność prowadzona jest w budynku należącym do Zakonu Ojców K, sklasyfikowanym według PKOB grupa 126 klasa 1264 Budynki szpitali i zakładów opieki zdrowotnej.

W piśmie z dnia 23 października 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

W piśmie z dnia 8 listopada 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzone roboty można zafakturować ze stawką preferencyjną VAT 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle § 37 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224 z 2009 r., poz. 1799), można zastosować stawkę obniżoną do wysokości 7%, co może znaleźć potwierdzenie również w art. 41 ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w piśmie z dnia 8 listopada 2010 r. (data wpływu 9 listopada 2010 r.) Wnioskodawca dokonał istotnych zmian w opisie zdarzenia przyszłego, w porównaniu do treści zawartych we wniosku o interpretację indywidualną z dnia 22 lipca 2010 r. oraz ww. piśmie z dnia 23 października 2010 r. Podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie odnosi się do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, z uwzględnieniem zmian wynikających z ww. pisma Wnioskodawcy z dnia 8 listopada 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Natomiast przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 cyt. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zatem zarówno towary jak i usługi identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych z załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego powyżej nie zalicza się:

Przepis art. 41 ust. 12c ustawy o VAT wskazuje, iż w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie z treścią § 37, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Należy ponadto w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się Polską Klasyfikację Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z cyt. wyżej klasyfikacją do klasy 1264 zalicza się: Budynki szpitali i zakładów opieki medycznej.

Klasa ta obejmuje:

* Budynki instytucji świadczących usługi medyczne i chirurgiczne oraz pielęgnacyjne dla ludzi,

* Sanatoria, szpitale długoterminowego lecznictwa, szpitale psychiatryczne, przychodnie, poradnie, żłobki, ośrodki pomocy społecznej dla matki i dziecka,

* Szpitale kliniczne,

* Szpitale więzienne i wojskowe,

* Budynki przeznaczone do termoterapii, wodolecznictwa, rehabilitacji, stacje krwiodawstwa, laktaria, kliniki weterynaryjne, itp.,

* Budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych, itp.

Należy zauważyć, że wymienione wyżej "Budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych, itp." stanowią odrębną od szpitali grupę budynków.

Jak wynika ze złożonego wniosku, Zakład Opiekuńczo-Leczniczy prowadzący całodobową opiekę nad osobami obłożnie chorymi prowadzi roboty budowlane polegające na budowie pochylni dla osób niepełnosprawnych oraz budowie drogi pożarowej.

Według statutu, celem zakładu jest objęcie całodobową opieką i leczeniem osób nie wymagających już dalszej hospitalizacji; do zadań Zakładu należy udzielanie świadczeń zdrowotnych w zakresie opieki lekarskiej, pielęgniarskiej, rehabilitacji leczniczej.

NFZ kwalifikuje działalność Zakładu w grupie świadczeń OPIEKA DŁUGOTERMINOWA. Większość pacjentów Zakładu trafia pod jego opiekę - ze względu na stan zdrowia dożywotnio. Proceduralnie ich pobyt jest przedłużany co miesiąc, jednak w praktyce jednostka chorobowa nie pozwala na taką poprawę stanu zdrowia, która prowadziłaby do wypisu z Zakładu. Działalność prowadzona jest w budynku należącym do Zakonu Ojców K, sklasyfikowanym według PKOB grupa 126 klasa 1264 Budynki szpitali i zakładów opieki zdrowotnej.

Wnioskodawca będzie wykonawcą robót budowlanych, o których mowa we wniosku. Budynek, o którym mowa we wniosku jest zaliczany do budynków instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Pochylnia dla niepełnosprawnych wraz ze schodami stanowi nierozerwalną część budynku Zakładu Lecznictwa Otwartego. Jest na stałe posadowiona w gruncie na fundamentach zgodnie z projektem zatwierdzonym przez rzeczoznawców oraz służby miejskie.

Droga pożarowa jest także drogą dojścia do budynku i ewakuacji, nie jest jednak trwale związana z budynkiem. Stanowi jedyną drogę komunikacji i transportu pensjonariuszy. Jednocześnie droga ze względu na jej zamknięcie w obrębie działki Zakładu nie jest używana przez inne osoby.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołany powyżej stan prawny należy stwierdzić, iż w odniesieniu do robót budowlanych związanych z budową pochylni dla niepełnosprawnych stanowiącej wraz ze schodami nierozerwalną część budynku Zakładu Lecznictwa Otwartego, na stałe posadowioną w gruncie na fundamentach zgodnie z projektem zatwierdzonym przez rzeczoznawców oraz służby miejskie, zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 7% na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT i § 37 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.

Zatem w tym zakresie, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do robót związanych z budową, opisanej we wniosku, drogi pożarowej będącej także drogą dojścia do budynku, należy stwierdzić, iż wobec faktu, że nie jest ona trwale związana z ww. budynkiem Zakładu Lecznictwa Otwartego, a co za tym idzie nie stanowi jego elementu konstrukcyjnego, należy uznać ją za element infrastruktury towarzyszącej i w tej sytuacji zastosowanie znajdzie 22% stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie, należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, oceniane całościowo, należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości dokonania przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotowego budynku według PKOB, jak i zaklasyfikowania opisanych usług według PKWiU, które to zaklasyfikowanie przyjęto jako element przedstawionego zdarzenia przyszłego, bez dokonywania weryfikacji jego poprawności. Tut. organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji, gdyż w myśl pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego według:

Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD),

Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU),

Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (CN),

Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT),

Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB)

zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych (pkt 2 tegoż Komunikatu).

Zaznacza się jednak, że podane przez Wnioskodawcę symbole PKWiU nie są wymienione w klasyfikacji mającej zastosowanie dla podatku VAT.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.