IBPP2/443-603/09/RSz

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2009 r. (data wpływu 30 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki inwestycyjne na budowę budynku oraz obciążenia współwłaściciela budynku połową poniesionych wydatków na podstawie wystawionej przez Wnioskodawczynię faktury VAT- jest nieprawidłowe.

W dniu 30 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki inwestycyjne na budowę budynku oraz obciążenia współwłaściciela budynku połową poniesionych wydatków na podstawie wystawionej przez Wnioskodawczynię faktury VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 października 2009 r., znak: IBPP2/443-603/09/RSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest podatnikiem - osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie działalności agencji transportowych (PKD 63.40.C) oraz transportu drogowego towarów (PKD 60.24.B) od dnia 25 lipca 2006 r. Jednocześnie, z tytułu prowadzonej działalności, jest również czynnym podatnikiem VAT.

W roku 2006 rozpoczęła budowę budynku, w którym lokale przeznaczone będą na wynajem. Wnioskodawczyni wraz z bratem jest współwłaścicielem budowanej nieruchomości, a jej udział wynosi 50%. Budowa ta nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i przychody z tytułu wynajmu lokali będą stanowiły dla nich odrębne źródło przychodów. Na mocy umowy zawartej z bratem, wszystkie nakłady inwestycyjne związane z tą budową ponosiła Wnioskodawczyni. Wszystkie faktury VAT za materiały oraz usługi budowlane wystawione były zatem na Wnioskodawczynię jako osobę fizyczną wraz z jej numerem NIP, natomiast po zakończeniu inwestycji (nawet częściowe oddanie do użytkowania) ma obciążyć brata połową poniesionych kosztów. Do tej pory, w składanych przez Wnioskodawczynię deklaracjach VAT-7, nie odliczała ona podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z powyższą budową. Budynek jest już wybudowany, i częściowo wykończony na tyle, żeby część lokali użytkowych oddać już do używania na podstawie umów najmu. Od sierpnia bieżącego roku lokale te mogą stanowić przedmiot umowy najmu, a czynsz za użytkowanie tego lokalu będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawczyni wskazała, że brat jest również osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą z którego to tytułu jest również czynnym podatnikiem VAT.

Natomiast w uzupełnieniu do wniosku z dnia 24 lipca 2009 r. Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni jako podatnik VAT ma prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki inwestycyjne na budowę tego budynku poprzez sporządzenie korekt deklaracji VAT-7 w trybie art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a następnie, po rozliczeniu inwestycji, obciążenia współwłaściciela budynku połową poniesionych wydatków na podstawie wystawionej przez nią faktury VAT.

Stanowisko Wnioskodawczyni.

W związku z faktem, że przychody z tytułu wynajmu nieruchomości zaliczone są do usług opodatkowanych stawką podatku VAT w wysokości 22%, Wnioskodawczyni będzie wystawiała faktury VAT dla najemców użytkujących lokale w ww. budynku. Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT zawartego w fakturach dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne. W ocenie Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług może ona skorzystać z tego prawa poprzez złożenie deklaracji korygujących VAT-7. Jednocześnie, będąc współwłaścicielem budowanej nieruchomości, przysługuje jej prawo do odliczenia jedynie 50% podatku naliczonego. Zgodnie z zawartą umową z bratem, po zakończeniu inwestycji i po jej rozliczeniu, będzie zobligowana do wystawienia faktury VAT obciążającej współwłaściciela połową poniesionych przez nią wydatków inwestycyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego można dokonać, stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 cyt. ustawy o VAT, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy o VAT).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Z przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wynika, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Z kolei art. 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest podatnikiem - osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie działalności agencji transportowych (PKD 63.40.C) oraz transportu drogowego towarów (PKD 60.24.B) od dnia 25 lipca 2006 r. Jednocześnie, z tytułu prowadzonej działalności, jest również czynnym podatnikiem VAT.

W roku 2006 rozpoczęła budowę budynku, w którym lokale przeznaczone będą na wynajem. Wnioskodawczyni wraz z bratem jest współwłaścicielem budowanej nieruchomości, a jej udział wynosi 50%. Budowa ta nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i przychody z tytułu wynajmu lokali będą stanowiły dla nich odrębne źródło przychodów. Na mocy umowy zawartej z bratem, wszystkie związane z tą budową ponosiła Wnioskodawczyni. Wszystkie faktury VAT za materiały oraz usługi budowlane wystawione były zatem na Wnioskodawczynię jako osobę fizyczną wraz z jej numerem NIP, natomiast po zakończeniu inwestycji (nawet częściowe oddanie do użytkowania) ma obciążyć brata połową poniesionych kosztów. Do tej pory, w składanych przez Wnioskodawczynię deklaracjach VAT-7, nie odliczała ona podatku naliczonego zawartego w fakturach związanych z powyższą budową. Budynek jest już wybudowany, i częściowo wykończony na tyle, żeby część lokali użytkowych oddać już do używania na podstawie umów najmu. Od sierpnia bieżącego roku lokale te mogą stanowić przedmiot umowy najmu, a czynsz za użytkowanie tego lokalu będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawczyni wskazała, że brat jest również osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą z którego to tytułu jest również czynnym podatnikiem VAT.

Natomiast w uzupełnieniu do wniosku z dnia 24 lipca 2009 r. Wnioskodawczyni wyjaśniła, iż:

Zgodnie z zawartą umową, po zakończeniu inwestycji i po jej rozliczeniu, Wnioskodawczyni będzie zobligowana do wystawienia faktury VAT obciążającej współwłaściciela połową poniesionych przez nią wydatków inwestycyjnych.

W zaistniałej sytuacji, skoro Wnioskodawczyni będzie wystawiać faktury obciążające współwłaściciela połową poniesionych przez nią wydatków inwestycyjnych i jednocześnie wynajem nieruchomości zaliczany jest do usług opodatkowanych podatkiem VAT, to należy uznać iż przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki inwestycyjne związane z budową budynku.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony wyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni przysługuje prawo do dokonania korekty deklaracji podatkowych w zakresie podatku naliczonego za okresy, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko przedstawione przez Wnioskodawczynię, iż będąc współwłaścicielem budowanej nieruchomości, przysługuje jej prawo do odliczenia jedynie 50% podatku naliczonego, w sytuacji gdy po rozliczeniu inwestycji obciąży współwłaściciela budynku połową poniesionych wydatków na podstawie wystawionej przez nią faktury VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii sprzedaży transakcji, opisanej we wniosku, w zakresie obowiązku podatkowego, podstawy opodatkowania, stawki opodatkowania, bowiem w tym zakresie nie zadano pytania oraz nie przedstawiono własnego stanowiska.

Jednocześnie wymaga podkreślenia, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla współwłaściciela budynku (brata Wnioskodawczyni), który jeśli jest zainteresowany uzyskaniem dla siebie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, winien złożyć odrębny wniosek w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.