IBPP2/443-602/14/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 czerwca 2014 r. (data wpływu 23 czerwca 2014 r.) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją samochodów spełniających wymagania przepisu art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT,

* prawidłowe - w zakresie określenia terminu w jakim przysługuje odliczenie podatku.

W dniu 23 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z opisanymi we wniosku samochodami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (spółka) na podstawie zawartych umów leasingu korzysta z 2 samochodów (Volkswagen Caddy, Fiat Ducato), wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej. Samochody te posiadają homologację N1.

Ponadto Spółka posiada także własny samochód, marki Renault Master, który ze względu na swą konstrukcję może być wykorzystywany jedynie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z nowelizacją przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, która weszła w życie 1 kwietnia 2014 i dotyczyła prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z używaniem i eksploatacją samochodów, Spółka przeprowadziła dodatkowe badania diagnostyczne, o których mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r.

Przeprowadzone w dniach 22 maja i 23 maja 2014 r. badania diagnostyczne potwierdziły, że wszystkie te pojazdy odpowiadają dodatkowym warunkom VAT-1a, o których mowa w art. 86 ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. W czerwcu 2014 pozyskano także stosowne adnotacje w dowodach rejestracyjnych, dotyczące przeprowadzonych badań diagnostycznych (VAT-1a).

Umowy leasingu dot. ww. samochodów ani fakt posiadania własnego samochodu nie zostały zgłoszone w urzędzie skarbowym, w trybie określonym w art. 8 i 13 ustawy z dnia 7 lutego 2014 o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dla ww. samochodów przeprowadzone dodatkowe badania diagnostyczne, potwierdzone wpisem do dowodu rejestracyjnego są wystarczającą przesłanką dla pełnego odliczenia podatku VAT, dotyczącego zakupów związanych z tymi samochodami, czy też w celu dokonywania odliczeń w pełnej wysokości konieczne było zgłoszenie umów leasingu i własnego samochodu do urzędu skarbowego na podstawie przepisów przejściowych do nowelizacji ustawy z 1 kwietnia 2014 r.

2. Od którego momentu po wejściu w życie tej nowelizacji przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z ww. pojazdami.

3. W przypadku uznania, że do uzyskania wpisu do dowodu rejestracyjnego adnotacji VAT-1a Spółce nie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, Wnioskodawca prosi o wyjaśnienie, czy pozostałą, nierozliczoną w tym okresie kwotę podatku można wówczas uwzględnić w rozliczeniu za czerwiec 2014 r.

Stanowisko Wnioskodawcy:

ad. 1

W opinii Wnioskodawcy Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT związanego z zakupami dotyczącymi ww. samochodów. Wnioskodawca uważa, że dla utrzymania prawa do odliczenia podatku nie było konieczne zgłoszenie umów leasingu dotyczących tych samochodów do urzędu skarbowego ani też faktu posiadania własnego samochodu o ładowności poniżej 3,5 tony, używanego wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej.

Przepisy przejściowe, dotyczące zgłaszania umów leasingu dotyczyły sytuacji, w której podatnik zamierzał korzystać z ochrony praw nabytych. Kwestie te reguluje art. 13 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usługi oraz niektórych innych ustaw, który wyraźnie dotyczy prawa do kontynuacji nabytych uprawnień, gdyż stanowi o niestosowaniu restrykcji przewidzianych w art. 86a ust. 1 ustawy dla zgłoszonych umów leasingu. Restrykcje określone w art. 86a ust. 1 dotyczą jednak wyłącznie samochodów osobowych lub innych pojazdów o dopuszczalnej ładowności do 3.5 tony, za wyjątkiem pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 4 ustawy. Dla samochodów wymienionych w art. 86a ust. 4, dla których spełnione są wymogi określone w art. 86a ust. 9 ustawy, nie obowiązują obecnie żadne ograniczenia przy odliczaniu podatku naliczonego.

Natomiast art. 8 nowelizacji dotyczy zgłaszania własnych samochodów i samochodów używanych na podstawie umów leasingu, które ze względu na swą konstrukcję mogłyby być wykorzystywane do celów prywatnych, lecz są faktycznie wykorzystywane wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej.

W stosunku do wydatków dotyczących ww. samochodów, dla których dodatkowo przeprowadzone badania diagnostyczne potwierdzają, że spełniają one kryteria określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem bez żadnych dodatkowych warunków.

ad. 2

Artykuł 9 ust. 1 nowelizacji z dnia 7 lutego 2014 stanowi, że dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 znowelizowanej ustawy powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji.

Skoro ustawodawca przewidział ramy czasowe dla wykonania takich badań i nie zabronił dokonywania w tym okresie 100% odliczeń, to także w okresie pomiędzy wejściem w życie nowelizacji a uzyskaniem wpisu w dowodzie rejestracyjnym w ustawowo określonym terminie, podatnicy mają prawo do kontynuowania uprzednio stosowanego 100% odliczenia podatku naliczonego.

Przeprowadzone badania diagnostyczne potwierdziły, że konstrukcja ww. pojazdów wyklucza inne ich użycie niż dla celów działalności gospodarczej lub też takie użycie mogłoby być jedynie nieistotne wykonane badania potwierdzają jedynie stan faktyczny, dotyczący konstrukcji tych pojazdów, który nie uległ zmianie pomiędzy 1 kwietnia roku a dniem wykonania badań.

Wnioskodawca uważa zatem, że był uprawniony do odliczenia 100% podatku naliczonego z tytułu wszystkich wydatków dotyczących tych pojazdów i mógł to prawo realizować także w okresach rozliczeniowych (kwiecień, maj 2014), w których jeszcze nie posiadał wpisów VAT w dowodach rejestracyjnych.

ad. 3

Prawo do rozliczenia podatku naliczonego z krajowych faktur zakupu powstaje nie wcześniej, niż w miesiącu ich otrzymania (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o podatku do towarów i usług). Jeżeli jednak podatnik w tym okresie nie dokona odliczenia podatku naliczonego z faktury zakupu, to może dokonać takiego odliczenia w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 13 ustawy).

Gdyby uznać, że w przejściowym okresie podatek naliczony VAT od zakupów związanych z ww. samochodami mógł być rozliczany tylko w 50%, to należałoby przyjąć, że spółka ma prawo do odliczenia pozostałej części w czerwcu 2014 r., czyli w miesiącu, w którym dokonano adnotacji VAT-1a w dowodzie rejestracyjnym.

W miesiącu, w którym status pojazdu został jednoznacznie potwierdzony, możliwe jest także odliczenie podatku z faktur otrzymanych we wcześniejszych okresach, lecz nie rozliczonych w tych okresach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, uznaje się:

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją samochodów spełniających wymagania przepisu art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT,

* prawidłowe - w zakresie określenia terminu w jakim przysługuje odliczenie podatku.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. mocą ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej "ustawą nowelizującą", wprowadzono nowe zasady odliczania podatku od wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej 3,5 tony.

I tak, zgodnie z brzmieniem art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

W myśl art. 86a ust. 2 ww. ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ww. ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na podstawie ust. 5 tego artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

#8722; jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

Natomiast, w myśl art. 86a ust. 9 ww. ustawy nowelizującej, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Z kolei, zgodnie z art. 86a ust. 10 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia (ust. 13).

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Należy także wskazać, że w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 137, poz. 968 z późn. zm.) w załączniku nr 4 "Klasyfikacja pojazdów" w tabeli 1 - Rodzaje i podrodzaje pojazdów wskazano, że kategorią homologacyjną N1 objęte są samochody ciężarowe (kod 06), samochody specjalne (kod 07) oraz ciągniki samochodowe (kod 08), natomiast samochody osobowe (kod 03) zaliczono do kategorii homologacyjnej M1.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca na podstawie zawartych umów leasingu korzysta z 2 samochodów (Volkswagen Caddy, Fiat Ducato), wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej. Samochody te posiadają homologację N1.

Ponadto Spółka posiada także własny samochód, marki Renault Master, który ze względu na swą konstrukcję może być wykorzystywany jedynie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z nowelizacją przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, która weszła wżycie 1 kwietnia 2014, Wnioskodawca przeprowadził dodatkowe badania diagnostyczne, o których mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r.

Przeprowadzone w dniach 22 maja i 23 maja 2014 r. badania diagnostyczne potwierdziły, że wszystkie te pojazdy odpowiadają dodatkowym warunkom VAT-1a, o których mowa w art. 86 ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. W czerwcu 2014 r. pozyskano także stosowne adnotacje w dowodach rejestracyjnych, dotyczące przeprowadzonych badań diagnostycznych (VAT-1a).

Umowy leasingu dot. ww. samochodów ani fakt posiadania własnego samochodu nie zostały zgłoszone w urzędzie skarbowym, w trybie określonym w art. 8 i 13 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

W odniesieniu do warunków jakie spełniają posiadane przez Wnioskodawcę pojazdy tut. organ zaznacza, że jako omyłkę pisarską potraktował wskazany w opisie stanu faktycznego przepis art. 86 ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT (przepis, którego warunki spełniają samochody van) i przyjął, że posiadane przez Wnioskodawcę samochody spełniają warunki określone przepisem art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy dla ww. samochodów przeprowadzone dodatkowe badania diagnostyczne, potwierdzone wpisem do dowodu rejestracyjnego są wystarczającą przesłanką do pełnego odliczenia podatku VAT, dotyczącego zakupów związanych z opisanymi we wniosku samochodami, czy też w celu dokonywania odliczeń w pełnej wysokości konieczne było zgłoszenie umów leasingu oraz własnego samochodu do urzędu Skarbowego.

Zgodnie z art. 9 ww. ustawy nowelizującej, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Jeżeli przed terminem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego lub przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, pojazd o którym mowa w art. 89a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą jest przedmiotem dostawy, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania dostawy (art. 9 ust. 2 ustawy)

Natomiast, zgodnie z ust. 3 ww. artykułu 9, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Odnosząc się do kwestii obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2014 r. nowych zasad dotyczących odliczania podatku VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi należy wskazać, że zgodnie z tymi zasadami prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT co do zasady przysługuje tylko w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami, które wykorzystywane są wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Pojazdami, które ustawowo zostały uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, są pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny (przeznaczone typowo do przewozu ładunków lub wykorzystania zgodnie ze swoim przeznaczeniem gospodarczym). Do takich pojazdów, zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, należą m.in.:

Spełnienie wymagań technicznych dla wskazanych powyżej pojazdów stwierdza się na podstawie dodatkowych badań technicznych przeprowadzonych przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz wydanego przez nią zaświadczenia, jak również dowodu rejestracyjnego z właściwą adnotacją o spełnieniu tych wymagań.

Ponadto wskazać należy, że w odniesieniu do pojazdów samochodowych (nabytych przed dniem 1 kwietnia 2014 r.) mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van nie ma obowiązku przeprowadzania ponownego dodatkowego badania technicznego. Zaświadczenia wydane do dnia 31 marca 2014 r. dla takich pojazdów zachowują bowiem swoją ważność dla potrzeb stosowania nowych przepisów, o ile w pojazdach tych nie zostały wprowadzone zmiany skutkujące niespełnieniem warunków technicznych uprawniających do pełnego odliczenia podatku VAT.

Natomiast w przypadku pojazdów wskazanych w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. b i pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług badanie takie musi być przeprowadzone z uwagi na zmianę katalogu pojazdów, w których mieściły się te pojazdy.

Zgodnie z cyt. art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej, dodatkowe badanie techniczne powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed dniem 1 lipca 2014 r. Jeżeli przed upływem najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego lub przed dniem 1 lipca 2014 r. doszło do sprzedaży takiego pojazdu, wówczas dodatkowe badanie techniczne powinno być przeprowadzone nie później niż przed dniem dokonania sprzedaży (art. 9 ust. 2 ww. ustawy z dnia 7 lutego 2014 r.).

W przypadku niewykonania dodatkowego badania technicznego w wyżej wskazanym terminie tj. do 30 czerwca 2014 r. uznaje się, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. pojazd nie mieści się w katalogu pojazdów wskazanych w art. 86a ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli pojazdów, które ze względu na swoją konstrukcję ustawowo uznawane są za pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Tym samym podatnikowi nie będzie przysługiwało 100% (tylko 50%) odliczenie podatku od wydatków związanych z tymi pojazdami w okresie od 1 kwietnia 2014 r. do dnia otrzymania zaświadczenia z okręgowej stacji kontroli pojazdów. Ponadto podatnik do 30 czerwca 2014 r. jest zobowiązany posiadać wpis w dowodzie rejestracyjnym o przeprowadzonym ww. badaniu technicznym. Jeśli nie spełni tego warunku również traci prawo do pełnego odliczenia podatku od ww. wydatków. Oznacza to, że już od dnia 1 kwietnia 2014 r. w stosunku do takiego pojazdu zastosowanie znajdą zasady ogólne. Odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości uzależnione jest od spełnienia warunków wskazanych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ww. przepisem odliczenie pełne przysługuje, jeżeli sposób wykorzystania pojazdu przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach jego używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu, wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ponadto w takim przypadku wystąpi również obowiązek złożenia do naczelnika urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe (VAT-26).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika że związku z nowelizacją przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, która weszła w życie 1 kwietnia 2014 r., Wnioskodawca przeprowadził dodatkowe badania diagnostyczne, o których mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r.

Przeprowadzone w dniach 22 maja i 23 maja 2014 r. badania diagnostyczne potwierdziły, że wszystkie te pojazdy odpowiadają dodatkowym warunkom VAT-1a, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. W czerwcu 2014 r. pozyskano także stosowne adnotacje w dowodach rejestracyjnych, dotyczące przeprowadzonych badań diagnostycznych (VAT-1a).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca od 1 kwietnia 2014 r. miał prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT od wydatków dotyczących samochodów, o których mowa we wniosku i nie miał obowiązku zgłoszenia umów leasingu i własnego samochodu do urzędu skarbowego.

Odnosząc się jednakże do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że dla samochodów wymienionych w art. 86a ust. 4, dla których spełnione są wymogi określone w art. 86a ust. 9, nie obowiązują obecnie żadne ograniczenia przy odliczaniu podatku naliczonego, gdyż warunkiem koniecznym do odliczenia pozostaje związek ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi jak również niezaistnienie ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy o VAT. Tym samym ze względu na tą część uzasadnienia dotyczącego pytania nr 1, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2 stanowisko Wnioskodawcy, że był uprawniony do odliczenia 100% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących pojazdów opisanych we wniosku i mógł to prawo realizować, w okresach rozliczeniowych, w których jeszcze nie posiadał wpisów w dowodach rejestracyjnych, jest prawidłowe.

W konsekwencji uznania, że Wnioskodawca od wydatków dotyczących samochodów, o których mowa we wniosku miał prawo do odliczania podatku VAT w pełnej wysokości pytanie oznaczone nr 3 należało uznać za bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek z elementów opisu stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.