IBPP2/443-559/13/RSz

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2013 r. (data wpływu 18 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 września 2013 r. (data wpływu 17 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z garażem posadowionym w budynku lub garażem wolnostojącym posadowionym na działce wraz z miejscem postojowym posadowionym na działce wraz z współwłasnością ogródków wraz z wieczystym użytkowaniem udziału w drodze dojazdowej - jest prawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku VAT dla sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z garażem posadowionym w budynku lub garażem wolnostojącym posadowionym na działce wraz z miejscem postojowym posadowionym na działce wraz z współwłasnością ogródków wraz z wieczystym użytkowaniem udziału w drodze dojazdowej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 września 2013 r. (data wpływu 17 września 2013 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 5 września 2013 r. znak: IBPP2/443-559/13/RSz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką komandytową, czynnym podatnikiem podatku VAT. Główną jego działalnością jest budowa budynków i domów mieszkalnych na sprzedaż. Wraz z zakupem lokalu mieszkalnego Klienci mają możliwość nabycia prawa do wyłącznego korzystania z garażu umiejscowionego w budynku oraz miejsca postojowego na działce, których stają się współwłaścicielem lub współużytkownikiem wieczystym w momencie zakupu mieszkania. Miejsce postojowe znajduje się na działce, na której jest posadowiony budynek mieszkalny. Nie ma wydzielonej odrębnej działki na miejsce postojowe, a tym samym nie ma oddzielnej księgi wieczystej dla miejsc postojowych. Prawo do wyłącznego korzystania z garażu i miejsca postojowego jest przynależne do konkretnego mieszkania i nie można go kupić nie kupując mieszkania. Zakup mieszkania z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego czy garażu następuje w ramach jednego aktu notarialnego. Lokale mieszkalne będące przedmiotem dostawy są zaliczane do budownictwa objętego i społecznym programem mieszkaniowym, w rozumieniu art. 41 ust. 12a i ust. 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Powyższe dotyczy także sprzedaży nierozerwalnie z mieszkaniami związanych elementów infrastruktury towarzyszącej jak (prócz miejsc postojowych i garaży) podjazdy, chodniki, przyłącza do budynku, itp., a także ustanowionym dla mieszkań znajdujących się na parterze prawem do wyłącznego korzystania z przyległych do nich ogródków, które formalnie stanowić będą współwłasność wszystkich właścicieli poszczególnych mieszkań i które będą nierozerwalnie związane z ww. mieszkaniami.

Natomiast w piśmie z dnia 12 września 2013 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Symbol PKOB: 1122

2. Ogródki będą stanowić współwłasność wszystkich właścicieli poszczególnych mieszkań z wyłącznym prawem korzystania przez właściciela przyległego mieszkania.

3. Klient w momencie zakupu staje się współużytkownikiem wieczystym lub współwłaścicielem udziału w drodze dojazdowej.

4. Droga dojazdowa stanowić będzie część nieruchomości wspólnej i objęta będzie jedną księgą wieczystą prowadzoną dla nieruchomości wspólnej.

Sprzedaż mieszkań wraz z wymienionymi w stanie faktycznym elementami zostanie precyzyjnie objęta jednym aktem notarialnym zawieranym z nabywcą. Nie jest możliwe w opisanym stanie faktycznym dokonanie zakupu części wspólnych (miejsc parkingowych, garaży, drogi dojazdowej) bez nabycia mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z dnia 12 września 2013 r.):

Czy sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z garażem posadowionym w budynku lub garażem wolnostojącym posadowionym na działce wraz z miejscem postojowym posadowionym na działce wraz z współwłasnością ogródków wraz z wieczystym użytkowaniem udziału w drodze dojazdowej, dokonana jednym aktem notarialnym, objęta jedną księgą wieczystą należy opodatkować stawką VAT 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwość opodatkowania preferencyjną stawką podatkową podatku VAT wynika z przepisu art. 41 ust. 12-12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej jako ustawa o VAT), zgodnie z którym, stawkę podatkową w wysokości 8% stosuje się m.in. do obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Spółka wskazuje przy tym, iż wobec faktu, że ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia lokalu mieszkalnego na potrzeby podatkowe, zastosowanie będzie tu miała ogólna definicja lokalu mieszkalnego zawarta w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm., dalej jako ustawa o własności lokali). A w konsekwencji, także konstrukcje prawne jakie wiążą się z faktem wyodrębnienia własności lokalu mieszkalnego.

W tym kontekście Spółka wskazuje na przepis art. 3 ww. ustawy, który stanowi, że w razie wyodrębnienia własności lokali w budynku mieszkalnym, właścicielowi lokali przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali.

Z tych względów Spółka uważa, że dla całej dostawy należy zastosować jedną stawkę podatkową w wysokości właściwej dla obiektów budownictwa mieszkaniowego. Spółka pokazuje stan faktyczny w którym ma do czynienia z jedną transakcją polegającą na łącznej sprzedaży stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi i udziałem w części wspólnej, jak również powiązanego z własnością tego lokalu udziału w nieruchomości, na której zostaną wyodrębnione m.in. miejsca postojowe podziemne i nadziemne oraz drogi dojazdowe. Udział ten nie może pozostawać odrębnym przedmiotem własności i nie może być przedmiotem odrębnego obrotu, czyli nie jest możliwa sprzedaż miejsca postojowego podziemnego ani naziemnego bez sprzedaży lokalu. Konsekwencją takiej transakcji jest również brak możliwości późniejszej odsprzedaży ww. miejsca postojowego odrębnym aktem notarialnym lokal mieszkalny jest na stale związany z częściami wspólnymi w tym z miejscem postojowym.

Spółka uważa, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Art. 3 ust. 2 tej ustawy stanowi natomiast, że nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które i nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Zdaniem Spółki, 8% stawką VAT należy objąć sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie, gdyż pojęcie nieruchomości wspólnej, o którym mowa w art. 3 ustawy o własności lokali, nie obejmuje wyłącznie gruntu, na którym posadowiony jest budynek.

Z art. 32a ustawy o własności lokali Spółka wyinterpretowała, że grunt stanowiący nieruchomość wspólną powinien spełniać wymagania działki budowlanej oraz umożliwiać prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków, co wskazuje jednoznacznie, że pojęcie nieruchomości wspólnej dotyczy również odpowiedniego gruntu stanowiącego otoczenie budynku (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2009 r. sygn. akt IV CSK 247/03, publikowane LEX nr 499583).

Spółka wskazuje również, że art. 6 ustawy z dnia 6 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) stanowi, że dla działek budowlanych lub terenów, na których jest przewidziana budowa i obiektów budowlanych lub funkcjonalnie powiązanych zespołów obiektów budowlanych, należy zaprojektować odpowiednie zagospodarowanie, zgodnie z wymaganiami art. 5, zrealizować je przed oddaniem tych obiektów (zespołów) do użytkowania oraz zapewnić utrzymanie tego zagospodarowania we właściwym stanie techniczno-użytkowym przez okres istnienia obiektów (zespołów) budowlanych. Natomiast jakim warunkom technicznym powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie określa rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r.

Spółka wskazuje na § 14 ust. 1, § 18 ust. 1 tego rozporządzenia i podkreśla, że działka budowlana musi mieć zatem zapewniony nie tylko grunt pod budowę budynku mieszkalnego, ale również drogę dojazdową oraz odpowiednią ilość miejsc parkingowych dla użytkowników nieruchomości w zależności od sposobu zabudowy. Powyższe warunki z pewnością będą dotyczyły budynku mieszkalnego, którego mieszkańcy powinni mieć zapewniony dojazd oraz miejsce postojowe dla użytkowanych przez nich samochodów. Z wskazanych przepisów wynika zatem, że do sprzedaży lokalu mieszkalnego konieczna jest również sprzedaż udziału w gruncie w części wyznaczonej na drogę dojazdową oraz w części wyznaczonej na miejsca postojowe dla pojazdów.

W piśmie z dnia 12 września 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił stanowisko w następujący sposób:

Opisana w stanie faktycznym i pytaniu dostawa towarów winna być opodatkowana 8%.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego nie jest możliwy zakup lokalu mieszkalnego bez wymienionych elementów (tekst jedn.: z garażem posadowionym w budynku lub garażem wolnostojącym posadowionym na działce wraz z miejscem postojowym posadowionym na działce wraz z współwłasnością ogródków wraz z wieczystym użytkowaniem udziału w drodze dojazdowej), tak samo nie jest możliwy odrębny zakup garażu, miejsca postojowego posadowionego na działce, współwłasności ogródków czy z wieczystego użytkowania udziału w drodze dojazdowej bez zakupu mieszkania.

Pozostałe elementy stanowiska podatnika nie ulegają zmianie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy, stosownie do art. 2 pkt 6 tej ustawy, rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast, w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

Stosownie do art. 41 ust. 12c ww. ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przy czym zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Wskazać należy także, iż zgodnie z objaśnieniami wstępnymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Ponadto, dział PKOB 11 obejmuje budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122), budynki zbiorowego zamieszkania - 113. W dziale 12 usystematyzowano natomiast budynki niemieszkalne.

Kategorię budynków oraz budowli należy pomocniczo zdefiniować zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.). Zgodnie z tą ustawą przez pojęcie obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

W myśl art. 6 ww. ustawy - Prawo budowlane, dla działek budowlanych lub terenów, na których jest przewidziana budowa obiektów budowlanych lub funkcjonalnie powiązanych zespołów obiektów budowlanych, należy zaprojektować odpowiednie zagospodarowanie, zgodnie z wymaganiami art. 5, zrealizować je przed oddaniem tych obiektów (zespołów) do użytkowania oraz zapewnić utrzymanie tego zagospodarowania we właściwym stanie techniczno-użytkowym przez okres istnienia obiektów (zespołów) budowlanych.

W celu zastosowania prawidłowej stawki podatku od towarów i usług niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje ten obiekt lub też jego części - mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto ust. 4 powołanego wyżej artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Definiując pojęcie prawne "samodzielnego lokalu mieszkalnego", ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

* po pierwsze - pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz

* po drugie - pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.

Z brzmienia art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali wynika, iż podstawowym kryterium pozwalającym zaliczyć określone pomieszczenie do kategorii pomocniczych jest to czy pomieszczenie służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych zamieszkałych w lokalu osób. Stosując takie kryterium stwierdzić należy, że garaż czy miejsce postojowe, choć stanowią część składową lokalu mieszkalnego, nie należą do pomieszczeń pomocniczych, lecz przynależnych do lokalu i nie służą dla bezpośredniego zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ludności.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Zgodnie z art. 32a ww. ustawy o własności lokali, jeżeli grunt wchodzący w skład nieruchomości wspólnej nie spełnia wymogów przewidzianych dla działki budowlanej, uniemożliwiając prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków i urządzeń z nimi związanych, zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany przedstawić właścicielom lokali projekty uchwał w sprawie:

Natomiast zgodnie § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), do działek budowlanych oraz do budynków i urządzeń z nimi związanych należy zapewnić dojście i dojazd umożliwiający dostęp do drogi publicznej, odpowiednie do przeznaczenia i sposobu ich użytkowania oraz wymagań dotyczących ochrony przeciwpożarowej, określonych w przepisach odrębnych. Szerokość jezdni nie może być mniejsza niż 3 m.

Natomiast zgodnie z § 18 ust. 1 ww. rozporządzenia, zagospodarowując działkę budowlaną, należy urządzić, stosownie do jej przeznaczenia i sposobu zabudowy, miejsca postojowe dla samochodów użytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym również miejsca postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ww. ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle lub ich części na nim posadowione.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają z obniżonej stawki podatku VAT, również sprzedaż gruntu opodatkowana jest taką samą stawką podatku od towarów i usług.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy - Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 195 ww. ustawy, własność tej samej rzeczy może także przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Z treści art. 196 § 1 ww. ustawy wynika, iż współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (art. 196 § 2). Zgodnie z art. 197 kodeksu cywilnego, domniemywa się, że udziały współwłaścicieli są równe. Stosownie do art. 198 kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli, może swym udziałem swobodnie rozporządzać, bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Z uwagi na treść ww. przepisów kodeksu cywilnego, należy stwierdzić, że w zakresie pojęcia towarów, jako budynków, budowli i ich części oraz gruntów, mieści się również współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej.

Należy jednocześnie zauważyć, iż Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 6 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Po 700/09 stwierdził m.in: "działka budowlana musi mieć zapewniony nie tylko grunt pod budowę budynku mieszkalnego, ale również drogę dojazdową oraz odpowiednią ilość miejsc parkingowych dla użytkowników nieruchomości w zależności od sposobu zabudowy. Powyższe warunki z pewnością będą dotyczyły budynku mieszkalnego, którego mieszkańcy muszą mieć zapewniony dojazd oraz miejsce postojowe dla użytkowanych przez nich samochodów. Z powyższych przepisów wynika zatem, że do sprzedaży lokalu mieszkalnego konieczna jest również sprzedaż udziału w gruncie w części wyznaczonej na drogę dojazdową oraz w części wyznaczonej na miejsca postojowe dla pojazdów.

Uznać należy zatem, że nie ma możliwości nabycia (a więc i zbycia) lokalu mieszkalnego bez udziału w drodze dojazdowej oraz w parkingu. Części te nie mogą być bowiem przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży."

Z powyższego wynika więc, że jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do wyłącznego korzystania z określonego garażu, miejsca postojowego, ogródka, lub udziału w drodze dojazdowej to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlega jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest Spółką komandytową, czynnym podatnikiem podatku VAT. Główną jego działalnością jest budowa budynków i domów mieszkalnych na sprzedaż. Wraz z zakupem lokalu mieszkalnego Klienci mają możliwość nabycia prawa do wyłącznego korzystania z garażu umiejscowionego w budynku oraz miejsca postojowego na działce, których stają się współwłaścicielem lub współużytkownikiem wieczystym w momencie zakupu mieszkania. Miejsce postojowe znajduje się na działce, na której jest posadowiony budynek mieszkalny. Nie ma wydzielonej odrębnej działki na miejsce postojowe, a tym samym nie ma oddzielnej księgi wieczystej dla miejsc postojowych. Prawo do wyłącznego korzystania z garażu i miejsca postojowego jest przynależne do konkretnego mieszkania i nie można go kupić nie kupując mieszkania. Zakup mieszkania z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego czy garażu następuje w ramach jednego aktu notarialnego. Lokale mieszkalne będące przedmiotem dostawy są zaliczane do budownictwa objętego i społecznym programem mieszkaniowym, w rozumieniu art. 41 ust. 12a i ust. 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Powyższe dotyczy także sprzedaży nierozerwalnie z mieszkaniami związanych elementów infrastruktury towarzyszącej jak (prócz miejsc postojowych i garaży) podjazdy, chodniki, przyłącza do budynku, itp., a także ustanowionym dla mieszkań znajdujących się na parterze prawem do wyłącznego korzystania z przyległych do nich ogródków, które formalnie stanowić będą współwłasność wszystkich właścicieli poszczególnych mieszkań i które będą nierozerwalnie związane z ww. mieszkaniami.

Ponadto, w piśmie uzupełniającym z dnia 12 września 2013 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Symbol PKOB: 1122

2. Ogródki będą stanowić współwłasność wszystkich właścicieli poszczególnych mieszkań z wyłącznym prawem korzystania przez właściciela przyległego mieszkania.

3. Klient w momencie zakupu staje się współużytkownikiem wieczystym lub współwłaścicielem udziału w drodze dojazdowej.

4. Droga dojazdowa stanowić będzie część nieruchomości wspólnej i objęta będzie jedną księgą wieczystą prowadzoną dla nieruchomości wspólnej.

Sprzedaż mieszkań wraz z wymienionymi w stanie faktycznym elementami zostanie precyzyjnie objęta jednym aktem notarialnym zawieranym z nabywcą. Nie jest możliwe w opisanym stanie faktycznym dokonanie zakupu części wspólnych (miejsc parkingowych, garaży, drogi dojazdowej) bez nabycia mieszkania.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia zastosowania 8% stawki podatku VAT do przedmiotowej transakcji obejmującej sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z garażem posadowionym w budynku lub garażem wolnostojącym posadowionym na działce wraz z miejscem postojowym posadowionym na działce wraz z współwłasnością ogródków wraz z wieczystym użytkowaniem udziału w drodze dojazdowej, dokonanej jednym aktem notarialnym, objętej jedną księgą wieczystą.

Ustalenie właściwej stawki podatku VAT dla zbycia lokalu mieszkalnego z udziałem w nieruchomości wspólnej, wraz z jednoczesnym ustanowieniem współwłasności ogródków wraz z wieczystym użytkowaniem udziału w drodze dojazdowej, wymaga analizy okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia. Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób sprzedaży prawa do korzystania z ww. części wspólnych (tekst jedn.: garaży, miejsc postojowych, ogródków udziału w drodze dojazdowej) i przynależność do lokalu mieszkalnego.

Analizie poddać należy okoliczność, czy ww. części wspólne są, czy też nie mogą być przedmiotem odrębnej własności, a przez to czy mogą stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc czy ww. części wspólnych mogą być sprzedawane i nabywane tylko i wyłącznie z lokalem mieszkalnym, do którego zostały przypisane, czy też odrębnie.

W ocenie Wnioskodawcy, nie jest możliwy zakup lokalu mieszkalnego bez wymienionych elementów (tekst jedn.: z garażem posadowionym w budynku lub garażem wolnostojącym posadowionym na działce wraz z miejscem postojowym posadowionym na działce wraz z współwłasnością ogródków wraz z wieczystym użytkowaniem udziału w drodze dojazdowej), tak samo nie jest możliwy odrębny zakup garażu, miejsca postojowego posadowionego na działce, współwłasności ogródków czy z wieczystego użytkowania udziału w drodze dojazdowej bez zakupu mieszkania.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz treść powołanych przepisów, należy stwierdzić, że jeżeli w ramach jednego aktu notarialnego zawartego z nabywcą następuje sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z garażem posadowionym w budynku lub garażem wolnostojącym posadowionym na działce wraz z miejscem postojowym posadowionym na działce wraz z współwłasnością ogródków wraz z wieczystym użytkowaniem udziału w drodze dojazdowej, dokonana jednym aktem notarialnym, objęta jedną księgą wieczystą. to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i podlegać będzie 8% stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego, na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy, z uwzględnieniem przepisów art. 41 ust. 12c.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.