IBPP2/443-467/09/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy świadczone przez Wnioskodawczynię usługi można uznać za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy świadczone przez Wnioskodawczynię usługi można uznać za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wykonuje zawód księgowej w ramach stosunku pracy na cały etat oraz na podstawie umów zlecenia zawartych z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą. Umowy zlecenia zawarte zostały na czas nieokreślony i zawierają następujące postanowienia:

Wnioskodawczyni wykonuje czynności księgowe w siedzibie zleceniodawców wykorzystując swój komputer z oprogramowaniem. Wnioskodawczyni posiada certyfikat Ministra Finansów do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynności księgowe, które Wnioskodawczyni wykonuje w ramach działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 oraz art. 13 pkt 8 ustawy o p.d.o.f., zawierające opisane powyżej postanowienia są wyłączone z działania ustawy o VAT i nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem bez względu na wysokość osiąganych przychodów oraz bez względu na miejsce, w którym Wnioskodawczyni wykona zlecenie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z treścią art. 15 ust. 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 oraz art. 13 pkt 8 ustawy o p.d.o.f., w każdym wypadku gdy z umowy łączącej strony wynika jednoznacznie, że wobec osób trzecich odpowiedzialność za skutki czynności wykonanych przez zleceniobiorcę ponosi zleceniodawca.

Biorąc pod uwagę opisane powyżej warunki wykonywania przez Wnioskodawczynię umów zleceń uważa ona, że spełnione są wszystkie warunki, jakich wymaga ustawa o VAT oraz ustawa o p.d.o.f. aby ta działalność wykonywana osobiście nie stanowiła samodzielnej działalności gospodarczej ponieważ:

* Wnioskodawczyni nie ponosi ryzyka gospodarczego (wynagrodzenie jest w stałej kwocie miesięcznej, Wnioskodawczyni otrzymuje zwrot ryczałtowo określonej kwoty za wykorzystywanie własnego oprogramowania i komputera przy realizacji umów, a inne materiały zakupują zleceniodawcy),

* odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania zleceniobiorcy ponosi zleceniodawca,

* Wnioskodawczyni wykonuje pracę zgodnie ze wskazówkami zleceniodawców w czasie przez nich określonym.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni uważa, że wykonanie usługi księgowej zarówno w siedzibie zleceniodawcy jak i w miejscu jej zamieszkania bez pozostawiania dokumentów poza siedzibą zleceniodawców po zaksięgowaniu nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług i nie powinno być opodatkowane tym podatkiem bez względu na wysokość uzyskanego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 powołanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zatem art. 5 w związku z art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług określa czynności, których wykonanie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast wykaz podmiotów, które uważane są za podatników podatku od towarów i usług oraz rodzaje czynności, które stanowią działalność gospodarczą, określone zostały m.in. w przepisach art. 15 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 maja 2005 r., za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu nie uznawało się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te były związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności.

Natomiast od dnia 1 czerwca 2005 r. przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 otrzymał brzmienie: za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu, których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni wykonuje zawód księgowej w ramach stosunku pracy na cały etat oraz na podstawie umów zlecenia zawartych z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą. Umowy zlecenia zawarte zostały na czas nieokreślony i zawierają następujące postanowienia:

Wnioskodawczyni wykonuje czynności księgowe w siedzibie zleceniodawców wykorzystując swój komputer z oprogramowaniem. Wnioskodawczyni posiada certyfikat Ministra Finansów do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż o ile czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy zlecenia, w zakresie opisanym we wniosku, spełniają łącznie warunki zawarte w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, to nie stanowią one samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów tej ustawy. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie będzie z tego tytułu uznana za podatnika podatku od towarów i usług, a wykonywane czynności nie będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem, bez względu na wysokość osiąganych przychodów oraz bez względu na miejsce, w którym Wnioskodawczyni wykona zlecenie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Należy jednak zauważyć, iż w przypadku niespełnienia któregokolwiek z warunków określonych przepisami art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, przychody z tytułu przedmiotowych usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Ponadto informuje się, iż w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz w zakresie pytania związanego z ustawą o rachunkowości wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.