IBPP2/443-3/07/ICz

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 października 2007 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP2/443-3/07/ICz

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2007 r. (data wpływu 16 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pomocniczych ujętych w odrębnej pozycji na fakturze jako element podstawowego świadczenia przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów oraz przy eksporcie towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług pomocniczych ujętych w odrębnej pozycji na fakturze jako element podstawowego świadczenia przy sprzedaży towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działania firmy Wnioskodawcy jest między innymi produkcja i sprzedaż w ramach dostaw unijnych oraz eksport towaru sprzętu gospodarstwa domowego. Wnioskodawca stwierdza, że do chwili obecnej w cenie sprzedawanych produktów wkalkulowane były koszty tzw. usług pomocniczych nierozerwalnie związanych z przygotowaniem dostawy (pakowania, znakowania, sortowania wyrobów przeznaczonych na sprzedaż). Zgodnie z art. 41 ust. 3 i 4 przy spełnieniu warunków określonych w art. 41 ust. 6 oraz art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż ww. wyrobów opodatkowana jest stawką 0%.Obecnie na życzenie jednego z kontrahentów unijnych - koszty tzw. usług pomocniczych nie będą zawarte w cenie sprzedawanych wyrobów lecz będą wykazywane na fakturze dokumentującej dostawę unijną w odrębnej pozycji. Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia zastosowania właściwej stawki podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można uznać, że koszty usług pomocniczych ujęte w odrębnej pozycji na fakturze sprzedaży dokumentującej sprzedaż produktów do krajów Unii Europejskiej lub do krajów spoza Wspólnoty są elementem podstawowego świadczenia (sprzedaży produktów), a zatem czy można całość świadczenia opodatkować stawką 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, opierając się na dotychczasowych interpretacjach innych organów podatkowych w przedstawionej kwestii, a także posiłkując się artykułami Biuletynów Informacyjnych Wydawnictwa Podatkowego GOFIN, należy uznać, że fakt ujęcia kosztów pakowania, znakowania i sortowania sprzedawanych produktów w odrębnej pozycji na fakturze nie rodzi przeciwwskazań do opodatkowania całej dostawy stawką 0%. Koszty tzw. usług pomocniczych są elementem podstawowego świadczenia i podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla tego rodzaju świadczenia. Powołując się na art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje zaś całość świadczenia należnego od nabywcy - czyli w tym przypadku wartość sprzedawanych wyrobów wraz z niezbędnymi kosztami poniesionymi w celu by dostawa doszła do skutku.

Podobne stanowisko reprezentowane jest także w orzecznictwie ETS. Jedna transakcja dotycząca świadczenia nie może być "sztucznie" dzielona, gdyż doprowadziłoby to do zaburzeń funkcjonowania wspólnego systemu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Zgodnie z art. 41 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Ustawodawca określił warunki, jakie muszą zostać spełnione, aby wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlegała opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

I tak, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2 wspomnianej ustawy, wewnątrzwspólnotwa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

* podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

* podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Na mocy art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ma prawo zastosować zerową stawkę podatku, jeżeli zostały spełnione warunki odnoszące się do statusu dostawcy i nabywcy oraz jeżeli przed złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy (miesiąc, kwartał) będzie on posiadał dowody świadczące o tym, iż towary, będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, zostały wywiezione z terytorium Polski i zostały dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zgodnie z art. 29 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, który jest kwotą należną z tytułu sprzedaży, pomniejszoną o podatek należny.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 8 ustawy eksport towarów to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

a.

dostawcę lub na jego rzecz, lub

b.

nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 4 i 11 ww. ustawy w eksporcie towarów stawka podatku wynosi 0%.

Podstawa opodatkowania w eksporcie towarów ustalana jest również zgodnie z art. 29 ww. ustawy.

Jednakże polski ustawodawca nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem "całość świadczenia należnego od nabywcy". Zagadnienie to zostało uregulowane w art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wcześniej art. 11 ust. 2 Szóstej Dyrektywy Rady).

Zgodnie z ww. art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

a.

podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;

b.

koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Do celów akapitu pierwszego lit. b), państwa członkowskie mogą uznać koszty objęte odrębną umową za koszty dodatkowe.

Wobec powyższego przepisy Dyrektywy jednoznacznie wskazują na to, że dodatkowe koszty powiększają wartość dokonywanej czynności, a co się z tym wiąże podstawy opodatkowania. Dotyczy to tych kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu transakcji.

Jeżeli z uregulowań umowy zawartej pomiędzy stronami wynika, że dostawca obciąża nabywcę towarów dodatkowymi kosztami (np. pakowaniem, sortowaniem), a w konsekwencji łączna kwota należna z tytułu sprzedaży zostaje o te koszty powiększona, to należy te koszty traktować jako element świadczenia zasadniczego. A więc koszty takie traktowane jako element podstawowego świadczenia podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla tego rodzaju świadczenia. W sytuacji zatem, gdy koszty pakowania, znakowania, sortowania wyrobów przeznaczonych na sprzedaż stanowić będą tylko pozycję kalkulacyjną ceny towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru lub przedmiotem eksportu towaru, a umowa z kontrahentem z terytorium Wspólnoty nie przewiduje odrębnego rozliczenia tych kosztów, wówczas koszty pakowania, znakowania, sortowania wliczone są do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opodatkowanej według stawki 0% przy zachowaniu warunków określonych w art. 42 ustawy o podatku od towarów i usług lub do podstawy opodatkowania w eksporcie towarów opodatkowanej według stawki 0%.

Zatem, biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, stwierdza się, że jeżeli koszty usług pomocniczych, ujęte w odrębnej pozycji na fakturze dokumentującej sprzedaż produktów do krajów Unii Europejskiej lub do krajów spoza Wspólnoty, są elementem podstawowego świadczenia, przy zachowaniu wszystkich warunków wynikających z ww. przepisów, można całość świadczenia opodatkować stawką 0%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl