IBPP2/443-573/09/ICz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2009 r. (data wpływu 21 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu 1 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla dostawy towarów dla ochrony przeciwpożarowej oraz opodatkowania i udokumentowania nieodpłatnego przekazania sprzętu przeciwpożarowego dla jednostek ochotniczej straży pożarnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu 1 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla dostawy towarów dla ochrony przeciwpożarowej oraz opodatkowania i udokumentowania nieodpłatnego przekazania sprzętu przeciwpożarowego dla jednostek ochotniczej straży pożarnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z art. 41 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), z tytułu dostawy przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej określonych towarów, tj. wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, dokonanej na terytorium kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, zastosowanie ma obniżona 7% stawka podatku VAT.

Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229 z późn. zm.) jednostkami ochrony przeciwpożarowej są między innymi ochotnicze straże pożarne, których na terenie Gminy W. jest 18.

Do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Do zadań tych należy m.in. ochrona przeciwpożarowa. Zgodnie z ustawą o ochronie przeciwpożarowej ochrona ta polega na realizacji przedsięwzięć mających na celu ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem. Chodzi między innymi o zapewnienie sił i środków do zwalczania np. pożaru czy klęski żywiołowej. W praktyce oznacza to zapewnienie koniecznych warunków ochrony technicznej nieruchomościom i ruchomościom, tworzenie warunków organizacyjnych i formalnoprawnych, zapewniających ochronę ludzi i mienia, a także przeciwdziałających powstaniu lub minimalizujących skutki pożaru, klęski żywiołowej lub innego zagrożenia. Chodzi również o zapewnienie odpowiednich sił i środków do prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczych.

Zadania i obowiązki wynikające z ustawy o ochronie przeciwpożarowej zostały przepisane m.in. samorządom. Ochrona przeciwpożarowa jest zadaniem własnym gminy. To właśnie gmina ponosi koszty utrzymania, wyszkolenia, wyposażenia i zapewnienia gotowości bojowej jednostek ochotniczych straży pożarnych, a także obowiązana jest do zapewnienia umundurowania bojowego i ubezpieczenia członków ochotniczych straży pożarnych, Ochotnicze straże pożarne są natomiast jednostkami ochrony przeciwpożarowej i funkcjonują na podstawie przepisów ustawy - Prawo o stowarzyszeniach. Do ważnych zadań gminy w zakresie ochrony przeciwpożarowej należą m.in.:

* realizacja zadań w zakresie zapewnienia ochrony przeciwpożarowej i innych miejscowych zagrożeń terenu, gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej,

* zapewnienie odpowiednich środków w budżecie gminy, w części dotyczącej ochrony przeciwpożarowej,

* udzielanie pomocy jednostkom OSP funkcjonującym na obszarze gminy.

W ramach zadań własnych oraz ochrony przeciwpożarowej Gmina W. Urząd Gminy zakupuje różnego rodzaju wyposażenie dla OSP.

Wnioskodawca wyjaśnił, że w imieniu Gminy są składane deklaracje VAT-7. Podatnikiem VAT czynnym jest Gmina W. Urząd Gminy W., bowiem właśnie Gminie W. Urząd Gminy przypisany jest Numer Identyfikacji Podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaką stawkę VAT należy zastosować przy zakupie przez Gminę W. Urząd Gminy towarów dla OSP przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

Czy faktury mogą być wystawiane na Gminę W. Urząd Gminy ze stawką preferencyjną 7% na zakup tych towarów zgodnie z poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Czy powinny być wystawione na jednostki OSP bądź Związek OSP, a tylko jako płatnik faktury powinna być wskazana Gmina W. Urząd Gminy, aby móc zastosować stawkę preferencyjną 7%... A może oba sposoby są dopuszczalne dla stawki 7%.

