IBPP2/443-533/14/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 maja 2014 r. (data wpływu 3 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 25 sierpnia 2014 r. (data wpływu 28 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy garażowanie pojazdu samochodowego wykorzystywanego przez Straż Leśną w miejscu zamieszkania pracowników spełnia przesłanki wykorzystania w 100% samochodu do celów służbowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie ustalenia czy garażowanie pojazdu samochodowego wykorzystywanego przez Straż Leśną w miejscu zamieszkania pracowników spełnia przesłanki wykorzystania w 100% samochodu do celów służbowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 sierpnia 2014 r. (data wpływu 28 sierpnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 sierpnia 2014 r. znak: IBPP2/443-533/14/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Nadleśnictwo C jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.), wchodząca w skład Lasów Państwowych. Reprezentuje Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. Nadleśnictwo gospodaruje na ponad 20 tys. ha lasów. W skład Nadleśnictwa wchodzi 12 leśnictw. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy Lasy Państwowe są zobowiązane do prowadzenia trwale zrównoważonej gospodarki leśnej z uwzględnieniem m.in. ochrony lasów. Obowiązki w zakresie ochrony lasu ciążą na pracownikach zaliczanych do Służby Leśnej. Nadleśnictwo C objęte jest Ponadzakładowym Układem Zbiorowym Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe-zwanego dalej PUZP.

Zgodnie z § 18 ust. 2 PUZP, w wypadku gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu.

W § 4 PUZP wskazane zostały miejsca wykonywania pracy dla wszystkich pracowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych objętych PUZP, w tym w ust. 2 - dla inżynierów nadzoru i straży leśnej.

Według § 4 ust. 2 PUZP - miejscem wykonywania pracy dla inżynierów nadzoru i straży leśnej jest teren nadleśnictwa. Wykonywanie zadań w zakresie zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i ochrony przyrody oraz inne zadania w zakresie ochrony mienia przypisane zostały ustawowo strażnikom leśnym (art. 47 ustawy o lasach), stanowiących grupę pracowniczą - Straż Leśna. Praca pracowników Straży Leśnej to ciągłe przemieszczanie się po rozległym terenie Nadleśnictwa C. Strażnicy leśni w ramach ustalonych harmonogramów wykonują pracę w godzinach popołudniowych i nocnych. Obowiązkiem pracowników jest natychmiastowe reagowanie na wszystkie zgłoszenia dotyczące szkodnictwa leśnego, w tym przede wszystkim na powiadomienia z systemu monitoringu elektronicznego rozmieszczonego na terenach leśnych oraz organizowanie akcji zwalczania pożarów jak i też uczestniczenie w innych akcjach ratowniczych. Wykonywanie tych obowiązków wymaga od pracowników pełnej dyspozycyjności i mobilności.

Do wykonywania zadań przez pracowników Służby Leśnej (inżyniera nadzoru i straży leśnej) Nadleśnictwo wykorzystuje własne samochody, które na podstawie stosownych upoważnień zostały powierzone tym pracownikom. Dla tych samochodów Nadleśnictwo ustaliło miejsce garażowania w miejscu zamieszkania tych pracowników Nadleśnictwo jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W związku z wprowadzeniem z dniem 1 kwietnia 2014 r. zmian do ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie zasad odliczania podatku VAT od wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony Nadleśnictwo C złożyło Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informację o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Informacja zgodnie z art. 86a ust. 12 została złożona w odniesieniu do samochodu używanego przez pracowników straży leśnej. Samochód który użytkuje inżynier nadzoru nie został zgłoszony. Wnioskodawca zamierza jednak, z uwagi na charakter obowiązków inżyniera nadzoru, również ustalić jako miejsce parkowania pojazdu miejsce zamieszkania inżyniera.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 w wewnętrznych przepisach dotyczących zasad używania tych pojazdów wprowadzone zostały zapisy zabraniające pracownikom używania ich do celów prywatnych zarówno nieodpłatnie jak i odpłatnie, wprowadzono obowiązek kontroli wykorzystania pojazdów, obowiązek prowadzenia ewidencji określonej przepisami ustawy, oraz obowiązek kontroli prawidłowości prowadzenia ewidencji.

Z uwagi na przyjęte obowiązki w tym obowiązek szybkiego reagowania Straż Leśna musi mieć całodobowy, nieograniczony dostęp do pojazdu służbowego, co uzasadnia garażowanie w miejscu zamieszkania Trzy osobowa obsada Straży Leśnej dysponuje 1 samochodem miejsce garażowania wynika z tygodniowego harmonogramu pracy i dyżurów. Pracownicy użytkujący samochód służbowy mieszkają w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa C.

Zdaniem Nadleśnictwa wprowadzone uregulowania wewnętrzne wykluczają możliwość wykorzystania tych pojazdów w celach prywatnych. Wątpliwość Nadleśnictwa budzi natomiast miejsce garażowania tych pojazdów.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. I

Nadleśnictwo przedstawia j/n obowiązki Straży Leśnej.

Zakres uprawnień, a zarazem obowiązków dla Straży Leśnej został określony w art. 47 ust. 2-3, ust. 4-8 ustawy o lasach. Ponadto zakres obowiązków pracowników Nadleśnictwa, zatrudnionych na stanowisku Strażników Leśnych został określony w regulaminie organizacyjnym Nadleśnictwa, wprowadzonym w życie zarządzeniem Nadleśniczego nr 8 z dnia 4 marca 2013 r., jak również został określony w zakresach czynności tych pracowników - są to szczegółowe postanowienia w zakresie realizacji zadań i uprawnień określonych w wyżej przywołanych przepisach ustawy o lasach.

Wykonanie przez strażników leśnych obowiązków w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego oraz zwalczania przestępstw i wykroczeń w tym w zakresie, a w szczególności kradzieży drewna i kłusownictwa; utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego na gruntach zarządzanych przez Lasy Państwowe; ochrony mienia zarządzanego przez Lasy Państwowe, wymaga użycia samochodu własności Nadleśnictwa. Powyższe obowiązki wynikają z wyżej przywołanych przepisów ustawy o lasach oraz z § 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 1 lipca 2014 r. w sprawie szczegółowych zasad współdziałania Lasów Państwowych z Policją (Dz. U. z 2014 r. poz. 910).

W § 4 Zarządzenia nr 52 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 9 września 2004 r. w sprawie ochrony lasów przed szkodnictwem oraz w § 19 ust. 4 załącznika nr 1 do Zarządzenia nr 45 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 28 kwietnia 1999 r. w prawie określenia organizacji i zakresu działania posterunków Straży Leśnej w nadleśnictwach i grup interwencyjnych Straży Leśnej w regionalnych dyrekcjach Lasów Państwowych oraz szczegółowych zasad szkolenia strażników leśnych, z późn. zm. za zarządzeniem nr 90 z 2008 r. W szczególności użycia samochodu własności Nadleśnictwa przez strażników leśnych wymaga wykonanie przez nich następujących czynności

* legitymowanie osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia, jak również środków przestępstwa lub wykroczenia, w celu ustalenia ich tożsamości;

* nakładanie oraz pobieranie grzywien, w drodze mandatu karnego, w sprawach i w zakresie określonych odrębnymi przepisami;

* zatrzymywanie i dokonywanie kontroli środków transportu na obszarach leśnych (administrowanych przez Nadleśnictwo) oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie, w celu sprawdzenia ładunku oraz przeglądania zawartości bagaży, w razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary (kradzież mienia własności drewna lub innych produktów pochodzących z prowadzenia gospodarki leśnej);

* przeszukiwanie pomieszczeń i innych miejsc, w przypadkach uzasadnionego podejrzenia o popełnienie przestępstwa, na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego;

* ujęcia na gorącym uczynku sprawcy przestępstwa lub wykroczenia albo w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa oraz jego doprowadzenia do Policji;

* odbieranie za pokwitowaniem przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia oraz narzędzi i środków służących do ich popełnienia;

* prowadzenie dochodzeń oraz wnoszenia i popierania aktów oskarżenia w postępowaniu uproszczonym, jeżeli przedmiotem przestępstwa jest drewno pochodzące z lasów stanowiących własność Skarbu Państwa, w trybie i na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego;

* prowadzenie postępowania w sprawach o wykroczenia oraz udziału w rozprawach przed kolegium do spraw wykroczeń w charakterze oskarżyciela publicznego i wnoszenia środków zaskarżania do sądów rejonowych od rozstrzygnięć kolegium w sprawach zwalczania wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego;

* żądanie niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy, na zasadach określonych w ustawie o Policji;

* kontrola podmiotów gospodarczych zajmujących się obrotem i przetwarzaniem drewna i innych produktów leśnych, w celu sprawdzenia legalności pochodzenia surowców drzewnych i innych produktów leśnych;

* udzielania leśniczym pomocy w ochronie lasu przed szkodnictwem leśnym i zwalczaniu szkodnictwa leśnego.

Z powyższego wynika, że zakres obowiązków wykonywanych przez Straż Leśną, to wykonywanie w terenie (w lasach Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa), z użyciem samochodu własności Nadleśnictwa, patroli dziennych i nocnych, obserwacji terenu, urządzanie zasadzek i lokalnych akcji, mających na celu zapobieganie kradzieży mienia, w tym drewna i innych produktów gospodarki leśnej, wytworzonych przez Nadleśnictwo, a także zapobieganie nielegalnemu wyrębowi drewna i nielegalnym polowaniom na zwierzynę leśną oraz odzyskiwanie skradzionych produktów, zwierzyny oraz innych składników majątku w zarządzie Nadleśnictwa i ściganie sprawców tych czynów.

Czynności wykonywane przez Straż Leśną związane są przede wszystkim z gospodarką leśną prowadzoną przez Nadleśnictwo na terenie lasów Skarbu Państwa, będących w zarządzie Nadleśnictwa oraz ochroną majątku Skarbu Państwa pozostającego w zarządzie Nadleśnictwa. Czynności te służą działalności opodatkowanej podatkiem VAT - sprzedaż drewna i innych produktów gospodarki leśnej. Działania podejmowane przez Straż Leśną mają związek z prowadzoną przez Nadleśnictwo działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nadleśnictwo sprzedaje towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT: produkty gospodarki leśnej, (pochodzące z gospodarstwa leśnego rozumieniu art. 2 pkt 17 ustawy o VAT), jak drewno, żywicę, choinki, karpinę, korę, igliwie, sadzonki, nasiona, szyszki i inne produkty runa leśnego oraz zwierzynę. Sprzedaż produktów z gospodarki leśnej opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2

Pojazd służbowy wykorzystywany przez pracowników Straży Leśnej został zakupiony do realizacji celów określonych w art. 4 ust. 1 i 3 ustawy o lasach tj. do prowadzenia gospodarki leśnej, gospodarowania gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, ze szczególnym nastawieniem na ochronę majątku Skarbu Państwa pozostającego w zarządzie Nadleśnictwa, przeciwdziałaniu szkodom w jego stanie, w tym pożarom oraz przeciwdziałaniu kradzieży tego mienia, w tym drewna i innych produktów gospodarki leśnej, tj. zwalczania szkodnictwa leśnego oraz przestępstw i wykroczeń w tym zakresie, a w szczególności kradzieży drewna i kłusownictwa. Szczegółowe cele, do jakich zakupiony pojazd, wykorzystywany przez pracowników Służby Leśnej, został przeznaczony, przedstawiono w odpowiedzi na pytanie pierwsze.

Ad. 3

Ponoszone wydatki dotyczące użytkowania samochodu służbowego przez Straż Leśną mają i będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Działania Straży Leśnej z użyciem samochodu służbowego ukierunkowane są głownie na ochronę mienia, zapobieganie szkodnictwu leśnemu, odzyskiwanie skradzionego majątku Skarbu Państwa będącego w zarządzie Nadleśnictwa, z użyciem którego Nadleśnictwo prowadzi gospodarkę leśną, odzyskiwanie skradzionych produktów pochodzących z gospodarki leśnej, w tym drewna, sadzonek - opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ściganie sprawców działających na szkodę tego majątku. Sprzedaż składników majątku, za wyjątkiem przypadków określonych w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług. Zatem działania Straży Leśnej z użyciem samochodu służbowego na rzecz ochrony i odzyskania tego majątku mają wpływ na sprzedaż opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Skoro działania te z użyciem samochodu przez Straż Leśną mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, to i wydatki ponoszone na te samochody mają również związek z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem.

Szkodnictwo leśne, zgodnie z wydaną Instrukcją Ochrony Lasów przed szkodnictwem Leśnym (załącznik do Zarządzenia nr 52 Dyrektora Generalnego LP z dnia 9 września 2004 r.), jest określane jako bezprawne korzystanie z lasu, czy bezprawne pozyskiwanie produktów leśnych z lasów stanowiących własność Skarbu Państwa, zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe. Do najczęściej występujących szkód leśnych w lasach stanowiących własność Skarbu Państwa, będących w zarządzie Lasów Państwowych, należy: nielegalne pozyskiwanie, bądź zabór drewna już pozyskanego, nielegalne pozyskiwanie i zabór innych produktów gospodarki leśnej oraz zwierzyny (kłusownictwo), nieprzestrzeganie przepisów o ochronie przeciwpożarowej obszarów leśnych itp. Sprawcy tych szkód bezpośrednio wpływają na zmniejszenie ilości lub jakości produktów pochodzących z gospodarki leśnej, opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Działania strażników leśnych zmierzają do zapobieżenia tym zdarzeniom oraz do odzyskania majątku skradzionego i postawienia sprawców przed wymiarem sprawiedliwości. Zatem czynności wykonywane przez strażników leśnych z użyciem samochodu własności Nadleśnictwa, opisane wyżej i w odpowiedzi na pytanie pierwsze, mają pośredni (zapobieganie kradzieży i niszczeniu mienia; prowadzenie dochodzeń w sprawach o kradzież mienia i produktów, w tym drewna - opodatkowanych podatkiem VAT, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT) i bezpośredni wpływ (odzyskiwanie skradzionego majątku, w tym produktów - opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT) na czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Ad. 4

Nadleśnictwo w myśl art. 4 ust. 3 ustawy o lasach prowadzi gospodarkę leśną, gospodaruje gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzi ewidencję majątku Skarbu Państwa oraz ustala jego wartość.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach gospodarka leśna to działalność w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizacja pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Stosownie do art. 7 ust. 1, art. 8, art. 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o lasach Lasy Państwowe prowadzą gospodarkę leśną w sposób zrównoważony z zachowaniem trwałości lasów.

Wszystkie uzyskane przez Nadleśnictwo produkty z prowadzonej gospodarki leśnej, w sposób zrównoważony z zachowaniem trwałości lasów, (wszystkie wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach, w tym drewno i sadzonki) - są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Podatkowi temu podlega również, z wyjątkami określonymi w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, sprzedaż przez Nadleśnictwo nieruchomości i ruchomości. Zwolniony jest od podatku wynajem przez Nadleśnictwo mieszkań lub ich części, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Jak podano w odpowiedzi do pytań 1-3, samochód służbowy użytkowany przez Straż Leśną służy przede wszystkim wykonywaniu przez nią obowiązków w zakresie: ochrony majątku Skarbu Państwa, ochrony zasobów leśnych - z których pozyskiwane są produkty w wyniku prowadzenia gospodarki leśnej - są to działania prewencyjne (np. wykonywanie patroli dziennych i nocnych oraz obserwacja w terenie); odzyskiwania skradzionych produktów, o którym mowa wyżej - są to działania bezpośrednie (m.in. udział w zasadzkach i lokalnych akcjach, mających na celu ujęcie sprawców szkodnictwa leśnego i odebrania im skradzionych produktów, sprawdzanie legalności pozyskania zwierzyny, kontrolowanie legalności pochodzenia drewna, prowadzenie dochodzeń w celu ujęcia winnych kradzieży tych produktów).

Zatem użycie samochodu służbowego przez Straż Leśną do wyżej opisanych celów ma, jak to wykazano w odpowiedzi do pytania 3, pośredni i bezpośredni związek ze sprzedażą produktów pochodzących z gospodarki leśnej (np. drewna, sadzonek, szyszek).

Strażnicy leśni są uprawnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego w oparciu o przepisy § 1 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 24 września 2002 r. w sprawie zakresu wykroczeń, za które uprawnieni pracownicy Lasów Państwowych, pracownicy parków narodowych oraz strażnicy łowieccy są upoważnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego (Dz. U. Nr 174, poz. 1432). Są to czynności wykonywane, w głównej mierze, przy okazji działań związanych z ochroną majątku przed zniszczeniem i kradzieżą.

Ad. 5

Nadleśnictwo jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Samochód użytkowany przez strażników leśnych jest własnością Nadleśnictwa i jest ujęty w ewidencji środków trwałych, dlatego też wszystkie faktury dokumentujące wydatki związane z używaniem samochodu użytkowanego przez strażników leśnych będą wystawiane na Nadleśnictwo C, w tym przez sprzedawców będących podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 6

Na samochód własności Nadleśnictwa, wykorzystywany przez Straż Leśną do zadań opisanych w odpowiedzi na pytania 1-4, Nadleśnictwo będzie ponosiło następujące wydatki: zakup paliwa, usług naprawy i konserwacji oraz będzie ponosiło inne wydatki związane z eksploatacją samochodu np. na mycie, opłaty parkingowe itp. tj. te, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Czy garażowanie samochodu służbowego wykorzystywanego przez Straż Leśną w miejscu zamieszkania pracowników spełnia wymogi znowelizowanych z dniem 1 kwietnia 2014 r. przepisów i upoważnia Nadleśnictwo do odliczenia 100% VAT od dokonywanych zakupów związanych z jego użytkowaniem.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Nadleśnictwa specyfika pracy Straży Leśnej nie pozwala na stałe garażowanie samochodu w siedzibie Nadleśnictwa. Forma i zakres pełnionych przez straż leśną obowiązków wymaga od nich pełnej gotowości o każdej porze - zarówno w dzień jak i w godzinach nocnych. Aby pracownicy straży leśnej mogli wykonywać prawidłowo i efektywnie swoje obowiązki służbowe muszą być wyposażeni w samochód. Samochód ten stanowi narzędzie pracy, które w każdej chwili musi zostać użyte w celu zabezpieczenia mienia Skarbu Państwa. Nie może znajdować się kilkanaście k.m. dalej - w miejscu siedziby Nadleśnictwa, ponieważ w wielu przypadkach uniemożliwi to wykonanie obowiązków Straży Leśnej. Samochód Nadleśnictwa wyposażony jest w motopompę oraz w stacjonarną radiostację, co umożliwia szybkie reagowanie i podejmowanie decyzji, a w przypadku pożarów zorganizowanie akcji gaśniczej czy też ugaszenie pożaru w zarodku.

Zdaniem Nadleśnictwa wprowadzone w przepisach wewnętrznych uregulowania zabraniające pracownikom - pod groźbą kary - wykorzystywanie tego samochodu w celach prywatnych, wprowadzenie obowiązku kontroli wykorzystania pojazdów, obowiązku prowadzenia ewidencji wg określonego ustawą wzoru oraz obowiązku kontroli prawidłowości prowadzenia tej ewidencji, przy garażowaniu tego samochodu w miejscu zamieszkania tych pracowników wynika wprost z charakteru wykonywanej pracy, w związku z czym Nadleśnictwo uważa, że ma prawo do obniżenia 100% podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, w zakresie objętym pytaniem nr 1, uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powołanego powyżej art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Z powyższych regulacji prawnych wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Należy wskazać, że warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, akcentowany jest w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs § Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc. TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto w wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta Trybunał przesądził, że w sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

Odnosząc się do powyższego należy na wstępie wskazać, że od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy o VAT. Natomiast z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, przepisy art. 86a uległy zmianie.

Jednocześnie wskazać trzeba, że ww. przepisy dotyczą zakresu prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości (100%) lub w części (50%).

W tej sprawie przepisy te nie znajdują zastosowania bowiem nie został spełniony podstawowy warunek do odliczenia, tj. związek zakupów o których mowa w pytaniu, z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.), trwale zrównoważona gospodarka leśna to działalność zmierzającą do ukształtowania struktury lasów i ich wykorzystania w sposób i tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów.

Na mocy art. 7 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, trwale zrównoważoną gospodarkę leśną prowadzi się według planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu urządzenia lasu (...).

Stosownie do treści art. 8 cyt. ustawy, gospodarkę leśną prowadzi się według następujących zasad:

W celu realizacji trwale zrównoważonej gospodarki leśnej, zgodnie z art. 13a ust. 1 ww. ustawy, Lasy Państwowe obowiązane są w szczególności do:

Ponadto, w myśl art. 13 ust. 1 cyt. ustawy, właściciele lasów są obowiązani do trwałego utrzymywania lasów i zapewnienia ciągłości ich użytkowania, a w szczególności do:

W Lasach Państwowych, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o lasach, tworzy się Służbę Leśną. Do Służby Leśnej zalicza się pracowników zajmujących się:

Z kolei, jak stanowi art. 54 cyt. ustawy, Lasy Państwowe otrzymują dotacje celowe z budżetu państwa na zadania zlecone przez administrację rządową, a w szczególności na:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.), wchodząca w skład Lasów Państwowych. Reprezentuje Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. Nadleśnictwo gospodaruje na ponad 20 tys. ha lasów. W skład Nadleśnictwa wchodzi 12 leśnictw. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy Lasy Państwowe są zobowiązane do prowadzenia trwale zrównoważonej gospodarki leśnej z uwzględnieniem m.in. ochrony lasów. Obowiązki w zakresie ochrony lasu ciążą na pracownikach zaliczanych do Służby Leśnej. Nadleśnictwo C objęte jest Ponadzakładowym Układem Zbiorowym Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe - (PUZP).

Zgodnie z § 18 ust. 2 PUZP, w wypadku gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu.

W § 4 PUZP wskazane zostały miejsca wykonywania pracy dla wszystkich pracowników jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych objętych PUZP, w tym w ust. 2 - dla inżynierów nadzoru i straży leśnej.

Według § 4 ust. 2 PUZP - miejscem wykonywania pracy dla inżynierów nadzoru i straży leśnej jest teren nadleśnictwa. Wykonywanie zadań w zakresie zwalczania przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i ochrony przyrody oraz inne zadania w zakresie ochrony mienia przypisane zostały ustawowo strażnikom leśnym (art. 47 ustawy o lasach), stanowiących grupę pracowniczą - Straż Leśna. Praca pracowników Straży Leśnej to ciągłe przemieszczanie się po rozległym terenie Nadleśnictwa C. Strażnicy leśni w ramach ustalonych harmonogramów wykonują pracę w godzinach popołudniowych i nocnych. Obowiązkiem pracowników jest natychmiastowe reagowanie na wszystkie zgłoszenia dotyczące szkodnictwa leśnego, w tym przede wszystkim na powiadomienia z systemu monitoringu elektronicznego rozmieszczonego na terenach leśnych oraz organizowanie akcji zwalczania pożarów jak i też uczestniczenie w innych akcjach ratowniczych. Wykonywanie tych obowiązków wymaga od pracowników pełnej dyspozycyjności i mobilności.

Do wykonywania zadań przez pracowników Służby Leśnej (inżyniera nadzoru i straży leśnej) Nadleśnictwo wykorzystuje własne samochody, które na podstawie stosownych upoważnień zostały powierzone tym pracownikom. Dla tych samochodów Nadleśnictwo ustaliło miejsce garażowania w miejscu zamieszkania tych pracowników Nadleśnictwo jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Z uwagi na przyjęte obowiązki w tym obowiązek szybkiego reagowania Straż Leśna musi mieć całodobowy, nieograniczony dostęp do pojazdu służbowego, co uzasadnia garażowanie w miejscu zamieszkania Trzy osobowa obsada Straży Leśnej dysponuje 1 samochodem miejsce garażowania wynika z tygodniowego harmonogramu pracy i dyżurów. Pracownicy użytkujący samochód służbowy mieszkają w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa C.

Zdaniem Nadleśnictwa wprowadzone uregulowania wewnętrzne wykluczają możliwość wykorzystania tych pojazdów w celach prywatnych. Wątpliwość Nadleśnictwa budzi natomiast miejsce garażowania tych pojazdów.

Zakres uprawnień, a zarazem obowiązków dla Straży Leśnej został określony w art. 47 ust. 2-3, ust. 4-8 ustawy o lasach. Ponadto zakres obowiązków pracowników Nadleśnictwa, zatrudnionych na stanowisku Strażników Leśnych został określony w regulaminie organizacyjnym Nadleśnictwa, wprowadzonym w życie zarządzeniem Nadleśniczego nr 8 z dnia 4 marca 2013 r., jak również został określony w zakresach czynności tych pracowników - są to szczegółowe postanowienia w zakresie realizacji zadań i uprawnień określonych w wyżej przywołanych przepisach ustawy o lasach.

Wykonanie przez strażników leśnych obowiązków w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego oraz zwalczania przestępstw i wykroczeń w tym w zakresie, a w szczególności kradzieży drewna i kłusownictwa; utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego na gruntach zarządzanych przez Lasy Państwowe; ochrony mienia zarządzanego przez Lasy Państwowe, wymaga użycia samochodu własności Nadleśnictwa. Powyższe obowiązki wynikają z wyżej przywołanych przepisów ustawy o lasach oraz z § 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 1 lipca 2014 r. w sprawie szczegółowych zasad współdziałania Lasów Państwowych z Policją (Dz. U. z 2014 r. poz. 910). W § 4 Zarządzenia nr 52 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 9 września 2004 r. w sprawie ochrony lasów przed szkodnictwem oraz w § 19 ust. 4 załącznika nr 1 do Zarządzenia nr 45 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 28 kwietnia 1999 r. w prawie określenia organizacji i zakresu działania posterunków Straży Leśnej w nadleśnictwach i grup interwencyjnych Straży Leśnej w regionalnych dyrekcjach Lasów Państwowych oraz szczegółowych zasad szkolenia strażników leśnych, z późn. zm. za zarządzeniem nr 90 z 2008 r. W szczególności użycia samochodu własności.

Zakres obowiązków wykonywanych przez Straż Leśną, to wykonywanie w terenie (w lasach Skarbu Państwa w zarządzie Nadleśnictwa), z użyciem samochodu własności Nadleśnictwa, patroli dziennych i nocnych, obserwacji terenu, urządzanie zasadzek i lokalnych akcji, mających na celu zapobieganie kradzieży mienia, w tym drewna i innych produktów gospodarki leśnej, wytworzonych przez Nadleśnictwo, a także zapobieganie nielegalnemu wyrębowi drewna i nielegalnym polowaniom na zwierzynę leśną oraz odzyskiwanie skradzionych produktów, zwierzyny oraz innych składników majątku w zarządzie Nadleśnictwa i ściganie sprawców tych czynów.

Czynności wykonywane przez Straż Leśną związane są przede wszystkim z gospodarką leśną prowadzoną przez Nadleśnictwo na terenie lasów Skarbu Państwa, będących w zarządzie Nadleśnictwa oraz ochroną majątku Skarbu Państwa pozostającego w zarządzie Nadleśnictwa. Czynności te służą działalności opodatkowanej podatkiem VAT - sprzedaż drewna i innych produktów gospodarki leśnej.

Pojazd służbowy wykorzystywany przez pracowników Straży Leśnej został zakupiony do realizacji celów określonych w art. 4 ust. 1 i 3 ustawy o lasach tj. do prowadzenia gospodarki leśnej, gospodarowania gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, ze szczególnym nastawieniem na ochronę majątku Skarbu Państwa pozostającego w zarządzie Nadleśnictwa, przeciwdziałaniu szkodom w jego stanie, w tym pożarom oraz przeciwdziałaniu kradzieży tego mienia, w tym drewna i innych produktów gospodarki leśnej, tj. zwalczania szkodnictwa leśnego oraz przestępstw i wykroczeń w tym zakresie, a w szczególności kradzieży drewna i kłusownictwa.

Nadleśnictwo jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Samochód użytkowany przez strażników leśnych jest własnością Nadleśnictwa i jest ujęty w ewidencji środków trwałych, dlatego też wszystkie faktury dokumentujące wydatki związane z używaniem samochodu użytkowanego przez strażników leśnych będą wystawiane na Nadleśnictwo C, w tym przez sprzedawców będących podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Na samochód własności Nadleśnictwa, wykorzystywany przez Straż Leśną do zadań opisanych w odpowiedzi na pytania 1-4, Nadleśnictwo będzie ponosiło następujące wydatki: zakup paliwa, usług naprawy i konserwacji oraz będzie ponosiło inne wydatki związane z eksploatacją samochodu np. na mycie, opłaty parkingowe itp. tj. te, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT.

W tym miejscu tut. Organ wskazuje, że z analizy przedstawionego we wniosku opisu sprawy nie wynika, aby będący w posiadaniu Nadleśnictwa pojazd samochodowy miał związek z działalnością opodatkowaną prowadzoną przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca zaznaczył bowiem, że pojazd służbowy wykorzystywany przez pracowników Straży Leśnej został zakupiony do realizacji celów określonych w art. 4 ust. 1 i 3 ustawy o lasach.

Czynności wykonywane przez Straż Leśną związane są przede wszystkim z gospodarką leśną prowadzoną przez Nadleśnictwo na terenie lasów Skarbu Państwa, będących w zarządzie Nadleśnictwa oraz ochroną majątku Skarbu Państwa pozostającego w zarządzie Nadleśnictwa oraz ochroną majątku Skarbu Państwa pozostającego w zarządzie Nadleśnictwa.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy należy przyjąć, że pojazd samochodowy, w posiadaniu którego jest Nadleśnictwo i który wykorzystywany jest przez pracowników Straży Leśnej, służy realizacji celów określonych w art. 4 ust. 1 i 3 ustawy o lasach tj. do prowadzenia gospodarki leśnej, gospodarowania gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami związanymi z gospodarką leśną, ze szczególnym nastawieniem na ochronę majątku Skarbu Państwa pozostającego w zarządzie Nadleśnictwa, przeciwdziałaniu szkodom w jego stanie, w tym pożarom oraz przeciwdziałaniu kradzieży tego mienia, w tym drewna i innych produktów gospodarki leśnej.

Zatem nie sposób przyjąć, że wskazane przez Wnioskodawcę czynności, którym służy ww. pojazd samochodowy podejmowane są w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy oraz aby Wnioskodawca w odniesieniu do ww. czynności występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W ocenie tut. Organu, pojazd samochodowy, który wykorzystuje Wnioskodawca - tj. pracownicy Służby Leśnej, nie służy działalności opodatkowanej Nadleśnictwa, lecz ma związek wyłącznie z jego działalnością statutową, czyli realizacją ustawowych obowiązków, w zakresie których Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wobec powyższych rozważań, skoro ww. pojazd samochodowy nie służy do wykonywania przez Nadleśnictwo czynności opodatkowanych, to w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług od ponoszonych wydatków związanych z użytkowaniem tego pojazdu.

W konsekwencji, garażowanie samochodu służbowego w opisanej sytuacji nie będzie upoważniać Nadleśnictwa do odliczania 100% podatku VAT od dokonywanych zakupów związanych z jego użytkowaniem, bowiem ww. pojazd samochodowy nie będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w kwestiach objętych pytaniem nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.