IBPP2/443-375/11/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 15 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2011 r. (data wpływu 31 maja 2011 r.) oraz z dnia 8 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania:

* lekcji muzealnych,

* badań i nadzorów archeologicznych,

* usług konserwatorskich,

* opłat za udział w konferencji naukowej,

* oprowadzania po Starówce,

jest prawidłowe,

* oprowadzania po muzeum,

jest nieprawidłowe.

W dniu 15 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania lekcji muzealnych, oprowadzania po muzeum i Starówce, badań i nadzorów archeologicznych, usług konserwatorskich oraz opłat za udział w konferencji naukowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zaistniałych stanów faktycznych:

Muzeum jest samorządową instytucją kultury działającą w oparciu o ustawę o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123) oraz ustawę o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.). W ramach prowadzonej działalności muzeum świadczy usługi konserwatorskie oraz badania i nadzory archeologiczne wykonywane wraz z dokumentacją konserwatorską lub archeologiczną. Badania, nadzory archeologiczne i usługi konserwatorskie wykonywane są na zlecenie innych podmiotów oraz osób fizycznych nieprowadzących żadnej działalności. Badania archeologiczne prowadzone są ze środków Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków lub na zlecenie innych podmiotów prowadzących budowy dróg, budynków itp. Za przeprowadzone badania niezależnie od źródła finansowania wystawiana jest faktura VAT. Oprócz tych form działalności muzeum pobiera opłaty za bilety wstępu, oprowadzanie po muzeum lub po Starówce, lekcje muzealne oraz opłaty za udział w konferencji naukowej. Usługi oprowadzania lub lekcje muzealne prowadzone są przez pracowników zatrudnionych na etatach w muzeum. Wykupienie usługi oprowadzania nie jest obowiązkowe. Można zwiedzać ekspozycje bez oprowadzania.

Lekcja muzealna jest prowadzona również niezależnie od zwiedzania. Do grupy należy wybór czy po przeprowadzonej lekcji chce zwiedzać ekspozycję muzealną czy nie. Opłata pobierana za udział w konferencji naukowej, która stanowi rodzaj rekompensaty poniesionych kosztów organizacyjnych konferencji.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca wyjaśnił, iż osiąga przychody z prowadzonej działalności w sposób niesystematyczny za wyjątkiem przychodów z biletów wstępu, opłat za przewodnika i opłat za lekcje muzealne. Badania archeologiczne i nadzory archeologiczne prowadzone są w ramach działalności naukowo-badawczej muzeum. Dodatkowo nadzory archeologiczne prowadzi się w sytuacji budowy domów, dróg na zlecenie inwestorów, w przypadku gdy teren budowy objęty jest wpisem do rejestru zabytków. Takie zasady dotyczą wszystkich instytucji muzealnych i naukowych w Polsce. Głównym celem wszystkich badań i nadzorów archeologicznych jest efekt naukowy i ochrona zabytków archeologicznych.

Prace konserwatorskie prowadzone są przez konserwatorów zatrudnionych w muzeum i mają charakter sporadyczny, gdyż w większości konserwacji podlegają zbiory będące w posiadaniu muzeum. W przypadku podjęcia się konserwacji na zlecenie zawierana jest umowa. Konserwacja polega na podjęciu działań mających na celu zabezpieczanie i utrwalanie substancji zabytku (ruchomego lub nieruchomego), zahamowaniu procesów destrukcji oraz dokumentowaniu tych działań, w tym sporządzenie dokumentacji konserwatorskiej.

Muzeum jest jednostką nie nastawioną na osiąganie zysku (art. 1 Ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach), której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwienie korzystania ze zgromadzonych zbiorów, a jej cele wymienione są w art. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.)

Przychody z prowadzonej działalności przeznaczone są na działalność statutową muzeum.

Lekcja muzealna jest jedną z form działalności edukacyjnej stanowiącej jeden z głównych celów działalności muzeum. Polega ona na zorganizowaniu i przeprowadzeniu przez pracowników merytorycznych zajęć w formie wykładu lub warsztatów połączonych z wykładem i pokazem bez konieczności zwiedzania muzeum. Za tak zorganizowaną lekcję pobierana jest opłata pieniężna w wysokości ustalonej zarządzeniem wewnętrznym dyrektora.

Muzeum nie występowało obecnie do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, dysponowało taka wykładnią z roku 2004 i biorąc pod uwagę klucz powiązań PKWiU 2004 i PKWiU 2008 usługi świadczone przez muzeum należy sklasyfikować:

* Bilety wstępu, oprowadzanie, lekcje muzealne i usługi konserwatorskie obiektów ruchomych PKWiU 91.02.10

* Badania i nadzory archeologiczne, usługi konserwatorskie obiektów nieruchomych 92.30.10

* Opłaty za udział w konferencji naukowej 82.30.1

W piśmie uzupełniającym z dnia 8 czerwca 2011 r. Wnioskodawca oświadczył, iż usługi oprowadzania po Starówce przez przewodników - pracowników muzeum zostały przed 2011 rokiem sklasyfikowane jako PKWiU 92.52.11 Usługi muzealnictwa i były objęte zwolnieniem z opodatkowania.

Każdy zwiedzający musi zakupić bilet wstępu aby mógł wejść do muzeum. Oprócz tego w sytuacji kiedy chce zwiedzić muzeum z przewodnikiem musi dodatkowo ponieść opłatę pieniężną za skorzystanie z tej usługi. Oprowadzanie po muzeum i po Starówce miasta wykonywane jest przez pracowników zatrudnionych na etatach w muzeum.

W sytuacji gdy chce skorzystać z oprowadzania po Starówce musi ponieść opłatę za to oprowadzanie. W tym przypadku nie wykupuje biletu wstępu gdyż nie zwiedza muzeum. Starówka jest dostępna dla każdego.

W przypadku lekcji muzealnych jak opisano w pkt 2 jest to opłata za zorganizowanie i przeprowadzanie zajęć edukacyjnych połączonych z wykładem, pokazem na wcześniej ustalony temat. Za lekcję muzealną pobiera się opłatę pieniężną w wysokości ustalonej zarządzeniem wewnętrznym dyrektora.

Wnioskodawca wskazał powiązania usług wymienionych we wniosku z art. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2006 r. o muzeach.

Badania i nadzory archeologiczne - pkt 6

Usługi konserwatorskie - pkt 4

Lekcje muzealne - pkt 7

Oprowadzanie - pkt 9

Realizacja usług wymienionych we wniosku jest konieczna do wykonywania działań statutowych muzeum, a ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu. Poprzez świadczenie tych usług muzeum wypełnia swoją misję i zdobywa większe doświadczenie.

Organizacja konferencji naukowych ma na celu wymianę dokonań naukowych i wypracowanie nowych wyników badawczych w zakresie różnych dziedzin nauki (archeologia, historia, sztuka).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką po zmianie ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującą od 1 stycznia 2011 r. należy opodatkować:

* lekcje muzealne,

* oprowadzanie po muzeum i po Starówce,

* badanie i nadzory archeologiczne,

* usługi konserwatorskie,

* opłaty za udział w konferencji naukowej.

Zdaniem Wnioskodawcy wymienione w obecnie obowiązującej ustawie o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 33 usługi kulturalne świadczone przez podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (a taką instytucją jest muzeum) są usługami zwolnionymi wraz z dostawą ściśle z tymi usługami związaną.

Jedynie wstęp zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 nie jest objęty zwolnieniem. Do 31 grudnia 2010 r. muzeum dysponowało interpretacją Urzędu Skarbowego wydaną w roku 2004, według której oprowadzanie, usługi konserwatorskie i badania, nadzory archeologiczne objęte były zwolnieniem na podstawie załącznika 4 poz. 11 usługi związane z kulturą.

Zdaniem jednostki:

Bilety wstępu - opodatkowane stawką 8%,

Oprowadzanie zarówno po ekspozycji muzealnej jak i po Starówce - zwolnione z opodatkowania,

Usługi konserwatorskie - zwolnione z opodatkowania,

Badania i nadzory archeologiczne - zwolnione z opodatkowania,

Lekcje muzealne - usługa taka powinna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, ponieważ nie jest to opłata za bilet wstępu,

Opłaty za udział w konferencji naukowej - nie są to konferencje zmierzające do kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i w związku z tym zdaniem jednostki nie spełnione są warunki do zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lub 29 ustawy o VAT. Dlatego prawdopodobnie są to usługi opodatkowane stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zaistniałych stanów faktycznych uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie lekcji muzealnych, badań i nadzorów archeologicznych, usług konserwatorskich, opłat za udział w konferencji naukowej, oprowadzania po Starówce;

* nieprawidłowe - w zakresie oprowadzania po muzeum.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwolnione od podatku były usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, jednakże przepis ten został uchylony. W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., zwolnienia od podatku dotyczące dostaw towarów i świadczonych usług zawarte są bezpośrednio w art. 43 ustawy o VAT. Zatem w tym artykule należy poszukiwać ewentualnej podstawy do zwolnienia z opodatkowania czynności związanych ze świadczeniem usług w zakresie opisanym we wniosku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Wynika zatem z tego, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty nie będące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia z VAT.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT usługi kulturalne świadczone przez dwie grupy podmiotów. Do pierwszej z nich zaliczył:

* podmioty prawa publicznego,

* inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

* podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Należy przy tym zauważyć, że usługi kulturalne świadczone przez ww. podmioty są zwolnione od podatku VAT pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy o VAT). Zwolnieniu od podatku VAT podlegać będzie również dostawa towarów ściśle z usługami kulturalnymi związana, dokonywana przez wskazane wyżej podmioty (tj. określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT), przy czym zwolnieniu nie będzie podlegała dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia (art. 43 ust. 17 ustawy o VAT).

W skład drugiej grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli natomiast indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Wykonywanie przez te podmioty usług kulturalnych daje zatem możliwość zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Muzeum jest samorządową wojewódzką instytucją kultury działającą w oparciu o ustawę o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123) oraz ustawę o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury. Natomiast w myśl art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Muzeum wpisane jest również do rejestru o którym jest mowa w art. 14 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Wnioskodawca spełnia zatem przesłankę podmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT.

W następnej kolejności należy zbadać, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę, wypełniają przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia. Jak wynika z wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zwalnia się z podatku usługi kulturalne (...). Ustawa o VAT nie podaje definicji pojęcia "usług kulturalnych". Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni.

W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu "usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller "Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle "kultura" podaje, że jest to "całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (...), kultura oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory". Przez potoczne rozumienie pojęcia "kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.

Takie rozumienie pojęcia "kultura", ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.). Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów "kultura" oraz "usługi kulturalne" na potrzeby niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy, działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów. Z kolei zgodnie z art. 1 ustawy o muzeach, muzeum jest jednostką organizacyjną nienastawioną na osiąganie zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów.

W myśl art. 2 ustawy o muzeach, muzeum realizuje cele określone w art. 1, w szczególności przez:

Zatem za usługi kulturalne świadczone przez muzeum możemy uznać usługi nie wchodzące w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu innych przepisów, polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki. Przykładowy katalog usług kulturalnych, świadczonych przez muzeum został wymieniony w art. 2 ustawy o muzeach.

W świetle powyższych rozważań za usługi kulturalne, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, spośród usług wymienionych we wniosku można uznać:

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Muzeum nie osiąga w sposób systematyczny zysków ze swojej działalności. Ewentualny dochód uzyskiwany przez Muzeum przeznaczany jest na działalność statutową muzeum. Jest zatem w całości przeznaczany na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Zatem ww. usługi świadczone przez Muzeum, będą podlegały zwolnieniu od podatku VAT. Zwolnieniu nie będą podlegały natomiast usługi oprowadzania po muzeum oraz opłaty za udział w konferencji naukowej.

Rozpatrując opodatkowanie usług oprowadzania po muzeum, należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 43 ust. 19 pkt 3 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą.

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy o VAT, wprowadzonym przez art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz zmienionym przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) i obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 184, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu.

Z powyższych przepisów wynika, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. stawką podatku obniżoną do wysokości 8% objęte zostały usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu. Należy zaznaczyć, że pojęcie "wstępu" rozumiane jako prawo do wejścia do muzeum wiąże się zazwyczaj ze sprzedażą biletów, karnetów itp.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, Wnioskodawca świadczy usługę oprowadzania po muzeum, wykonywaną przez pracowników zatrudnionych na etatach. Skorzystanie z tej usługi dostępne jest tylko z usługą podstawową jaką jest zakup biletu wstępu do muzeum po uiszczeniu dodatkowej opłaty.

Biorąc zatem pod uwagę treść cytowanych przepisów oraz opisany we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż świadczone przez Muzeum usługi oprowadzania po ekspozycjach wystawowych, za które pobierane są opłaty za wstęp, podlegają opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, jako wymienione w poz. 184 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Odnosząc się do opodatkowania usług organizowania konferencji naukowych, stwierdzić należy, iż nie mogą być one uznane za usługi kulturalne w rozumieniu ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT, gdyż ich celem nie jest upowszechnianiem kultury rozumiane jako działanie zmierzające do tego by uczynić coś (jakiś aspekt działalności kulturalnej) popularnym - powszechnie znanym.

Za wyłączeniem ww. czynności związanych z organizowaniem konferencji i sympozjów z zakresu usług kulturalnych przemawia również pośrednio fakt, że usługi te są odrębnie klasyfikowane wg PKWiU z 2008 r. do kategorii 82.30.1 "Usługi związane z organizacją kongresów, targów i wystaw" w przeciwieństwie do innych usług świadczonych przez Muzeum wymienionych we wniosku, które klasyfikowane są pod symbolem PKWiU 91.02.10. "Usługi świadczone przez muzea" lub PKWiU 91.03.10.0 "Usługi związane z działalnością historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych" (dział 91 PKWiU "Usługi bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałe usługi w zakresie kultury").

Wobec powyższego świadczone przez Muzeum usługi w postaci organizacji konferencji naukowych nie będą podlegały zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT. Usługi te podlegają zatem opodatkowaniu stawką 23%.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie usług:

* lekcji muzealnych,

* badań i nadzorów archeologicznych,

* usług konserwatorskich,

* opłat za udział w konferencji naukowej prowadzenia przez pracowników muzeum lekcji muzealnych,

* oprowadzania po Starówce,

jest prawidłowe,

* oprowadzania po muzeum

jest nieprawidłowe.

Podkreślić należy, iż analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji czynności do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

Zatem, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej czynności będącej przedmiotem wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionymi we wniosku stanami faktycznymi. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanów faktycznych. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanami faktycznymi podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionych we wniosku stanów faktycznych udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie. W związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionych stanach faktycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.