IBPP2/443-51/13/RSz

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2013 r. (data wpływu 22 stycznia 2013 r.). uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za korzystanie ze środowiska w ramach umowy cywilnoprawnej zawartej z Miastem - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie opodatkowania opłat za korzystanie ze środowiska w ramach umowy cywilnoprawnej zawartej z Miastem.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 kwietnia 2013 r. znak: IBPP2/443-51/13/RSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150) za odprowadzanie wód opadowych lub roztopowych do środowiska zanieczyszczający ponosi opłatę środowiskową, której wysokość ustalana jest co roku w drodze rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska. Wnioskodawca (dalej: Miasto) jako właściciel wylotów z kanalizacji deszczowej, a więc bezpośrednio zanieczyszczający środowisko, wnosi przedmiotową opłatę na konto redystrybucyjne Urzędu Marszałkowskiego. Opłata ta dotyczy odprowadzania wód deszczowych systemem kanalizacji deszczowej z powierzchni dróg i parkingów o nawierzchni szczelnej.

Z uwagi na fakt, iż system kanalizacji deszczowej odbiera również wody deszczowe z terenów administrowanych przez inne podmioty, jak np. Spółdzielnie mieszkaniowe czy prywatni właściciele. Miasto zawarło z tymi podmiotami umowy cywilnoprawne (zgodnie z sugestią Ministra Środowiska). W umowie cywilnoprawnej została uregulowana m.in. wysokość opłaty środowiskowej jaką podmiot administrujący terenami utwardzonymi i skanalizowanymi ponosi na rzecz Miasta, a Miasto na rzecz Urzędu Marszałkowskiego. Do opłaty uregulowanej umową doliczany jest podatek od towarów i usług w wysokości 23%. Z uwagi na zapis załącznika nr 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług pkt 142 oraz mając na uwadze art. 3 pkt 38 lit. c ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony środowiska, zgodnie z którą stawka podatku VAT określana jest na 8% w stosunku do usług związanych z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków, pojawiły się wątpliwości co do prawidłowości stosowanej przez Miasto stawki podatku VAT w zakresie opłat za korzystanie ze środowiska. Natomiast w dniu 7 kwietnia 2005 r. została wydana interpretacja przez Drugi Śląski Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej o sygnaturze PP/443-15/05/IK-20709 w zakresie objęcia podatkiem VAT opłat za korzystanie ze środowiska, z której jasno wynika, iż wnoszenie powyższych opłat nie jest świadczeniem usług, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, a więc nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Natomiast w piśmie z dnia 16 kwietnia 2013 r. Wnioskodawca:

* wskazał przepisy prawa podatkowego, mające być przedmiotem interpretacji indywidualnej; art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 pkt 3 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.),

* doprecyzował opis przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, w następujący sposób:

* Usługi te polegają na odbiorze wód deszczowych z terenów zanieczyszczonych, tj. powierzchni dróg i parkingów o nawierzchni szczelnej, skanalizowanych, w tym także położonych na terenach przemysłowych, składowych lub baz transportowych, z których wody deszczowe lub roztopowe odprowadzane są systemem kanalizacji deszczowej do sieci będącej własnością Miasta, utrzymaniu sieci kanalizacji deszczowej w należytej sprawności technicznej.

* Zgodnie z Ustawą o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), przy 23% stawce podatku nie jest wymagane posługiwanie się symbolem PKWiU. Wnioskodawca nadmienia jednak, że w załączniku nr 3 tego aktu, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 142 znajdują się usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 37 "Usługi związane z odprowadzeniem i oczyszczeniem ścieków".Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 38c ustawy - Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150) ściekami są również wody deszczowe lub roztopowe, ujęte w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni, w szczególności z miast, portów, lotnisk, terenów przemysłowych, handlowych, usługowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów. W ramach usługi objętej umową Miasto nie prowadzi oczyszczania ścieków.

* Cena ustalana jest na podstawie Zarządzenia nr Or 0151-410/2007 Prezydenta Miasta (...) z dnia 29 października 2007 r. w sprawie ustalenia procedury repartycji ponoszonych przez Miasto opłat za korzystanie ze środowiska tytułem odprowadzania wód opadowych i roztopowych systemem kanalizacji deszczowej stanowiącej własność Miasta (Załącznik nr 2) oraz Obwieszczenia Ministra Środowiska w sprawie wysokości stawek opłat za korzystanie ze środowiska za dany rok. Sposób kalkulacji: powierzchnia szczelna zanieczyszczona, z której odprowadzana jest woda deszczowa, podana przez Użytkownika x jednostkowa stawka opłat za 1 m² powierzchni zanieczyszczonych o nawierzchni trwałej podana w Obwieszczeniu Ministra Środowiska + należny podatek VAT.

Ponadto, do pisma Wnioskodawca załączył pełnomocnictwo oraz Zarządzenie nr Or 0151-410/2007 Prezydenta Miasta (...) z dnia 29 października 2007 r. w sprawie ustalenia procedury repartycji ponoszonych przez Miasto opłat za korzystanie ze środowiska tytułem odprowadzania wód opadowych i roztopowych systemem kanalizacji deszczowej stanowiącej własność Miasta.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wnoszenie przez właścicieli terenów utwardzonych i skanalizowanych opłat za korzystanie ze środowiska, w ramach umowy cywilnoprawnej zawartej z Miastem, stanowi usługę w świetle ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem umów pomiędzy Miastem, a podmiotem administrującym skanalizowanym terenem jest usługa świadczona przez Miasto na rzecz tych podmiotów, polegająca na odbieraniu wód opadowych lub roztopowych z jego nieruchomości poprzez system kanalizacji deszczowej, będącej własnością Miasta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, w zakresie pytania pierwszego w kolejności, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Generalnie zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Opłaty za korzystanie ze środowiska określa, rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 października 2008 r. w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska (Dz. U. Nr 196, poz. 1217 z późn. zm.), które zostało wydane na podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.). Opłaty te są przychodami funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zaś środki tych funduszy są przeznaczone na finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Do ponoszenia tych opłat obowiązany jest podmiot korzystający ze środowiska.

Przez podmiot korzystający ze środowiska, w myśl art. 3 pkt 20 powołanej ustawy rozumie się:

Ponadto, ilekroć w ww. ustawie jest mowa o:

* staroście - rozumie się przez to także prezydenta miasta na prawach powiatu (art. 3 pkt 35),

* ściekach rozumie się przez to wprowadzane do wód lub do ziemi wody opadowe lub roztopowe, ujęte w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni, w szczególności z miast, portów, lotnisk, terenów przemysłowych, handlowych, usługowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów (art. 3 pkt 38 lit. c),

* ściekach bytowych - rozumie się przez to ścieki z budynków mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego oraz użyteczności publicznej, powstające w wyniku ludzkiego metabolizmu lub funkcjonowania gospodarstw domowych oraz ścieki o zbliżonym składzie pochodzące z tych budynków (art. 3 pkt 38a),

* ściekach komunalnych - rozumie się przez to ścieki bytowe lub mieszaninę ścieków bytowych ze ściekami przemysłowymi albo wodami opadowymi lub roztopowymi, odprowadzane urządzeniami służącymi do realizacji zadań własnych gminy w zakresie kanalizacji i oczyszczania ścieków komunalnych (art. 3 pkt 38b),

* ściekach przemysłowych - rozumie się przez to ścieki, niebędące ściekami bytowymi albo wodami opadowymi lub roztopowymi, powstałe w związku z prowadzoną przez zakład działalnością handlową, przemysłową, składową, transportową lub usługową, a także będące ich mieszaniną ze ściekami innego podmiotu, odprowadzane urządzeniami kanalizacyjnymi tego zakładu (art. 3 pkt 38c).

Zgodnie z art. 277 ust. 1 cyt. ustawy prawo ochrony środowiska, opłaty za korzystanie ze środowiska podmiot korzystający ze środowiska wnosi na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska.

W przypadku opłat z tytułu poboru wód, to w art. 279 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy jako podmiot zobowiązany do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska, wskazano użytkownika urządzenia wodnego w rozumieniu prawa wodnego.

Według postanowień art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 145), przez:

* ścieki - rozumie się wprowadzane do wód lub do ziemi: wody opadowe lub roztopowe, ujęte w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej nawierzchni, w szczególności z miast, portów, lotnisk, terenów przemysłowych, handlowych, usługowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów (pkt 14 lit. c),

* urządzenia wodne - rozumie się urządzenia służące kształtowaniu zasobów wodnych oraz korzystaniu z nich, a w szczególności wyloty urządzeń kanalizacyjnych służące do wprowadzania ścieków do wód lub urządzeń wodnych oraz wyloty urządzeń służące do wprowadzania wody do wód lub urządzeń wodnych (pkt 19 lit. f).

Z powyższej definicji wynika, że pojęcie "urządzenia wodnego" ma charakter otwarty (na co wskazuje posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem "w szczególności") oraz bardzo szeroki zakres przedmiotowy. Dlatego tylko niektóre z wymienionych urządzeń wodnych będą służyły do wprowadzania wody do wód lub urządzeń wodnych.

Obowiązek uiszczania opłat przez podmioty korzystające ze środowiska nie jest związany ze zwrotnym świadczeniem przez fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej usług bądź innych czynności wymienionych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym opłaty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli jednak korzystający ze środowiska obciąża kosztami tych opłat swoich klientów, to stanowią one element kalkulacyjny ceny, co w konsekwencji powoduje wzrost ceny świadczonej usługi będącej przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Należy zauważyć, iż przedmiotem określonej czynności jest konkretna usługa, a nie zbiór dowolnie wyodrębnionych w jej ramach usług czy też części. Zatem, w świetle powołanego powyżej przepisu art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dostawą towarów czy świadczeniem usługi kształtujące cenę, której sprzedawca żąda od nabywcy. Tak skalkulowana kwota należności powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego towaru czy świadczonej usługi.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony środowiska Miasto, jako właściciel wylotów z kanalizacji deszczowej, a więc bezpośrednio zanieczyszczający środowisko, wnosi opłatę za korzystanie ze środowiska na rzecz Urzędu Marszałkowskiego. Ponieważ system kanalizacji deszczowej odbiera również wody deszczowe z terenów administrowanych przez inne podmioty (np. Spółdzielnie mieszkaniowe czy prywatnych właścicieli) na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych pobiera opłaty za odprowadzanie wód deszczowych lub roztopowych do sieci kanalizacji deszczowej i wnosi ją na konto Urzędu Marszałkowskiego.

Umowa określa warunki odprowadzania wód opadowych lub roztopowych z terenów utwardzonych do sieci kanalizacji deszczowej, której eksploatatorem i właścicielem jest Miasto (...). W umowach cywilnoprawnych zawartych z podmiotami administrującymi terenami utwardzonymi i skanalizowanymi została uregulowana m.in. wysokość opłaty środowiskowej jaką podmioty te ponoszą na rzecz Miasta, a Miasto na rzecz Urzędu Marszałkowskiego. Opłata ta dotyczy odprowadzania wód deszczowych systemem kanalizacji deszczowej z powierzchni dróg i parkingów o nawierzchni szczelnej. Cena ustalana jest na podstawie Zarządzenia nr Or 0151-410/2007 Prezydenta Miasta (...) z dnia 29 października 2007 r. w sprawie ustalenia procedury repartycji ponoszonych przez Miasto opłat za korzystanie ze środowiska tytułem odprowadzania wód opadowych i roztopowych systemem kanalizacji deszczowej stanowiącej własność Miasta oraz Obwieszczenia Ministra Środowiska w sprawie wysokości stawek opłat za korzystanie ze środowiska za dany rok. Wnioskodawca do opłaty uregulowanej umową dolicza podatek od towarów i usług w wysokości 23%. Wnioskodawca wskazał również, iż zgodnie z Ustawą o podatku od towarów i usług, przy 23% stawce podatku nie jest wymagane posługiwanie się symbolem PKWiU.

Wnioskodawca wniósł o rozstrzygnięcie kwestii, czy wnoszenie przez właścicieli terenów utwardzonych i skanalizowanych opłat za korzystanie ze środowiska, w ramach umowy cywilnoprawnej zawartej z Miastem, stanowi usługę w świetle ustawy o VAT,

W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotem umów pomiędzy Miastem, a podmiotem administrującym skanalizowanym terenem jest usługa świadczona przez Miasto na rzecz tych podmiotów, polegająca na odbieraniu wód opadowych lub roztopowych z jego nieruchomości poprzez system kanalizacji deszczowej, będącej własnością Miasta.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykonuje na rzecz podmiotów administrujących tereny, z których wody deszczowe odbierane są przez kanalizację deszczową, której właścicielem jest Wnioskodawca, czynności, które w świetle przywołanych wcześniej przepisów należy uznać za odpłatne świadczenie usług. Występuje tutaj bowiem skonkretyzowany odbiorca tych czynności, który w zamian za ich wykonanie płaci Wnioskodawcy należność.

Jednocześnie z uwagi na fakt, iż czynność ta wykonywana jest na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, Wnioskodawca jako usługodawca działa jako podatnik i w zakresie tych czynności nie korzysta z wyłączenia, w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Tym samym, w przedmiotowej sprawie, mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usługi przez Wnioskodawcę na rzecz wymienionych we wniosku podmiotów. Wnioskodawca winien przyjąć opłatę jako element kalkulacyjny ceny za świadczenie skonkretyzowanej usługi sklasyfikowanej w jednym grupowaniu PKWiU.

W konsekwencji, zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, opłata za korzystanie ze środowiska stanowi, uzupełniający obok należności za odprowadzanie i oczyszczanie ścieków do systemu kanalizacji deszczowej, element podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji opłatę tę należy bowiem traktować jako część kwoty należnej z tytułu świadczonej usługi związanej z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w powyższym zakresie, należało uznać za prawidłowe.

Wyjaśnić należy, iż niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w kwestii objętej pierwszym pytaniem sformułowanym we wniosku. Odnośnie kwestii, objętej pytaniem drugim sformułowanym we wniosku, która dotyczy stawki na świadczoną usługę, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego, w szczególności zmiany warunków umowy w zakresie ustaleń dotyczących wykonania usługi.

Dodatkowo, należy zauważyć, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Końcowo należy wskazać, iż zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

W tym miejscu należy nadmienić, iż w myśl Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Natomiast tut. Organ nie jest uprawniony do oceny jej poprawności, ani do oceny zgodności dokonanej klasyfikacji z przepisami Dyrektywy. Dokonując interpretacji klasyfikacji wydanych przez Urzędy statystyczne Organ wykroczyłby poza zakres kompetencji wyznaczonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w ramach których Dyrektor Izby Skarbowej działający z upoważnienia Ministra Finansów mógłby udzielić wiążącej odpowiedzi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.