IBPP2/443-328/07/WN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana K. J. przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2007 r. (data wpływu 29 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 lutego 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania, stawki podatku VAT oraz miejsca opodatkowania usług prowizyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 29 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 lutego 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania, stawki podatku VAT oraz miejsca opodatkowania usług prowizyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza podpisać umowę z producentem ze Szwajcarii, która zawierać będzie zapis mówiący o wynagrodzeniu prowizyjnym. Prowizja ta składać się będzie z dwóch części. Część pierwsza - minimalna prowizja płacona miesięcznie, pokrywać będzie wszystkie koszty związane z działalnością, natomiast druga część prowizji będzie płacona po zapłacie za materiał zakupiony przez klienta polskiego. Prowizja wynosi 3% od wartości netto sprzedanego materiału, będzie rozliczana kwartalnie i wypłacana z dołu w miesiącu następującym po kwartale. Prowizja będzie wypłacana na konto Wnioskodawcy. Obie części prowizji nie zależą od siebie.

Umowa, którą planuje podpisać pan K.J. będzie obowiązywać od 1 stycznia 2008 r. Zgodnie z umową Wnioskodawca będzie wyszukiwał potencjalnych odbiorców produktów zleceniodawcy. Teren działania to Polska. Czynności Wnioskodawcy nie polegają na nabyciu towaru, a następnie na dostawie do klienta. Zadaniem Wnioskodawcy jest prowadzenie negocjacji, w wyniku czego klient zakupi towar bezpośrednio ze Szwajcarii.

Pan K. J. również w swojej działalności gospodarczej kupuje towar od firmy ze Szwajcarii i sprzedaje go w Polsce. Te czynności są osobną częścią działalności i nie dotyczą umowy, którą Wnioskodawca zamierza podpisać.

Ponadto w piśmie z dnia 20 lutego 2008 r. Wnioskodawca wskazuje, że w umowie zawartej pomiędzy nim, a firmą B. ze Szwajcarii istnieje zapis:

"B. przyzna prowizję w wysokości 3% od wartości netto faktury za wyroby umowne. Prowizja powstaje i jest należna, jak tylko i jeżeli B. otrzymał i zaksięgował cenę kupna. (...). Dodatkowo otrzyma minimalną prowizję w wysokości.... miesięcznie. Ta minimalna prowizja będzie wypłacana miesięcznie na konto i nie będzie zaliczona do wyżej wymienionej prowizji w wysokości 3%.

Zapłacona przez B. prowizja obejmuje wynagrodzenie za wszystkie koszty powstałe w związku z wykonanymi przez świadczeniami oraz dystrybucją wyrobów umownych (...) łącznie z kosztami podróży i transportu, etc."

Zgodnie z tym zapisem prowizja miesięczna jest pokryciem stałych kosztów Wnioskodawcy związanych z realizacją umowy podpisanej z kontrahentem (samochód, telefony, Internet, wyjazdy, hotele, paliwo, koszty biura, usługi pocztowe, kurierskie, itp.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na powyższe usługi prowizyjne (stałą, miesięczną i zmienną kwartalną) należy wystawić fakturę Firmie ze Szwajcarii.

Jaka stawka podatku VAT obowiązuje przy prowizjach od zakupów.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (powinien go rozliczyć kontrahent zagraniczny) stawka podatku VAT - nie podlega, zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 11 w nawiązaniu do art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku VAT Dz. U. Nr 545, poz. 535 z 2004 r. z późn. zm. Wnioskodawca powinien wystawić:

- miesięczne faktury VAT na minimalną prowizję

- kwartalne faktury VAT na 3% wartości sprzedanego materiału (zapłaconego przez nabywcę).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od tej ogólnej zasady istnieją liczne wyjątki. Miejsce świadczenia usług pośrednictwa związanych z dostawą towarów określa przepis art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) ustawy.

W myśl tego przepisu - w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów - z zastrzeżeniem ust. 6.

Z ust. 6 art. 28 wynika, że w przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenie usługi, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zatem dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych opodatkowana jest w miejscu rozpoczęcia transportu.

Cytowany przepis art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) ustawy nie zawęża się tylko do pośredników posiadających pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu dostawcy towarów z ich odbiorcami. Przez usługi pośrednictwa bowiem, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć zespół czynności, które mogą być zarówno czynnościami natury faktycznej, jak i prawnej, jeżeli w ich wyniku dojdzie do nawiązania stosunku prawnego (umownego) pomiędzy dostawcą usługi, a jej odbiorcą, w konsekwencji czego nastąpi dostawa towarów. Przepis ten wymaga natomiast, aby działania pośrednika miały bezpośredni związek z dokonaną dostawą. Z brzmienia art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) ustawy nie wynika, aby wskazany w nim wymóg działania w imieniu i na rzecz osób trzecich dotyczył zawierania umów, na podstawie których zrealizowane zostaną dostawy, lecz odnosi się do świadczenia usług pośrednictwa, w rezultacie których dojdzie ostatecznie do zrealizowania dostawy i które muszą mieć bezpośredni związek z tą dostawą. Dyspozycją tego przepisu nie będą zatem objęte, z jednej strony takie działania, które pośrednik, w szerokim znaczeniu tego słowa, będzie podejmował wobec odbiorcy usługi w imieniu własnym, lecz na rzecz (na rachunek) usługobiorcy, a z drugiej strony eliminował będzie również takie działania, które określony podmiot będzie podejmował w stosunku do potencjalnych odbiorców, np. samorzutnie, bez uzgodnienia z usługodawcą i bez posiadania stosownego umocowania z jego strony do działania i dokonywania czynności na jego rzecz, a które w efekcie również mogą prowadzić do wyświadczenia usług. Natomiast użyty w tym przepisie wymóg, "działania w imieniu osób trzecich" (w tym przypadku usługodawcy) należy odnieść do wszelkich czynności faktycznych i prawnych składających się na usługę pośrednictwa, przy czym jest on spełniony nie tylko w przypadku posiadania pełnomocnictwa do zawierania umów, lecz również w przypadku istnienia umocowania ze strony usługodawcy do podejmowania w jego imieniu i na jego rzecz czynności pośrednictwa.

Natomiast w myśl przepisów art. 27 ust. 4 pkt 11 w związku z art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10, gdy usługi te świadczone są na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Powołany wyżej przepis art. 27 ust. 4 pkt 11 ma zatem zastosowanie tylko do usług wymienionych w tym ustępie w pkt 1-10.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego zawarta zostanie umowa, zgodnie z którą Zainteresowany będzie wyszukiwał potencjalnych odbiorców produktów zleceniodawcy. Terenem działania jest Polska. Zadaniem Wnioskodawcy jest prowadzenie negocjacji, w wyniku których klient zakupi towar bezpośrednio ze Szwajcarii. Wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie składać się z dwóch elementów:

- prowizji stałej miesięcznej, pokrywającej wszystkie koszty stałe Wnioskodawcy związane z realizacją umowy podpisanej z kontrahentem (samochód, telefony, Internet, wyjazdy, hotele, paliwo, koszty biura, usługi pocztowe, kurierskie, itp.)- prowizji zmiennej miesięcznej, płaconej po zapłacie za materiał zakupiony przez klienta w wysokości 3% od wartości netto sprzedanego materiału.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż przedmiotowe usługi prowizyjne mają bezpośredni związek z dostawą towarów. Zatem miejscem świadczenia tych usług, w związku z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) i art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT, będzie miejsce dokonania dostawy towarów, czyli Szwajcaria.

W przedmiotowej sytuacji nie ma zastosowania zmiana miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28 ust. 6, gdyż nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie.

Natomiast powołane przez Wnioskodawcę przepisy art. 27 ust. 4 pkt 11, w związku z art. 27 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, nie będą miały zastosowania w sprawie. Przepisy te bowiem jak wyżej wskazano, odnoszą się do usług agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą oni w zapewnieniu świadczenia usług, a więc nie dostawy towarów.

Należy zauważyć dodatkowo, iż w myśl przepisu § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) przepisy § 9, 11-23 i 26 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (§ 27 ust. 2).

Tak więc wykonanie ww. usług winno zostać udokumentowane fakturą wystawioną zgodnie z przywołanym powyżej przepisem § 27 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Jednocześnie należy dodać, iż na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania w poz. 21 deklaracji VAT-7 transakcji wykonywanych poza terytorium kraju.

Podsumowując należy stwierdzić, że przedmiotowe usługi pośrednictwa nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, mimo błędnie wskazanego przepisu we własnym stanowisku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.