IBPP2/443-554/08/ASz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 września 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-554/08/ASz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej.... przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2008 r. (data wpływu 16 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 10 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie refakturowania kosztów badania technicznego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie refakturowania kosztów badania technicznego.Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 10 września 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wykonuje w ramach działalności gospodarczej prace, których wykonanie musi być potwierdzone badaniem technicznym wykonanym przez Urząd Dozoru Technicznego.Wnioskodawca otrzymuje fakturę z Urzędu Dozoru Technicznego, który jest wyłączony z opodatkowania VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT. Wnioskodawca obciąża poniesionymi kosztami (refaktura faktury otrzymanej z Urzędu Dozoru Technicznego) swojego kontrahenta. Fakturę wystawia bez podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy działanie Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, postępuje on prawidłowo, chociaż art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wyłącza czynności wykonywane przez Dozór Techniczny. Tym samym jeżeli Wnioskodawca nie doliczy marży, a jedynie wystawi refakturę, też korzysta z wyłączenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT określił, iż przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ponadto w art. 8 ust. 3 ww. ustawy o VAT wskazano, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wykonuje w ramach działalności gospodarczej prace, których wykonanie musi być potwierdzone badaniem technicznym wykonanym przez Urząd Dozoru Technicznego. Wnioskodawca otrzymuje fakturę z Urzędu Dozoru Technicznego, który jest wyłączony z opodatkowania VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT. Wnioskodawca obciąża poniesionymi kosztami (refaktura faktury otrzymanej z Urzędu Dozoru Technicznego) swojego kontrahenta. Fakturę wystawia bez podatku VAT. Jak wynika z powyższego, Wnioskodawca wykonuje w ramach działalności gospodarczej prace, których elementem składowym jest badanie wykonane przez Urząd Dozoru Technicznego. Należy zatem stwierdzić, iż Wnioskodawca wykonuje czynność kompleksowo, która nie powinna być dzielona na dwie części. Podział jednorodnej, kompleksowej usługi na dwa odrębne rodzaje jest podziałem sztucznym i nie może stanowić podstawy do podziału kwoty należnej za te prace na dwie części, z czego każda jest objęta inną stawką podatku od towarów i usług.

Skoro zatem zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy, obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych ze świadczoną przez podatnika usługą oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, to koszty wyłożone przez sprzedającego winny wchodzić w podstawę opodatkowania. Świadcząc usługę nabywcy Wnioskodawca dokonuje wyłącznie sprzedaży usług, natomiast koszty dodatkowe, które ponosi (za wykonane badanie techniczne), wchodzą w skład podstawowej jego czynności, jaką jest wyświadczenie usługi. A skoro tak, to koszty ponoszone w związku i z tytułu świadczonej usługi, winny nie tylko wchodzić w ramy tego samego rodzaju czynności, ale i winny być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla realizacji tegoż świadczenia czyli świadczonej usługi.Potwierdzeniem powyższego jest art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), (wcześniej 11 (A) (2) VI Dyrektywy Wspólnot Europejskich z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów prawnych państw członkowskich w zakresie podatku obrotowego - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) (Dz. U. UE L Nr 145, poz. 1 z późn. zm.). Zgodnie z art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady podstawa opodatkowania obejmuje: podatki, cła, opłaty i inne należności (z wyjątkiem samego VAT) oraz koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.W związku z powyższym, poniesione koszty badania technicznego zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu świadczonej usługi, co oznacza, że podstawa opodatkowania na fakturze dokumentującej świadczoną usługę, powinna obejmować również kwotę badania technicznego. W konsekwencji, koszt badania technicznego wykonanego przez Urząd Dozoru Technicznego, powinien być u Wnioskodawcy opodatkowany taką stawką podatku od towarów i usług jak świadczona przez niego usługa główna.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl