IBPP2/443-294/10/BW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 czerwca 2010 r. (data wpływu 4 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług na rzecz kontrahenta z Irlandii, według stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r. oraz obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług na rzecz kontrahenta z Irlandii, według stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r. oraz obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 czerwca 2010 r., przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 27 maja 2010 r. znak: IBPP2/443-294/10/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy (Spółki) jest między innymi sprzedaż sprzętu komputerowego wraz z oprogramowaniem lub też bez oprogramowania. Wnioskodawca w niektórych wypadkach dokonując sprzedaży sprzętu komputerowego dla klienta finalnego, oferuje mu licencje na oprogramowanie firmy V z Irlandii. Sprzedaż licencji na oprogramowanie jest dokonywana przez Wnioskodawcę lecz dokonuje on zakupu licencji oprogramowania u innego podmiotu krajowego. Zgodnie z programem partnerskim z firmą V Wnioskodawca dokonuje zgłoszenia takiego projektu dotyczącego zakupu między innymi licencji na oprogramowanie przez klienta finalnego.

Firma V musi zaakceptować ten projekt. Akceptacja oznacza nadanie numeru "...". W przypadku gdy finalny klient zakupi oprogramowanie w terminie 4 m-cy od dnia nadania numeru "..." firma V wypłaca Wnioskodawcy kwoty pieniężne, których wysokość jest wypadkową, wartości zakupionego przez klienta finalnego oprogramowania.

Wnioskodawca wskazał, że warunkiem otrzymania tych pieniędzy, poza określonymi powyżej, jest przeszkolenie pracowników jak też posiadanie odpowiedniego statusu partnerskiego za który to status jest on zobligowany firmie V zapłacić. Szkolenie dotyczy programów tworzonych przez firmę V. Szkolenie to przeprowadza firma mająca siedzibę w Polsce. Za szkolenie to Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić tej firmie polskiej.

Otrzymując pieniądze w roku 2009 Wnioskodawca odprowadził podatek od towarów i usług w wysokości 22% traktując je jako otrzymaną premię podlegającą, opodatkowaniu.

Natomiast w piśmie z dnia 2 czerwca 2010 r. Wnioskodawca poinformował że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane pieniądze od kontrahenta z Irlandii można potraktować jako wynagrodzenie za świadczenie usług i w stanie prawnym do 31 grudnia 2009 r. podlegały one opodatkowaniu podatkiem VAT, a w stanie prawnym od dnia 1 stycznia 2010 r. nie podlegają one opodatkowaniu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 opodatkowaniu podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terenie kraju. Zdaniem Wnioskodawcy otrzymane wynagrodzenie z firmy V jest wynagrodzeniem za świadczenie usługi zdefiniowanej w art. 8 ust. 1 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem usługą jest każde świadczenie, które nie jest dostawą. Poprzez świadczenie w jego przypadku należy rozumieć określony sposób zachowania się względem kontrahenta z Irlandii. W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r. miejsce świadczenia usług określały między innymi przepisy art. 27 i 28 ustawy VAT. Świadczenie, o którym mowa powyżej nie było wymienione w art. 27 ust. 2-7 jak też w art. 28 ustawy. W opisanym stanie faktycznym miał zastosowanie art. 27 ust. 1 ustawy co determinowało, że miejscem świadczenia był kraj świadczącego - Polska. Jeżeli usługa miała miejsce na terenie kraju zasadnym było opodatkowanie jej podatkiem VAT w wysokości 22%.

W stanie prawnym od 1 stycznia 2010 r. miejsce tej usługi będzie określał przepis art. 28 B ustawy co będzie skutkowało tym, że usługa ta nie będzie opodatkowana w kraju podatkiem od towarów i usług a dla firmy V będzie stanowiła podstawę do opodatkowania jej jako "import usług".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dostawą towarów w rozumieniu art. 7 cyt. powyżej ustawy o VAT jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej lub prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W świetle obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo uniwersalnie. Usługa została oderwana od klasyfikacji statystycznych. Do opodatkowania usługi nie jest już bowiem konieczne wymienienie jej w tych klasyfikacjach. Jednakże w przypadku usług wymienionych w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są one identyfikowane, w myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy o VAT, za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Usługą jest świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy. Nie ma więc znaczenia osoba odbiorcy świadczenia. Usługami są zarówno świadczenia wykonane na rzecz konsumentów, jak i dla przedsiębiorców. Mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT wskazać należy na jedną istotną cechę usługi. Otóż usługą będzie takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść.

Powyższe oznacza, że świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest każde świadczenie odpłatne, które powoduje powstanie przysporzenia po stronie odbiorcy na skutek działania wykonawcy świadczenia.

Zwrócić również należy uwagę, iż w odniesieniu do każdej płatności pieniężnej rozpatrywać należy, czy nie stanowi ona otrzymanego wynagrodzenia za jakieś świadczenia wykonane przez dany podmiot. Jeśli można zidentyfikować takie świadczenie, to wówczas otrzymaną płatność należałoby potraktować jako wynagrodzenie za usługę. W przypadku więc, gdy podmiot płacący uzyskuje korzyść z pewnego rodzaju sytuacji zobowiązanie takie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usługi. W konsekwencji powinno być ono opodatkowane podatkiem VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest między innymi sprzedaż sprzętu komputerowego wraz z oprogramowaniem lub też bez oprogramowania.

Wnioskodawca w niektórych wypadkach dokonując sprzedaży sprzętu komputerowego dla klienta finalnego, oferuje mu licencje na oprogramowanie firmy V z Irlandii. Sprzedaż licencji na oprogramowanie jest dokonywana przez Wnioskodawcę lecz dokonuje on zakupu licencji oprogramowania u innego podmiotu krajowego (tekst jedn. w firmie AV, która jest dystrybutorem wyłącznym produktów firmy V na terenie Polski). Zgodnie z programem partnerskim z firmą V Wnioskodawca dokonuje zgłoszenia takiego projektu dotyczącego zakupu między innymi licencji na oprogramowanie przez klienta finalnego.

Firma V musi zaakceptować ten projekt. Akceptacja oznacza nadanie numeru "...". W przypadku gdy finalny klient zakupi oprogramowanie w terminie 4 miesięcy od dnia nadania numeru "..." firma V wypłaca Wnioskodawcy kwoty pieniężne, których wysokość jest wypadkową, wartości zakupionego przez klienta finalnego oprogramowania.

Wnioskodawca wskazał, że warunkiem otrzymania tych pieniędzy, poza określonymi powyżej, jest przeszkolenie pracowników jak też posiadanie odpowiedniego statusu partnerskiego za który to status jest on zobligowany firmie V zapłacić. Szkolenie dotyczy programów tworzonych przez firmę V. Szkolenie to przeprowadza firma mająca siedzibę w Polsce. Za szkolenie to Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić tej firmie polskiej.

Schemat działania przedstawia się następująco.: A- firma V, B- firma AV, C- Wnioskodawca.

A sprzedaje do B produkt (licencje), B sprzedaje ten produkt do C, C sprzedaje produkt do odbiorcy finalnego. C otrzymuje pieniądze od A.

Wnioskodawca wskazał także, że w przypadku gdy klient finalny nie kupi oprogramowania w terminie 4 miesięcy (jednocześnie zostaną przeszkoleni pracownicy, jak też zostanie zapłacona opłata za status partnerski), nie otrzyma on żadnych pieniędzy od firmy V ani nie zostanie mu zwrócona opłata za status partnerski.

Jak wynika z powyższego otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie od firmy V z Irlandii stanowi wynagrodzenie za konkretne czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Firmy V z Irlandii, a w szczególności za:

* oferowanie klientom finalnym Wnioskodawcy licencji na oprogramowanie firmy V z Irlandii,

* zgłoszenie do firmy V z Irlandii projektu dotyczącego zakupu licencji na oprogramowanie, przez klienta finalnego, celem nadania numeru "...",

* dopilnowanie aby klient finalny zakupił oprogramowania w terminie 4 miesięcy od dnia nadania numeru "...",

* przeszkolenie pracowników,

* otrzymanie odpowiedniego statusu partnerskiego.

Zatem należy uznać, iż otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie od firmy V z Irlandii związane jest ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług na rzecz firmy V z Irlandii.

Tym samym czynności te winny być uznane jako świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważa się, iż powyższe stanowisko zgodne jest z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, m.in. w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia). W wyroku tym ETS wskazał, iż świadczenie usług podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, że otrzymane wynagrodzenie z firmy V jest wynagrodzeniem za świadczenie usługi zdefiniowanej w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT należy uznać za prawidłowe.

W przypadku świadczenia usług podstawowe znaczenie dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ma określenie miejsca świadczenia danej usługi.

Od poprawności określenia tego miejsca zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r. generalna zasada dotycząca ustalenia miejsca świadczenia usług została określona w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzone zostały odstępstwa uzależniające miejsce świadczenia od rodzaju wykonywanych usług.

Zgodnie z art. 27 ust. 2 ww. ustawy o VAT w przypadku świadczenia:

W myśl art. 27 ust. 3 ww. ustawy o podatku VAT w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

Natomiast zgodnie z art. 27 ust. 4 ww. ustawy o VAT, przepis ust. 3 stosuje się do usług:

nvsp;nvsp;nvsp;nvsp;nvsp;3a) usług przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń;

Mając na względzie wyżej przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż czynności, które wykonuje Wnioskodawca na rzecz firmy V z Irlandii nie zostały wymienione we wskazanych wyżej przepisach.

W tym stanie rzeczy, świetle obowiązujących do dnia 31 grudnia 2009 r. przepisów prawa, miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz firmy V z Irlandii (opisanych wyżej usług) było terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W konsekwencji powyższego również za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż w opisanym stanie faktycznym, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r. (zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o VAT), miejscem świadczenia był kraj świadczącego, tj. Polska.

Należy wskazać w tym miejscu, że od dnia 1 stycznia 2010 r. przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uległy zmianie na mocy ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504).

W wyniku ww. nowelizacji ustawodawca dokonał zmian m.in. przepisów określających miejsce świadczenia usług.

I tak w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. ogólna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług na rzecz podatnika zawarta została w art. 28b ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

Z kolei zgodnie z art. 28b ust. 3 ww. ustawy o VAT, w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

Stosownie natomiast do przepisu art. 28b ust. 4 ww. ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług na rzecz podatników, gdy usługi te przeznaczone są na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c.

Z kolei zgodnie z art. 28e ww. ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

W myśl natomiast art. 28f ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Stosownie do art. 28g ust. 1 ustawy, który wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2011 r., miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 2 (art. 28i ust. 1 ustawy).

Natomiast w myśl art. 28i ust. 2, w przypadku gdy usługi restauracyjne i cateringowe są faktycznie wykonywane na pokładach statków, statków powietrznych lub pociągów podczas części transportu pasażerów wykonanej na terytorium Wspólnoty, miejscem świadczenia usług jest miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów.

Z kolei art. 28j ust. 1 ustawy stanowi, iż miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy.

Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających - przez okres nieprzekraczający 90 dni (art. 28j ust. 2 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 28n ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl zaś art. 28n ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi turystyki, o których mowa w art. 119, są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Zauważa się, iż na potrzeby stosowania przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług, w art. 28a ustawy ustawodawca zdefiniował pojęcie podatnika.

Zgodnie z punktem 1 tego artykułu, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, iż jak wynika z ww. art. 28b, w przypadku usług świadczonych na rzecz podatników, ustawa przewiduje szereg wyjątków (ww.) od zasady ogólnej.

Analizując treść tychże wyjątków należy jednakże stwierdzić, iż żaden z nich nie odnosi się do świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz firmy V z Irlandii usług (wymienionych wyżej).

Należy ponownie tutaj wskazać, iż jak wynika z wniosku z wniosku Wnioskodawca opisane wyżej usługi świadczy na rzecz firmy V, a firma ta jest podatnikiem podatku od wartości dodanej, i siedziba tej firmy mieści się w Irlandii.

Mając na względzie, iż żaden z wyjątków określonych art. 28b ustawy nie odnosi się do wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz firmy V z Irlandii usług (tekst jedn. usług, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, o którym mowa we wniosku) należy stwierdzić, iż w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. miejsce świadczenia tychże usług należy ustalić na podstawie zasady ogólnej (wyrażonej w ww. art. 28b ustawy).

Tym samym również za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. miejsce świadczonych przez niego usług na rzecz firmy V z Irlandii (ww.) będzie określał przepis art. 28b ustawy o VAT.

Miejscem świadczenia tych usług jest Irlandia, na terenie której nabywca usługi ma siedzibę.

Należy jednocześnie zauważyć, iż Wnioskodawca nie wskazał, aby usługi były świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności usługobiorcy innego niż jego siedziba.

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy, iż przedmiotowa usługa dla firmy V będzie stanowiła podstawę opodatkowania jako "import usług" wyjaśnić należy, iż o tym kto ma rozliczać podatek i czy faktycznie będzie to import usług dla kontrahenta z Irlandii, decydują w takim przypadku przepisy kraju, w którym występuje miejsce świadczenia usługi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.