IBPP2/443-45/07/BM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 listopada 2007 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-45/07/BM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. C. przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2007 r. (data wpływu 13 sierpnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 listopada 2007 r. (data wpływu 9 listopada 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca opodatkowania usług wykonywanych na rzecz podmiotu niemieckiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca opodatkowania usług wykonywanych na rzecz podmiotu niemieckiego.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z dnia 4 listopada 2007 r. (data wpływu 9 listopada 2007 r.), będącym odpowiedzią Wnioskodawcy na wezwanie tut. organu z dnia 24 października 2007 r. znak: IBPP2/443-45/07/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca rozpoczął sprzedaż usług na rzecz podmiotu niemieckiego.

Usługi wykonywane są na podstawie, zawartej z niemieckim podmiotem gospodarczym, umowy powierniczego nabywania udziałów i nabywania wierzytelności.

Na mocy tej umowy za wykonywanie tych usług należy się Podatnikowi comiesięczny ryczałt kwotowy. Zapłata następuje po wystawieniu faktury.

Powierzający (firma z siedzibą w Niemczech) i Prowadzący (Wnioskodawca) tą umową określają zasady nabywania i ewentualnie zbywania udziałów Przedsiębiorstwa....... w S. - zwanego dalej Spółką, oraz wierzytelności pieniężnych, których dłużnikiem jest ta Spółka.

Powierzający zainteresowany jest nabyciem udziałów w Spółce, ale sam nie może nabyć udziałów Spółki i wykonywać praw udziałowych, z uwagi na treść umowy Spółki, według której udziały w Spółce nabywać mogą jedynie udziałowcy Spółki, za pisemną zgodą jej Zarządu.

Wnioskodawca we wniosku wskazał ponadto, że (...) w ocenie Powierzającego prowadzenie przez Prowadzącego nabywania udziałów Spółki przez osobę trzecią, która może nabywać udziały Spółki, (Powiernika) we własnym imieniu, ale na rzecz Powierzającego i wykonywanie praw udziałowych nie naruszy praw majątkowych i osobistych Powierzającego, a jednocześnie nie będzie w żaden sposób stanowić działalności sprzecznej z interesami Powierzającego i powszechnie obowiązującym prawem.

Podatnik zauważył również, że Strony uznały, iż najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji będzie powiernicze nabywanie udziałów Spółki, przeprowadzone na mocy ww. umowy przez Prowadzącego, a dokładnie we własnym imieniu przez Pana...... (Powiernika) - wspólnika Spółki, ale na rzecz i rachunek Powierzającego, przy czym Prowadzący przyjmuje pełną odpowiedzialność i gwarancje, że Powiernik będzie działał zgodnie z celem ww. umowy. Powiernik posiada miejsce zamieszkania w Polsce.

Podatnik we wniosku wskazał, iż zaklasyfikował te usługi, według PKWiU jako "pośrednictwo finansowe, gdzie indziej nie sklasyfikowane" - 65.23 lub 67.13.

W piśmie z dnia 4 listopada 2007 r., będącym uzupełnieniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Podatnik zauważył, iż obrót wierzytelnościami, to jest zakup w celu ich odsprzedaży, windykacji lub konwersji na udziały, stanowi świadczenie usług.

Wnioskodawca zakwalifikował te usługi, jako "pośrednictwo finansowe pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane" - 65.23.Z, a miejsce tych usług określił jako tożsame z miejscem własnej siedziby - tym samym opodatkował usługę w Polsce. Jego zdaniem, taka też była intencja umowy, w której przewidziano przy określeniu warunków płatności, że do ceny netto usługi zostanie doliczony w fakturze 22% podatek VAT. Podatnik wystawił w czerwcu pierwszą taką fakturę. Podmiot niemiecki zakwestionował te ustalenia, twierdząc, że miejscem opodatkowania są Niemcy. Dodatkowo Podatnik wskazał, iż wszystkie czynności związane z realizowaniem umowy są wykonywane w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy miejscem obowiązku podatkowego VAT od zaistniałej sprzedaży jest Polska...Wnioskodawca zwrócił się o rozstrzygnięcie miejsca opodatkowania tych usług zgodnie z przepisami dotyczącymi podatku VAT i zasadności odprowadzenia w kraju podatku od tej sprzedaży według stawki 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy miejscem świadczenia usług jest siedziba Spółki, tym samym wraz z dokonaną sprzedażą powstaje w kraju obowiązek doliczenia podatku VAT należnego według stawki 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.Ogólną normę dotyczącą miejsca świadczenia usług wyraża art. 27 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 - 6 i art. 28.

Od powyższej reguły ogólnej określenia miejsca opodatkowania świadczenia usług, ustanowiono szereg wyjątków, określających inne - niż wynikające z zasady ogólnej-miejsca opodatkowania usług, z uwagi na ich charakter.

Odstępstwa od ww. zasady ogólnej określającej miejsce świadczenia usług uregulowane zostały w przepisach art. 27 ust. 2 - 6 oraz art. 28 ww. ustawy, które jako regulacje szczegółowe wyłączają zastosowanie zasad wskazanych w art. 27 ust. 1 ustawy. Natomiast, ilekroć nie będzie możliwe ustalenie miejsca świadczenia usług na podstawie tychże szczególnych regulacji, to wówczas należy odwołać się do ogólnie sformułowanej zasady wynikającej z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Szczególny sposób określania miejsca opodatkowania przewidziano dla enumeratywnie wymienionych w art. 27 ust. 4 usług niematerialnych, w sytuacji gdy są świadczone na rzecz:

1.

osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub

2.

podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- wówczas miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania (art. 27 ust. 3 ustawy).

Umowa powiernicza w polskim prawie należy do umów nie nazwanych.

Istota zlecenia powierniczego polega na tym, że na zewnątrz występuje powiernik, który dokonuje nabycia pewnej rzeczy lub prawa we własnym imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy.

Stroną czynności prawnej jest powiernik, działający we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby. Najpierw sam zaciąga zobowiązanie (np. nabywa udziały, wierzytelności), a następnie - wykonując wcześniejsze zobowiązanie (zlecenie powiernicze) - przenosi te prawa lub obowiązki na osobę, w której interesie i na rachunek której działał.

Tak więc skutki podatkowe wywołuje czynność, mocą której powiernik nabywa rzecz (prawo majątkowe) we własnym imieniu dla dającego zlecenie. Natomiast przeniesienie przez powiernika własności w wykonaniu zlecenia powierniczego na dającego zlecenie nie będzie czynnością rodzącą obowiązek podatkowy.

Zgodnie z treścią przedmiotowego wniosku, Podatnik dokonuje powierniczego nabycia udziałów i wierzytelności na rzecz kontrahenta niemieckiego, zgodnie z zawartą z nim umową. Jednakże bezpośrednim nabywcą udziałów polskiej spółki z siedzibą w Polsce oraz wierzytelności, których dłużnikiem jest ta spółka, jest powiernik, którego miejsce zamieszkania znajduje się w Polsce.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym nie znajdują więc zastosowania przepisy art. 27 ust. 2 - 6 ww. ustawy.

W przedmiotowej sprawie nie mają również zastosowania przepisy art. 28 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, żaden z powołanych przepisów szczegółowych, dotyczących miejsca świadczenia usług nie znajdzie zastosowania w odniesieniu do sytuacji opisanej we wniosku, zatem, w przypadku usług świadczonych przez Podatnika miejscem opodatkowania tych usług będzie, zgodnie z przepisem art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, terytorium Polski.

Na marginesie należy zauważyć, iż Wnioskodawca we wniosku, oprócz pytania o rozstrzygnięcie miejsca opodatkowania tych usług zgodnie z przepisami podatku VAT, zwrócił się o potwierdzenia zasadności odprowadzenia w kraju podatku od tej sprzedaży według stawki 22%.

Zgodnie z cytowanym wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa wyżej rozumie się, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 ww. ustawy).

Czynności opodatkowane są jedynie wówczas gdy wykonywane są przez podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 3).

Jednocześnie art. 8 ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych (dla celów podatku od towarów i usług, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2007 r., stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

W myśl pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielenia informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS, Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budownictwa według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie przepis art. 43 ust. 1 pkt 1 stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3. tego załącznika wymieniono "usługi pośrednictwa finansowego" PKWiU w Sekcji J ex (65-67), z enumeratywnie wskazanymi wyłączeniami.

Wyłączono w nim m.in. usługi ściągania długów i factoringu oraz usługi zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy.

Ze stanu faktycznego wynika, że Podatnik występuje w roli podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem wierzytelnościami i udziałami. Nabycie udziałów spółki oraz jej wierzytelności nastąpiło z zamiarem dokonania przez Podatnika dalszego ich obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Tym samym należy stwierdzić, iż będące przedmiotem wniosku czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według podstawowej stawki 22%, na mocy art. 41 ust. 1 ww. ustawy, ponieważ podlegają one wyłączeniu ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w poz. 3 załącznika nr 4 do ww. ustawy.

Ponadto należy zauważyć, iż "Umowa powierniczego nabywania udziałów i nabywania wierzytelności", stanowiąca załącznik do pisma z dnia 9 listopada 2007 r. nie może być przedmiotem oceny przez tut. organ przy wydawaniu indywidualnej interpretacji. Udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego następuje wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl