IBPP2/443-477/09/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 września 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-477/09/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2009 r. (data wpływu 23 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży lokalu użytkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 1992 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, a od lipca 1993 r. jest podatnikiem podatku VAT. Na początku działalność ta była prowadzona w wynajmowanym od Miasta G. lokalu użytkowym do którego przynależne były niezagospodarowane piwnice. Budynek, w którym znajduje się użytkowany lokal został wybudowany około roku 1902 i Wnioskodawca nie był pierwszym najemcą. Za zgodą właściciela budynku zaadoptował część piwnic i poszerzył prowadzoną działalność. Całość poniesionych przez Wnioskodawcę nakładów na ulepszenie obcego środka trwałego w latach 1999-2001 potraktował jako związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, w związku z tym podatek VAT naliczony został przez Wnioskodawcę częściowo odliczony.

Od 2002 r. do maja 2009 r. prowadził tam działalność związaną z poprawą kondycji fizycznej (SOLARIUM). We wrześniu 2007 r. Miasto G. sprzedało Wnioskodawcy za kwotę 104 762,00 zł ww. lokal użytkowy mieszczący się w piwnicach ze stawką VAT - zwolniony powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z wykupem tego lokalu związany był akt notarialny, za który notariusz obciążył Wnioskodawcę fakturą VAT. Podatek naliczony z tej faktury wyniósł 92,00 zł i został przez Wnioskodawcę w całości odliczony jako związany ze sprzedażą opodatkowaną.

W międzyczasie Wnioskodawca nie ponosił już żadnych wydatków na ulepszenie tego lokalu. W dniu 22 kwietnia 2009 r. firma Wnioskodawcy sprzedała wyżej opisany lokal użytkowy osobie fizycznej prowadzącej działalność. Umowa sprzedaży ma formę aktu notarialnego, wszelkie opłaty notarialne poniosła strona kupująca. Wnioskodawca wystawił do tej transakcji faktury VAT potwierdzające wpłacone zaliczki oraz fakturę końcową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji sprzedaż lokalu użytkowego może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT czy też powinna być opodatkowaną stawką podstawową 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT ponieważ przy jej zakupie nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego ponieważ wówczas była to transakcja zwolniona z podatku VAT, a wydatki poniesione na ulepszenie przekroczyły 30% wartości początkowej tego środka trwałego, ale były poniesione przez jego firmę w latach 1999-2001, kiedy był jeszcze najemcą tego lokalu. Od tego czasu upłynęło już ponad 5 lat i cały ten czas lokal w stanie ulepszonym do momentu sprzedaży był wykorzystywany do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste i zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku lub opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pierwsze zasiedlenie ma zatem miejsce w momencie oddania do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi:

a.

nowo wybudowanego budynku (budowli lub jego części) lub

b.

gruntownie odnowionego (nakłady na odnowienie to co najmniej 30% jego wartości początkowej) budynku (budowli lub jego części

- w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu VAT (np. sprzedaż, najem, dzierżawa, leasing).

Zatem, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Wówczas, jak wynika z przepisów ustawy, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości, jeśli jest ona już zasiedlona bądź zamieszkana.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od 1992 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, a od lipca 1993 r. jest podatnikiem podatku VAT. Na początku działalność ta była prowadzona w wynajmowanym od Miasta G. lokalu użytkowym do którego przynależne były niezagospodarowane piwnice. Budynek, w którym znajduje się użytkowany lokal został wybudowany około roku 1902 i Wnioskodawca nie był pierwszym najemcą. Za zgodą właściciela budynku zaadoptował część piwnic i poszerzył prowadzoną działalność. Całość poniesionych przez Wnioskodawcę nakładów na ulepszenie obcego środka trwałego w latach 1999-2001 potraktował jako związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, w związku z tym podatek VAT naliczony został przez Wnioskodawcę częściowo odliczony.

Od 2002 r. do maja 2009 r. prowadził tam działalność związaną z poprawą kondycji fizycznej (SOLARIUM). We wrześniu 2007 r. Miasto G. sprzedało Wnioskodawcy za kwotę 104 762,00 zł ww. lokal użytkowy mieszczący się w piwnicach ze stawką VAT - zwolniony powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z wykupem tego lokalu związany był akt notarialny, za który notariusz obciążył Wnioskodawcę fakturą VAT. Podatek naliczony z tej faktury wyniósł 92,00 zł i został przez Wnioskodawcę w całości odliczony jako związany ze sprzedażą opodatkowaną.

W międzyczasie Wnioskodawca nie ponosił już żadnych wydatków na ulepszenie tego lokalu. W dniu 22 kwietnia 2009 r. firma Wnioskodawcy sprzedała wyżej opisany lokal użytkowy osobie fizycznej prowadzącej działalność. Umowa sprzedaży ma formę aktu notarialnego, wszelkie opłaty notarialne poniosła strona kupująca. Wnioskodawca wystawił do tej transakcji faktury VAT potwierdzające wpłacone zaliczki oraz fakturę końcową.

Odnosząc przytoczone wyżej przepisy prawa podatkowego do zaistniałego w sprawie stanu faktycznego należy stwierdzić, iż dostawa lokalu użytkowego, nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy lub przed nim.

W stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż na początku działalność prowadził w wynajmowanym od Miasta G. lokalu użytkowym, ponadto nie był pierwszym najemcą. Stwierdzić zatem należy, iż pierwsze zasiedlenie miało miejsce w momencie oddania przedmiotowego lokalu pierwszemu użytkownikowi w wyniku czynności najmu. Ponadto między pierwszym zasiedleniem a dostawą dokonaną przez Wnioskodawcę upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Wobec powyższego w przypadku sprzedaży lokalu użytkowego, o którym mowa we wniosku, znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (lokalu użytkowego) może korzystać ze zwolnienia należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy nadmienić, iż kwestia poruszona w pyt. nr 2 dotycząca prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez notariusza przy zakupie nieruchomości w 2007 r. jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl