IBPP2/443-370/10/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2010 r. (data wpływu 23 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży mieszkania oraz domu jednorodzinnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży mieszkania oraz domu jednorodzinnego.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Spółka jest podatnikiem podatku VAT. Spółka zamierza w przyszłości kupować mieszkania, domy jednorodzinne od osób fizycznych, którym nie przysługiwało obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Sprzedający mieszkanie lub dom jednorodzinny, nie ponosili wydatków na ich ulepszenie w stosunku do których mieli prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeśli ponosili takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Następnie, kupione mieszkania i domy jednorodzinne Wnioskodawca zamierza sprzedawać dokumentując sprzedaż fakturą VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować przy:

* sprzedaży mieszkania,

* sprzedaży domu jednorodzinnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, taka sprzedaż mieszkania lub domu jednorodzinnego będzie objęta zwolnieniem od podatku stosownie do art. 43 punkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 z późn. zm..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych dwóch zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 tej ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. Spółka zamierza w przyszłości kupować mieszkania, domy jednorodzinne od osób fizycznych którym nie przysługiwało obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Sprzedający mieszkanie lub dom jednorodzinny, nie ponosili wydatków na ich ulepszenie w stosunku do których mieli prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeśli ponosili takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Następnie, kupione mieszkania i domy jednorodzinne Wnioskodawca zamierza sprzedawać dokumentując sprzedaż fakturą VAT.

Zgodnie z cyt. powyżej przepisem art. 2 pkt 6 ustawy, lokal mieszkalny spełnia definicję towaru. Jego sprzedaż natomiast, co do zasady traktowana będzie jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Z kolei przez obiekty budownictwa mieszkaniowego - w myśl art. 2 pkt 12 ustawy - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tegoż artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl ust. 12b wskazanego artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m ^2,

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m ².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Ponadto w myśl § 37, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r., w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Z powyższego wynika, że do sprzedaży obiektów budownictwa mieszkaniowego oraz lokali mieszkalnych zastosowanie ma obniżona do 7% stawka podatku VAT, natomiast do lokali użytkowych stosuje się podstawową stawkę podatku VAT w wysokości 22%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że dla zastosowania powyższego zwolnienia od podatku istotne jest określenie, czy dostawa nie następuje w ramach pierwszego zasiedlenia. Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera definicję legalną tego pojęcia. Wynika z niej, że pierwsze zasiedlenie występuje wówczas, gdy budynek, budowla lub jej części są wydawane pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Istotne jest jednak to, że musi to nastąpić w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, czyli m.in. odpłatnej dostawy lub odpłatnej usługi (przykładowo najem, dzierżawa).

Natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zwolnienie od podatku od towarów i usług, w świetle przytoczonych wyżej przepisów stosuje się w odniesieniu do sprzedaży obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, jeśli są one już zasiedlone lub zamieszkane.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza kupować mieszkania, domy jednorodzinne od osób fizycznych, którym nie przysługiwało obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Sprzedający mieszkanie lub dom jednorodzinny, nie ponosili wydatków na ich ulepszenie w stosunku do których mieli prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeśli ponosili takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Dokonując analizy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, należy zauważyć, iż do pierwszego zasiedlenia mogło już dojść w przypadku nabycia tych nieruchomości przez osoby fizyczne. Przyjmując bowiem hipotezę, że osoby fizyczne zasiedliły przedmiotowe obiekty w momencie nabycia ich od developera, w ramach wykonania przez niego czynności podlegającej opodatkowaniu, prowadziłoby do tego, że sprzedaż tych nieruchomości (które zostały już zasiedlone, a ponadto zamieszkane przez osoby fizyczne), korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (o ile oczywiście został spełniony warunek z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b).

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionych zdarzeń przyszłych należy stwierdzić, iż możliwość skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT, w przypadku dostawy przedmiotowych nieruchomości, związana jest każdorazowo ze spełnieniem warunków określonych w cyt. wyżej przepisach.

Powyższe rozważania prowadzą do konkluzji, że dla dostawy mieszkania lub domu jednorodzinnego Wnioskodawca nie będzie mógł każdorazowo zastosować zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.