IBPP2/443-376/07/WN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 marca 2008 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-376/07/WN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko FM "F" S.A., przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2007 r. (data wpływu 20 grudnia 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wniesienia aportem do spółki z o.o. zorganizowanej części przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającej bilans - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2007 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wniesienia aportem do spółki z o.o. zorganizowanej części przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającej bilans.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach działań restrukturyzacyjnych Spółka chce podjąć czynności zmierzające do wyodrębnienia ze swej struktury zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p., samodzielnie sporządzającej bilans. W schemacie organizacyjnym wyodrębniona cześć zostanie określona jako oddział, który Spółka zgłosi do Krajowego Rejestru Sądowego. Do wyodrębnionej, zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przeniesiona zostanie realizacja zadań sfery produkcyjnej wraz z całą niezbędną infrastrukturą i obsługą tej sfery działalności Spółki. Następnie Spółka chce wnieść wyodrębnioną zorganizowaną część przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającą bilans (sprawozdanie finansowe) w formie aportu do nowo powstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzić będą wszystkie składniki konieczne do realizacji działalności produkcyjnej tj. środki trwałe (m.in. budynki, maszyny i urządzenia, środki transportu), wartości niematerialne i prawne, zapasy, środki pieniężne niezbędne do samodzielnego funkcjonowania zakładu, należności i zobowiązania związane z produkcją. Do oddziału zostaną przyporządkowani także pracownicy (administracyjni i fizyczni), którzy następnie na zasadzie art. 231 Kodeksu pracy przejdą do nowo utworzonej spółki i tym samym dojdzie do zmiany pracodawcy, którym do dnia wniesienia aportu będzie FM "F" S.A., a następnie nowa spółka. Pracownicy którzy zostaną przyporządkowani do oddziału, a następnie przejdą wraz ze składnikami majątkowymi do nowej spółki będą zapewniali samodzielne funkcjonowanie wyodrębnianej części przedsiębiorstwa. Z chwilą rozpoczęcia działalności oddziału poszczególne wyżej wymienione składniki majątkowe będą organizacyjnie wyodrębnione w ramach dzisiaj prowadzonego przedsiębiorstwa i po wniesieniu aportem wyodrębnionej i zorganizowanej części przedsiębiorstwa, spółka już nie będzie prowadziła działalności w sferze produkcji.

Oprócz wyodrębnienia organizacyjnego, składniki zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostaną wyodrębnione finansowo tzn. zostanie wyodrębniony system księgowo-finansowy dotyczący wydzielonej części przedsiębiorstwa tak aby w praktyce była możliwość określenia pozycji finansowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (przychody, koszty, aktywa i pasywa) i sporządzenia odrębnego sprawozdania finansowego w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Oprócz zaprowadzenia ksiąg na potrzeby wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostaną wprowadzone osobne budżety i plany finansowe dla wyodrębnionej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W niniejszym stanie faktycznym nastąpi przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Proces wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostanie tak przeprowadzony aby zarówno wyodrębniona działalność produkcyjna jak i działalność pozostała w spółce były w stanie samodzielnie funkcjonować w ramach niezależnych przedsiębiorstw. Wyodrębniona zorganizowana część przedsiębiorstwa, samodzielnie sporządzająca bilans będzie stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy wniesienie aportu do spółki z o.o. w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającego bilans nie będzie podlegało przepisom ustawy o VAT.

2.

Czy w przypadku wniesienia aportu do spółki z o.o. w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającego bilans istnieje obowiązek dokonywania przez Wnioskodawcę korekty podatku naliczonego związanego z zakupami składników majątku wydzielonych w ramach utworzenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

3.

Czy czynność wniesienia aportu do spółki z o.o. w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającego bilans należy uwzględnić jako element proporcji ustalonej, zgodnie z art. 90 ustawy o VAT dla celów rocznej korekty rozliczenia VAT naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1 ustawy o VAT i traktować jako czynność, co do której częściowo nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, czy też należy ją pominąć przy ustaleniu ww. proporcji jako czynność, do której nie stosuje się przepisów ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, iż w opisanym przypadku zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wniesienie do spółki kapitałowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającego bilans (sprawozdanie finansowe) nie będzie podlegało przepisom tejże ustawy. Skutki w zakresie VAT wniesienia aportu są zróżnicowane w zależności od tego, co jest przedmiotem aportu, jeżeli jest to oddział samodzielnie sporządzający bilans wówczas nie podlega ustawie o VAT. Spółka może więc utworzyć oddział do realizacji różnorodnych celów. Oddział (zakład) może przybrać formę placówki, za pośrednictwem której całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa, w szczególności filii, biura, fabryki, warsztatu czy miejsca wydobywania zasobów naturalnych. Oddział może też służyć organizacyjno - kosztowemu wyróżnieniu różnych rodzajów działalności prowadzonych przez tę samą spółkę w jednym miejscu, pod tym samym adresem. Instytucja prawna przedsiębiorstwa, zorganizowanej części przedsiębiorstwa i zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans jest wykorzystywana przez polskiego ustawodawcę, jako implementacja odpowiednich regulacji unijnych, dla zachowania neutralności podatkowej niektórych czynności restrukturyzacyjnych, jak np. wniesienie wkładu niepieniężnego. Wprowadzając art. 5 pkt 1 ustawy o VAT polski ustawodawca skorzystał w tym zakresie z możliwości danej mu przez art. 5 (8) VI dyrektywy VAT. Dyrektywa mówi w tym przypadku o przeniesieniu całości lub części majątku. Istota art. 5 (8) VI dyrektywy VAT dotyczy kontynuacji działalności przedsiębiorstwa lub jego części, stąd też nie ma podstaw do obciążania czynności przeniesienia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podatkiem od towarów i usług. Dla rozstrzygnięcia, czy wniesienie aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (zakładu samodzielnie sporządzającego bilans) do spółki wyłączone jest z zakresu ustawy konieczne jest również stwierdzenie, czy w takim przypadku mamy do czynienia ze "zbyciem" zorganizowanej części przedsiębiorstwa (zakładu) samodzielnie sporządzającego bilans. Odpowiedź na to pytanie powinna być twierdząca. W przypadku wniesienia aportu (np. do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) dochodzi, bowiem do przeniesienia praw do przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającego bilans) na rzecz spółki. Nie budzi, zatem wątpliwości, iż czynność wniesienia aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (zakładu) samodzielnie sporządzającego bilans nie podlega opodatkowaniu VAT. Pogląd taki prezentowany jest również przez organy podatkowe. Tytułem przykładu stanowisko takie zajął Drugi Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej w piśmie z dnia 7 marca 2005 r., PP/443-0002/0S/AB, dotyczącym wniesienia przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki cywilnej, czy interpretacja Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IP-PP2 443-71/07-2/MS.

Jak już wskazano powyżej, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Należy zaznaczyć, iż wniesienie aportem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części samodzielnie sporządzającej bilans, do spółki nie wiąże się dla wnoszącego aport z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Obowiązek taki nie wynika z art. 86 ustawy o VAT. Ponadto, z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT wynika, iż korekty podatku naliczonego w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o których mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, dokonuje nabywca przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału). Analogiczne stanowisko zajmują również organy podatkowe (zob. wskazane powyżej pismo Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej). Zatem jak wyżej wykazano wniesienie aportem do spółki kapitałowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającej bilans również nie powoduje konieczności dokonywania korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z nabyciem składników majątkowych wchodzących w skład tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przyjęte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłączenie z opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa oraz zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans, wymaga uznania, że nabywca tak określonych przedmiotów jest traktowany jako następca prawny podatnika dokonującego zbycia. Wskazuje na to art. 91 ust. 9 ustawy stanowiący, że w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans, korekta podatku odliczonego określona w art. 91 ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału). Tym samym zbycie przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans nie skutkuje w sferze wcześniejszych odliczeń podatku dokonanych przez podatnika - zbywcę, co pozostaje w zgodzie z zasadą neutralności VAT. Nakłada jednak na nabywcę, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy - obowiązek dokonywania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, do których zobowiązany byłby również zbywca przedsiębiorstwa - w zakresie podatku naliczonego, który został częściowo odliczony przez zbywcę w oparciu o wyliczoną przez niego proporcję sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem, czy też gdy uległo zmianie przeznaczenie towaru, od którego podatek został odliczony lub nieodliczony w całości.Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy proporcję ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (licznik) w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którym podatnikowi nie przysługuje takie prawo (mianownik). Ustawodawca nie postanowił, aby przy ustalaniu wartości czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku była uwzględniana wartość czynności nie podlegających podatkowi VAT. Ponadto zgodnie z utrwalonym orzecznictwem ETS, czynności pozostające poza zakresem VAT nie podlegają uwzględnieniu w mianowniku współczynnika proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego. Wniosek taki wynika również z nadrzędnej zasady neutralności VAT. Zdaniem Wnioskodawcy czynność nienormowana przepisami VAT nie może mieć wpływu na ten podatek. W związku z powyższym, czynność wniesienia aportu do spółki z o.o. w postaci wyżej opisanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (odział, zakład) samodzielnie sporządzającego bilans należy, pominąć przy ustalaniu proporcji ustalanej, zgodnie z art. 90 ustawy o VAT, dla celów korekty rocznej rozliczenia VAT naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, jako czynność, do której nie stosuje się przepisów ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55#185; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli zatem warunki, o których mowa w art. 55#185; Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to wniesienie aportem przedsiębiorstwa do nowego podmiotu (spółki prawa handlowego lub cywilnego) w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 55 2 Kodeksu cywilnego, którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem tylko przedsiębiorstwo rozumiane jako całość nie jest towarem w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy o VAT również nie definiują pojęcia "zakładu (oddziału)". W celu jego określenia należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Art. 5 pkt 4 tej ustawy stanowi, że oddziałem (zakładem) jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej wykonywana przez przedsiębiorcę poza głównym miejscem wykonywania działalności.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) - art. 11 ust. 2 i następne, jednostki posiadające oddziały (zakłady) mogą prowadzić księgi rachunkowe oddziałów (zakładów) w siedzibie jednostki lub oddziałów (zakładów).

W myśl art. 51 ust. 1 ww. ustawy jednostka, w skład której wchodzą jednostki organizacyjne sporządzające samodzielne sprawozdania finansowe, sporządza łączne sprawozdanie finansowe, będące sumą sprawozdania finansowego jednostki i wszystkich jej oddziałów (zakładów), wyłączając odpowiednio:

1.

aktywa i fundusze wydzielone,

2.

wzajemne należności i zobowiązania oraz inne rozrachunki o podobnym charakterze,

3.

przychody i koszty z tytułu operacji dokonywanych między jednostką a jej oddziałami (zakładami) lub między jej oddziałami (zakładami),

4.

wynik finansowy operacji gospodarczych dokonywanych wewnątrz jednostki, zawarty w aktywach jednostki lub jej oddziałów (zakładów).

Zgodnie z art. 45 ust. 2 powołanej ustawy sprawozdanie finansowe składa się z:

1.

bilansu,

2.

rachunku zysków i strat,

3.

informacji dodatkowej, obejmującej wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia.

Zatem w świetle powyższego stwierdzić należy, iż bilans, o którym mowa w art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług jest bilansem sporządzanym zgodnie z przepisami ww. ustawy o rachunkowości i wchodzącym w skład sprawozdania finansowego sporządzanego przez jednostkę.

Zbycie zakładu (oddziału) nie podlega ustawie o VAT, jeśli samodzielnie sporządza on bilans (czyli podlega przepisom o rachunkowości).Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ww. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwoty podatku naliczonego, dającej podatnikowi prawo do odliczenia, podatnik może w celu ustalenia tej kwoty zastosować proporcję określoną zgodnie z ust. 2-10 powołanego artykułu.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z obliczoną proporcją, podatnik jest obowiązany dokonać korekty rocznej, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-3. Stosownie do ust. 4 powołanego artykułu, korekty tej dokonuje się również w przypadku, gdy nastąpi sprzedaż towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym były zaliczone przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także grunty, bądź zgodnie z ust. 7 nastąpi zmiana prawa do odliczenia podatku naliczonego od danego towaru lub usługi.

Obowiązek skorygowania podatku naliczonego od wcześniej nabytych towarów, środków trwałych wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, które są następnie przedmiotem zbycia (aportu) przedsiębiorstwa, reguluje art. 91 ust. 9 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans, o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1 - 8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału).

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca zamierza wyodrębnić ze swej struktury zorganizowaną część przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającą bilans, która zostanie określona jako oddział. Następnie oddział ten wniesiony zostanie w formie aportu do nowo powstałej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W skład aportu wchodziłyby środki trwałe (m.in. budynki, maszyny i urządzenia, środki transportu), wartości niematerialne i prawne, zapasy, środki pieniężne niezbędne do samodzielnego funkcjonowania zakładu, należności i zobowiązania związane z produkcją, od których podatek naliczony został odliczony.

Należy zaznaczyć jednak, iż aby przepisy ustawy o VAT nie miały zastosowania do czynności wniesienia aportem tego oddziału, utworzony przez Spółkę oddział musi najpierw posiadać samodzielność ekonomiczną, przejawiającą się w tym, iż oddział ten:

* jest odpowiednio wyodrębniony organizacyjnie od reszty przedsiębiorstwa oraz

* prowadzi odrębną księgowość, na podstawie której samodzielnie sporządzane są sprawozdania finansowe (bilans), tzn. w momencie wnoszenia aportem tego oddziału przedsiębiorstwa winno być sporządzone już co najmniej jedno sprawozdanie finansowe (bilans).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż spełniając powyższe warunki, przekazanie aportem oddziału przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającego bilans do spółki z o.o. wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem oraz nie wiąże się dla wnoszącego aport Wnioskodawcy z obowiązkiem skorygowania podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Stosownych korekt (zgodnie z regulacjami art. 91 ust. 1-8) winna dokonać spółka z o.o., do której Wnioskodawca wnosi aportem swoje przedsiębiorstwo będące w przedmiotowej sytuacji następcą prawnym Wnioskodawcy.

Jednocześnie do ustalenia proporcji określonej w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, którą ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, nie będą wliczone czynności wymienione w art. 6, do których nie stosuje się przepisów ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Ponadto należy podkreślić, iż analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy majątek, który Zainteresowany zamierza wnieść w formie aportu jest zorganizowanym oddziałem przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl