IBPP2/443-422/12/ICz - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tego paliwa odsprzedawanego innym jednostkom policji.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 lipca 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-422/12/ICz Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tego paliwa odsprzedawanego innym jednostkom policji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 8 maja 2012 r., uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2012 r. (data wpływu 29 maja 2012 r.), pismem z dnia 8 czerwca 2012 r. (data pływu 14 czerwca 2012 r.) oraz pismem z dnia 12 lipca 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy paliwa oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tego paliwa odsprzedawanego innym Jednostkom Policji,

* prawidłowe w zakresie opodatkowania usług naprawy samochodów służbowych świadczonych dla innych Jednostek Policji,

* nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem części zamiennych wykorzystywanych do naprawy samochodów służbowych innych Jednostek Policji,

* prawidłowe w zakresie sposobu dokumentowania ww. czynności tj. dostawy paliwa oraz usług naprawy samochodów służbowych.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2012 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 maja 2012 r., pismem z dnia 8 czerwca 2012 r. oraz pismem z dnia 12 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i rozliczania czynności wykonywanych przez Komendę Wojewódzką Policji w kwestii sprzedaży paliwa oraz części zamiennych do samochodów służbowych dla innych Jednostek Policji oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wykonywaniem ww. czynności.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 lipca 2012 r. będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 4 lipca 2012 r. znak: IBPP2/443-422/12/ICz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca - Komenda Wojewódzka Policji w K. jest czynnym podatnikiem VAT. Jednostka dokonuje zakupu paliwa oraz części zamiennych do samochodów służbowych. Oprócz zużycia na własne potrzeby, z zakupionych materiałów tj. paliwa i części zamiennych korzystają również inne Jednostki Policji wyodrębnione organizacyjnie np: KWP O., Komenda Główna Policji. Za paliwo tankowane do samochodów służbowych należących do innych Jednostek Policji, KWP w K. obciąża kosztami paliwa ostatecznych odbiorców. W przypadku wykonania usługi naprawy samochodu jest to usługa świadczona na rzecz innej jednostki Policji, w tym przypadku KWP w K. nie uwzględnia kosztów robocizny a jedynie obciąża podmioty kosztami za zużyte części zamienne.

Zgodnie z art. 5 pkt 1 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na rzecz innych podmiotów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z czym KWP w K. dokonuje sprzedaży paliwa i części zamiennych według stawki podstawowej w wysokości 23%. KWP w K. nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących ww. zakupy.

W ramach prowadzonych działań służbowych policjanci innych komórek organizacyjnych policji w kraju (np. Komenda Wojewódzka Policji w P., Komenda Główna Policji w W.) są zaopatrywani w paliwo i części zamienne do pojazdów służbowych przez Komendę Wojewódzką Policji w K. Z uwagi na odrębne budżety jednostki te wzajemnie rozliczają poniesione koszty.

Ponadto na terenie siedziby Komendy Wojewódzkiej Policji w K. prowadzi swoje działania komórka organizacyjna Komendy Głównej Policji w W. - Centralne Biuro Śledcze. Centralne Biuro Śledcze jest komórką realizującą zadania związane ze zwalczaniem przestępczości zorganizowanej oraz rozpoznawaniem zagrożeń terrorystycznych w kraju a także tych o charakterze międzynarodowym. Funkcjonariusze CBŚ współpracują z policjantami innych państw a także służbami, urzędami administracji, Jednostkami organizacyjnymi policji. Stąd prowadzone przez nich zadania i operacje specjalne podejmowane są na obszarze całego kraju. Centralne Biuro Śledcze posiada w swojej strukturze zarządy i wydziały terenowe. Powyższe wynika z Zarządzenia Nr 749 Komendanta Głównego Policji z dnia 27 maja 2010 r. w sprawie regulaminu Komendy Głównej Policji, w związku z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687, Nr 217 poz. 1280 i Nr 230 poz. I371).

Komendant Wojewódzki Policji w K. na podstawie art. 5 ust. 2 oraz art. 6g i art. 7 ust. 1 pkt 1-2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz wewnętrznych procedur, udostępnia komórkom terenowym KGP pomieszczenia, realizuje zakupy, usługi. Z uwagi na odrębne budżety KGP i KWP (zgodnie z Decyzją nr 22 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 grudnia 2011 r. w sprawie ustanowienia dysponentów środków budżetu państwa w części 42 - sprawy wewnętrzne) jednostki te dokonują wzajemnych rozliczeń finansowych.

Komenda Główna Policji refunduje poniesione przez KWP w K. wydatki na podstawie dokumentów finansowych: not księgowych a w przypadku tankowania paliwa na Stacji paliw KWP w K. i wymiany części samochodowych do pojazdów służbowych na podstawie faktur VAT (rozliczając jako sprzedaż w rejestrach i deklaracji VAT).

Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego dot. przenoszenia wzajemnie ponoszonych kosztów między jednostkami Policji w kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz Zarządzenia Nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie form organizacji i ewidencji czynności dochodzeniowo śledczych Policji oraz przechowywania przez Policję dowodów rzeczowych uzyskanych w postępowaniu karnym, czynności operacyjno rozpoznawcze prowadzone są przez policjantów na obszarze całego kraju.

Dochodzenia obejmujące wiele przestępstw albo charakteryzujące się skomplikowanym stanem faktycznym lub prawnym mogą być prowadzone wspólnie przez funkcjonariuszy rożnych jednostek Policji. W toku prowadzonych postępowań wykorzystywane są różne formy, metody i środki pracy operacyjnej, w tym tworzone są tzw. grupy śledcze, do których często angażowani są policjanci z innych jednostek organizacyjnych policji np. na obszarze działania Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. prowadzona jest sprawa z udziałem policjantów z KWP Ł. i KWP we W. Funkcjonariusze realizują zadania korzystając ze służbowych pojazdów i sprzętu. Konieczność przeprowadzenia naprawy w nagłych sytuacjach w Stacji Obsługi KWP w K. wynika także z faktu, iż pojazdy policyjne wyposażone są w specjalistyczny sprzęt niezbędny np. do prowadzenia obserwacji, naprawa takiego pojazdu w ogólnodostępnym warsztacie nie jest możliwa.

Z uwagi na sprawowanie zwierzchniego nadzoru służbowego przez Dyrektora Biura Kryminalnego KGP w prowadzonych postępowaniach przygotowawczych zachodzi konieczność także przemieszczania się na obszarze całego kraju.

Poza wykonywaniem zadań przez inne jednostki policji na terenie działania KWP w K. jednostki te mogą się zwracać o wykonanie określonych czynności, przesyłając w tym celu akta i informację. W przypadku skomplikowanego charakteru sprawy na teren działania KWP w K. może zostać delegowany policjant z jednostki prowadzącej. Zgodnie z § 48 Zarządzenia Nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 2012 r. (...) wydatki związane z wykonywaniem zleconych czynności winny być rozliczone między jednostkami na podstawie noty księgowej.

Ponadto w celu ujednolicenia zasad korzystania z zaplecza logistycznego między służbami podległymi, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zatwierdził w dniu 31 grudnia 2008 r. (LDZ/DBP/0033-1/36/08) wytyczne w tym zakresie. Zgodnie z zawartymi w nich zapisami służby podległe MSWiA mogą zawierać Porozumienia w sprawie korzystania z wzajemnych nieruchomości, zasobów i wykonywania usług. Rozliczenia winny opierać się na wystawieniu noty księgowej (nie uwzględniając kosztów osobowych) i winny wynikać z realnie poniesionych wydatków.

Konieczność prowadzenia wzajemnych rozliczeń kosztów wynika z odrębności budżetów jednostek Policji. Zgodnie z Decyzją Nr 22 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 grudnia 2011 r. w sprawie ustanowienia dysponentów środków budżetu państwa w części 42 - sprawy wewnętrzne, Komendant Wojewódzki Policji jako dysponent trzeciego stopnia podlega Komendantowi Głównemu Policji a ten dysponentowi części 42 - Ministrowi Spraw Wewnętrznych. Podnoszenie uzyskiwanych dochodów budżetowych przez jedną z jednostek Policji skutkuje zatem zwiększonym wydatkiem budżetowym innej jednostki.

Korzystanie z tankowania pojazdu oraz z części zamiennych w KWP w K. przez inne jednostki Policji odbywa się wyłącznie w trakcie wykonywania przez te jednostki zadań służbowych oraz w niewielkim zakresie. W okresie miesiąca realizowanych jest dotychczas przez Stację Obsługi przy KWP w K. około 15 usług tankowania paliwa i około 5 usług napraw pojazdów.

W piśmie uzupełniającym z dnia 12 lipca 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

Komenda Wojewódzka Policji w K dokonuje rozliczeń z innymi jednostkami Policji z tytułu tankowania pojazdów, naprawy pojazdów i wymiany części na mocy wskazanych we wniosku wytycznych i wewnętrznych aktów prawnych:

* Zarządzenia Nr 109 Komendanta Głównego Policji z dnia 15 lutego 20I2 r. 48 - wydatki związane z wykonywaniem zleconych czynności winny być rozliczone między jednostkami na podstawie noty księgowej.

* "Wytyczne w zakresie integracji zaplecza logistycznego Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Biura Ochrony Rządu" Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 grudnia 2008 r., LDZ/DBP-0033-1/36/08. Zgodnie z zawartymi w nich zapisami jednostki organizacyjne podlegle MSWiA mogą zawierać Porozumienia w sprawie korzystania z wzajemnych nieruchomości, zasobów i wykonywania usług. Rozliczenia winny opierać się na wystawieniu noty księgowej bez uwzględnienia kosztów osobowych i winny wynikać z rzeczywiście poniesionych wydatków.

* Decyzja nr 311 Komendanta Głównego Policji z dnia 13 sierpnia 2009 r. w sprawie gospodarowania materiałami pędnymi i smarami w Policji. Zgodnie z zapisami § 5 i § 7 niniejszej Decyzji sprzęt transportowy należący do jednostek organizacyjnych podporządkowanych MSWiA może być zaopatrywany w materiały pędne i smary w policyjnych stacjach paliw lub w innej stacji paliw w jednostce organizacyjnej podporządkowanej MSWiA.

* Decyzja nr 132 Komendanta Głównego Policji z dnia 27 marca 2012 r. w sprawie zaopatrywania i finansowania komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji, znajdujących się na terenie działania komendantów wojewódzkich Policji i Komendanta Stołecznego Policji. Zgodnie z zapisem § 6 ust. 3 Komendy Wojewódzkie Policji po dokonaniu wydatków na rzecz innych terenowych komórek organizacyjnych a związanych z bieżącym funkcjonowaniem takich jak: tankowanie pojazdów, wymiana części zamiennych i naprawa pojazdów służbowych, naprawa sprzętu biurowego, koszt materiałów biurowych, materiałów do konserwacji pomieszczeń wystawiają, noty księgowe, które przekazują do realizacji Komendzie Głównej Policji.

Jednostki Policji, na rzecz których KWP w K. wykonuje wymienione czynności posiadają status państwowych jednostek budżetowych.

Usługa naprawy pojazdu stanowi kompleksową usługę obejmującą dostawę i montaż (wymianę) części zamiennych. Ceną za tę usługę jest równowartość rzeczywiście poniesionego wydatku na zakup części.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z tym, że w jednostce występuje zmiana przeznaczenia zakupionych towarów czy można zastosować przepisy zawarte w art. 91 ust. 7b ustawy o podatku od towarów i usług dokonując częściowego odliczenia podatku w zakresie odprzedaży paliwa i części zamiennych innym odbiorcom. Na jakich zasadach i w jakim terminie dokonuje się odliczenia podatku.

2.

Czy wykonana usługa naprawy samochodu, w ramach której następuje naprawa, wymiana i montaż części w samochodach służbowych innych jednostek policji (wyodrębnionych organizacyjnie) może podlegać sprzedaży zwolnionej z podatku VAT. Czy można w takim przypadku zastosować zwolnienie, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

3.

Czy wykonana usługa tankowania pojazdu służbowego innych jednostek policji (wyodrębnionych organizacyjnie) na stacji paliw KWP w K. może podlegać sprzedaży zwolnionej z podatku VAT. Czy można w takim przypadku zastosować zwolnienie, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

4.

Czy w ramach jednostek policji można w ww. przypadkach zastosować rozliczenie kosztów na podstawie noty księgowej bez zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi tj. KWP w K. przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do sprzedaży paliwa i wykonywanej usługi naprawy pojazdów.

W piśmie uzupełniającym z dnia 12 lipca 2012 r. Wnioskodawca doprecyzował stanowisko w sprawie oceny prawnej dotyczące pytania oznaczonego we wniosku nr 1. Podatnikowi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu: paliwa i części zamiennych, materiałów biurowych, materiałów do konserwacji pomieszczeń, usług naprawy sprzętu biurowego na zasadach ogólnych - czyli w miesiącu otrzymania faktury bądź dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych.

Ad. 2

Wykonana usługa naprawy samochodu, w ramach której następuje wymiana i montaż części zamiennych wykonana przez pracowników KWP w K. na rzecz innych jednostek Policji winna podlegać zwolnieniu na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Dowodem wykonania usługi winna być faktura VAT o treści "za wykonaną usługę naprawy pojazdu" ze stawką zwolnioną.

Ad. 3

W przypadku tankowania paliwa przez inną jednostkę, KWP w K. dokonuje na rzecz tych podmiotów odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%.

Ad. 4

W ramach wzajemnych rozliczeń pomiędzy jednostkami Policji należy stosować przepisy o VAT.

W sprawie obciążania kosztami paliwa pomiędzy jednostkami policji, Komenda Wojewódzka Policji w K. otrzymała Postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K. z dnia 10 czerwca 2005 r. IIUSPP/443/60B/73088/05/06. W załączeniu przedkładam kserokopie niniejszego Postanowienia wnosząc jednocześnie o ponowną interpretacje z uwagi na zmianę przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie opodatkowania dostawy paliwa oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tego paliwa odsprzedawanego innym Jednostkom Policji,

* prawidłowe w zakresie opodatkowania usług naprawy samochodów służbowych świadczonych dla innych Jednostek Policji,

* nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem części zamiennych wykorzystywanych do naprawy samochodów służbowych innych jednostek Policji,

* prawidłowe w zakresie sposobu dokumentowania ww. czynności tj. dostawy paliwa oraz usług naprawy samochodów służbowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie za art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważy, iż generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 106 cyt. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca - Komenda Wojewódzka Policji jest czynnym podatnikiem VAT. Jednostka dokonuje zakupu paliwa oraz części zamiennych do samochodów służbowych. Oprócz zużycia na własne potrzeby, z zakupionych materiałów korzystają również inne Jednostki Policji wyodrębnione organizacyjnie np: KWP O., Komenda Główna Policji. Za paliwo tankowane do samochodów służbowych należących do innych Jednostek Policji, KWP w K. obciąża kosztami paliwa ostatecznych odbiorców. W przypadku wykonania usługi naprawy samochodu jest to usługa świadczona na rzecz innej Jednostki Policji. Usługa naprawy pojazdu stanowi kompleksową usługę obejmującą dostawę i montaż (wymianę) części zamiennych. Ceną za tę usługę jest równowartość rzeczywiście poniesionego wydatku na zakup części.

Jednostki Policji na rzecz których KWP w K. wykonuje czynności wymienione we wniosku posiadają status państwowych jednostek budżetowych.

Zatem odpłatne przekazanie paliwa przez Komendę Wojewódzką Policji na rzecz innych Jednostek Policji należy traktować jako sprzedaż towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług właściwą dla danego towaru stawką podatku VAT i udokumentowaniu fakturą VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż w przypadku tankowania paliwa przez inną jednostkę, KWP w K. dokonuje na rzecz tych podmiotów odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usługa czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%, należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania i udokumentowania czynności polegających na wykonaniu usług naprawy samochodów służbowych przez Komendę Wojewódzką Policji na rzecz innych Jednostek Policji, należy wskazać, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

1.

jednostkami budżetowymi,

2.

samorządowymi zakładami budżetowymi,

3.

jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi

- z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminów: "jednostka budżetowa", czy "zakład budżetowy". W związku z tym, należy posiłkować się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

Jednostkami budżetowymi - w myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy - są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Natomiast na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

Z okoliczności sprawy wynika, iż usługi naprawy samochodów służbowych są wykonywane dla jednostek budżetowych. Wnioskodawca również jest jednostką budżetową. Usługa naprawy pojazdu stanowi kompleksową usługę obejmującą dostawę i montaż części zamiennych, gdzie cena za usługę stanowi równowartość rzeczywiście poniesionego wydatku na zakup części.

Mając zatem na uwadze cyt. przepisy rozporządzenia Ministra Finansów należy stwierdzić, iż usługi polegające na naprawie samochodów służbowych wykonywane przez Komendę Wojewódzką Policji na rzecz innych Jednostek Policji, korzystają ze zwolnienia wynikającego z przepisu § 13 ust. 1 pkt 13 cyt. rozporządzenia. Usługi te należy udokumentować fakturą VAT. Wnioskodawca wystawiając fakturę VAT dokumentującą konkretne zdarzenie gospodarcze, zobowiązany jest zawrzeć w niej dane, o których mowa w § 5 ust. 1 oraz § 5 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż wykonana usługa naprawy samochodu, w ramach której następuje wymiana i montaż części zamiennych wykonana przez pracowników KWP w K. na rzecz innych jednostek Policji winna podlegać zwolnieniu na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast dowodem wykonania usługi winna być faktura VAT o treści "za wykonaną usługę naprawy pojazdu" ze stawką zwolnioną, należało uznać za prawidłowe.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że w ramach rozliczeń dot. ww. przypadków należy stosować przepisy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Przystępując do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem paliwa do samochodów służbowych oraz świadczeniem usług naprawy tych samochodów dla innych Jednostek Policji, należy mieć na uwadze przepisy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów, o których mowa w art. 29 ust. 4.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje, co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ww. ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Tym samym Wnioskodawca przekazując odpłatnie paliwo i obciążając inne Jednostki Policji kosztami zwrotu wydatków poniesionych w związku uzupełnieniem paliwa do samochodu służbowego - wykonuje w świetle cytowanej ustawy o VAT - czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Wobec tego koszty związane z nabyciem paliwa przekazywanego odpłatnie dla innych Jednostek łączą się z wykonaniem czynności opodatkowanej.

Zatem w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie tego paliwa przeznaczonego do tankowania przez inne Jednostki Policji.

Natomiast prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego jest przy tym zazwyczaj otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymał fakturę dokumentującą nabycie lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast w sytuacji gdy Wnioskodawca obciąża inne Jednostki Policji kosztami zwrotu wydatków poniesionych w związku z dokonaniem napraw technicznych samochodów służbowych innych Jednostek Policji, wykonuje czynności, które na mocy przepisu § 13 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, to koszty związane ze świadczeniem usług naprawy samochodów służbowych dla innych Jednostek Policji nie łączą się z wykonaniem czynności opodatkowanej lecz zwolnionej od podatku.

Wobec powyższego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku ze świadczeniem usług naprawy samochodów służbowych dla innych Jednostek Policji nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie części zamiennych, zużytych do naprawy samochodów służbowych innych jednostek Policji.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi tj. KWP w K. przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do sprzedaży paliwa, tzn. podatnikowi przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu: paliwa, na zasadach ogólnych - czyli w miesiącu otrzymania faktury bądź dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy, iż, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi tj. KWP w K. przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do wykonywanej usługi naprawy pojazdów, należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zwrócić uwagę na wskazany w stanowisku przepis art. 91 ust. 7b ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Wyżej wymieniony przepis dotyczy przypadków gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego towaru lub usługi i dokonał tego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przepis ten dotyczy towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a ustawy. A zatem przepis ten dotyczy praw i obowiązków w zakresie korekty podatku naliczonego, gdy tym czasem w przedmiotowej sprawie sytuacja taka nie ma miejsca a więc przepis ten nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej pytania sformułowanego w piśmie uzupełniającym z dnia 12 lipca 2012 r. została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Ponadto podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o prawie do odliczenia z tytułu nabycia materiałów biurowych oraz materiałów do konserwacji pomieszczeń, bowiem w tym zakresie nie zostało sformułowane pytanie, które zakreśla zakres udzielonej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl