IBPP2/443-355/13/AMP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-355/13/AMP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2013 r. (data wpływu 18 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT właściwej dla opodatkowania montażu mebli kuchennych i szafy wnękowej w domu klienta zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT właściwej dla opodatkowania montażu mebli kuchennych i szafy wnękowejw domu klienta zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest producentem mebli kuchennych, szaf wnękowych, mebli łazienkowych oraz na życzenie klienta każdych elementów meblowych z płyt. Pytanie Wnioskodawcy dotyczy jaką stawkę podatku VAT ma zastosować do czynności zabudowy mebli kuchennych lub szaf wnękowych wraz z montażem w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, obniżoną stawkę podatku od towarów i usług (8%), stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych i lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przedstawione pytanie dotyczy sytuacji, kiedy Wnioskodawca jako wykonawca usługi: montaż szafy wnękowej, lub montaż mebli kuchennych, którą to usługę zamawia osoba fizyczna, a Wnioskodawca z poszczególnych elementów potrzebnych do wytworzenia zamówionej usługi, dostarcza do swojego klienta, dokonuje ich montażu i rozlicza wykonaną usługę na podstawie wystawionej przez siebie faktury o treści:

* "usługa montażu szafy wnękowej, w budynku mieszkalnym bądź lokalu mieszkalnym - PKOB 111" - stawka VAT 8%, lub

* "usługa montażu mebli kuchennych w budynku mieszkalnym bądź lokalu mieszkalnym - PKOB 111" - stawka VAT 8%.

Przedstawiona sytuacja będzie miała miejsce w przypadku odbiorcy, którą jest osoba fizyczna, a usługa zostanie wykonana w budynku mieszkalnym, bądź lokalu mieszkalnym, który to będzie spełniał definicję art. 41 ust. 12 tj. będzie zaliczony do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT zastosować w przypadku, kiedy Wnioskodawca dokona montażu mebli kuchennych i szafy wnękowej w domu klienta, który spełnia definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, czy w tym wypadku właściwą będzie stawka 8%, czy 23%. Mowa tu o fakturze, która, zostanie wystawiona na osobę fizyczną obejmować będzie, dostawę wraz z montażem trwałej zabudowy szafy bądź mebli kuchennych o następującej treści: "usługa montażu szafy wnękowej w budynku mieszkalnym PKOB 111 wg zamówienia", lub "usługa montażu mebli kuchennych w budynku mieszkalnym PKOB 111 wg zamówienia". Dodatkowo w odrębnej kolumnie na fakturze podając symbol PKWiU: 45.42.13-00.00.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Według Wnioskodawcy właściwym jest, iż należy zastosować stawkę podatku VAT obniżoną - 8%. Obniżona stawka w wysokości 8% znajdzie zastosowanie w przypadku, kiedy Wnioskodawca kupuje od swoich dostawców poszczególne elementy niezbędne do wykonania usługi montażu u swojego klienta, następnie dostarcza do swojego klienta poszczególne części trwałej zabudowy i dokonuje ich montażu w domu, bądź lokalu, który spełnia definicję obiektów budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Wnioskodawca zaznacza, iż poszczególne części trwałej zabudowy, które dostarcza do klienta, bez usługi ich montażu w domu klienta nie stanowią dla klienta zakupu towaru, gdyż dopiero po ich zamontowaniu można mówić o wykonaniu zamówionej usługi i sfinalizowaniu transakcji. Zatem zamówienie, które złożył u Wnioskodawcy klient, z jego strony nie jest sprzedażą na rzecz klienta gotowego towaru, lecz świadczeniem na jego rzecz usługi według jego konkretnego zamówienia, gustu, które ze strony Wnioskodawcy poprzedzone jest: pomiarem i wyceną. Dopiero końcowy etap tej usługi, czyli montaż w domu klienta stanowi o całości wywiązania się wykonawcy w 100% z zamówienia. Wnioskodawca zaznacza, iż jeśli chodzi o cenę poszczególnych elementów składowych trwałej zabudowy to dominującą rolę odgrywa tutaj wartość montażu, czyli wartość usługi przewyższa wartość mniejszych części składowych.

Wnioskodawca nadmienia, iż pomiędzy Wykonawcą a Zamawiającym w momencie złożenia zamówienia zostanie podpisana umowa na usługę montażową, która będzie zawierać potwierdzenie, iż usługa montażu nastąpi w obiekcie zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym i będzie stanowić podstawę do końcowego rozliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy pomocniczo odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Z uwagi jednak na autonomię prawa podatkowego, a ponadto ze względu na treść prawa budowlanego (ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), z którego wynika, że definicje w nim zawarte zostały wprowadzone dla potrzeb tegoż aktu prawnego, nie należy ich traktować jako definicji legalnych na użytek innych aktów normatywnych. W związku z tym, posługiwanie się tymi pojęciami winno mieć jedynie charakter pomocniczy przy dokonywaniu wykładni prawa podatkowego. Konieczne jest zatem odwołanie się zarówno do prawa budowlanego, jak i językowego znaczenia użytych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT pojęć.

W ww. ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, słowniczek pojęć został zamieszczony w art. 3 i zawiera definicje pojęć używanych w ustawie.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ww. ustawy - Prawo budowlane pod pojęciem obiekt budowlany należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekt małej architektury. Ustawodawca wyjaśniając zatem pojęcie obiektu budowlanego posługuje się terminami (budynek, budowla, obiekt małej architektury) definiowanymi w dalszej części słowniczka (art. 3 pkt 2, 3 i 4). Obiekty budowlane stanowią całość pod względem techniczno-użytkowym. Wyposażone są w instalacje i inne urządzenia niezbędne do spełniania funkcji, dla której zostały zbudowane.

Z kolei, zgodnie z art. 3 pkt 6 ww. ustawy przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Natomiast przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7 ww. artykułu).

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja to "unowocześnienie i usprawnienie czegoś" - według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Montaż - wg powyższego słownika - to "składanie maszyn, aparatów, urządzeń z gotowych części; zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych, łączenie oddzielnych części w całość".

W związku z przytoczonymi definicjami stwierdzić należy, że pojęcie "montaż" odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem mebli kuchennych, szaf wnękowych, mebli łazienkowych oraz na życzenie klienta każdych elementów meblowych z płyt.

Wnioskodawca z poszczególnych elementów potrzebnych do wytworzenia zamówionej usługi, dostarcza do swojego klienta, dokonuje ich montażu i rozlicza wykonaną usługę na podstawie wystawionej przez siebie faktury o treści:

* "usługa montażu szafy wnękowej, w budynku mieszkalnym bądź lokalu mieszkalnym - PKOB 111" - stawka VAT 8%, lub

* "usługa montażu mebli kuchennych w budynku mieszkalnym bądź lokalu mieszkalnym - PKOB 111" - stawka VAT 8%.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stawki podatku VAT właściwej dla czynności zabudowy mebli kuchennych i szaf wnękowych wraz z montażem w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga zatem, czy do opisanych wyżej usług Wnioskodawca będzie mógł stosować obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Należy zauważyć, iż jak wskazano powyżej obiektem budowlanym jest budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynek bowiem to nie tylko fundamenty, dach oraz przegrody budowlane, ale również instalacje oraz urządzenia techniczne w nim się znajdujące. Ponieważ obiektem budowlanym jest w rozumieniu prawa budowlanego budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, należy uznać, że instalacje te i urządzenia wchodzą w skład budynku będąc jego elementami. Pomiędzy budynkiem oraz wskazanymi instalacjami i urządzeniami musi jednak zachodzić związek uzasadniający wniosek, że elementy te są niesamodzielne, a jedynie składają się na budynek.

Zgodnie z jej art. 3 pkt 9 ww. ustawy - Prawo budowlane urządzeniem budowlanym jest urządzenie techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Pomimo, że każde urządzenie budowlane jest urządzeniem technicznym, to jednak nie każde urządzenie techniczne jest urządzeniem budowlanym. W związku z tym, urządzenia techniczne umieszczone w budynkach lub na budowlach, które nie są urządzeniami budowlanymi, nie mogą być kwalifikowane, jako obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

W świetle powyższego nie sposób uznać, aby montaż szafy wnękowej lub mebli kuchennych, będący przecież ze swej istoty zabudową "meblową", mógł być uznany za instalację lub urządzenie techniczne budynku. Montaż szaf wnękowych lub mebli kuchennych nie wymaga pozwolenia na budowę. Ponadto wskazane szafy wnękowe czy meble kuchenne mogą być w każdym czasie zdemontowane lub wymienione.

Ponadto należy zauważyć, iż sama usługa montażu czy też instalacja poszczególnych towarów nie może być traktowana jako remont lub modernizacja. Dopiero w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których podnosi się bądź też przywraca poprzedni stan faktyczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, usługę taką można traktować jako usługę budowy, remontu, modernizacji lub przebudowy, o których mowa w ustawie.

Mając na uwadze wyżej wskazany stan prawny oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż usług montażu szaf wnękowych i mebli kuchennych wykonywanych przez Wnioskodawcę w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie można uznać za konserwację, remont, modernizację, przebudowę, a także budowę bowiem usługi te nie dotyczą substancji samego budynku. Wskazać należy, iż ww. szafy wnękowe i meble kuchenne, należy uznać za wyposażenie budynku (lokalu), a fakt trwałego połączenia z budynkiem (przytwierdzenia do ścian, podłoża i sufitu), pozostaje bez znaczenia, bowiem nie nastąpi zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku (lokalu mieszkalnego).

Przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Wobec powyższego, opisanych we wniosku usług montażu szaf wnękowych i mebli kuchennych nie można uznać za wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, a w związku z tym nie podlegają one opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, 23% stawką podatku.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT do będących przedmiotem zapytania czynności należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl