IBPP2/443-376/11/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 15 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług przy nieodpłatnym przekazywaniu wyrobów w ramach darowizny - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 marca 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług przy nieodpłatnym przekazywaniu wyrobów w ramach darowizny.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo jest producentem obuwia roboczego i bezpiecznego do użytku w pracy. Produkuje bardzo szeroki asortyment i wzornictwo tego obuwia - ponad 60 modeli, różnymi technologiami montażu, o zróżnicowanej konstrukcji, składzie materiałowym i różnej pracochłonności.

Uwzględniając pisemne prośby organizacji pożytku publicznego, przedsiębiorstwo wspiera je, przekazując im doraźnie swoje wyroby w remach darowizny.

W momencie przekazania swoich wyrobów w ramach darowizny, przedsiębiorstwo wystawia dokument WZD (wydanie wyrobu w ramach darowizny), który jest podstawą pomniejszenia stanu (ilościowego i wartościowego) wyrobów na magazynie. Dokument jest wyceniany według kosztu wytworzenia.

Wartość darowizny, przedsiębiorstwo księguje w pozostałe koszty operacyjne nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów łącznie z podatkiem VAT należnym, z faktury wewnętrznej.

Na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przedsiębiorstwo wystawia fakturę wewnętrzną na darowane wyroby, w której podstawą opodatkowania jest fabryczna cena zbytu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

'

Czy przedsiębiorstwo prawidłowo ustala podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług przy nieodpłatnym przekazywaniu swoich wyrobów w ramach darowizny.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazując swoje wyroby w ramach darowizny, dokonuje dostawy towarów, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Na swoje wyroby przedsiębiorstwo ma ustalone fabryczne ceny zbytu, które są cenami nabycia dla nabywców (kupujących, obdarowywanych), w związku z tym na podstawie art. 29 ust. 10 ustawy o VAT oraz uwzględniając art. 14 i art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do ustalenia postawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług przy dokonywaniu darowizny swoich wyrobów, winno zastosować fabryczne ceny zbytu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 marca 2011 r., gdyż we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Przepis art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy o VAT wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Artykuł 7 ust. 4 ustawy o VAT definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Przez próbkę, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem t.j. drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Wobec powyższego, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie natomiast z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 marca 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 29 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Z cyt. wyżej przepisu art. 29 ust. 10 ustawy o VAT wynika, iż w przypadku towarów przekazywanych nieodpłatnie, podstawą opodatkowania jest cena nabycia tych towarów określona w momencie dostawy, tj. w momencie ich przekazania, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy, tj. w momencie ich przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest cena nabycia towaru lub odpowiednio koszt wytworzenia, lecz skorygowane na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów, czyli na moment realizacji dostawy towarów.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest producentem obuwia roboczego i bezpiecznego do użytku w pracy. Produkuje bardzo szeroki asortyment i wzornictwo tego obuwia - ponad 60 modeli, różnymi technologiami montażu, o zróżnicowanej konstrukcji, składzie materiałowym i różnej pracochłonności.

Uwzględniając pisemne prośby organizacji pożytku publicznego, Wnioskodawca wspiera je, przekazując im doraźnie swoje wyroby w ramach darowizny.

Na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przedsiębiorstwo wystawia fakturę wewnętrzną na darowane wyroby, w której podstawą opodatkowania jest fabryczna cena zbytu. Z własnego stanowiska Wnioskodawcy wynika natomiast, że ustalone fabryczne ceny zbytu, są cenami nabycia towarów dla nabywców (kupujących, obdarowanych).

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "fabryczna cena zbytu", natomiast art. 29 ust. 10 ustawy uzależnia ustalenie podstawy opodatkowania podatkiem VAT (w przypadku dostawy towarów o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy) od ceny nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, od kosztu wytworzenia, określonych w momencie dostawy tych towarów. Ustalona w oparciu o fabryczną cenę zbytu (która jest ceną nabycia towarów dla nabywców - kupujących, obdarowanych), cena jednostkowa zbywanych towarów nie odzwierciedla faktycznego kosztu wytworzenia towaru tylko jest ceną, po której Wnioskodawca zbywa swoje wyroby na rzecz kupujących. Należy zatem zauważyć, że stosowana przez Wnioskodawcę w przedstawionym w stanie faktycznym i zarazem zaproponowana przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku metoda ustalenia podstawy opodatkowania nieodpłatnie przekazywanych na rzecz organizacji pożytku publicznego towarów, w oparciu o fabryczną cenę zbytu, czyli w oparciu o cenę nabycia towarów przez kupujących nie odpowiada zasadom ustalania podstawy opodatkowania przyjętej w ustawie o podatku od towarów i usług.

Zatem za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że do ustalenia podstawy opodatkowania przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług przy dokonywaniu darowizny swoich towarów należy zastosować fabryczne ceny zbytu, czyli ceny, po których nabywają towary od Wnioskodawcy kupujący.

Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 10 ustawy, w rozpatrywanym przypadku za podstawę opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w darowiźnie na rzecz organizacji pożytku publicznego należy przyjąć koszt wytworzenia towarów własnej produkcji, określony w momencie dostawy tych towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług służących do wytworzenia darowanych na rzecz organizacji pożytku publicznego towarów.

Zauważyć należy, iż w odnośnie sposobu określenia wartości darowizny, którą Wnioskodawca ma prawo odliczyć od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.