IBPP2/443-39b/07/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2007 r. (data wpływu 8 sierpnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2007 r. (data wpływu 18 września 2007 r.) oraz pismem (faxem) z dnia 7 listopada 2007 r. (data wpływu 7 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie uznania, czy marża naliczana od poszczególnych rodzajów odsprzedawanych usług podlega opodatkowaniu według stawki 22% czy też stawka ta zależy od rodzaju nabywanych usług (na przykład 7% w odniesieniu do usług hoteli) - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług turystycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami:

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się organizacją pobytu i zapewnieniem atrakcji turystycznych dla podróżnych zza zagranicy odwiedzających Polskę. Usługi te wykonywane są na rzecz przedsiębiorstwa branży turystycznej z siedzibą w Austrii w ramach zawartej umowy. Jej świadczenia obejmują między innymi zapewnienie noclegów, wyżywienia, transportu, wycieczek, przewodników turystycznych, biletów wstępu na imprezy kulturalne, biletów wstępu do muzeów. Spółka wskazała, że nie sprzedaje jednak pakietów usług turystycznych, lecz w odniesieniu do poszczególnych grup turystów jej usługi są świadczone w różnym zakresie, na przykład mogą one obejmować wyłącznie pobyt w restauracji lub wizytę w muzeum, a czasem kilka rodzajów usług.

Spółka wyjaśniła że przy wykonywaniu ww. usług nie świadczy usług własnych.Za dany miesiąc rozlicza się z usługobiorcą - organizatorem wycieczek - jednorazowo, a jej wynagrodzenie obejmuje koszty nabytych usług, rozliczonych w danym miesiącu, powiększone o marżę zysku określoną w umowie.

Zakupione dla bezpośredniej korzyści turysty usługi są opodatkowane podatkiem od towarów i usług na różnych zasadach:

* usługi hoteli i restauracji, za wyjątkiem napojów - 7%, usługi w zakresie kultury - zwolnione od podatku,

* usługi transportowe - 22%,a ponadto usługi przewodników nabywane są także od przewodników zwolnionych podmiotowo z podatku od towarów i usług z uwagi na wielkość ich obrotów.

Spółka również poinformowała, że ewidencja księgowa zapewnia wyodrębnienie kosztów na nabycie poszczególnych rodzajów usług nabytych dla bezpośredniej korzyści podróżnych.

W uzupełnieniu wniosku (pismo - fax z dnia 7 listopada 2007 r.) Spółka dodatkowo wyjaśniła, że przy świadczeniu usług na rzecz austriackiego przedsiębiorstwa działa we własnym imieniu i na własny rachunek. Wskazała również, że Jej działalność w ramach świadczonych usług została sklasyfikowana w systemie REGON jako pozostała działalność turystyczna (PKD 5330D), co odpowiada w Klasyfikacji PKWiU kodowi 63.30 "Usługi biur podróży, pilotów, wycieczek i przewodników turystycznych: obsługa ruchu turystycznego, gdzie indziej niesklasyfikowana".

Spółka przy świadczeniu usług na rzecz austriackiego kontrahenta dokonuje odsprzedaży między innymi następujących rodzajów usług:

* hotelarskich - PKWiU 55.10

* gastronomicznych - PKWiU 55.30

* świadczonych przez pilotów wycieczek i przewodników turystycznych - PkWiU 63.30.14

* rozrywkowych świadczonych przez zespoły teatralne, zespoły pieśni i tańca, zespoły muzyczne i orkiestry - PKWiU 92.31.21.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jeśli odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku jako 1 będzie pozytywna (tzn. w przypadku uznania, że opisane we wniosku usługi turystyczne winny być opodatkowane według procedury przewidzianej w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług), czy marża naliczana od poszczególnych rodzajów odsprzedawanych usług podlega opodatkowaniu według stawki 22% czy też stawka ta zależy od rodzaju nabywanych usług na przykład 7% w odniesieniu do usług hoteli....

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do stosowania w stosunku do marży stawki podatku od towarów i usług obowiązującej dla poszczególnych nabywanych usług, gdyż poprzez ich odsprzedaż nie zmienia się charakter nabywanej usługi. Wynika to z faktu, że usługi świadczone przez Spółkę nie dotyczą sprzedaży pakietów turystycznych lecz polegają na zapewnieniu na rzecz austriackiego kontrahenta określonych świadczeń, na przykład zapewnienia biletów wstępu do muzeów, czy też noclegu. Spółka uważa też, że na przykład w odniesieniu do marży realizowanej na odsprzedaży usług w zakresie kultury (bilety wstępu) mogłaby stosować zwolnienie podatkowe, a w przypadku odsprzedaży usług hoteli - stawkę w wysokości 7%.

Jednocześnie Spółka również w uzupełnieniu zauważyła, że dla celów podatku od towarów i usług nie powinna być w tym zakresie stosowana klasyfikacja statystyczna, gdyż klasyfikacja ta nie zawiera pozycji "usługi turystyki". Stwierdziła, że ani ustawa o podatku od towarów i usług ani też VI Dyrektywa nie wprowadziły na swoje potrzeby własnej definicji usług turystyki - stąd przyjąć należy, iż zgodnie z regułami systemowej wykładni prawa przez usługi turystyczne należy rozumieć, stosownie do definicji legalnej zawartej w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych, usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym.

Wskazała również, że w nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 19 września 2007 r., która ma obowiązywać od 1 stycznia 2008 r. wyraźnie wyłączono usługi turystyki z identyfikacji dla potrzeb podatku od towarów i usług za pomocą klasyfikacji statystycznych, dokonując odpowiedniej zmiany art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Stwierdziła, że w jej przekonaniu zmiana ta miała wyłącznie charakter uściślający.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wyjaśnia na wstępie, iż odpowiadając - pismem z dnia 13 listopada 2007 r. znak: IBPP2/443-39a/07/BW - na zapytanie Wnioskodawcy (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 1), czy świadczenie, wskazanych we wniosku usług należy rozliczać w oparciu o szczególną procedurę określoną w art. 119 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uznał stanowisko Wnioskodawcy, przyjmujące, że winien on w przedstawionym stanie faktycznym, dokonywać rozliczenia według procedury przewidzianej w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług, za prawidłowe.

Zatem koniecznym jest odniesienie się do kwestii będącej przedmiotem ww. zapytania Wnioskodawcy.

Istotą szczególnej procedury opodatkowania przy wykonywaniu usług turystycznych, określonej w art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) jest to, że podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. W myśl art. 119 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Jeżeli zatem przy świadczeniu usługi turystycznej podatnik nabędzie usługi od innych podmiotów dla bezpośredniej korzyści turysty (m.in. zakwaterowanie, transport, wyżywienie), podstawą opodatkowania tej usługi będzie marża (z zastrzeżeniem, że podatnik spełnia jednocześnie wszystkie warunki wynikające z przepisu art. 119 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług), która stanowi różnicę między ceną zapłaconą przez nabywcę usługi (turystę) a kosztami poniesionymi przez podatnika na zorganizowanie imprezy (czyli nabyte usługi zakwaterowania, transportu, wyżywienia). Tak wyliczona różnica (marża) zawiera już w sobie podatek należny od tej usługi obliczony według podstawowej stawki podatku 22%, bowiem w ustawie o podatku od towarów i usług nie wymieniono usług turystycznych jako usług dla których obniża się stawkę podatku lub też usług, które zwalnia się od podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Spółki uznające, że ma ona prawo do stosowania w stosunku do marży stawki podatku od towarów i usług obowiązującej dla poszczególnych nabywanych usług jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, że poruszone w przedmiotowym wniosku kwestie:

* możliwości rozliczania w oparciu o szczególną procedurę określoną w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług przy świadczeniu wymienionych we wniosku usług,

* możliwości uwzględnienia jako kosztu usług świadczonych przez podatników dla bezpośredniej korzyści turysty pomniejszającego podstawę opodatkowania, wartości usług nabytych od podatników zwolnionych z podatku od towarów i usług,

* sposobu opodatkowania usług świadczonych na rzecz kontrahenta a. będą przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.