IBPP2/443-463/10/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanej części przedsiębiorstwa za zorganizowaną części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 21 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania zbywanej części przedsiębiorstwa za zorganizowaną części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w B (Wnioskodawca), zamierza zrezygnować z części prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej dotyczącej gospodarki cieplnej. Od roku 1981 Wnioskodawca prowadzi taką formę działalności gdzie zatrudnia w sezonie grzewczym 3 pracowników (2 pracowników obsługi) oraz jeden pracownik nadzorujący prawidłowe jej funkcjonowanie).

Przedmiot tej działalności, objęty umową Spółki, przewidywał proces ogrzewania części budynków Spółdzielni Mieszkaniowej w B oraz budynków użyteczności publicznej m.in. przedszkole. W zakresie ewidencji tej części działalności zarejestrowane zdarzenie gospodarcze tj. zarówno przychody jak i koszty wynikłe z prowadzonej działalności są ewidencjonowane na osobnych kontach księgowych na podstawie których wynik z działalności jest możliwy do ustalenia.

W roku 2010 Spółdzielnia Mieszkaniowa w B wyraziła wolę zakupu kotłowni wraz z urządzeniami, ciągami głównymi sieci CO, przejmując również pracowników związanych z zakresem prowadzonej działalności. Spółdzielnia planuje dołączyć (organizacyjnie) do nabytej kotłowni kotłownię, którą już posiada i za pomocą której ogrzewa pozostałe zasoby mieszkaniowe.

Zgoda na zbycie tej części działalności oznaczać będzie zmiany w zakresie funkcjonowania przedsiębiorstwa (korekta w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa) - redukcja komórek organizacyjnych, zmiana w umowie Spółki w części dotyczącej przedmiotu działalności a także zmiany w aspekcie finansowym: zmiana w strukturze posiadanego majątku trwałego oraz w strukturze posiadanych przychodów i kosztów, a także zobowiązań wynikających z opłat m.in. ryczałtowych stałej mocy zamawianej (opłaty za gaz i konsekwencje w nich wynikające) jak i okresowych, czy też opłatach środowiskowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym dojdzie do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa odpowiednio w art. 2 pkt 27e w związku z art. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji dochodzi do zbycia (sprzedaży/nabycia) zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanych przepisów nieobjętej podatkiem VAT.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej także "ZCP"), rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Aby ustalić na potrzeby podatku od towarów i usług ocena, czy dochodzi do transferu ZCP w konkretnej sprawie należy ustalić:

Aby można było uznać, iż przedmiotem transferu jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, konieczne jest spełnienie wszystkich ww. warunków łącznie, co następuje w niniejszej sprawie.

1. Wyodrębnienie organizacyjne.

Zdaniem Wnioskodawcy w niniejszym stanie faktycznym dochodzi do sytuacji transferu wyodrębnionej organizacyjnie jednostki.

2. Wyodrębnienie finansowe.

Przez wyodrębnienie finansowe należy rozumieć sytuację, w której ewidencja kosztów i przychodów prowadzona w obrębie jednostki pozwala na ustalenie wyniku finansowego transferowanej części przedsiębiorstwa. Wydzielenie takie nie musi wiązać się z posiadaniem przez jednostkę odrębnego konta i realizację realnych płatności ani też z prowadzeniem odrębnej ewidencji księgowej (w oparciu o odrębny plan kont). Analogiczne stanowisko jest powszechnie akceptowane przez organy i orzecznictwo. Prezentowane jest ono m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 marca 2009 r. IPPP3/443-29/09-2/SM, czy też w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 września 2009 r. ILPB3/423-503/09-4/EK. W praktyce w zależności od stosowanego modelu rachunku kosztów wyodrębnienie finansowe odbywa się zwykle przez przypisanie centrów kosztowych i przychodowych do danej jednostki lub funkcji. U Wnioskodawcy funkcjonują centra kosztowe i przychodowe, gdzie ujmowane są zdarzenia związane z funkcjonowaniem Pionu. W ocenie Wnioskodawcy w omawianej sytuacji dojdzie do transferu centrów kosztowych i przychodowych w sposób, jaki wiąże się z transferem ZCP. W analizowanym stanie faktycznym części.

3. Przeniesienie zobowiązań oraz przeznaczenie przenoszonych składników.

W ocenie Wnioskującego w opisanym stanie faktycznym dochodzi do przejęcia przez Spółdzielnię zobowiązań, a przenoszone składniki służą do realizacji dających się jednoznacznie zdefiniować działań gospodarczych - zaopatrzenie w gaz (opłaty stałe przesyłowe wynikające z przejęcia realizacji zadań, moce zamówione itd.).

4. Warunek możliwości funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo.

Zgodnie z art. 55¹ k.c., przez przedsiębiorstwo należy rozumieć organizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Pojęcie "przedsiębiorstwo" obejmuje wszystkie prawa i obowiązki majątkowe, nie tylko te wymienione powyżej, umieszczone w bilansie danego podmiotu zarówno po stronie aktywów, jaki i pasywów. Przedsiębiorstwo stanowi swoisty zbiór towarów, jak i innych dóbr, które towarami nie są. Brak któregokolwiek z elementów wymienionych w definicji przedsiębiorstwa nie musi dyskwalifikować danej transakcji jako zbycia przedsiębiorstwa. Również wyłączenie określonych elementów z zespołu składników stanowiących przedsiębiorstwo (np. wyłączenie konkretnych budynków, maszyn) nie musi wykluczać zbycia przedsiębiorstwa. Wynika to z faktu, iż zawarte w powyższym artykule wyliczenie ma charakter przykładowy, a o tym jakie konkretne składniki tworzą w danym przypadku ZCP decydują względy funkcjonalne i celowościowe. W analizowanym stanie faktycznym dochodzi do transferu m.in. pozycji z punktów 2, 9, co oznacza spełnienie niezbędnych warunków.

Podkreślenia wymaga, iż ustawa o VAT wymaga by wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania. Do podobnych wniosków prowadzi analiza uzasadnienia wyroku NSA z dnia 22 stycznia 1997 r. SA/Sz 2724/95, gdzie NSA stwierdza, iż zorganizowana część mienia przedsiębiorstwa to taki zespół składników materialnych i niematerialnych, który może stanowić odrębnie zakład. Analogicznie w wyroku z dnia 6 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu stwierdził, iż "aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowaną jego część, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego" (I SA/Wr355/2008). Również w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2000 r. (I CKN 850/98) stwierdzono, że "strony jak wynika z art. 55 k.c. -mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55 k.c.). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa." Podkreślenia wymaga, iż ustawa o VAT wymaga by wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania.

W niniejszym przypadku wyodrębniony pion może stanowić samodzielne przedsiębiorstwo ponieważ:

Pozornie pewne wątpliwości co do zakresu "operacyjnej samodzielności", jaką powinna cechować się zorganizowana część przedsiębiorstwa budzić może brak wyodrębnionej fizycznie części administracyjno finansowej, jednak zarówno przychody, jak i koszty związane z funkcjonowaniem tej działalności ewidencjonowana jest na osobnych kontach księgowych, gdzie wynik finansowy z tej działalności jest do ustalenia. Niemniej w doktrynie akcentowane jest stanowisko, iż przypisanie odpowiednich środków pieniężnych pozwalających na szeroko przeprowadzony outsourcing jest tożsame z zapewnieniem możliwości odrębnego i niezależnego działania. W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca pragnie podkreślić, że brak jest jakichkolwiek ograniczeń prawnych do zlecenia na zewnątrz czynności np. z zakresu księgowości czy też skorzystanie z instytucji outsourcingu, co zapewni stosowną samodzielność.

Przy czym wyłączone spod opodatkowania jest zarówno odpłatne, jaki nieodpłatne zbycie ZCP. Nie ma znaczenia także forma zbycia - podatkowi nie będzie podlegać sprzedaż ZCP, a także aport, zamiana i darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo (jako samodzielny oddział) - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2008 r. III SA/Wa 232/2008.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 552 ww. ustawy - Kodeks cywilny czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ww. ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Podkreślić również należy, iż tak rozumiana zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest towarem w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca, zamierza zrezygnować z części prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej dotyczącej gospodarki cieplnej. Od roku 1981 Wnioskodawca prowadzi taką formę działalności gdzie zatrudnia w sezonie grzewczym 3 pracowników (2 pracowników obsługi oraz jeden pracownik nadzorujący prawidłowe jej funkcjonowanie). Przedmiot tej działalności objęty umową Spółki, przewidywał proces ogrzewania części budynków Spółdzielni Mieszkaniowej w B oraz budynków użyteczności publicznej m.in. przedszkole. W zakresie ewidencji tej części działalności zarejestrowane zdarzenie gospodarcze tj. zarówno przychody jak i koszty wynikłe z prowadzonej działalności są ewidencjonowane na osobnych kontach księgowych na podstawie których wynik z działalności jest możliwy do ustalenia. W roku 2010 Spółdzielnia Mieszkaniowa w B wyraziła wolę zakupu kotłowni wraz z urządzeniami, ciągami głównymi sieci CO, przejmując również pracowników związanych z zakresem prowadzonej działalności. Spółdzielnia planuje dołączyć (organizacyjnie) do nabytej kotłowni kotłownię, którą już posiada i za pomocą której ogrzewa pozostałe zasoby mieszkaniowe. Zgoda na zbycie tej części działalności oznaczać będzie zmiany w zakresie funkcjonowania przedsiębiorstwa (korekta w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa) - redukcja komórek organizacyjnych, zmiana w umowie Spółki w części dotyczącej przedmiotu działalności a także zmiany w aspekcie finansowym: zmiana w strukturze posiadanego majątku trwałego oraz w strukturze posiadanych przychodów i kosztów, a także zobowiązań wynikających z opłat m.in. ryczałtowych stałej mocy zamawianej (opłaty za gaz i konsekwencje w nich wynikające) jak i okresowych, czy też opłatach środowiskowych.

Ponadto Wnioskodawca wykazał, iż przekazywana część przedsiębiorstwa posiada odrębność organizacyjną, zostaną przekazane zobowiązania zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz zorganizowana część przedsiębiorstwa mogłaby funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo.

Kwestią budzącą wątpliwości Wnioskodawcy jest brak części administracyjno-finansowej w przekazywanej części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca wskazał jednak, iż zarówno przychody, jak i koszty związane z funkcjonowaniem tej działalności ewidencjonowana są na osobnych kontach księgowych i wynik finansowy z tej działalności jest do ustalenia. Wnioskodawca wskazał również, iż posiada możliwość skorzystania z instytucji outsourcingu, co zapewni mu stosowną samodzielność.

Należy zauważyć, iż przepisy o podatku od towarów i usług, w tym również powołane powyżej, nie wymagają, aby oddział przedsiębiorstwa, dla uznania go za wyodrębniony finansowo, musiał posiadać odrębną część administracyjno-finansową.

Stąd też, o ile stosowany w zbywanej części przedsiębiorstwa system ewidencji zdarzeń gospodarczych faktycznie będzie zapewniał możliwość wyodrębnienia finansowego, w ocenie tut. organu, nie jest konieczne, dla uznania tej części przedsiębiorstwa za wyodrębnioną finansowo, posiadanie odrębnej części administracyjno-finansowej.

Tym samym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż o ile, mająca być przedmiotem sprzedaży, część przedsiębiorstwa będzie faktycznie organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, to będzie ona mogła zostać uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.