Czy na fakturach wewnętrznych dokumentujących przekazanie towarów dla OSP można zastosować stawkę 7%, nawet jeśli faktura, na podstawie której przekazywane są towary, była wystawiona ze stawką 22% (tu wystawionej na Gminę W. Urząd Gminy), a VAT został odliczony na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina W. Urząd Gminy może korzystać z preferencyjnej stawki VAT 7%, gdyż spełnione są warunki jak:

* zakup towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT,

* jeżeli jako odbiorca nie jest wskazane OSP to towary są przekazywane dla OSP na podstawie faktur wewnętrznych na cele ochrony przeciwpożarowej, co przypisane jest Gminie w ramach zdań własnych oraz faktury zawierają załącznik informujący o rozdysponowaniu materiałów wśród jednostek OSP.

W piśmie uzupełniającym z dnia 30 września 2009 r. wskazał, że zarówno dla sprzętu (wymienionego w poz. 129 - 134 załącznika nr 3 do ustawy o VAT) kupowanego bezpośrednio przez OSP jak i kupowanego przez Gminę dla OSP można zastosować obniżoną stawkę 7%, zgodnie z art. 41 ust. 10 ustawy o VAT. Zakup sprzętu wymienionego w załączniku ze stawką 7% przez bezpośrednio przez OSP nie budzi wątpliwości.

Zakup sprzętu przez Gminę może być opodatkowany stawką 7%, pod warunkiem, że sprzęt trafia do jednostki ochrony przeciwpożarowej i towary przeznaczone są na cele tej ochrony, na co wskazuje wspomniany artykuł. Aby móc zastosować obniżoną stawkę 7% wystawiane są faktury przez sprzedawców na konkretne jednostki OSP (jeżeli wiadomo do kogo trafi sprzęt), lub na Zarząd Gminny OSP, jeżeli odbiorcami są więcej niż jedno OSP, a jako płatnik wskazana jest Gmina W. Urząd Gminy.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, co do zasady, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupami sprzętu przeznaczonego na cele ochrony przeciwpożarowej, gdyż ochrona ta wymieniona jest wśród zadań własnych przypisanych Gminie. Ustawa mówi, że w zakresie zadań własnych nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których organy władzy publicznej oraz urzędy zostały powołane (zgodnie z art. 15 ustawy o VAT), Gmina nie jest podatnikiem podatku VAT. Gmina jest podatnikiem podatku VAT tylko z tytułu czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z drugiej strony, jeżeli Gmina nalicza podatek należny, ma prawo do odliczenia, zgodnie z charakterem podatku VAT, który to jest neutralny, co ma zapobiegać podwójnemu opodatkowaniu. W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Skoro, więc Gmina przekazuje nieodpłatnie sprzęt dla OSP i z tego tytułu wystawia fakturę wewnętrzną, a więc odprowadza podatek należny, ma prawo do odliczenia z faktury zakupu VAT, by uniknąć podwójnego opodatkowania. Tutaj Gmina rozpatruje dwa przypadki

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W załączniku nr 3 do tej ustawy, w poz. 129-134, wymieniono towary pod ogólnym tytułem "Towary przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej".

Natomiast art. 41 ust. 10 ww. ustawy stanowi warunek ograniczający stosowanie stawki 7% dla dostawy towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej.

Stosowanie obniżonej - 7% stawki podatku - na podstawie art. 41 ust. 2 ww. ustawy przy dostawie towarów na cele ochrony przeciwpożarowej jest uzależnione od spełnienia łącznie następujących warunków:

Uwzględniając wymienione przepisy należy stwierdzić, że zastosowanie stawki podatku w wysokości 7% uzależnione jest między innymi od faktu czy nabywca jest jednostką ochrony przeciwpożarowej.

Wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229 z późn. zm.), jednostkami ochrony przeciwpożarowej są:

1a) jednostki organizacyjne Wojskowej Ochrony Przeciwpożarowej,

4a) powiatowa (miejska) zawodowa straż pożarna,

Z powyższego wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są jednostkami ochrony przeciwpożarowej.

Jeżeli zatem nabywcą będzie urząd gminy stawką właściwą dla dostaw tych towarów będzie stawka 22% (na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT) bez względu na cel w jakim podmiot zakupuje te towary. W przypadku nabycia tych towarów (tj. wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy) bezpośrednio przez jednostkę ochrony przeciwpożarowej, właściwą stawką będzie stawka 7%, pod warunkiem, że towary te będą służyć ochronie przeciwpożarowej, co może wynikać między innymi ze złożonego zamówienia na te towary, przy czym nieistotnym jest fakt, kto będzie płatnikiem wymienionym w fakturze dokumentującej ich zakup.

Ze złożonego wniosku wynika, iż w ramach zadań własnych oraz ochrony przeciwpożarowej Gmina W.Urząd Gminy zakupuje różnego rodzaju wyposażenie dla OSP.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wskazać należy, że jeżeli nabywcą specjalistycznego wyposażenia dla jednostek straży pożarnej będzie Gmina, stawką podatku właściwą dla tej dostawy będzie - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - stawka w wysokości 22%, bez względu na cel tego zakupu.

Zastosowanie stawki 7% jest możliwe w przypadku nabycia tego wyposażenia bezpośrednio przez jednostkę straży pożarnej pod warunkiem, że będzie ono służyć ochronie przeciwpożarowej. Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt kto będzie płatnikiem wymienionym w fakturze dokumentującej jego zakup.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, że zakup sprzętu przez Gminę może być opodatkowany stawką 7%, pod warunkiem, że sprzęt trafia do jednostki ochrony przeciwpożarowej i towary przeznaczone są na cele tej ochrony, na co wskazuje wspomniany artykuł, należy uznać za nieprawidłowe.

Odrębną kwestią w przedmiotowej sprawie jest fakt przekazania przez Wnioskodawcę towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej dla jednostek straży pożarnej znajdujących się na terenie Gminy W., zakupionych przez Gminę.

Dla wyjaśnienia tej kwestii należy mieć na uwadze niżej wskazane przepisy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (za wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 i ust. 3 oraz w art. 8 ust. 2) oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

W świetle art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z cyt. przepisu wynika, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki wynikające z ww. przepisu:

* nieodpłatne przekazanie towarów nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi towarami.

Analiza przepisów wskazuje, iż jedną z kluczowych przesłanek pozwalającą stwierdzić, czy dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest to, że czynność ta musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą, na podstawie zapisu art. 15 ust. 2 cytowanej ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl ust. 6 ww. artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powyższego przepisu wynika zatem, że organy władzy publicznej oraz urzędy administracji publicznej działają w charakterze podatnika w sytuacji gdy:

* wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań,

* wykonują czynności mieszczące się w ramach ich zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, w zakresie m.in.: porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 14 cyt. ustawy).

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Wykładnia literalna i celowościowa cyt. wyżej przepisu, jednoznacznie wskazują, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przysługuje wyłącznie w sytuacji kiedy zostaną spełnione następujące warunki:

* odliczenia dokonuje podatnik VAT,

* towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W myśl powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Mając na uwadze fakt, iż celem nabycia towarów przeznaczonych dla ochrony przeciwpożarowej było przekazanie ich na rzecz jednostek straży pożarnej, a zatem dla realizacji zadań własnych Gminy w myśl cytowanych powyżej przepisów ustawy o samorządzie gminnym, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem tych towarów, ponieważ jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia w zakresie czynności związanych z wykonywaniem zadań własnych należących do zakresu zadań publicznych.

Wobec powyższego, nieodpłatne przekazanie przez Gminę towarów przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej na rzecz jednostek straży pożarnej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 7 ust. 2.

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Jednakże jak stwierdzono powyżej, towary przekazywane na rzecz jednostek straży pożarnej nie stanowią dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, uznające iż w sytuacji, gdy faktury są wystawiane na jednostki OSP, a jako płatnik wskazana jest Gmina - nie następuje przekazanie, gdyż z faktury takiej wynika, że sprzęt trafia do OSP, który widnieje jako nabywca, należy uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w sytuacji, gdy faktury wystawiane są na Gminę a Gmina wystawia fakturę wewnętrzną w celu udokumentowania bezpłatnego przekazania towarów, wówczas odlicza podatek naliczony i nalicza podatek należny poprzez, fakturę VAT wewnętrzną, należy uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo, należy uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.