IBPP2/443-609/09/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2009 r. (data wpływu do tut. organu 3 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło w dniu 22 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania:

* czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo wystawiając wewnętrzne faktury korygujące dotyczące opodatkowania przekazania bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem oraz

* czy Wnioskodawca postąpił właściwie rozliczając przedmiotowe wewnętrzne faktury korygujące, dotyczące korekty opodatkowania podatkiem VAT przekazania przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w miesiącu wystawienia wewnętrznych faktur korygujących

- jest nieprawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania:

* czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo wystawiając wewnętrzne faktury korygujące dotyczące opodatkowania przekazania bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem oraz

* czy Wnioskodawca postąpił właściwie rozliczając przedmiotowe wewnętrzne faktury korygujące, dotyczące korekty opodatkowania podatkiem VAT przekazania przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w miesiącu wystawienia wewnętrznych faktur korygujących.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem (data wpływu 22 września 2009 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 8 września 2009 r. znak: IBPB I/2/423-912/09/PC, IBPP2/443-609/09/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) jest osobą prawną i płatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność polegającą na hurtowej sprzedaży części i akcesoriów do samochodów osobowych i motocykli. Wnioskodawca sprzedaje również części samochodowe pod własnym brendem (własną marką). Siedziba firmy i centrala znajduje się na terenie Polski, posiada kilkanaście oddziałów.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca podejmuje różnorodne działania mające zwiększyć przychody ze sprzedaży jak również wzmocnienie więzi z kontrahentami dokonującymi zakupów w Spółce jak również polegające na pozyskaniu nowych klientów. W ramach powyższych działań czy to reklamowych czy też reprezentacyjnych pracownicy Spółki przekazywali i przekazują nieodpłatnie gadżety reklamowe, towary handlowe (np. w ramach promocji brand-a (marki) Spółki, nagrody w ramach turnieju tenisowego (m.in. ufundowane przez sponsorów), jak również prezenty z okazji Świąt Bożego Narodzenia czy też Wielkanocy.

Wnioskodawca wskazał, iż w okresie od maja 2004 r. do maja 2009 r. od nieodpłatnych wydań towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem naliczał podatek od towarów i usług, dokumentując powyższy fakt fakturami wewnętrznymi i deklarując kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur wewnętrznych w deklaracjach VAT-7.

Po opublikowaniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009 r. (sygn. akt I FPS 6/08), w którym to wyroku NSA stwierdził, że:

"Przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów."

Wnioskodawca wystawił korygujące faktury wewnętrzne do uprzednio wystawionych faktur wewnętrznych, korygujące faktury wewnętrzne pomniejszyły podatek należny pierwotnie wykazany w fakturach wewnętrznych dotyczących nieodpłatnych wydań na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Faktury te zostały wystawione w miesiącu maju 2009 r. i zostały rozliczone w deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2009 r..

Natomiast w piśmie, przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 8 września 2009 r. znak: IBPB I/2/423-912/09/PC, IBPP2/443-609/09/BW (data wpływu 22 września 200 r.), Wnioskodawca wskazał, że faktury wewnętrzne, o których mowa we wniosku (do których wystawił faktury korygujące) zostały wystawione każdorazowo w ostatnim dniu roboczym miesiąca za dany miesiąc (czyli np. za miesiąc maj 2008 r. w dniu 31 maja 2008 r.) we wszystkich miesiącach począwszy od miesiąca czerwca 2005 r. do miesiąca kwietnia 2009 r..

Wnioskodawca wskazał również, że towary udokumentowane przedmiotowymi fakturami wewnętrznymi nie spełniały definicji prezentów o małej wartości (w myśl art. 7 ust. 4 obowiązującej w dacie wystawienia przedmiotowych faktur wewnętrznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Przystępując do rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem, przedstawionych we wniosku z dnia 25 czerwca 2009 r., pytań koniecznym jest ustalenie czy opisana we wniosku czynność nieodpłatnego przekazywania przez Wnioskodawcę gadżetów reklamowych, towarów handlowych, nagród w ramach turnieju, jak również prezentów z okazji Świąt Bożego Narodzenia winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Czynnością zrównaną z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

W art. 7 ust. 3 ww. ustawy o VAT postanowiono natomiast, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r.), przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r.) przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia,a od 1 stycznia 2008 r. wartość rynkowa nie przekracza 5 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość w roku podatkowym nie przekracza 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych (tożsamości tych osób).

Należy w tym miejscu zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2009 r. przepis art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT otrzymał następujące brzmienie: "Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary, których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł."

Z kolei przez próbkę, w myśl art. 7 ust. 7 ustawy o VAT rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nieobjęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny.

Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części.

Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ww. ustawy o VAT, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentująca te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności podejmuje różnorodne działania mające zwiększyć przychody ze sprzedaży jak również wzmocnienie więzi z kontrahentami dokonującymi u Niego zakupów jak również polegające na pozyskaniu nowych klientów. W ramach powyższych działań przekazywał i przekazuje nieodpłatnie gadżety reklamowe, towary handlowe, nagrody w ramach turnieju, oraz prezenty z okazji Świąt Bożego Narodzenia.

Wnioskodawca od nieodpłatnych wydań towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem naliczał podatek od towarów i usług, dokumentując powyższy fakt fakturami wewnętrznymi.

Wnioskodawca wskazał, że towary udokumentowane przedmiotowymi fakturami wewnętrznymi nie spełniały definicji prezentów o małej wartości, w myśl art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym w dacie wystawienia przedmiotowych faktur wewnętrznych).

Mając na względzie treść przytoczonych wyżej przepisów należy jeszcze raz wskazać, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Z wniosku wynika, że podstawą wystawienia przez Wnioskodawcę do uprzednio wystawionych faktur wewnętrznych faktur korygujących był wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym stwierdzono:

"Przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów."

W tym stanie rzeczy, jeżeli Wnioskodawca miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z nabyciem towarów, które przekazywał nieodpłatnie, a towary te nie stanowiły prezentów o małej wartości, w rozumieniu art. 7 ust. 4 ww. ustawy o VAT, należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę tychże towarów zasadnie opodatkowano podatkiem VAT.

W konsekwencji powyższego należy również stwierdzić, iż w wystawionych przez Wnioskodawcę, w związku z przedmiotowymi czynnościami nieodpłatnego przekazania towarów, fakturach wewnętrznych, prawidłowo wykazano podatek należny.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie ma podstaw do korygowania podatku należnego wykazanego na tychże fakturach wewnętrznych.

Mając na względzie powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, że postąpił prawidłowo wystawiając korygujące faktury wewnętrzne dotyczące pierwotnie błędnego opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania (przez Niego) towarów, należy uznać za nieprawidłowe.

W konsekwencji uznania, że Wnioskodawca nieprawidłowo wystawił faktury korygujące do uprzednio wystawionych faktur wewnętrznych pytanie Wnioskodawcy, cyt.:

"Czy Wnioskodawca postąpił właściwie rozliczając korygujące faktury wewnętrzne dotyczące korekty przekazań przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w miesiącu wystawienia wewnętrznych faktur korygujących" należało uznać za bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ pragnie zauważyć, iż w niniejszej interpretacji nie rozstrzygano kwestii, czy Wnioskodawca miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów, które przekazywał nieodpłatnie ponieważ nie było to przedmiotem zapytania oraz Wnioskodawca nie przedstawił w tym zakresie własnego stanowiska w sprawie.

Należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mógł wpłynąć powołany przez Wnioskodawcę wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, bowiem stanowi on rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Zauważa się, iż Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy. Zatem trudno jest określić w jakim stopniu sprawa będąca przedmiotem autonomicznego rozstrzygnięcia sądu, które powołał Wnioskodawca, może odzwierciedlać sytuację przedstawioną przez niego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.