IBPP2/443-406/09/LŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku (data wpływu do tut. organu 1 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieodpłatne wydanie towarów w ramach klubu lojalnościowego oraz w ramach reprezentacji stanowi dostawę towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nieodpłatne wydanie towarów w ramach klubu lojalnościowego oraz w ramach reprezentacji stanowi dostawę towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje nieodpłatnego wydania towarów w ramach klubu lojalnościowego dla podmiotów gospodarczych zakupujących towary Wnioskodawcy.

Aby wziąć udział w sprzedaży firmowej klient musi:

Zebrane w promocji hologramy można wymienić na nagrody, wartościowo równe ilości zgromadzonych punktów, znajdujące się w katalogu.

Ponadto Wnioskodawca dokonuje nieodpłatnego wydania towarów (prezentów) dla kontrahentów w ramach reprezentacji oraz gadżetów reklamowych.

Nieodpłatne wydanie towarów zarówno w ramach klubu lojalnościowego, gadżetów reklamowych, czy też prezentów dla kontrahentów odbywa się w celu przywiązania kontrahenta do Wnioskodawcy, co ma skutkować intensyfikacją sprzedaży towarów oferowanych przez Wnioskodawcę.

Do tej pory Wnioskodawca traktował tego typu wydania jako dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto w piśmie z dnia 20 lipca 2009 r. Wnioskodawca wskazał, iż przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupu towarów wydanych w ramach klubu lojalościowego oraz jako gadżety reklamowe, a także towarów wydanych na cele reprezentacji zakupionych po dniu 30 listopada 2008 r. Poza tym Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów wydanych na cele reprezentacji (zakupionych do 30 listopada 2008 r.). Wydawane towary (w ramach reprezentacji, klubu lojalonościowego oraz gadżetów reklamowych) nie są próbkami ani prezentami o małej wartości w myśl art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Wnioskodawca oczekuje interpretacji według obecnie obowiązującego stanu prawnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydanie towarów w ramach klubu lojalnościowego oraz reprezentacji (w obu przypadkach na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem) jest dostawą towarów w świetle definicji zawartej w art. 5 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z działalnością przedsiębiorstwa nie jest dostawą towarów w myśl przepisów Ustawy o podatku od towarów i usług.

Artykuł 7 ust. 2 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ma następujące brzmienie: "2. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z części wstępnej art. 7 ust. 2 wynika, iż odnosi on się do nieodpłatnego przekazania towarów, które następuje na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, a więc pomija wydania, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem. W związku z tym pod pojęciem "wszelkie inne przekazania towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny" wymienione w pkt 2 omawianego przepisu to tylko takie nieodpłatne przekazania, które nie zostały dokonane na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Natomiast w ust. 3 wskazane są tylko te rodzaje towarów, których nieodpłatne przekazanie na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania.

Podobne stanowisko można odnaleźć w wyrokach sądów administracyjnych, czytając m.in. w wyroku NSA z dnia 13 maja 2008 r. (I FSK 600/07), iż "...w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa, na cele wiążące się z tym przedsiębiorstwem, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów".

Tego typu stanowisko prezentowały również inne sądy administracyjne w wyrokach:

Bardziej restrykcyjne w tym względzie jest Prawo Europejskie, które w Art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE mówi, że "Wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki". Ta regulacja wskazuje, iż w świetle przepisów unijnych za dostawę towarów uznawane jest nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa zarówno na cele związane jak i niezwiązane z działalnością przedsiębiorstwa.

Jednakże jak wskazuje Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 marca 2009 r. (I FPS 6/08) "nie może być stosowana taka wykładnia prawa krajowego, która będzie prowadziła do nakładania na podatników obowiązków nie wyrażonych wprost w prawie krajowym. (...)w sytuacji wadliwej transpozycji art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 16 dyrektywy 2006/112/WE) do polskiej ustawy o podatku od towarów i usług brak jest podstaw do dokonywania wykładni przepisów art. 7 ust. 2 i 3 tej ustawy w sposób, który odpowiadałby treści art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy. Prowspólnotowa wykładnia prawa powinna mieć miejsce wyłącznie wówczas, gdy wykładnia językowa nie prowadzi do odpowiedzi w przedmiocie treści przepisów prawa krajowego".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Przepis art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jak stanowi art. 7 ust. 3 cyt. ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Zebrane w promocji hologramy można wymienić na nagrody, wartościowo równe ilości zgromadzonych punktów, znajdujące się w katalogu.

Ponadto Wnioskodawca dokonuje nieodpłatnego wydania towarów (prezentów) dla kontrahentów w ramach reprezentacji oraz gadżetów reklamowych.

Nieodpłatne wydanie towarów zarówno w ramach klubu lojalnościowego, gadżetów reklamowych, czy też prezentów dla kontrahentów odbywa się w celu przywiązania kontrahenta do Wnioskodawcy, co ma skutkować intensyfikacją sprzedaży towarów oferowanych przez Wnioskodawcę.

Ponadto Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupu towarów wydanych w ramach klubu lojalościowego oraz jako gadżety reklamowe, a także towarów wydanych na cele reprezentacji zakupionych po dniu 30 listopada 2008 r.

Wnioskodawca wskazał także, iż wydawane towary (w ramach reprezentacji, klubu lojalonościowego oraz gadżetów reklamowych) nie są próbkami ani prezentami o małej wartości w myśl art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Zatem czynność nieodpłatnego przekazania w ramach reprezentacji, w ramach klubu lojalnościowego nagród, prezentów i gadżetów, przy zakupie których Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w sytuacji gdy nie stanowią one prezentów o małej wartości oraz próbek, spełnia kryteria uznania jej za dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto tut. organ zauważa iż definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a nie jak wskazał Wnioskodawca w poz. 55 formularza ORD-IN, w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Ten ostatni przepis określa czynności, które podlegają opodatkowaniu.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków:

oraz wyroków NSA zauważa się, iż orzeczenia te zostały wydane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Wyroki sądów nie mają charakteru powszechnie obowiązującego prawa.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego od 1 grudnia 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.